Tofiq Köçərli - 129 -
Naxçıvan: uydurmalar və tarixi həqiqətlər «korennıye armyane») olmuşdur, yəni ermənilər əhalinin yalnız altıda birini təşkil
ediblər.
Bundan əlavə, Şopen Erməni vilayətində (Đrəvan əyalətində, Naxçıvan
əyalətində və Ordubad okruqunda) 1344 müsəlman köçəri ailəsinin və 67 yezid
ailəsinin olmasını qeyd etmişdir. Lakin onların hansı əyalətdən və okruqdan
olmaları barədə məlumat verilməmişdir.
Naxçıvanda ermənilərin ən çox məskunlaşdığı mahal Əylis olub. Həmin
mahalda 214 erməni ailəsi və 77 müsəlman ailəsi yaşayıb. Sonra Naxçıvan şəhəri
(156 erməni ailəsi, müsəlman ailəsi- 909), Naxçıvan mahalı (müvafiq olaraq – 150
və 979), Əlincəçay mahalı (müvafiq olaraq – 123 və 400) gəlir. Əyalətin qalan 7
mahalının altısında erməni ailələrinin sayı 36-58 arasında olub (cəmi 287erməni
ailəsi). Həmin altı mahalda 2124 müsəlman ailəsi yaşayıb. Kameral sayım Xan
çinarı paytaxtı Ordubad şəhərində erməni qeydə almayıb. Ordubad şəhərində 767
müsəlman ailəsi yaşayıb. Məvəzixatun mahalında da erməni yaşamayıb.
Beləliklə, görürük ki, Türkmənçay müqaviləsinə qədər erməni etnosu
Naxçıvan əhalisinin yalnız altıda birini təşkil edib (köçəri müsəlman ailələrsiz).
Erməni müəlliflərinin və heç kəsin təkzib etmədiyi Rusiya statistikası belədir.
Naxçıvan əhalisinin tərkibində həm sayca, həm də etnik cəhətdən əsaslı dəyişiklik
Rusiya işğalından sonra baş verdi. Bu, çarizm Azərbaycan ərazisini, o cümlədən
Naxçıvanı
azərbaycanlısızlaşdıraraq,
xristianlaşdırmaq,
daha
dəqiqi
erməniləşdirmək siyasətinin nəticəsi idi. Lakin çarizmin bütün səylərinə
baxmayaraq Naxçıvanda ermənilərin sayı Đrandan köçürülən ermənilərin hesabına
nə qədər sıçrayışla çoxalsa da, yenə də onlar heç bir halda əhalinin əksəriyyətini
təşkil etməyiblər.
Bəlkə də, tarixdə birinci dəfə idi ki, bir dövlət başqa bir dövlətdə
məskunlaşmış çoxaylı etnosu, özü də həmtayfası olmayan etnosu kütləvi surətdə öz
ölkəsinə köçürüldü.
Bu nə ilə əlaqədar idi və necə baş vermişdi?