Tofiq Köçərli - 130 -
Naxçıvan: uydurmalar və tarixi həqiqətlər Bir qayda olaraq müstəmləkəçi dövlət işğal və ilhaq etdiyi əraziyə öz
əhalisindən köçürür ki, orada özünə sosial baza yaratsın və ona arxalanaraq oranı,
deyək ki, işğalçı Rusiyadırsa ruslaşdırsın, yaxud Đngiltərədirsə ingilisləşdirsin.
1911-ildə Savrov yazacaq:
«Rusiya müstəmləkəçilik fəaliyyətini Zaqafqaziyaya rusları deyil, yadelliləri
(ermənilər nəzərdə tutulur – T.K.) köçürməkdən başladı… Hazırda Zaqafqaziyada
yaşayan 1 milyon 300 min erməninin 1 milyondan çoxu yerli ermənilərə mənsub
deyil, bizim məskunlaşdırdığımızdır».
Bununla əlaqədar Şavrovun həyəcan təbili:
«Araşdırmaq lazımdır ki, rus hakimiyyəti nəticə etibari ilə Qafqazda nə
yaratmaq istəyir – Rusiyamı, ya Ermənistanmı».
«Rusiyamı, ya Ermənistanmı»?!
Veliçkoya görə, Đran və Türkiyə ermənilərinin kütləvi surətdə Zaqafqaziyaya
köçürülməsi «Zaqafqaziyanın bəzi hissələrinin (Azərbaycanın və azərbaycanlılar
yaşayan digər rayonların – T.K.) ermənilər tərəfindən müstəmləkələşdirilməsinin
başlanması idi».
Veliçko həm də yazmışdır:
«Müsəlmanlar, zəbt edilmiş vilayətlərin sakinləri acı istehza ilə soruşurlar:
«Ruslar haradadır? Onlar bizi kim üçün zəbt ediblər? Hər halda özləri üçün
etməyiblər. Biz cəsur rus əsgərlərini görmüşük, indi isə zəif ya acgöz, özü də çox
vaxt mənşəcə rus olmayan rusiyalı məmurları görürük. Nə sizin tacirlər, nə sizin
əkinçilər burda görünmür! Bütün ermənilər bizim dünənki qullarımızdır.
Gizlətmək nə lazım! Belə pis adamlara hökmranlıq vermək üçün müharibə etməyə
dəyərdimi!»
Və bir də:
«Gürcülər və Qafqazda qarabağlı girov müsəlmanlar istehza ilə gülərək
deyirlər ki, rus hökuməti Zaqafqaziyadan qoşunu çıxararsa, ermənilərdən
sürsümük də qalmaz» (Kursivlər Veliçkonundur – T.K.)