Xalqımızda azadlıq, müstəqillik fikirlərini daha da gücləndirmiş oldu



Yüklə 19,75 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə31/80
tarix31.01.2017
ölçüsü19,75 Mb.
#7086
1   ...   27   28   29   30   31   32   33   34   ...   80

BAKI  AKS ĠZ  ĠDARƏSĠ  -  Azərbaycan  Xalq  Cü mhuriyyətində  gəlir  mənbələrin i  möhkəmləndirmək 

məqsədilə   yaradılmış  quru m.  Hö ku mətin  qəra rı  ilə  1918  il  oktyabrın   8-də,  Zaqafqa ziya  Aksizlər  İdarəsin in  ləğv 

olunmuş 3-cü dairəsinin əvəzində yaradılmışdı. 3 sahəyə, sahələr isə rayonlara bölünürdü. İdarə yaradılana qədər spirtli 

içkilərin satışı və istehlakı qadağan olunmuşdu. 1919 il avqustun 24-də Azərbaycan Xalq  Cü mhuriyyəti  Höku mətinin  

qərarı ilə qadağan götürüldü və Azərbaycan ərazisində spirtli içkilərin sərbəst satışına icazə verildi. 

1918  il  o ktyabrın  21-də  konyak,  meyvədən  araqçəkmə  zavodlarında  ü zü mdən,  eləcə  də  digər  meyvə  və 

gilə meyvələ rdən  çəkilən  spirtə   görə  a ksiz  tə miz  spirtin   hər  vedrəsi  üçün  50  manata,  yüngül  üzüm  ş ərabların ın  hər 

vedrəsi  üçün  10  manata  və  şa mpan  şərabları  üçün  20  manata  çatdırılmışdı.  1919  il  6  mart  tarixli  qərarla  hə min  il 

yanvarın 1-dən etibarən içkilərdən və tütündən patent rüsumu 10 dəfə artırıld ı. 



BAKI-BATUM  DƏ MĠR  YOLU  Ba kıın  Qara dəniz sahili  ilə birləşdirən dəmir yolu. Xə zər dənizi sahilindən 

Cənubi Qafqa zın  ortasından keç məklə, Qara dəniz sahilinə doğru dəmir yolu çəkilməsi ideyası ilk dəfə  XIX əsrin 30-cu  

illərində  irə li  sürülsə  də,  bu  yöndə  əməli  işə  yalnız  50-c i  illə rin  ortalarında  başlandı.  Ba kı-Tiflis-Pot i  istiqamət ində 

dəmir  yolu  magistralının  inşası  üçün  gərəkli  olan  mühəndis-texniki  və  iqtisadi  araşdırma lar  aparıldı.  La kin   Rusiya 

hökuməti  maliyyə  çətinlikləri  ilə  əlaqədar  bu  dəmir  yolunun  hissə-hissə  çəkilməsinə  qərar  verdi.  O  zaman kı  Qafqaz 

canişininin irəli sürdüyü hərbi-strateji mü lahizələr əsas götürüldü və 1865 ildə, bütün əvvəlki lay ihələrin əksinə o laraq, 

Cənubi  Qafqa zda  də mir  yolu   çəkilməsinə  Bakıdan  deyil,  ə ks  istiqa mətdən  -  Potidən  başlandı.  1867  ildə  Poti-Tiflis 

dəmir yolunun inşası ingilis kapitalistləri T.Parkins və F.Pauerin  yaratdıqla rı şirkətə konsessiyaya verildi. İngilis şirkəti 

294 k m u zunluğu olan bu dəmir yolu xəttin i 1872 ildə istifadəyə verdi. 

19 əsrin  70-c i  illərində Abşeron yarımadasında neft sənayesinin sürətli  inkişafı və  Poti-Tiflis də mir yolunun 

zərə rlə  işlə məsi ça r höku mət ini tezliklə Ba kı ilə Tiflis arasında də mir yolu inşasına başlamağa vadar etdi. 1879 ildə  çar 

II Aleksandr Bakı-Tiflis dəmir yolunun tikintisinə icazə verdi.  1883  il  mayın  8-də bu dəmir yolunun rəsmi  istismarına 

başlandı. Bakı-Tiflis dəmir yolunun ü mu mi uzunluğu 548,3 km idi, üzərində 26 stansiya, 53 körpü inşa edilmişdi. 

Bakı-Tiflis  dəmir  yolu  ilə  eyni  vaxtda  Poti-Tiflis  dəmir  yolu   üzərindəki  Samtredi  stansiyasından  Batu m 

limanına  dəmir  yolu  xətti  inşa  edild i.  Belə  ki,  Poti  limanı  o  zaman  böyük  həcmdə  yükləri  qəbul  edib  yola  salmağa 

imkan  vermird i,  Batu m  is ə  Qara   dənizin  Qafqa z  sahilində  ən  əlverişli  liman  idi.  Sa mtredi-Batum  xəttinin  (u zunluğu 

105,2k m) rəsmi açılışı  1883  il  mayın  21-də o ldu və qatarla rın  Ba kıdan Batu ma  birbaşa hərəkət i başlandı. Hə m  Ba kı-

Tiflis,  hə m  də  Sa mt redi-Batu m  də mir  yolu  xətlərini  Rusiya  kapita lı  və  çar  a iləsi  nümayəndələrinin  aparıc ı  ro l 

oynadıqları "Zaqafqaziya dəmir yolu cəmiyyəti" inşa etmişdi.  Rusiya höku məti  1889  ildə  Bakını Tiflis və Qara dəniz 

sahilləri ilə birləşdirən Cənubi Qafqa z də mir yolunu (CQDY) xəzinənin hesabına keçirdi. 

CQDY  Qafqaz diyarının  sosial-iqtisadi in kişafında,  xüsusən də Bakı neftinin  dünya bazarına çıxarılmasında 

mühü m ro l oynadı. Yük daşımalarının xeyli artması yük vaqonların ın, ilk növbədə, vaqon-sistern parkının sürətlə geniş-

ləndirilməsinə səbəb oldu. Məsələn, 1883 ildə  istis mar edilən vaqon-sisternlərin sayı 400 ədəd o lduğu halda, 1890 ildə  

5494 ədədə çatdırılmışdı. Bu art ım sonrakı onilliklə rdə də dava m edirdi. Bu da, ö z növbəsində, CQDY-nun bura xıc ılıq  

qabiliyyətini  yüksəlt mək  zərurət i  yaratdı.  Bu  məqsədlə  1888-90  illərdə   Ba kı-Tiflis  də mir  yolu  ü zərində  əlavə   13 

yarımstansiya  inşa  edildi,  mövcud  stansiyalar  genişləndirildi,  1900-04  illərdə  Bakı-Sabunçu,  Biləcəri-Hacıqabul, 

Yevla x-Ağstafa sahələrində 302 k m u zunluğunda ikinc i yol çə kild i. 

Lakin  Birinci  dünya  müharibəsinin  doğurduğu  çətinliklər,  ilk  növbədə,  son  dərəcə  çoxalmış  hərbi  yüklərin  

daşınması  üçün  dəmir  yolu  nəqliyyatının  intensiv  istismarı,  gərgin  qrafiklə  işləyən  parovoz  və  vaqonların   hətta  cari 

təmir üçün də saxlan ma ması,  ixt isaslı dəmiryolçuların cəbhəyə göndərilməsi böhranlı vəziyyət yaratdı. 1917-18  illərdə  

hərbi  ə məliyyatlar,  xüsusən  Qafqaz  cəbhəsindən  geri  çə kilən  100  minlə rlə   rus  hərbçisin in  daşıma  vasitələ rin i  və  

stansiyaları  ko rlamaları,  Bakı  Xalq  Ko missarları  Sovetinin  daşnak-bolşevik  rəhbərliyin in  Qafqaz  İslam  Ordusunun 

Bakı şəhərinə doğru irəliləməsini əngəlləmək üçün dəmir yollarını, körpüləri qəsdən dağıtması CQDY-nun Azərbaycan 

hissəsində vəziyyəti daha da pisləşdirdi. 

 

 

 



 

 

 



 

 

Azərbaycan Xa lq Cü mhuriyyəti yarad ıld ıqdan sonra milli Hö ku mətin ilk addımlarından biri CQDY-nun Azər-



baycan hissəsinin müəyyən edilməsi, ö lkə da xilində və qonşularla norma l nəqliyyat əlaqəsinin yaradılması o ldu.  

 

 



 

 


213 

 

1918 



il  iyunun  4-də  Batu mda  A zərbaycan  nümayəndə  heyəti  Os manlı,  Gürcüstan  və  Ermənistan 

nümayəndələri  ilə  CQDY-nun nəqliyyat vasitələrinin bölüşdürülməsi haqqında saziş imzaladı.  Bu sənədə görə, keçmiş 

Rusiya  dövlətinin  mülkiyyətində  olmuş  CQDY-nun  parovoz  və  vaqon  parkı  hər  ö lkən in  əra zisindəki  də mir  yolunun 

uzunluğuna  uyğun  olaraq  dörd  tərəf  arasında  bölüşdürülməli  idi.  Hə min  gün  Batumda  A zərbaycan  və  Osmanlı 

dövlətləri  a rasında  bağlanmış  dostluq  müqaviləsinə  əlavənin  2-ci  maddəsinə  görə,  Osmanlı  tərə finə  bütün  hərbi 

yüklərini  A zərbaycan  dəmir  yolları  ilə  maneəsiz  daşımaq  hüququ  verildi.  1918  il  sentyabrın  16-da  isə  İstanbulda 

Azərbaycan nümayəndə heyətinin başçısı Məhə mməd  Əmin  Rəsulzadə və  Os manlı höku məti tərəfindən İsmay ıl Haqqı 

paşa arasında ticarət müqaviləsi imzalandı. 

Bu  müqavilələrlə  Os manlı  tərəfinin  A zərbaycan  yollarından  hərbi  yükdaşımalar  üçün  istifadə  etməsi  şərtləri 

tənzimləndi.  Bu  cəhət  Əlimərdan  bəy  Topçubaşovun  1  noyabrın  4-də  Os manlı  dövlətinin  xarici  işlər  nazirliyinə  

göndərdiyi məktubda da qeyd edilmiş, Mudros barışığının (1918) 15-ci  maddəsinə görə, Os manlı tərəfinin  CQDY-nu  

Antantanın  istifadəsinə  verməsinin  beynəlxalq  hüquq  olması,  bu  maddənin  Azərbaycanın  müstəsna  mülkiyyəti  olan  

dəmir yoluna şa mil ed ilməsinin yolverilmə zliyi bildirilmişdi.  

 

 



 

 

 



1918  il  noyabrın  17-də  Bakıya  daxil  olmuş  mütəffiq  qoşunların  başçısı  ingilis  generalı  U.To mson 

Azərbaycanın neft sənayesi,  maliyyəsi, həmç inin nəqliyyatı üzərində nəzarəti ö z əlinə alsa da, Cü mhuriyyət Höku mət i 

tədricən  mövqeyini  möhkə mlətdi  və  idarəçiliyi,  o  cü mlədən  nəqliyyata  nəzarəti  özü  həyata  keçirməyə  başladı.  1918 

ilin  dekabrında də mir yolu nəqliyyatının  işi qis mən qaydaya salındı.  Yo llar  Nazirliyi nəqliyyat vasitələrin in tə mirin i 

təşkil etdi. 1919  ilin  yanvarında  Azərbaycana  mə xsus  vaqonların  bir  qismini  Gürcüstandan  geri  almaq  mümkün  oldu. 

Lakin Azərbaycanın yük vaqonlarının bir hissəsini ingilislər ə lə keçirib Batuma  və İrəvana apardılar. 

 

 

Də mir  yo lu  nəqliyyatınınn  norma l  fəaliyyətinin  bərpa  edilməsində  1919  il  ma rtın  9-da  A zərbaycanla  



Gü rcüstan  arasında  imzalan mış  dəmir  yolu  əlaqəsi  haqqında  sazişin  də  böyük  əhəmiyyəti  oldu.  Bu  sazişə  əsasən, 

Azərbaycan  dəmir  yoluna  mə xsus  nəqliyyat  vasitələrin in  Tiflisdə  dəmir  yolu  e ma lat xanala rında  tə mir  edilməsinə  

başlandı. Yollar naziri X.Məlik-Aslanov 1919 il oktyabrın 20-də A zərbaycan Parlamentində çıxışında bild irdi ki, həmin  

vaxtadək  50-  dən  ço x  parovoz  təmir  edilmiş  və  işlək  parovozla rın  sayı  100-ü  ötmüşdür.  Bu  da  Ba kı-Batu m 

istiqamət ində qatarların gündəlik hərə kət  intensivliyini artırdı. Nət icədə, yolunun gəliri  1919 ilin yanvarında 5 milyon 

manat  olduğu  halda,  həmin  ilin  dekabrında  40  milyon  manata  çatdı.1920  ilin  əvvəlində  Bakı-Batum  dəmir  yolunun 

Gü rcüstan hissəsində 14270, A zərbaycan hissəsində 10779 nəfər işləyird i. Poylu stansiyasından Bakıya kimi dəmir yolu  

xətti körpü və stansiyaların, qatarların mühafizəsinə 634 jandarm cə lb olun muşdu 

 

 

 



 

 

Azərbaycan Höku məti 1920  ilin  ma rtında Avropadan yeni parovozlar a lmaq, də mir yol nəqliyyatının  



işini yaxşılaşdırmaq üçün digər tədbirlər plan ı hazırlamışdı. Lakin Aprel işğalı (1920) bütün bu işləri yarımçıq qoydu. 

Əd.:    Azərbaycan  Xalq  Cümhuriyyəti  (1918-1920).  Parlament  (stenoqrafik  hesabatlar), c.1-2, B.,  1998;  Aзepбaйджанская 

Демократическая  Pecnублика (1918-1920), Внешняя политика (документы и материалы), Б., 1998;   ; Əliyev Q.Ə., Azərbaycan 

nəqliyyatı və iqtisadiyyatı (XIX  əsr - XX əsrin ilk onillikləri), B., 

2001. 


BAKI-BATUM  NEFT  KƏ MƏRĠ  A zərbaycan 

neftini Qa ra dəniz sahilinə nəql edən boru kə mə ri. Layihəsi, 

ilk  dəfə,  19-cu  əsrin  70-ci  illə rində  irəli  sürülmüşdü.  Əsrin 

son onilliklərində  xaricə  ixrac  olunan  başlıca  neft  məhsulu 

ağ neft olduğundan 1896 ildə Bakıdan Batu ma  məhz ağ nefl 

nəql  etmə k  üçün  neft  kəmə rin in  inşası  qərara  alındı. 

Mühəndis  V.Q.Şu xovun  layihəsi  əsasında  bu  boru  kəməri 

hissə-hissə  10  il  ərzində  çəkild i  və  1907  il  martın   26-da  

istifadəyə  verildi.  Bora   kə mərinin   inşasına  və  istisma rına  

Cənubi  Qafqa z dəmir yolu   idarəsi  rəhbərlik edirdi.  Ümu mi 

uzunluğu  839,36  verst  o lan  Bakı-Batu m  magistral  bora 

kə mərinə  16  ötürücü  stansiya  xid mət  ed irdi.  Borula rın  

diametri  8 düymə, divarlarının qalınlığı  4 mm id i.  Boralards 

təzyiqin  50 at mosferə qədər olması nə zərdə tutulurdu. Boru  

kə məri  ilə gündə 240  min pud, il ərzində isə 60  milyon pud 

kerosin  nəql  oluna  bilərd i.  Rusiya  höku məti  o  dövrdə  ən 

uzun boru kə məri o lan bu nəhəng texniki ko mp leksin  inşasına 21046  min  rubl  xərc lə mişdi.  Birinci dünya müharibəsi 

ərəfəsində Bakı-Batu m neft kəməri ilə ildə orta hesabla, 22 milyon pud kerosin ixrac ed ilird i. Boru kəmərin in istismarı 

həmin dövrdə ağ neftin daşınma  xə rclə rini 4 dəfəyə qədər aşağı saldı və hər il Rusiya xə zinəsinə 3 milyon rubldan artıq  

təmiz gə lir gətirdi. La kin müharibə başlanandan sonra xa ric i baza ra neft  məhsulları ixrac ı kəskin surətdə azaldığı üçün, 

müharibənin ilk 2 ilində Bakı-Batu m neft kəməri ilə cəmi 3 milyon pud kerosin nəql edilmişdi. 

1917  ildə  Qa fqazın  da xili  ehtiyacların ın  ödənilməsi  üçün  boru  kə məri  ilə  kerosin  əvə zinə  xa m  neft  

vurulmasına keçild i. 

 

 



 

 


214 

 

Hə min  il boru kə mə ri  ilə 15,5  milyon pud xa m neft nəql edild i.  1918  ilin  mayında  Cənubi Qafqa zda  müstəqil 



dövlətlər  elan  olun ması  ilə  əlaqədar  Bakı-Batum  ağ  neft  kəmərin in  müntəzəm  və  normal  işləməsini  təmin  etmək 

zərurət i  yarandı.  Bu  məqsədlə  iyunun  4-də  Batu mda  Azərbaycan,  Gürcüstan və  Osmanlı  nü mayəndələri  ayrıca  saziş 

imzaladılar.  Sazişə  görə,  tərəflər  ö z  ərazilərində  ağ  neft  kəmərinin  normal  fəaliyyətin i  təmin  etməyi  öhdələrinə 

götürdülər.  Tərəflər,  həmçinin,  boru  kəmərinin  istismarından  əldə  edilən  gəliri  kəmərin  ö z  ərazilərindəki  uzunluğuna 

uyğun  olaraq  bölməyi  razılaşdırdılar  və  bu  sazişin  detallarını  müəyyənləşdirmək  üçün  Məmməd  Həsən  Hacınski, 

Məhəmməd Əmin  Rəsulzadə,  N.Ra mişvili,  Q.Qvazava,  Xəlil paşa və Vəhib paşadan ibarət komissiya yaradıldı.  Lakin  

Bakıda hakimiyyəti ələ  keçirmiş bolşeviklər və hərbi əməliyyatlar boru  kəmərinin normal  istismarına  imkan verməd i, 

1918  ilin  noyabrında  isə  Cənubi  Qafqaz  dəmir  yolları,  eləcə  də  Bakı-Batu m  boru  kəməri  ingilis  ko mandanlığ ının  

sərəncamına  keçdi  və  ingilislər  bunla rın  vasitəsilə  qısa  müddət  ərzində  21,1  milyon  pud  neft  daşıyıb  apardılar. 

Azərbaycan Xalq Cü mhuriyyəti Höku mət i isə yalnız 1919 ilin yazında Batu m limanı vasitəsilə xaric i bazara  neft və neft 

məhsulları ixrac etmə k imkanı əldə edə bildi. Bununla bağlı mayın 26-da Bakı-Batu m boru kə mə ri ilə  xa m neft nəqlindən 

kerosin  nəqlinə  keç mə k  haqqında  qərar  verildi.  Dünya  təcrübəsində  görünmə miş  sürətlə  boru  kəməri  tə mizlənib  

kerosin vurulması üçün yararlı hala salındı. 

1919  il o ktyabrın  26-da Azərbaycan Parlamentinin  iclasında bu barədə  məlu mat verən yollar naziri  Xudadat 

bəy Məlik-Aslanov bildird i ki, hazırda  Bakı-Batu m boru kə məri norma l  işləyir və  Höku mətə ayda 4  milyon rubl gəlir 

gətirir. Bo ru kə məri ilə 1919 ilin ikinci yarısında 8,8 milyon pud, 1920 ilin ilk ayları ərzində isə 9,4 milyon pud kerosin 

nəql edilmişdi. 

Aprel işğalı (1920) və Azərbaycan Xalq  Cü mhuriyyətinin süqutu ilə bağlı o laraq  Bakı-Batu m boru kəmərin -

dən istifadə olunması yenidən dayandırıldı və onun istismarı yaln ız 1923 ildə bərpa olundu. 



 

Əd.:  Azərbaycan  Xalq  Cümhuriyyəti  (1918-1920).  Parlament  (stenoqrafik  hesabatlar),  c.2,  B.,  1998;  Əliyev  Q.Ə., 

Azərbaycan nəqliyyatı və iqtisadiyyatı (XIX əsr - XX əsrin ilk onillikləri), B., 2001.  



 

BAKI  BONLARI  - pul nişanları, a lıcılıq və ödə mə vasitəsi kimi  istifadə olunan qısamüddətli borc öhdəliyi. 

İlk dəfə 1918  il fevralın 5-də Zaqafqaziya  ko missarlığı tərəfindən, sonra isə müstəqil Cənubi Qafqaz respublikaları ara-

sında razılaş ma əsasında buraxılmışdır.  1918  ilin  yazında  Bakı şəhər özünüidarə orqanı və şəhər təsərrüfatı şurası da 

bonlar buraxmışdı. 

Azərbaycan  Xalq  Cü mhuriyyəti  Höku mət inin  yeni  bonlar  bura xılması  haqqında  Gürcüstan  və  Ermənistanla  

apardığı  danışıqlar,  irəli  sürülən  şərtlər  Azərbaycan  üçün  sərfəli  olmadığından,  uğursuzluqla  nəticələndi.  Bununla 

əlaqədar,  1918  il  iyulun  18-də  Azərbaycan  Xalq  Cü mhuriyyəti  Höku mətinin  sədri  Fətəli  xan  Xoyski  İstanbuldakı 

Azərbaycan nümayəndə heyətinə Türkiyədə Azərbaycan bonlarının hazırlan masını sifariş etməyi tapşırdı. Türkiyədəki 

danışıqlar nəticəsində kredit b iletləri buraxmaq qərara alındı. Türkiyə  Dəniz  Nazirliy inin  mətbəəsi bonların çapın ı ö z 

üzərinə götürdü.   

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

1918 il sentyabrın 22-də respublikada pul dövriyyəsi məsələsi  həll  olunana  qədər  10,  25  və  50  manatlıq  Bakı 

şəhər pul nişanlarının buraxılması qərara alınd ı. Həmin pulun nişanlarının  buraxılması  və  dövriyyədən  çıxarılması 

qaydaları  müəyyən  olunarkən,  Bakı  şəhər  özünüidarə  

orqanının  və  keçmiş  şəhər  təsərrüfatı  şurasının 

dövriyyədəki pul nişanları  ilə  əlaqədar  qəbul  etdiyi 

qaydalar əsas götürüldü. 

1918  il  oktyabrın  9-da  Höku mət  respublikada 

dövriyyədə  olan  pul  nişanları  üçün  vahid  məzənnə 

müəyyən etdi.  1919  il yanvarın  27-də  Gürcüstanla birgə 

Cənubi Qafqaz  nümunəli  40  milyon  bon  bura xılması  

qərara  alındı  (respublika ların  hərəsi  20  milyon  bon 

almalı id i). 

1919  il  martın  30-da  Cü mhuriyyət  Höku məti 

mövcud pul nişanlarından əlavə, 100 manatlıq  pul nişanı 

buraxmağı  qərara  ald ı.  İyunun  6-da  100  manatlıq   pul 

əsginaslarının  

Höku mətin in  1919  il  3  mart  tarixli 

qərarı ilə Ba kı bonların ın  Cənubi 

Qafqaz 


bonlarına 

sərbəst  dəyişdirilməsinə  icazə   verildi.  Mart ın  11-dən 

etibarən isə bonların bura xılması  bərpa 

olundu. 


Buraxılan pul n işanların ın Bakı xəzinədarlığ ında 

 

 



 

 


215 

 

saxlan ması və uçotunun aparılması qaydası Hökumətin  1919 il 2 aprel tarixli qərarı ilə müəyyən edildi. Aprelin  23-dən 



etibarən  isə  Bakı  bonlarının  Cənubi  Qafqa z  bonlarına  sərbəst  dəyişdirilməsi  ilə  yanaşı,  onların  A zərbaycan  bazarına  

buraxılmasına da icazə verilird i. 

1919  il  mayın  26-da  Höku mətin  qəbul  etdiyi  qərarda  köhnəlmiş  pul  nişanlarının  ödənişə  qəbul  olunması  və 

dəyişdirilməsinin  qaydaları,  habelə  belə  pu l  nişanlarını  qəbul  et məkdən  boyun  qaçıran  xə zinədarlıq  kassaları  işçiləri 

barədə görüləcək in zibati tədbirlə r ətraflı şəkildə gösərilmişdi.  1919  il noyabrın 8-dən etibarən bütün idarələrin dövlət 

kassalarına yalnız A zərbaycan Xalq  Cü mhuriyyətinin, habelə  Bakı şəhər özünüidarə orqanı, şəhər təsərrüfatı şurasının 

və Zaqafqaziya ko missarlığ ının pul nişanlarını qəbul et mə k ica zəsi verilmişdi. 1919 il dekabrın 1-də Parla mentin qəbul 

etdiyi  qanuna  əsasən,  Höku mətə  Azərbaycan  Xalq  Cü mhuriyyətinin  600  milyon  manat  məbləğində  pul  nişanların ı 

buraxmaq  barədə  icazə  verild i.  Bakı  bonlarının  bura xılması  müstəqil  dövlətin  ma liyyə-təsərrüfat  işlərin in  sahmana 

salın masında və müstəqil maliyyə siyasətinin yeridilməsində əhəmiyyətli ro l oynadı. 



BAKI DAĠRƏ  MƏ HKƏ MƏSĠ -  məhkə mə orqanı. 1868 il  fevralın  19-da fəa liyyətə başlamışdı. "1864 il  20 

noyabr tarixli  məh kə mə n iza mna mə lərinin Zaqafqa ziya diyarında tətbiqi haqqında" qanuna (1867  il 9 dekabr)  əsasən 

yaradılmışdı.  1918  ilin  mayında  Bakı  Xalq   Ko missarları  Sovetinin  dekreti  ilə  ləğv  o lunmuşdu.  Azərbaycan  Xalq  

Cü mhuriyyəti Hö ku mətinin  1918 il 1 oktyabr tarixli qərarı  ilə  Bakı Dairə Məhkəməsi və onun tabeliy indəki idarələr, 

habelə prokurorluğun fəaliyyəti bərpa ed ilmişdi. 

Dairə  məh kə məsi  Ba kı  quberniyasında  ali  məh kə mə  instansiyası  olub  Azərbaycan  Məhkə mə  Palatasına  və  

Ədliyyə  Nazirliyinə  tabe  idi.  Sədr  və  5  ü zvdən  ibarət  o lan  dairə  məh kəməsi  nəzdində  məh kəmə  pristavları,  böyük 

notarius və notariuslar, xüsusilə mühü m işlər üzrə iki məh kə mə müstəntiqi fəaliyyət göstərirdi. Məhkə mədə  iki c inayət 

şöbəsi  və  iki  mülki  şöbə  var  idi.  Mülki  şöbələrdə  mərz  məsələləri  ilə  bağlı  mübahisələrə  də  baxılırdı  və  bunu 

məh kə mənin  hakimlərindən biri aparırdı. Ba kı ş əhər barışıq şöbəsi, istintaq şöbəsi, Ba kı qə za  barışıq  şöbəsi, dairə  pro-

kuror  nə zarət i  Ba kı  dairə   məh kə məsinin  tabeliyində  idi.  1919  il  oktyabrın  22-də  A zərbaycan  Məhkə mə  Palatasının  

üzvü Fətəli bəy A xundov Bakı dairə məh kəməsinin sədri təyin o lun muşdu. 



BAKI  DAĠRƏ  MƏ HKƏ MƏSĠNĠN  BARIġIQ  ġÖBƏLƏRĠ  -  məhkə mə  instansiyası,  Ba kı  quberniyasında 

1868  ildə təşkil olun muşdu. Ba rışıq  şöbələrinə  Qafqa z canişinin in təqdimat ı  ilə  ədliyyə nazirinin  təyin etdiy i barışıq  

hakimləri başçılıq ed irdilər. Onla r, əsasən, yerli bəylə rdən ibarət idi. 

Barışıq şöbələri  xırda cinayət işlərinə və ço x da böyük olmayan mü lki  işlərə baxır,  300  rubldan çox olmayan  

cərimə  və 3 ayadək həbs cəzası kəsilməsi barədə hökm ç ıxa rırdılar. Bütün işlər, hə m də məhkə mə müstəntiqi və zifəsini 

yerinə yetirən barışıq hakimlə ri tərəfindən araşdırılırdı. Ba rışıq şöbələrinin fəaliyyətinə dairə  məhkə məsi nəza rət edird i. 

1918 ilin mayında Bakı Xalq Ko missarları Sovetinin dekreti ilə barışıq şöbələri ləğv olun muşdu. 

Cü mhuriyyət  Hö ku mətinin  qərarları  ilə  anarxiya  dövründə 

dağıdılmış  məhkəmə  aparatı,  o  cü mlədən  Bakı  dairə  məhkəməsin in 

və  onun  tabeliyindəki  bütün  idarələrin,  eləcə   də  barışıq  şöbələrin in 

fəaliyyəti  bərpa  olundu.  1918  il  sentyabrın  18-də  Cü mhuriyyət 

Höku məti  Azərbaycanda  barışıq  məhkəmələri  idarələrinin  bərpasına 

vəsait ayrılması haqqında qərar qəbul etdi. 

1919  il  avqustun  18-də  Pa rla ment  barışıq  hakimlərinin  

baxd ığı  cinayət  işlərinin   genişləndirilməsi,  onların  səlahiyyətin in 

artırılması  və  özgəsinin  mü lkiyyətinə  qarşı  bəzi  c inayətlərə  görə 

cəzala rın  dəyişdirilməsi  haqqında  qanun  qəbul  etdi.  Həmin  qanuna 

əsasən, barışıq hakimlərinin baxdıq ları işlər üzrə cərimələrin  məbləği 

300  rubldan  10000  rubla  qald ırıld ı.  Dairə  məhkəmələrinin  bəzi 

səlahiyyətləri də barışıq hakimlərinə verild i. 



BAKI 

DAĠRƏ 

MƏHKƏMƏSĠNĠN 

PROKUROR 

NƏZARƏTĠ  -  məhkəmə  işləri  ü zrə  nəzarət  orqanı.  1867  ilin 

dekabrında təsis edilmişdi.  1918  ilin  mayında Bakı Xalq Ko missarları 

Sovetinin dekret i ilə  ləğv olun muşdu. Azərbaycan Xalq Cü mhuriyyəti 

Höku mətin in  1918  il  1  oktyabr  tarixli  qərarı  ilə  Bakı  Dairə 

Məhkəməsin in  və  tabeliyindəki  təsisatların,  eləcə  də  prokurorluğun 

fəaliyyəti bər pa e dildi. 


216 

 

O,  pro kurordan  və  onun  iki  yoldaşından  ibarət  olan  Azə rbaycan  Məhkəmə  Palatasının  pro kuror  nəza rətinə  tabe  id i. 



Bakı  dairə  məhkəməsində  prokuro r  nəzarəti  ilə  məşğul  olan  şəxslərin-pro kurorun  və  onun  beş  yoldaşının  fəaliyyəti 

haqqında Azərbaycan  Məhkəmə  Palatasının  prokuroruna  hər  ay  hesabat  göndərilirdi.  Pro kuror  nəzarəti  icraatda  olan 

işlərə nəzarət edir, onlara dair şifahi və yazılı təkliflər verir, polis meysterlərin  gündəlik raportlarına baxırdı. Fövqəladə 

mühü m  hallarda  istintaqın  gedişinə  rəhbərlikdə  bilavasitə  iştirak  etmək  üçün,  sahə  müvəkkilindən  əlavə,  prokuro run 

məşğul olmayan bütün yoldaşları da hadis ə yerinə gedirdi. Prokuror nəza rətinə həbslə, və zifə po zuntuları ilə bağlı daha 

mühü m və 1919 il dekabrın 1-dək baş vermiş işlərə xüsusi diqqət yetirmək tapşırılmışdı. 



 

Əd:. 

Aзepбaйджанская Демократическая  Pecnублика (1918-1920), 1998; Законодательные акты (сборник документов), 

Б., 1998.

 

BAKI-DƏ RBƏND  DƏ MĠR  YOLU  -  Bakın ı  Də rbəndlə  birləşdirən  də mir  yol  xətti.  Mə rkə zi  Rusiyanı 

Qafqa zla b irləşdirən də mir yolu  mag istralın ın inşasına dair təklif və  layihələ r  19 əsrin 50-c i  illə rindən irəli sürülməyə  

başlasa da, bu sahədə ilk addım Moskvadan Krıma doğru  inşa edilən dəmir yolu üzərindəki  Taqanroq stansiyasından 

Rostova  xətt  çəkilməsi  oldu.  1872-75  illərdə  isə  Rostov-Vladiqafqa z  də mir  yolu  çəkild i.  Bu  yolu  inşa  etmiş  "Vladi-

qafqaz də mir yolu ə miyyəti"  Vlad iqafqaz-Petrovsk dəmir yolunu çəkməyə başladı və 1894  ildə onu rəsmən  istifadəyə 

verdi. 

19 əsrin 90-cı  illərində Bakının və bütövlükdə Cənubi Qafqazın də mir yolu vasitəsilə birbaşa Mərkəzi Rusiya  



ilə   birləşdirilməsi  dövlət  əhə miyyətli  tədbir  kimi  qarşıya  qoyuldu.  Bunu  nəzərə   a lan  çar  höku məti  1896  ildə  Port-

Petrovsk-Dərbənd xəttin in, 1897 ildə isə Dərbənd-Ba kı xəttinin inşasına icazə verdi. " Vladiqafqaz dəmir yolu cəmiyyəti" 

hər iki də mir yolu  xəttinin  tikintisinə başladı.  1905  il apre lin  5-də  Port-Petrovsk-Dərbənd (u zunluğu 130 k m), iyu lun 

15-də  isə  Dərbənd-Ba kı  (u zunluğu  231,5  k m)  dəmir  yolu  xət ləri  istifadəyə  verild i.  Bakı-Port-Petrovsk  dəmir  yolu  

mag istralın ın  Biləcəri-Dərbənd  sahəsində  11,  Dərbənd-Petrovsk  sahəsində  5  stansiya  inşa edildi,  həmçinin,  qatarlara 

texn iki  xid mət, pa rovoz və vaqonların  cari tə miri və sazlan ması üçün Biləcəri,  Dərbənd və Port -Petrovskda dövriyyə 

depoları yaradıldı. 

Bakı-Dərbənd-Port-Petrovsk  dəmir  yolunun  işə  salınması  ilə  Cənubi  Qafqaz  dəmir  yolu  Ümu mrusiya  dəmir 

yolu  şəbəkəsinə  qoşuldu,  Azərbaycanın  və bütövlükdə,  Cənubi  Qa fqazın  sərvətlərinin  ucdantutma  Mərkəzi  Rusiyaya 

daşınmasına başlandı. Bu da dəmir yolu nəqliyyatının işində gərginliyi ildən-ilə artırırdı. Məsələn, Birinci dünya müha-

ribəsi  (1914-18)  ərəfəsində  5  il  ərzində  nəqliyyat  vasitələrin in  dövriyyəsi  1,5  dəfədən  ço x  art mışdı.  Müharibənin  

başlanması  isə  imperiyanın  hər  yerində  olduğu  kimi,  Vladiqafqaz,  o  cü mlədən  Bakı-Dərbənd  dəmir  yol  xəttində 

böhranlı vəziyyət yaratdı.  Cəbhənin artmaqda olan ehtiyaclarını  ödəmək,  hərbi  yüklərin    ləngimədən   daşın masını 

təmin et mə k üçün daşıma vasitələ rin in intensiv istismarı vaqon və parovozların sıradan ç ıxmasına, nəticədə də mir yolu  

nəqliyyatında  böhranın  dərinləşməsinə  gətirib  ç ıxa rdı.  1917  ilin  sonunda  Qafqaz  cəbhəsindən  Rusiyaya  qayıdan yüz 

minlə rlə rus hərbçisi də də mir yolu stansiyalarına və daşıma vasitələrinə ağır ziyan vurdu. 

Azərbaycan Xalq  Cü mhuriyyəti  1918  ilin payızında Ba kı-Petrovsk də mir yolunun işini qaydaya salmaq üçün 

addımlar atdı.  Belə  ki,  Bakının taxılla normal təminatı bu  xəttin  işindən birbaşa asılı id i. 1919 il yanvarın  9-da Azər-

baycan  Hökuməti  Şimali  Qafqaz  Dağlılar  Respublikası  höku məti  ilə  60  vaqon  buğda  alın ması  haqqında  müqavilə 

bağladı.  Lakin  1919  ilin  iyununda  Denikin  ordusunun  Dağıs tanı  və  Dərbəndi  tutması  A zərbaycanın  Şimali  Qafqazla 

nəqliyyat əlaqəsini  kəsdi. A zərbaycan tərəfi Ba kı  ilə  Rostov arasında dəmir yolu ə laqəsini bərpa et mə k üçün 1919  il 

sentyabrın 11 -də  Denikin in  Cənubi Qafqazdakı nü mayəndəsi ilə  ilkin razılaşma aktı imzaladı.  Lakin Denikinin Azər-

baycana düşmən münasibəti bunun reallaş masına imkan verməd i. 

Azərbaycan  Xalq  Cü mhuriyyəti  Höku mət i  Bakı  ilə  Ya la ma  stansiyası  arasında  qatarların  norma l  hərə kətin i 

1919 il ə rzində bərpa edə bildi. Hə min  ilin əvvəlində Port-Petrovsk istiqamət ində gündə 1 cüt qatar yola salınıb qəbul 

edildiy i halda, 1919 ilin sonunda gündə 4 cüt qatarın qəbul edilib  yola salınması təmin  olundu. 1920 ilin yazında bu isti-

qamətdə qatarların sayını artırmaq üçün Yo lla r Na zirliy i Avropadan parovoz və vaqonlar alın ması  məsələsini qald ırd ı. 

Aprel işğalı (1920) bu sahədə çalışmaları yarımçıq qoydu. 

 

Əd: 

Azərbaycan Xalq Cümhuriyy əti (1918-1920). Parlament (stenoqrafik hesabatlar), 2 cilddə, B„ 1998; Aзepбaйджанская 

Демократическая   Pecnублика  (1918-1920),  Внешняя  политика  (документы  и  материалы),  Б.,  1998;   Əliyev  Q.Ə., Azərbaycan 

neqliyyatı və iqtisadiyyatı (XIX əsr-XX əsrin ilk onilliklər), B., 2001. 



Yüklə 19,75 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   27   28   29   30   31   32   33   34   ...   80




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin