145
Bivəfasan, heç görmədim vəfan, yar,
Tifil ikən çox çəkmişəm cəfan, yar.
Mən öləndə kimlər sürər səfan yar,
Fərş döşənmiş ağ otaqlar, qal indi.
Bivəfasan, vəfan yoxdu dünyada,
Aşnanın sirrini verərsən yada.
Şamamanı dərdirərsən xoryada,
Səbzə-bostan, sarı tağlar, qal indi.
Xəstə Qasım, tamam oldu sözlərim,
Eşq ucundan kabab oldu közlərim.
Qərib yerdə, yad ölkədə, gözlərim,
Vətən deyib ağla, ağlar qal indi.
Dostları ilə paylaş: 
