Xəstəxanaxarici pnevmaniya

Yanaşı patalogiyası olmayan 60 yaşa qədər pasiyentlər (I qrup)

Bu pasiyentlərdə adekvat klinik effekt peroral preparatların-amoksisillin və ya müasir makrolidlərin (azitriomisin, klaritromisin) tətbiqində əldə edilə bilər. Aminopenisilinlərin in vitro potensial törədicilərin bütün spektrini əhatə etmədiyinə baxmayaraq, klinik tədqiqatlar bu antibiotiklər və həmçinin də makrolid sinfinin və ya respirator ftorxinolonların ayrı-ayrı nümayəndələrinin klinik effektliliyində fərq aşkar etməmişdir. Buna görə də “atipik” törədicilərə nisbətdə β-laktamların aktivliyinin olmamasına baxmayaraq, onların xəstəxanadankənar pnevmoniyanın empirik terapiyası üçün preparat kimi istifadəsi tam özünü doğruldur, belə ki, özlüyündə “atipik” törədici ilə əmələ gələn bu xəstəlik çox vaxt subklinik səviyyədə gedən özünüməhdudlaşdıran proses hesab olunur və bu törədiciyə qarşı mütləq terapiyanın vacibliyi barədə fikir bütün mütəxəssislər tərəfindən qəbul edilmir.

Makrolidlərlə monoterapiyaya xəstəliyin “atipik” etiologiyasına (mikoplazma, xlamidiya) şübhə olduqda, β-laktam antibiotiklərinə qarşı həssaslıq (dözümsüzlük) olduqda üstünlük vermək lazımdır. Klinik-laborator göstəricilərə görə xəstəxanadankənar pnevmoniyanın dəqiq etioloji diaqnostikası şübhə doğurur, lakin müəyyən klinik əlamətlər xlamidiya və ya mikoplazma ilə törədilən xəstəlik üçün xarakterdir: tədrici başlanğıc(3-7 gün ərzində), yuxarı tənəffüs yollarının zədələnməsinin simptomatikası ilə xəstəliyin debütü, quru öskürək, ağ ciyərdən xaric simptomatika - mialgiya, artralgiya, başağrısı, diarreya.

Respirator ftorxinolonların təyininə göstərişlər:

• 
  Penisillinə qarşı yüksək rezistentli pnevmokokların ayrılması (minimal plazma konsentrasiyası - MPK≥4mq/l);
  
• 
  Birinci sıra preparatların effektsizliyi;
  
• 
  Digər qrup antibiotiklərə dözümsüzlük
  

Britaniya torakal cəmiyyətinin son tövsiyyələrinə görə respirator ftorxinolonların ambulator şəraitdə işlədilməsi məhdudlaşdırılmalıdır. Bu, β-laktamlar və makrolidlərin klinik effektliyinin saxlanması, həmçinin də bu preparatların ambulator şəraitdə geniş tətbiq edildiyi ölkələrdə yeni ftorxinolonlara rezistent pnevmokokların meydana gəlməsi barədə məlumatlarla bağlıdır.