Yardılamaq, kömək ləmək

 
Al  
: düzən, duzax, kələk, tor, tələ, yasa.
 
Al  
: əvvəl, ilk, 
ald
, ön, aln: irəli\ alğa bas: irəli 
bas\ 
alda
: irəlidə\ 
al yaydan
: yayın başından\ 
al
 
yaydan
: yayın başından\ 
alğa
9
 düş
: önə düş\ 
aldiğa
9
 
düş: önünə düş.
 
Al dili  
: balabanda qandırmaq, ima ; işarəilə söz 
qandırmaq.
 
Al dilli  
: sirli ; göyçək ağız.
 
Al hava 
: göy üzü
 
Al quş  
: doğan, şungur, köğön, şahin, şungar, qızıl 
quş. 
 
Al  
: ( > aldatmak), alal
sumer
, alu
aşur
: şeytan\ 
kələk
 
Al  
: iki rəng, çala rəng.
 
Al  
: qırmızı, qonqğur, ənnabi, allı güllü, al 
yanak (allanmak)..
 
Al  
: rəng, boya.
 
Al            : allı güllü, al yanak ( allanmak) 
Al
           : cin, ruh
 
Al           
: qonqğur  < qunğur < qonqğur < qanğur. 
ənnabi, iki rəng, çala rəng.
 
Ala - bacak
: bənəkli ayak.
 
Ala - kula
: ala - bula, rəh bə rəh, çeşitli.
 
Ala - kulalık:
 dəngəsiz, alt - üstlük, darma dağınlık.
 
Ala - qara:
 doru(ağ)bənəkli 
 
Ala - tayın:
 bəlirsizlik. 
Ala  
: qartal yavrusu.
 
Ala + 
: bir müştərək ; ortam durumu ; mühiti  
çattırır\ ala + şavaq  
 
Ala +....  
: alaca: ala, ala bula\ alasulun: ala + irəngli, 
rəhbə rəh, gözəl əlvan\ alaca: iki  üzlü, neçə üzlü, 
rəh bə rəh\ ağ qara təsmə, yol yol olan ip. Ala bula
 
: ala çula, ayrı başqa, dinqə ayratın, hərcür, 
hər rəng
 

 
sözün özü 
 
 
8
Ala ağızlık
4
: t
əfrəqə, ağız alalık
8.
 
Ala ayak
: ağ ayak, kül rəngli\ ala dağ: qarlı dağ.  
 
Ala bahar
: ilk bahar.
 
Ala başlı
5
: alacalı başlı.
 
Ala bula 
: ala çula, ayrı başqa, dinqə ayratın, hərcür, 
hər rəng
 
Ala bulak
: allak bullak
 
Ala bulut
: azıcık, qağınak bulut.
 
Ala çərtov: 
ə
yri. 
Ala dağ 
: qat qat olan, bölük bölük olan dağ.
 
Ala don 
: yol yol qırmızı aba.
 
Ala göz 
: ağı qarasından çox olan göy, iri göz, bölə 
göz.
 
Ala qaranqıq
ı: aranlık yok, ışıkda yok, ikisinin ortası
 
Ala qavşak
: türkana, inancank, sada.
 
Ala qayış
: bəzəkli təsmə.
 
Ala 
: açık qəhvəyi rəh.
 
Ala 
: alaca, alacalı\ alabahar
8
: baharın erkən 
günləri, başlanğıcı, alabaharın salkın havası(sərin 
havası) 
 
Ala 
: alak - bulak.
 
Ala 
: aldatıcı, saxda, bənəkli.
 
Ala 
: bənəkli, alacalı, qarışık(rəzil).
 
Ala 
: bənəkli, tozanaklı, cüzam, degişik, 
dəngəsiz, muxtəlif\ ala - kul elli toprak: degişik 
millətli ölkə.
 
Ala 
: gözdə sarıya çalan qəhvəyi rəng, açık 
qəhvəyi.
 
Ala 
: ulu, böyük\ ala göz: ə'la, iri göz\ ala + 
aranlık\ ala + sulu.
 
Ala
10
 
: olon
11
.
 
Ala
4
 
: ayrı, başqa.
 
Alabakan
5 
: ala - ulu saxlayan askı ; bənd ; bağ, 
askı işini görən qollu - budaklı askı
 
Alabarmanda:
  talaş, dəvam.
 
Alabildiğinə
: andızdap, anğızlap, iz bə izinə, 
düpdüz, var gücüynən, lap elə olunca\ alabilsiz: 
yazık.
 
Alabildiğinə
: andızdap, düpdüz, var gücüynən\ 
alabildiğsiz: yazık.
 
Alabilsiz  
: yazık.
 
Alac 
: çıkar, çıkış, yol, çara.
 
Alaca   
: çalaca
8
, azacıq, azca, yoxacıq, kəmisi, 
salca
8
, bir salιm
8
, bir çalιm
8
, bir az
 
Alaca  
: qat qat olan, bölük bölük olan dağ\ ağ qara 
təsmə.  
 
Alaca 
: ağ qara təsmə, yol yol olan ip.
 
Alaca 
: ala, ala bula, ala kula.
 
Alaca 
: bədaxlaq.
 
Alaca 
: cizqili basma.
 
Alaca 
: çar\ alaca toyuq: çar toyuq  
 
Alaca 
: iki - neçə üzlü, rəh bə rəh.
 
Alacak  
: öyqə, görəv, borc  , birovuz, burıs
3
.
7
, ötnə
9
, 
alğı
8
, alasa
5
, buıç
6
, börç
8
, ödəv, vəzifə, tapşırıq, 
bors, alacı, alası, alasak.
 
Alacanq 
: alıcı, zirəng, şatır, od yalı.
 
Alaçık 
: obacık.(<>) qalaçıq
 
Alaçiy  
: çiyməl, pişər pişməz.
 
Alada 
: həsir- hüsür, həsirdi, qəm, qayğı.
 
Alagöz  
: gözüyırtıq, yırtıqgöz, bula göz, hayasız
 
Alağan
4
 :
 avuç sıkım
9
\ quru alakan: əli boş, əli quru\ 
alakanlamak: avuçlamak\ alakandal: saplanmış
 
Alağar   :
 böyük, ükən.
 
Alağar 
: özünə alan, dəymə - düşər, düşünüklü, 
tuman, tumucu, düyyəğər, hassas  alıp saxlıyan, 
dəm - dəməçi, deyingən.
 
Alahədə 
: alakı
 
Alahı 
: alanğkı, başqa, əlahədə.
 
Alak
9
 
: saçmala, saykal, uydurma\ alak - çalak: 
qorkuilə, sakınak qorkak 
 
Alakanlamak 
: avuçlamak\ alakandal: saplanmış.
 
Alakca
8
 
: əcələ\ alakca gəl: tez gəl.
 
Alakçı
4
 
: yalançı, aldatıcı.
 
Alaklamaq
: qorkmaq.
 
Alaksı 
: ala düşmüş, çönmüş, rahatsız, duyğulu\ 
alaksınıp qaldım: kicəlmək. bakınmak\ bakınıt: 
birisinn fikrini çaşdırmak ; ayalamak, alaktamaq: 
bakınmak, qorkarak bakmak.
 
Ala-kula :
 ala - bula, rəh bə rəh, çeşitli
 
Alaq  
: basmaçı, rüşvəçi, qorkudub alan.
 
Alaq (ala):
 dəyişik rəngli.
 
Alaq 
: rüşvəçi, basmaçı, qorkudub alan
 
Alaqa 
: ilimti, ilimtə
7
, bağlantı, araqatnaşık
8
 
Alaqan 
: alakan
4
, avuç, sıkım
9
\ alakanlamak: 
avuçlamak\ alakandal: saplanmış\ quru alakan: 
quralakan: əli boş, əli quru.
 
Alaqar 
: böyük, dışarı fırlanmış gözlər, patlak göz\ 
alaq - culak etmək: qorxarak ətrafa bakmak 
 
Alaqcamaq
: darkmaq.
 
Alaqlı 
: alalı, al vurmuş, ala düşmüş, dalqın\ 
alaqdılanlık: dalqınlık.
 
Alaqoyma
: alıp + qoymak, durdurmak, əngəlləmək, 
oyalama, uğraştırma, məşğul etmə 
 
Alala 
: alacalanmak, bənəklərlə örtülmək\ alala - 
kulala: dəngəsiz .
 
Alala 
: gəlincik, köknar
4.8,
 qızğaldak
5.
 
Alala 
: səs - küy, hay – küy. 
Alalamaq
: ört basır etmək. gizləmək.pəçələmək. 
Alalı 
: alacalı, qarışık, dəngəsiz, dalqınlık, ala 
bula.
 
Alalıq
4
 
: ayrılık.
 
Alallı
5
 
: çinli at yılxısı.
 
Alam saat: te
z, irəli, dəyqəsində, alam indi, lap indi, 
elə indi.
 
Alam 
: əcələ, ivik - çivik, tələsik, yallah, yüyrək, 
yeyin, tez, irəli.
 
Alama
5
 
: pis, xor, kor
 
Alaman 
: alamançı, qaraqçı, basmaçı, oğru.
 
Alaman
5
: qarqaşa, qarışık, anarşı, düzümsüzlük\ 
yalpı alaman: toplu, qarışık.
 
Alamık  
: 
 
Alamık 
: əlvan, qarışık rəngli\ alamık ət: yağlı ət, 
yağnan ət qarışık, piyli ət\ qırmızı qarışmış ağ: qızıl 
arılaş ak: qızımtıl ak\ qarışık quruluş: arılaş quruluş
 
Alamık 
: qarışık, çala - bula, arılaş
9
, toplaş 
 
Alan  
: ayant.
 
Alan 
: tolku, sərəsimə (# tınış).
 

 
sözün özü 
 
 
9
Alandaşlık
: atandaşlık
5
, rəqabət, bəsdəşlık
8
, 
bəsəkə
4
, yarşık.
 
Alanğ göz
: alanğlı göz, ala göz.
 
Alanğ 
: zol gedip yatan, böyük uzun təpə, sıra 
dağlar, silsilə.
 
Alanğ
9
 
: qararsızlık, əndişə, talaş > alanğlamak
 
Alanğqamak
: alanğdak, qorxaraq bakmak ( iri gözlə 
bakmak ).
 
Alanğqırt 
: ullaqan sıçana bənziyən (əxtə siçanı).
 
Alanğlamak 
: <> anğlaşalmaq: fikri məşğul olmaq, 
qararsız olmaq, əndişələnmək. 
 
Alanqandar
4
: avuç qədər.
 
Alanqqırt
: ullaqan sıçana bənziyən (əxtə siçanı)
 
Alapa
15
 
: ücrət, mükafat.
 
Alarqa 
: bir toplumu qovub dağıtmaq üçün deyilən 
söz: savula - savul ! açıla - açıl ! çəkil ! uzak ol ! 
arılın ! çəkilin ! varda !
 
Alasa 
: töbən
 
Alasam 
: güdə.
 
Alasan nənə
  
: böyük nənə, əcə, ulusay, abı, sonk 
ənə, çonk ənə, dev ani, qartı əbə.
 
Alasarmık: b
ulanık, qapalι, bəlirsiz , qarmaşık, 
mübhəm .
 
Alastatmak
4 
: uzaqlatmak.
 
Alaşa 
: ? < alçak, çiçik (alaşalık etmək: əsgiklik 
etmək).
 
Alaşa 
: <> balaca.
 
Alaşa 
: alçak, çiçik.
 
Alaşa 
: sevimli, gözəl, çiraylı
9
, yaraş
13
.
 
Alaşalık etmə
k
: əsgiklik etmək.
 
Alaşalık 
: alçaklık.
 
Alatozan
: saf olmayan, qarışık hava.
 
Alavaca:
 xətxət, qət - qət, qat - qat. cızık cızık.
 
Alay 
: 
-1)
 ləşgər, yığılcam, comalaq, cəmiyyət 
-2)
 
yansıma, məsqərə, tənz. ələ salmak.
 
Alay 
: alaylı, qolay, alımlı, yakımlı, tutumlı, 
əlverişli 
 
Alay 
: 
ama\ alaya : lakin
 
Alay 
: halay, alala 
 
Alay 
: həmlə, axım, açmak, ordu, çaldıran. 
 
Alay 
: qorxa qorxa bakmak.
 
Alay
15
 
: böyləcə\ alayda: necəki
 
Alayaz 
: şuxunlu, şavxınlı, şadıklı. sevimli.
 
Alaybəyi
: alaybəyi: jandarma kumandanι, subəyi.
 
Alaycı  
: yanğsılı, acı dilli, məsqərə.
 
Alaycı 
: acı dilli 
 
Alaylamak
: qorxutmak
 
Alaylı  
: alay, açık, əlverişli, alımlı, qolay, yakımlı, 
tutumlı. 
 
Alaylı 
: qoşunlu subay.
 
Alaymaq
: açmak, ağatmak\ göz alaymak: açmak.
 
Alaz 
: alız, qarma qarışık. 
 
alazlamaq
: közərmək.
 
Albars 
: polat çəlik, iyi çəlik, polat qılıç.
 
Albastı 
: alvastı
9
, kötü ruh, qara ruh, qara quşli, cinli, 
qəşşili, tutqaylı, qaqğınlı  
 
Albex
12
 
: ulbax.
 
Albın
5
 
: yalançı. 
Albız
qə 
: seytan
 
Alca
12
 
: əsir
 
Alcacı
12
 
: işqalçı.
 
Alcalamaq
12
 
: işqal etmək, əsir etrmək.
 
Alcıranqlı
: çalam - çaş olmaq, pərişan, aldıramaq, 
anqıqa - tanqıqa olmak.
 
Alça - uca:
 düzümsüz, ərsək - tərsək, dik-alçak.
 
Alça 
: ensiz ; yol yol parça.
 
Alçağlıq
14
: oysallıq, pəxməlik. İti olmamaq. 
Alçak  
: qovşak, kövrək, yüngül, zayıf, az, kəm, 
yumşak, puka.
 
Alçak- uca
: ərsək- tərsək, dik - alçak, düzümsüz, 
ərsəkdəl
8
, ərsək olmayan, dərə - təpə, yeniş 
yoqquş
 
Alçak- uca
: ərsək-tərsək: dik - alçak, 
 
Alçaq gəlmə
k: boş gəlmək, qəbul etmək, qalmaq, 
boş vermək
 
Alçalmak
: basalmak
5.
 
Alçalmak
: tübenka düşü, tübenkəşü, tömənləv, 
tovanlkmak, 
 
Alçanın
12
: uçsun.
 
Alçanlamaq :
 aksamak, topallanmak.
 
Alçatmaq
: aşaklatmaq
 
Alçı 
: şans.
 
Ald 
: al, ön, aldı: önü\ aldın ala: aldın
9
:  aldınğan, 
öncədən\ aldınğa: önünə\ aldın geri: iləri geri, 
bundan sonra\ eşik aldı: qapı önü
 
Alda  
: aldın, ala aldan, öndən, qabakdan\ 
aldınalu: aldınlamak.
 
Aldağ 
: yalan, çin yok, tərs, yalğan, hilə, kələk.
 
Aldağı
4
 
: alğı
4
, bayakki, dəminki, yanqağı.
 
Aldamçılık  
: aldav, göz boyaçılık, göz boyamçılık, 
göz boyamaçılık, kallablık, fırιldaklık
 
Aldan
10
  
: çox, bol, mul, mol, dol, gen, dərin, uzaq, 
gey, geyn, astam, qalın, çaçak
11
, bağız: saysız, 
tola, arbın, bolluq, kan
8
, kən.
 
Aldan
10
 
: bolluq, çok, bol, gen, dərin, uzaq.
 
Aldanın 
: əvvəl
 
Aldanma
: yahalma, yapalma, yasalma .
 
Aldar 
: aldatıcı
 
Aldatıcı  
: alakçı
4
 , aramaqçi
qə, 
büyücü.
 
Aldatmaq: büyüləmək. börk qoymaq. 
Aldav  
: fırιldaklık, göz boyaçılık, göz boyamçılık, 
göz boyamaçılık, aldamçılık   kallablık. 
 
Aldayan 
: yalançı, iki dilli, aldavaç, fırıldakçı.
 
Aldayapğuç
: köğüslük, önlük, peştamal.
 
Aldı
4
 
: öncə, əvvəl, ərəfə, başlam, başram, 
bastam.
 
Aldığına
: var gücüylə, zor gücilə, tam başarisilə.
 
Aldın
9
 
: aldatmak, qandırmaq\ aldınarlık: aldatma 
dərəcədə\ aldakçı: aldatıcı.
 
Aldında 
: kırında, qırağında, kənarında.
 
Aldıraşlık
: hövlüqməç, aşιqιç, tez, tiz, şaşιlιnç, 
darrov, tələsik.
 
Aldıraşlık
9
: q
ıssağlı
8
, tez, aşıqıs, ivədi
1
, çapçanğ
4
, 
toktosuz
4
.
 
Aldırışmak: ç
alışdırmak, dəyişdirmək, əvəzləmək.
 
Aldırmak
: əcələ etmək, aldıraşlık\ aldıraksanlık: 
tələsik\ aldırakçı: əcələci.
 
Aldırmak
: əl ayağın itirmək.
 

 
sözün özü 
 
 
10
Aldırmak
: əldən vermək, utuzmaq.
 
Aldırmak
9
: faş olmak, yaxalanmak, çaldırmak\ 
aldayapğuç: önlük, köğüslük, peştamal. 
 
Algısmaq
: çok istəmək.
 
Alğa bas !: irə
li !
 
Alğa gediv: q
alkınmak, qalkışmak, səskə atıv, 
gəlişmək.
 
Alğatmaq
: alğa atmaq, inkişaf
 
Alğayış
3
 
: önüş, ösüş
3.7
, ösmə, gəlişmə
 
Alğı
4
 
: bayakki, dəminki, aldağı
4
, yanqağı.
 
Alğı
8
 
: borc  , birouz, burıs
3
.
7
, ötnə
9
, alasa
5
, buıç
6
, 
börç
8
, görəv, ödəv, vəzifə, öyqə, tapşırıq, bors, 
alacı, alası, alacak, alasak
 
Alğım 
: buxak, ğəbğəb (qat-qat)
 
Alğın
4
 
: arvad, ayal
 
Alğır 
: qırqı, şahbaz, baz
 
Alib 
: diləkli(çi).
 
Alıbet
5
 
: qeyrət, quvvət, enerji
 
Alıcı  
: alacanq, zirəng, şatır, od yalı
 
Alığ 
: zəhmət, iztirab\ alık - delik: allığ - çalık: 
əcələ ilə.
 
Alığan
9
 
: quvvətli, iyi tutan.
 
Alığay
9
 
: şaşı.
 
Alığılan  
: əcələ ilə uğraşmak, fazla zəhmətlənmək.
 
Alık almak
5 
: q
arşılık (almak, vermək).
 
Alık 
: boş arzu.
 
Alık 
: xəbər, bilgi
 
Alık 
: kabus, kaput, sərsəm.
 
Alık 
: təpə, yüksəklik.
 
Alıkan
9
 
: əl ayası, bir ovuç qədər.
 
Alıq 
: tağma, dağma, dağ, taxma, bəllik, bəlgi. 
gövdədə ; qolda ; qıçda ; qulakda taxılan simgə, 
əlamət (ələnğu: ələngi: ələ taxılan ).
 
Alıq 
: yalan. pəxmə, halu\ oysal, alçaı(mütəvazi’) 
Alıqlamak
: dağlamak
 
Alıqoymaq: y
ormaq.
 
Alım çalış: al
ım satış .
 
Alım satış: a
lım çalış .
 
Alım verim: a
lış çalış.  
 
Alim 
: danışman.
 
Alim
11
 
: alma.
 
Alımlı  
: qolay, alay, alaylı, əlverişli, yakımlı, tutumlı. 
 
Alımsınmak 
: doymak, tə'min olmak.
 
Alın bağı 
: alın danğı, ləçək .
 
Alın danğı: lə
çək, alın bağı.
 
Alın yazısı
: yazğıt, yazılqan, yazmış, peşenə, pişanı.
 
Alın 
: ön
, qarşı, yüz\ alın dişlər: qabax dişlər\ 
alnına: önünə\ alnında: önündə.
 
Alınasanğ: əc
ələ.
 
Alınçək
  : 
> ləçək , çatkı.
 
Alınğan: al
ınqın, hassas, içli, duyğulu.
 
Alınğasaman
!: tələsmə !
 
Alınma  : öz
ləşi, özləşən, özləşim, özləşin. iqtibas
 
Alıntı    : ya
ğma, çapıl, qənimət.
 
Alıs 
: < 
araş, uzaq.
 
Alıs
5
 
: uz
ak.
 
Alısım  : şe
h, nəm\ alısım odun: şeh, nəm odun.
 
Alısım
9
  : bi
tən ot, çıxan ot, yüksələn bitgi.
 
Alıskı  : öt
əki, uzakkı, uzakdaki.
 
Alısmak: uz
aklaşmak, bitmək, otun yüksəlməsi ; 
çıkması\ bağ alısdı.
 
Alısta  : al
ışmış, tərbiyələnmiş.
 
Alış - çalış
: dəyiş-tokuş
 
Alış çalış: al
ım verim.
 
Alış 
: ha
zırlık, təyərlik.
 
Alış 
: pa
y, bölük.
 
Alışdırmak: a
daklamak: qız verib almaq\dəyişmək, 
öyrətmək.
 
Alışdırmak: c
alışdırmak, 
avundurmaq: öyrətmək,
 
alışık etmək, adaklamak, yalındırmək, qız verib 
almaq .
 
Alışdırmaq: b
aşqalaşdırmaq, dəyişmək\ 
qanıkdırmaq: usandırmaq.
 
Alışık  : iy
ələnqən, könqən, könüllü, könüldəm
4.5
, 
köndəm, usanış 
met 
> unus.
 
Alışık  : ya
nışık, yakışık .
 
Alışık-törəşik
: alşık - törşik, alış - törüş, ürf.
 
Alışıldığı: ba
yağı, ola gələn. 
 
Alışkan : cı
ra, yanar, yanqı.
 
Alışqanlık: bayağılık.
 
Alışqar  : ya
ndırmaya yarayan quru çörçöp, xəşəl, 
xəkə.
 
Alışma  :  ıs
ınma, aşınma. 
 
Alışmak: kö
nükmək, öyrəşmək, iyələşmək, 
boyınsınıv (boyun qoymak). boynamaq (qanuna, 
işə), boyun 
qoy
maq, boyuna almaq, qəbul etmək.
 
Alışmamış : avuncasız: ürkək 
Alıştır 
: tutuştur, calaştır, qarıştır, dəgiştir, allı dürlü 
etmək, çeşitləndirmək.
 
Alız 
: alaz, qarma qarışık.