Yayın Danışmanı Dr. Erol Barın Editör Dr. Mehmet Yalçın Yılmaz Dil Uzmanı
Yüklə 0,88 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- TÜRK HİKÂYELERİ I 11
|
10
BİR TAARRUZ Refik Halit Karay Boğaziçi’nin Anadolu kıyısındaki tenha, bayır ve yarı boş köylerin- den birinde bir kış akşamıydı. Yağmur yağmıyordu fakat rüzgâr çok ıslak esiyordu ve her tarafı sırılsıklam ediyordu. Bu kapalı hava bir haf- tadan beri devam ediyordu. TÜRK HİKÂYELERİ I 11 Vapur iskeleye yanaştı ve dört yolcu indi. Bunlar da bir müddet aynı sokakta yürüdükten sonra yan yollara sapıp gözden kaybol- dular. Hayrullah Efendi her akşamki gibi, yokuşu tek başına tırmanma- ya başladı. İnebolu’ya kereste gön- dermişti. Aklı kerestelerdeydi. Bu fırtına kerestelere zarar verebilirdi. Hayrullah Efendi’nin canı sıkıl- mıştı. Bunları düşünüp endişeleni- yordu. Hayrullah Efendi elindeki elektrik fenerini yoluna tutup ağır ağır yokuştan çıkıyordu. Fıstığın altına, o dik ve dolam- baç yere gelmişti. Bu sırada yerden gırtlağına bir el yapışmış ve alnına soğuk bir demir dayanmıştı. Ge- rilemek istedi, yapamadı. İlerleye- yim dedi, kımıldanamadı. Aciz bir şekilde durup bekledi. Rüzgârın uğultusu içinde boğuk bir ses: “Cüzdanını ver!” diye emretti. Hayrullah Efendi heyecan ve korkuyla: “Peki, tamam, vereyim!” dedi. Bir eliyle cüzdanını çıkardı ve uzattı. Hemen serbest kalmak ve uzak- laşmak istiyordu. Cüzdanda altı tane yüzlük ve birçok da beşlik bank- notlar vardı. Yedi yüz liradan fazlaydı. Fakat canından kıymetli değildi. Sağlık olsun, yine kazanırdı... Hırsız, karanlığın içinde telaşla, cüzdanı açtı. Hayrullah Efendi’nin 12 TÜRK HİKÂYELERİ I 12 elinden elektrik lambasını kaptı. Bir atkı ile sarılı yüzünü göstermemeye çalışıp cüzdanın içini acele acele yokladı. Adam, vahşi sesiyle: “Kımıldama, vururum!” dedi. Eli bir müddet, kâğıtların üzerinde örümcek gibi korkunç, kararsız ve şaşkın dolaştı. Bir an sonra yalnız bir tanesini, bir beş lirayı çekti, cüzdanı kapattı ve Hayrullah Efendi’ye geri uzattı. Şimdi ışık sönmüştü ve hırsız, yokuştan aşağı çılgın gibi koşup arkasına bakmadan, kaçmaya başlamıştı. Hayrullah Efendi korkaktı; fakat hem dinç, hem de çok meraklı bir adamdı. Şu acemi ve acayip hırsızı, kovalamak istedi ve hemen arkasına düştü. Süratle bayırı indi, karaltılar içinde, önünü görmeden koşuyor, hırsıza yetişmeye çalışıyordu. Aşağı inmişti. Hırsız hızlı hızlı çarşıya doğru gitti, Hayrullah Efendi aydınlık bir pencerenin altından bunu gördü. Hırsız, Hayrullah Efen- |