Yazıçı Anar haqqında payız düşüncələri (Cəmil Həsənli) Moskvada Anarın 70 illiyində çıxışından
Yüklə 2,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
(«Olaylar» qəzeti 30-31 oktyabr 2001)
«Ermənilərin terrorist «ASALA» təşkilatı 48 Azərbaycan ziyalısını öldürməyi qərara alıb. «Olaylar» qəzetinin yazdığına görə,mənim adım bu siyahidə üçüncüdür.Bu,mənimçün təzə xəbər deyildi.Vaxtilə mərhum Ziya Bunyadov mənə belə bir siyahinin olmasını və mənim adımın onun özünün adından sonra ikinci olduğunu demişdi. «Olaylar» qəzetində və özəl TV kanallarında bu xəbər verilən kimi Milli Məclisin foyesində bir neçə jurnalist mənə yanaşıb buna münasibətimi soruşdular.-Mən bu məsələyə bir qədər komik şəkildə baxıram-dedim. 404
-Niyə? -Əvvəla ona görə ki,təsəvvür edirəm,təşkilat üzvləri yığışıb ciddi şəkildə müzakirə edilər:kimi siyahiyə salaq,kimi salmayaq,kimi birinci,kimi beşinci, yəni kimi əvvəl öldürək,kimi sonra,,. Yəqin bu barədə mübahisə də edirlər,bu və ya digər «namizəd» haqqında hərə bir sübut dəlil gətirir.Bu özü komik bir süjet deyilmi? İkincisi isə,təsəvvür edirəm ki,bizim özümüzün içində bu siyhidə adları olmayanların arasında necə inciklik,umu-küsü olacaq,bəs mən niyə yoxam,mənim filankəsdən nəyim əskikdir ki,onu öldürmək istəyirlər,məni yox? Bu da komediyanın ikinci pərdəsi. Sözlərim çin çıxdı.Səhərisi gün bir sıra qəzetlərdə bu siyahinin məhz belə tərtib olunması,niyə filankəsin ora düşməsi,bəhmənkəsin düşməməsi barədə müzakirələr başladı.Yəqin ki, «ASALA» təşkilatı hansı azərbaycanlı-ları qətlə yetirib- yetirməmək siyahisini tərtib edəndə əvvəlcədən bizim qəzetlərin redaksiyaları ilə məsləhətləşməliymiş. «Yeni Müsavat» qəzetindəki yazıda deyilir(31 dekabr 2001-ci il): «Siyahidə adı çəkilən Anar müəllimlə işimiz yoxdur. Anar müəllimi ermənilərdən qabaq elə özümüzünkülər də öldürmək istəyir»
pərdəsidir. Komediya komediya yerində,amma erməni terrorizminin tarixini və ənənələrini xatırladıqda (elə aldığım məktublarda da bu tarixin bəzi «paktları» yəni faktları xatırlanır) əlbəttə,bü məsələyə qeyri-ciddi münasibət bəsləmək də düz deyil.Amma nə etməli? Olacağa çarə yoxdur.Və onu da düz deyirlər ki,cənab Allahın verdiyi ömrü yalnız o özü ala bilər. («Mübarizə bu gün də var» kitabından)
2002-ci il avqustun 30-da Yazıçılar Birlində amerikalı araşdırıcı - «Ermənistan - terrorçu xristian ölkəsinin sirrləri» kitabının müəllifi Samuel Vimslə görüş keçirilmişdir. Görüşü açan Anar Qarabağ problemiylə bağlı qonağa məlumat verdi. Sovet dönəmində Qarabağda guya ermənilərin çıxışdırılmasından söz açan yazıçı Dağlıq Qarabağda o
405
dövrdə erməni üniversitetinin, erməni teatrının fəaliyyət göstərdiyini,erməni dilində qəzet çıxdığını vurğuladı. Azərbaycanın beynəlxalq dəstəyə ehtiyacı olduğunu söyləyən Anar S.Vimsin bu məsələdə ölkəmizə yardımçı olmasını arzuladı. «Bu haqda gerçəklər dünya ictimaiyyətinə çatdırılsa,erməni lobbisi və nə qədər güclü olsa da haqq öz yenrini tapacaq»-dedi.Anar Samuel Vimsə Yazıçılar Birliyinin fəxri üzvlük biletini təqdim etdi.S.Vims belə bilet aldığına görə qürur hissi keçirdiyini bildirdi.Qonaq daha sonra sözügedən münaqişədə Ermənistanın üstünlüklərindən danışdı və ermənilər öz lobbilərinə,ictiamiyyətlə işə milyonlarla dollar sərf etdiyini vurğuladı.
«Yeni Müsavat» qəzeti 31 avqust 2002
R.S. Ermənilər S.Vemsin kitabı çıxandan sonra ardıcıl surətdə müəllifi hədələyirdilər və o,müəmmalı şəkildə dünyasını dəyişdi. «Böyük Ermənistan» ideyasınıen əsas ideoloqlarından biri olan Zori Balayan 1996-ci ildə nəşr olunan «Ruhumuzun canlanması» adlı əsərində Xocalı soyqırımına haqq qazandırıb və bu şəhərdə azərbaycanlılara qarşı soyqırımı həyat keçirildiyini fəxrlə etiraf edip: «Biz Xaçaturla ələ keçirdiyimiz evə girərkən əsgərlərimiz 13 yaşlı bir türk uşağını pəncərəyə mismarlamışdılar.Türk uşağı çox səs-küy salmasın deyə Xaçatur uşağın anasının kəsilmiş döşünü onun ağzına soxdu. Daha sonra bu 13 yaşındakı türkə onların atalarının bizim uşaqlara etdiklırini etdim.Başından,sinəsindən və qarnından dərisini soydum.Saata baxdım,türk uşağı yeddi dəqiqədən sonra qan itirərək dünyasını dəyişdi.İlk sənətim həkimlik olduğuna görə humanist idim,buna görə də türk uşağına etdiyim bu əməllərə görə özümü xoşbəxt saymırdım.Amma ruhum xalıqımın bir faizinin belə qisasını aldığım üçün sevinclə qürurulanırdı.Xaçatur daha sonra ölmüş türk uşağının cəsədini hissə-hissə doğradı və bu türklə eyni kökdən olan itlərə atdı. Axşam eyni şeyi daha üç türk uşağına etdik.Mən bir erməni vətənsevəri kimi öz vəzifyəmi yerinə yetirdim»
406
(«Zori Balayan azərbaycanlı uşaqları itlərə yedizdirib» «Azadlıq» qəzeti 9 fevral 2007)
|