Yazıçı Anar haqqında payız düşüncələri (Cəmil Həsənli) Moskvada Anarın 70 illiyində çıxışından

Tərtibçilər 

 

 

 

---

MƏN 

 

Əsrimin əsiriyəm 

Mən əsrimin əsəriyəm 

Yaxşım, pisim, 

Duyğularım, fikrim, hissim, 

Əsəblərim, əsərlərim, 

Qəlbimdə qalan sirrlərim, 

Ağlı-qaralı aylarım, 

Fərəhlərim, bayramlarım, 

Ümudlarım, ağrılarım 

İtkilərim, ağılarım, 

Baş daşlarım, göz yaşlarım, 

Durmadan artan yaşlarım, 

Döyüşlərim, 

Görüşlərim, 

Gülüşlərim 

Nəyim yoxdur, 

Nəyim vardır, 

XX-dən yadigardır. 

Tərk edirəm iyirmini, 

Tərk edirəm iki mini, 

Tərk edirəm vətən kimi 

Həsrətimi, umudumu 

Yeni əsrə daşıyıram. 

Düşmənlərin acığına 

Yaşamışam, yaşayıram. 

İyirmi bir - 

Yeni vətən. 

Min illərin sərhəddini 

---

Mən aşacam. 

Yaşamışam,  

Yaşayıram, 

Yaşayacam. 

31 dekabr 2000 

 

 

  

 

 

---

YAZIÇI  ANAR  HAQQINDA  PAYIZ  DÜŞÜNCƏLƏRİ 

 

Anar haqqında bu yazını mən çoxdan yazmaq istəyirdim. Lakin hər dəfə yazıya 

başlamaq  istəyəndə nədənsə bu  böyük  yazıçı  və  təkrarsız  ziyalı haqqında  söz deməyə 

özümü  hazır  hesab  etmirdim.  Daha  döğrusu,  deyəcəyim  sözlərin  milli  taleyimizdə  və 

ədəbi tariximizdə müstəsna rol oynayan bu nəhəng fikir adamına layiq olmayacağından 

ehtiyatlanırdım.  Son  vaxtlar  özümün-özümlə  xeyli  müzakirələrimdən  sonra  ürəyimdə, 

fikrimdə  və  düşüncəmdə  Azərbaycan  ədəbiyyatının  bir  mərhələsini  təşkil  edən,  milli 

diriliyimizin etibarlı dirəyi olan yazıçı Anar, ziyalı Anar və vətəndaş Anar haqqında bu 

mülahizələrimi oxucularla bölüşməyə qərar verdim.  

Yeri  gəlmişkən,  bu  nə  yubiley  yazısıdır,  nə  də  ədəbi-tənqidi  dəyərləndirmə,  bu 

kiçik  risalə  olsa-olsa  gənclik  illərindən  yaradıcılığının,  «Uzun  ömrün  akkordları»ndan 

və  «Qəm  pəncərəsi»ndən  keçən  əməllərinin,  siyasi  sarsıntıların  gedişində  kamilləşən 

şəxsiyyətinin cazibəsinə düşdüyüm yazıçı, sənətkar, ziyalı Anar haqqında zaman-zaman 

içimdə zərrə-zərrə toplanan düşüncələrin qısa təqdimatıdır. Bəri başdan deyim ki, Anar 

adından sonra nə «müəllim» nə «bəy», nə də başqa bir tamamlayıcı ifadəni mən qəsdən 

işlətmirəm.  Bu  ad  millətimizi  «Anlamaq  dərdi»ndən  keçərək  ədəbiyyatımıza,  ictimai 

fikrimizə, mədəniyyət tariximizə elə bitkin şəkildə daxil olub ki, indi ondan sonra hər 

hansı  bir  tamamlayıcı  ifadənin  işlədilməsi  dörd  hərfdən  ibarət  olan  bu  adın  mənəvi 

tutumunu kiçildir və qəribə də olsa, natamamlıq təsiri bağışlayır.