mənə desin,nə də göstərsin. Amma yenə xəbər tuturdum. Axır illərdəsə özüm deyirəm ki,
yenə mənə xəbər çatdı, özün ver, oxuyum, görüm nə yazıblar. Yenə də Anarın ünvanına
söylənilən ədalətsiz fikirlər, böhtanlar mənə elə «Kirpi»dəki həmin yazı kimi təsir edir.
Həm də onun bu böhtanlara,çıxışlara cavab yazakən itirdiyi vaxta,enerjiyə heyfim gəlir.
Deyirəm, niyə belə şeylərə fikir verirsən? Bu cavabların əvəzinə təzə əsər yazsan daha
629
yaxşıdır. Mənə deyir ki,yox, Zemfira, gərək bu böhtan cavabsız qalmaya,bizdən sonra
tarixlə maraqlananlar mənim cavabımı da oxumalıdırlar. Fikirləşirəm ki, düz deyir.
Evin işini həmişə özüm görmüşəm. Bizim evimiz də ki, daim qonaq -qaralı olur.
İndiki məşhur yazıçıların, rəssamların, bəstəkarların ən yaxşı məclisləri bizim Vaqif
küçəsindəki yarızirzəmi evimimzdə qurulardı. Son kitabımın təqldimatında Elçin çıxış
edərkən dedi ki, vaxtilə Anargilin evi gənc incəsənət adamlarının, yazıçıların klubuna
bənzəyirdi. İndi görün biz həmin məclislərimizlə Zemfiranın vaxtını nə qədər almışıq.
Şadam ki,Anar həmişə məni başa düşüb,məni təkcə mətbəxə, ailəyə bağlamayıb.
Görəndə ki, işləyirəm, yazıram, məni işimdən ayrımayıb. Rəhmətlik Nigar xala da həmişə
deyərdi ki, üç övladımdan heç biri elmin ardınca getmədisə, heç olmasa gəlinim elm
yolunu tutdu.
Dostları ilə paylaş: 
