YETUKLIK DAVRI
Ushbu davrning dastlabki bosqichini shartli ravishda 30 yoshdan 40-45 yoshgacha
olish mumkin. Yetuklik davrida odam o‘zining barcha kuch-quvvati, qobiliyati, aql-
zakovati, ichki imkoniyatlarini o‘z kasbiga,
ijtimoiy faoliyatiga, jamoat ishlariga
to‘la safarbar qila oladi. Ushbu yoshda erkak va ayollarning mehnat va ijtimoiy
faoliyatda muayyan tajribaga ega ekanligi, kasbiy mahorat
sirlarini egallashdagi
muvaffaqiyatlar sari yetaklaydi. Yetuklik yoshiga qadam qo‘ygan shaxsning
boshqalarga munosabati, ularni baholashida sezilarli o‘zgarishlar yuz beradi. Ushbu
yoshdagi kishilar faqat o‘zining emas, balki boshqa odamlarning xatti- harakatlari
uchun ham mas’ulligi va javobgarligini anglab yeta boshlaydi, ayniqsa, hali hayot
tajribasiga ega bo‘lmagan yoshlarning, o‘z
farzandlarining xulq-atvori, yurish-
turishi, qadriyatlari uchun ham jon koyitadi, ularga imkoniyati boricha yordam
berishga intiladi.
Boshqa yosh davrlaridagi kabi mazkur
davrda ham muayyan darajada
inqirozli holatlar bo‘ladi, bu davrda inson qanday ishlarni amalga oshirganligi, qaysi
imkoniyatlardan foydalana olmaganligi, ayrim xatoliklar, tushunmovchiliklar
sababli ko‘ngilsizliklar vujudga kelganligini yanada teranroq anglay boshlaydi.
Shaxsning o‘ziga-o‘zi
hisob berishi, mazkur yoshning muhim psixologik
xususiyatlaridan biridir. Organizmdagi ayrim o‘zgarishlar, umrning tez o‘tishi
kishini qattiq tashvishga va iztirobga soladi, shuning uchun bundan keyingi
hayotining har bir daqiqasidan unumli
foydalanishga qaror qiladi, ba’zi hollarda,
ayrim orzu-istaklarini amalga oshirish uchun ijtimoiy-iqtisodiy imkoniyatlarning
yetarli emasligi uning ruhiyatida «turg‘unlik» hissini yuzaga keltiradi.
Yetuklik bosqichida jismoniy, ijtimoiy va aqliy imkoniyatlardan to‘laroq
foydalanish ko‘nikmasi paydo bo‘ladi, ushbu xolat jismoniy va aqliy zo‘riqish,
affektiv
kechinmalar, asab tizimida ro‘y beradigan salbiy o‘zgarishlar hisobiga
emas, balki olinga bilim, egallangan malaka va mahorat asosida ro‘y beradi.
Mazkur yoshda shaxsiy hayotdagi yutuqlar yoki muvaffaqiyatsizliklar
kishining ruhiy olamiga kuchli ta’sir etadi. Hayot davomida erishilgan yutuqlar
girdobida
ayrim kishilarda takabburlik, mag‘rurlik hislari paydo bo‘ladi, o‘zini
boshqalardan ustun qo‘yish uchraydi yoki aksincha, hayot tashvivshlari ularda
atrofdagi odamlar taqdiriga nisbatan loqaydlik tuyg‘usini vujudga keltiradi.
Hayotiy tajribaning ortishi, oila a’zolari,
tengdoshlari, mehnat jamoasi
a’zolarining ijobiy ta’siri, ayrim yo‘qotishlar yoki aksincha muvaffaqiyatlar orqali
har ikki ko‘rinishdagi ruhiy xolat asta-sekin muayyan yo‘nalishga tushib oladi.
Umuman olganda, bu yoshdagi odamlar istiqbol rejasi bilan yashashga
harakat qiladilar,
voqelikka, turmush ikir-chikirlariga, tabiat va jamiyatdagi
o‘zgarishlarga befarq qaramaydilar, imkoni boricha xotirjamlik, totuvlik, tinchlik,
do‘stlik, dunyo ne’matlaridan oqilona foydalanish tuyg‘usi bilan yashaydilar.