-Yəqin ki, bu problem təkcə Birləşmiş Ştatlara aid deyil, dünyanın başqa ölkələrində də uyğun vəziyyət mövcuddurmu?
-Nümunələr göstərir ki, cəmiyyətlər nə qədər çox sənayeləşmiş, başqa sözlə desək, qərbləşmişsə, orada boşanma bir o qədər artmışdır. İyirmi il bundan öncə Yaponiyada boşanma çox az olurdu, amma bizim bugünkü cəmiyyətmizə oxşarlığı artdıqca, bunun statistikası da yüksəlmişdir. Beş il bundan əvvəl Çində boşanma hissolunmaz bir fenomen idi. Amma bu qısa müddət ərzində boşanmanın sayı və Pekində nikahsız birgəyaşayışlar ciddi surətdə artmışdır. Çünki Çin də Qərbin kapital mərkəzli sisteminə sarı hərəkət edir.
-İki dünya müharibəsi əsrin ən böyük hadisələrindən olmuşdur. Bu hadisələrin, müharibələrin nikahın zəifləməsinə və boşanmanın çoxalmasına özəl təsiri olubmu?
-Heç şübhəsiz. Məncə, boşanmanın ən böyük inkişafı İkinci dünya müharibəsindən sonra baş verdi. Qadınların çoxu müharibədən sonrakı yeni şəraitdə işləməyə başladılar. İş saatlarının bitməsindən və yoldaşlarının evə qayıtmasından sonra keçmiş münasibətlər öz yerini çox zəif əlaqələrə verdi. Belə bir şəraitdə qadınların başqa böyük bir qismi münasib həyat yoldaşı tapmaq üçün boşanmaya üz tutdular.
Bugünkü cəmiyyətdə o dövrdən fərqli bir şərait müşahidə edirik. Cəmiyyəti boşanmağa sövq edən ən böyük məsələ yeni həyatın stressləri və tələskənliyidir. Bu həyatda hər şey güclü surətdə sürətlənib. İşdə sürət cəmiyyət üzvlərinin hər birinin düçar olduğu zərurətə çevirilib. İnsanlar tənhalıq, başqa sözlə desək, başağrısı olmayan xəlvət bir yer tapana qədər bir-birləri ilə mübarizə aparırlar.
Dostları ilə paylaş: |