boshqa tillarga nisbatan ancha ixcham, gaplarning ko‘pi sodda bo‘lgani sabab bog‘lovchilaming soni ko‘p emas. Bog'lovchilar boshqa tillardan o ‘zlashish va ba’zi turkcha so‘zlarning qoliplashishi natijasida yuzaga kelgan. Turk tilida nutqda faol qoilanuvchi, tuzilish va shakl jihatdan o‘ziga xos xususiyatlarga ega bo‘lgan bogiovchilar, asosan, quyidagilardir: ve, ama, giinkti, ya da, fakat, eger, veya, lakin, oysa, yahut, ancak, oysaki, veyahut, yalmz, halbuki kabi. Bogiovchilar quyidagi guruhlarga boiinadi: Asl bog‘lovchilar: ve, ama, de, eger, lakin, yani, meger kabi. Yasaina bogiovchilar: iistelik, yalmz, ancak, ornegin, gergekten, agikgasi, kisacasi kabi. Qo‘shma (murakkab) bogiovchilar: dyleyse, oysa, neyse, kimbilir, yoksa, veyahut, megerse, nitekim kabi. 140
Birikma bogiovchilar. Ba’zi bogiovchilar va so'zlar birikib, bogiovchi birikmalarini hosil qiladi. Ayniqsa, ki bogiovchisi bir qancha so‘z va bogiovchilar bilan birikkan holda qo‘shma shakllar hosil qiladi. Ularning alohida uch guruhga bo‘lish mumkin: 1) ki bogiovchisi bilan yasalgan bogiovchilar: halbuki, oysaki, sanki, §oyle ki, yeter ki, demek ki, tut ki, $u var ki, kaldi ki kabi. 2) so‘z birikmasi shaklidagi bogiovchilar: bunun igin, bundan dolayi, buyiizden, bu bakimdan, о halde, bununla birlikte kabi. 3) takroriy bogiovchilar: ne... ne, hem... hem, gerek... gerek, ya... ya, olsun... olsun, ama... ama, kah...kah, ister... ister kabi. Bogiovchilaming ko‘pchiligi turk tiliga boshqa tillardan
