2-Mavzu: psixologik treninglarning tarixi reja: Individual shakldagi treninglar va autotreninglar haqida tushuncha

---

17 
2-Mavzu: PSIXOLOGIK TRENINGLARNING TARIXI 
 
Reja: 
1.Individual shakldagi treninglar va autotreninglar haqida tushuncha.
2.Treninglar- guruhiy ish shakli va T- guruh treninglari va ularning 
tavsifi. 
3.K.Levin va K.Rodjers guruhiy treninglarning 
asoschilari sifatida.
4. M.Forverg ijtimoiy psixologik reninglarning asoschisi va u bo'yicha 
treningni 5 asosiy turi. 
5.Ijtimoiy psixologik treninglar tajribasi. 
 
Tayanch tushunchalar: 
treninglarning tarixi, guruh, T- guruh, individual 
treninglar, autotreninglar,
 
ekzistensial terapiya, gumanistik yo‘nalish
,
 
psixoterapevtik jarayon, generatorlar, katalizatorlar 
 
1.Individual shakldagi treninglar va autotreninglar haqida tushuncha. 
Treningning ilmiy asoslangan individual shakllari dastlab 20-asrning boshlarida 
nazariy bilimlarni o'qitish va mehnat ko'nikmalarini “xavfsiz” ravishda egallash 
natijalariga qo'yilgan cheklovlarni bartaraf etish vositasi sifatida paydo bo'la 
boshladi. Shu bilan birga, faoliyatning haddan tashqari o'ziga xosligi bo'lgan 
yoki mehnatni tashkil etishning yuqori darajadagi murakkabligi bilan bog'liq 
bo'lgan 
kasblardagi 
mutaxassislarning 
psixoemotsional 
stressini 
engillashtirishga qaratilgan turli xil ruhiy o'zini - o'zi boshqarish shakllari 
rivojlana boshladi. 1922 yilda amerikalik psixofiziolog R. D. Jeykobson ruhiy 
stressni engillashtirish uchun progressiv relaksatsion tizimini taklif qildi. 1932 
yilda I.G. Shul’ts esa ichki stressni engillashtirish ta'siriga asoslangan, shaxsga 
emotsional zo’riqishlarda taskin beruvchi avtogen mashg'ulotlarning klassik 
versiyasini ishlab chiqdi. 
Treningning guruh shakllarining paydo bo'lishi 1945 yillarga to'g'ri kelib, 
bu izlanishlar K. Levin, K. Rodjers, L. Bradfort, R. Lippit kabi olimlar bilan 
bog’liq. Ushbu davrda AQShda guruh dinamikasini o'rganish markazi tashkil 
etildi. Maxsus tashkil etilgan laboratoriyalarda K. Levin tomonidan guruhlararo 
munosabatlar tashkil etilib, shaxsiy parametrlaridagi samarali o'zgarishlarning 
aksariyati individual konteksda emas, balki guruhda sodir bo'ladi degan qat'iy 
fikrga keldi. Olib borilgan izlanishlar natijasida uning ta'kidlashicha, odamlar 
o'zlarining moslashuvchan bo'lmagan munosabatlarini aniqlash va o'zgartirish 

---

18 
va xatti-harakatlarning yangi shakllarini yaratish uchun odamlar o'zlarini 
boshqalar kabi ko'rishi kerakligini keltirib o’tadi. Bu boradagi mulohazalar K. 
Levin va K. Rodjers tomonidan ishlab chiqilgan guruh dinamikasi va mijozga 
yo'naltirilgan terapiya nazariyalarida o’z aksini topgan. Xususan, 1951 yilda 
K.Rodjers o‘zining shaxs va xulq-atvor nazariyasini “Mijozga yo‘naltirilgan 
terapiya” kitobida keltirib o‘tadi. Ushbu nazariyaga ko‘ra xavotirlanish bu 
organizmning idrok oldi vaziyatga noqulaylik va qo‘zg‘alish ko‘rinishidagi 
reaksiyasidir. Xavotirlanish holatida idrok va tushunishda “Men”- 
kontsepsiyasi yoki malaka o‘rtasida nomuvoflqlik yoki nokongruentlikning 
vujudga kelishi kuzatiladi. Natijada “Men”- konsepsiyasining hozirgi 
holatida yetakchi bo‘lgan o‘zgarishlar vujudga keladi. Ushbu nazariyaga 
ko‘ra, inson o‘zini tushunish va o‘zgartirish uchun cheksiz katta 
imkoniyatlarga ega. Biroq bu imkoniyatlarni kashf etish va ro‘yobga 
chiqarish uchun odamga maxsus sharoit kerak. Bu sharoit uch shartga 
asoslanadi. 
Ushbu terapevtik yo‘nalishda asosiy e’tibor terapevtik metodga emas, 
balki psixolog va mijoz o‘rtasidagi munosabatga qaratiladi. Bunda psixolog 
mijozni boshqarmaydi, unga ko‘rsatma bermaydi, faqat o‘zaro munosabatda 
ochiqlik, samimiylik, hamdardlik muhitini yaratadi. Mijoz o‘z 
muammosining yechimini o‘zi topadi. Shaxsga yo‘naltirilgan terapiyada 
quyidagi mashqlar qo’llaniladi: 
A.
“O‘zlik ideal o‘zlikka qarshi”. Mijozga o‘zidan norozi bo‘lgan 
jihatlarni yozib berish taklif etiladi. Bunda real va ideal “Men” haqidagi 
tasavvurlarning o‘rtasidagi tafovutni aks ettirish so‘raladi. Masalan, inson 
o‘zidagi biror kamchilikni bayon etgach, shu vaziyatdagi ideal “Men”ning 
holatini ham ifodalashi lozim bo‘ladi. 
B.
“Mijozga yo‘naltirilgan terapevt”. Bu mashq guruhiy holatda alohida 
juftliklarda amalga oshiriladi. Sherik tanlash ixtiyoriydir. Bunda mijozdan 
sherigiga aytib berish qiyin kechadigan, masalan, yolg‘on gapirgan, nohaq 
bo‘lgan vaziyatlarni so‘zlab berish so‘raladi. Terapevt rolini bajaruvchi 
sherik esa uni diqqat bilan tinglab, maksimal darajada tushunishi va 
hikoyani qayta so‘zlab berishi lozim bo‘ladi. Ammo, bunda sherigining haq 
yoki nohaqligini baholamagan holda sherikka teng munosabatda bo‘lish 
talab etiladi. So‘ng rollar almashilgan holda mashq davom ettiriladi. 
V. “Qarshiliklar tahlili”. Bu mashq juftliklarda, shaxsiy qarshilikni 
anglash maqsadida o‘tkaziladi. Juftlikning har bir a’zosidan o‘zi uchun 
qadrli bo‘lgan biror sir haqida o‘ylash so‘raladi. So‘ng bu sirni sherigiga 

---

19 
aytsa, u qanday javob reaksiyasi ko‘rsatishi mumkinligini tasavvur etish 
taklif etiladi. Ammo, muhokama jarayonida o‘zining siri haqida emas, balki 
faqatgina sherigining namoyon etishi mumkin bo’lgan javob reaksiyasi 
haqida so‘zlash taklif etiladi. 
Individual shakldagi treninglar va autotreninglar haqida fikr bildirilganda