Bu analizler, yılda en az bir defa olmak üzere yapılmalıdır.
Sitaferez Bağışçıları İçin Ek Gereklilikler
Trombosit Aferezi için trombosit sayısı 150-500x10/L arasında olmalıdır.
Bir Ünite Eritrosit Aferezi İçin Gereklilikler
Bağış öncesinde hemoglobin veya hematokrit ölçülmeli ve hemoglobin değeri tam kan bağışı için belirtilen değerlerde olmalıdır.
Trombosit ve/veya plazma ile birlikte eritrositin toplandığı işlemlerde alınan eritrositin toplam hacmi toplanan plazma hacminden çıkarılmalıdır. Aynı işlem, eritrosit alınmadan yapılan trombosit ve plazma toplama işlemleri içinde uygulanır.
İki Ünite Eritrosit Aferezi İçin Gereklilikler
Bağışçının tahmini kan hacmi 5 L üzerinde olmalıdır. İki ünite eritrosit aferezi ile tam kan bağışı veya yine iki ünite eritrosit aferezi arasında en az 6 ay olmalıdır. Hemoglobin, bağış öncesi ölçülmeli ve minimum değer 140 g/ L olmalıdır. Bağışçı güvenliği için bağış sonrası hemoglobin düzeyi 110 g/L altına düşmemelidir.
Tasarlanmış ve Yönlendirilmiş Bağışlar
Kan bağışının gönüllü, karşılıksız ve anonim bir işlem olmasına rağmen, bazı özel durumlarda tasarlanmış ve yönlendirilmiş bağışlara gerek duyulabilir.
Tasarlanmış Bağışlar
Tasarlanmış bağışlar, tıbbiendikasyonlar doğrultusunda belirli hastalarda uygulanır. Bu bağışlar aile bireylerini kapsayabilir, fakat hastanın karşılayacağı risklere karşı uygulamanın sağlayacağı klinik yararlar hekim tarafından değerlendirilmelidir. Olası durumlarda:
a)Genel bağış kanlarıyla uygunluk testleri olumlu sonuç vermeyen nadir kan grubundaki hastalar;
b)İmmünomodülasyon veya immünoterapi amacıyla bağışçının özgül olduğu transfüzyonlarda; örneğin böbrek nakli hazırlık işlemleri sırasında veya graft versus lösemi etkisi için yapılan lenfosit transfüzyonlarında.
c)Bazı alloimmün yenidoğan trombositopenisi olgularında; örneğin HPA uygun trombosit olmadığında ve IVIG tedavisinin yetersiz olması durumunda. Ebeveyn kanının bebeklere transfüzyonu risksiz bir uygulama değildir. Anneler, bebeğin eritrosit, trombosit ve lökosit antijenlerine karşı antikorlara sahip olabilirler ve bu nedenle anne plazması transfüz edilmemelidir. Babalar ise fetüse aktardıkları antijenler ve bu antijenlere karşı gelişmiş, anneden plasenta yoluyla bebeğe geçen antikorların varlığı nedeniyle yeni doğanlara hücre bağışçısı olmamalıdır. İmmünolojik olarak yeterli olsalar bile kısmi doku uyumu nedeniyle ebeveyn ve aile üyelerinden yapılan hücre transfüzyonu, artmış GVHD riski taşır.
Otolog Bağış;
Otolog bağışlarda allojenik bağışlardaki ölçütlere göre kan alınmalıdır ancak burada ret ölçütleri farklıdır.
İki ana ret nedeninden biri ciddi kalp hastalığı diğeride etkin bakteriyel enfeksiyondur.
Bu kanlar kesin olarak kime ait oldukları belirtilip diğer allojenik bağışlardan ayrı yerde saklanmalıdır.
Otolog transfüzyon için alınmış kan ve kan bileşenleri sadece kanın alındığı kişi için kullanılır.
7.İLGİLİ DÖKÜMANLAR:
|