Ceyhunun çiynindən dəyən güllə həmin yerdə paltara qan izi açmışdı. Güllə yəqin ki iriçaplı
Yüklə 0,53 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
1 Ceyhunun çiynindən dəyən güllə həmin yerdə paltara qan izi açmışdı.Güllə yəqin ki iriçaplı silahdan atılmışdı.Yoxsa ki onun bağırtısı aləmi götürməzdi. – AAAA.Vurdulaaar.Vurulduuuum.Köməy eləəə.Fariiiiiz.Sanitttaarrr!İt oğluuu! Fariz də heç bilmirdi ki neyləsin.Düşmənin şok atəşi bütün əsgərləri çıxılmaz vəziyyətə salmışdı.Bir neçə saniyədə ağlına bəlkədə 50 fikir gələn Fariz qışqıraraq Cavidə etməli olduğu şeyləri deyirdi. – Caaviid.Eşidirsəən qardaşıııım?? – var gücü ilə bağıraraq Cavidə yarasını bərk sıxmaq lazım olduğunu demək istəyirdi. – Yaranın üstünü əlinlə bərk sııııx.İndi kömək gələcəək. – mativasiya xarakterli yalan ilə Cavidə toxtaxlıq vermək istəyirdi.Axı yoxsa onun ürəyi partlaya da bilərdi.Onlar bir arada oturub söhbət edərkən öz qorxularından danışardılar.Cavid isə həmişəki kimi şən əhval-ruhiyədə, suallara zarafatyana cavablar verərdi.Ancaq yarızarafat demək olar. 2 – Qardaşım nə yalan deyim?Məni ermənilərin əlində qoyub qaçsaz varee..Pəhhh.Sizi necə olursa olsun o ermənilərnən bir gecə yatmağın bahasına da olur olsun oradan çıxıb gəlib sizin üzünüzə tüpürüb təzdən qayıdaram ee.Aha ahha ha! – Ay səniii öldürdün bizi gülməydən. Ha ha ha –silah yoldaşları qışqıra-qışqıra gülərək cavab verirdilər. Ancaq burada vəziyyət ciddi idi.Qorxduğu şey Cavidin başına gələ bilərdi.Düşmənin şok atəşi artıq demək olar ki səngimişdi.Arada təxminən yüz metr məsafə olardı.Xoşbəxtlikdən isə Fariz gilin mövqeyi daha yüksək idi.Kamandirin verdiyi tapşırığın yollarını Həsənov cızmışdı.Onun bir çox tapşırıqda çox əməyi var idi.Hətta bir neçə dəfə cızdığı yol ilə getməsəydilər pusquya da düşəcəkləri vəziyyət olmuşdu.Buna görə də əsgərlər onunla ən ağır tapşırığa getsələr də nisbətən rahat idilər.Nə də olsa, Həsənov vəziyyətdən çıxaracaq. Yoxuşda olan qayanın arxasında olan Cavid yarası ilə əlləşirdi.Bir qədər özünə gəlmişdi. 3 – Şəmi bax, mən deyəndə o qayanın arxasına var gücünlə qaç.Ceyhunu götürüb tez qaçmalıyıq burdan. Şərəfsizlər deyəsən çoxdular. – öz beynində cızdığı planı sanitara başa saırdı. – Şəmii eşitmirsən mənii?Özüvə gəl. Ceyhunun yanına get onun yarasına bax.Qan itirib öləcəy uşağ. Şəminin əsil adı Şəmsəddin idi.Ancaq hərbi xidmətin ilk həftələrində komandir əsgərlərin vəziy-yətinə baxmağa gələndə ona bu adı qoymuşdu. – Əsgər adın nədi? – vahiməli bir səs ilə sual soruşurdu.Bu səsə heç ayı da dözməzdi.Səsin içində qorxu, vahimə, əsəb və bir o qədər də sərt bir xarakter var idi.Şəmsəddin yavaşca udqundu, ancaq bunu elə şəkildə etdi ki komandir görməsin. – Cümşüdov Şəmsəddin! – qorxmuş halda birtəhər cavab verdi. – Bundan sonra sən artığ Şəmisən.Nə soyadın,nə də ki adın normal deyil.Adı mən düzəldim heç olmasa.Təşəkkür də lazım deyil – ağzının yanı ilə yüngül gülümsədi.Nə deyəcəyini 4 bilməyən “ Şəmi” 2-ci dəfə udqunaraq cavab verdi.Bəlkədə ömründə hələ bu qədər müddətə o qədər tər ifraz eləməmişdi. –Saol! Hamının ən az 1 ay lağa qoyub güldüyü Şəmi sanitar idi,üstəlik isə döyüşün ortasında hamının ona ehtiyacı var idi.Eynilə Ceyhun kimi...Onun qulağı deyəsən batmışdı.Kazarmadakı sərt xarakterli komandir isə Fariz gildən 5-7 metr arxada idi.Həmin qorxuducu komandirdən əsər əlamət yox idi.O sadəcə evi istəyirdi.Bu dəqiqə evində isti divara söykənib, arvadının çiyinlərindən öpməyi üçün oradakı 24 əsgərin hamısını öldürərdi.Fariz darağı bir saniyə içində yenisi ilə əvəz elədi.Onun bu bacarığı yaman ad çıxartmışdı. Yaxın vaxtlarda onu yarışlara da göndərməli idilər.Ancaq müharibə başlayanda Abasovu heç kim orada tuta bilməzdi.Abasov Fariz düşmən tərəfə atəş açmağa başladı.Mərmini düşmənin üzərinə səpələyib, dişlərini az qala qırılana qədər sıxaraq sərt bir səs ilə qışqırdı: – Qaçç Şəmii! –şəmi sanki çita kimi yerindən atıldı.Təlimdə üzərindəki ləvazimatlar ilə heç 5 addım belə ata bilməyən Şəmi necə qaçırdısa, gəl görə-sən.Ölüm qorxusu həqiqətən hər şeyə qadir idi.O bir sıçrayış ilə Cavidin yanına sağ-salamat gələ bildi. – Cavid hardadı yaran?? – yaranın yüngül olmağı ümidi ilə ondan yerini soruşurdu.Cavid artıq halsız idi.Deyəsən çox qan itirmişdi.Ancaq o güclü idi, əzmkar idi.Dözə bilərdi bu yaraya.Əvvəl sanitara etdiyi lağlağı zarafatlar onu qanın içində həmdə utanc suyu ilə qarışdırıb boğurdu.Əli ilə heysiz şəkildə yarasını göstərən Cavid gözlərini yumdu.Bu etdiklərindən sonra Şəminin ona kömək etməsi həqiqətən ona təsir etmişdi.O, bu tapşırıqdan sağ çıxsa,Şəmiyə edəcəkləri şeyləri fikirləşirdi.Sadəcə nəsə bir şey olsun,uzun ağ paltarlı biri gəlsin və onu boynuna götürüb uçsun pambıq kimi buludların üzərinə. Fariz də vəziyyətin pis olduğunu anlayırdı.Onun ko-mandası sadəcə düşmənə kor güllələr endirir-dilər.Əsas məqsəd düşmənin irəli çıxıb hücum etməməsi idi.Amma bura təlim düşərgəsi deyildi.Güllə önəmli idi.Bütün komanda Şəmi ilə Cavidi gözləyirdi.Onları qoyub 6 gedə bilməzdilər.Axı onlar qardaş idilər...Axı onlar silah yoldaşı idilər...Axı onlar Xüsusi Təyinatlı idilər! Şəminin başının yuxarı aşağı getdiyini görəndə öz komandasına əli ilə atəş etmələrini qışqırdı.Əmr yox! Qışqırmaq.Rütbəsi olmayan Fariz döyüşdə elə idi ki, sanki birinci Qarabağ müharibəsində də iştirak etmişdi.Onun on səkkiz yaşında olduğunu təsəvvür edəndə insan vahiməyə düşür.Yaşıdları bəlkədə Universitetdə, kollecdə qələmi əlində fırladaraq məllimlərin lazımsız sözlərinə qulaq asır.Bəlkədə Fariz silahın darağını həyacan ilə dəyişəndə, başqaları dərsdən sonra evə bir gedəcəkləri qıza “darıxmışam ürəyim ” yazırdı.Yada Gənclik metrosunda izdihamın içində öz halına söyürdü.Ancaq bir saniyəlik döyüşün ortasında olsaydı,oradakı hamıya yol verərdi. Ümu-miyyətcə bunları müqayisə etmək də düzgün deyil. Şəmi yaralı əsgəri çiyninə aldı.bir əlində silahı, digər əlində isə Cavidin qanlı kürəyi idi...Cavidin arabir gələn mızıltı səsləri silah səsindən tam olaraq eşi-dilmirdi.İyirmi dörd 7 əsgərdən 2 yaralı var idi.O biri ya-ralı isə Rüstəm idi və o öz çarəsinə baxmış-dı.Xoşbəxtlikdən güllə sürtüb keçmişdi.Yuxarı–meşəyə tərəf qaçırdılar.Sonra isə Allah kərimdir... Düşmənin say üstünlüyü özünü bir qədər biruzə verirdi.Onlarda tək bir taktika var idi.Gizlən, vur.Ya uzaq məsafə, ya da ki, pusqu onların ən ləziz təamlarından idi.Qorxmaqdan əlavə onlar öz torpaq-larında vuruşmadığı üçün də heç könüllü tətik çəkmək istəmirdilər.Ancaq bu onların yaxşı olduğu anlamına gəlmirdi. Meşəyə girəndən sonra bir az irəliləmişdilər ki, artıq axır ki, rabitəyə kimsə çıxmışdı.Yazıq Şəmi az qala bü-tün işi görürdü.O Cavidi yavaşca yerə uzadandan sonra rabitəyə keçdi və xəbər gözləyirdi.Komandir isə on sa-niyədən bir ona nə dediyini soruşurdu.Şəminin əsəbləri o həddə çatmışdıki artıq rabitəni komandirin düz başına keçirmək istəyirdi.Amma nə olsun? Ona yavaşca bir də-fə toxun, gör sənin bütün nəslivi yox edir ya yox.Buna görə də bütün acıqlar dodaqlardan çıxılırdı.Dodaqlar çə-nənin təzyiqinə dözməyib 8 qan ağlayırdı.Susuzluq quru-dan dodaqlar onsuzda himə bənd idi ki, qanasın. Arxadan düşmənin gəlməyindən ehtiyyat edən ko-mandir ora beş əsgər qoymuşdu.Sağ və sol tərəfə bax-mağa isə hərəsinə 6 əsgər.Düşmənin sadə yol ilə gəl-məsini əlbətdəki gözləmirdi.Şəmi bir anda ayağa qalx-dı.Bir arxasına baxdı bir də irəliyə: – Qabağqa çay var.Onu keçəndən sonra 500 metr getsək “P” dəstəsinə çata bilərik. Həsənov tez pulemyotunu yerdən qaldırdı.Sanki əs-gərlərə bir həvəs gəldi.Ancaq bilmirdilər ki, bu sadəcə yalan idi.Sonuncu yalan...Şəminin sonuncu yala-nı.Cavidi də götürüb tez irəlilədilər.Arxadan isə düşmənin muzdlu silahlıları yavaş-yavaş görünür- dü.Məsafənin uzaqlığı onlara sərf edirdi.Axı onlar tez bir şəkildə yalan olan “P” dəstəsinə çatmalı idilər.Şəmi Cavidi daşımadığı üçün artıq tez-tez arxaya dönüb gə-lənlərə atəş aça bilirdi.Sərrast atıcı olan Şəmsəddin artıq 2 düşmən əsgərini yerə sərə bilmişdi. 9 Yüklə 0,53 Mb. Dostları ilə paylaş:
|