Hijobim #O’tmish-hotiralarni varoqlab bintyunus toyyibaah bintyunus!1 Hijobim

---

Hijobim
#O’tmish-hotiralarni varoqlab 
BINTYUNUS

TOYYIBAAH
BINTYUNUS!1

---

Hijobim 
#O’tmish-hotiralarni varoqlab 
2005-09-02 
Adashmasam, 2005-chi yillar edi o’sha vaqtlar. Maktab yoshiga ham endigina 
kirib kelgan ediku, ammo bir muammo anchadan beri qiynardi . Maktabga 
hijob ila kirgizishmas edi, bu aniq va tiniq bo’lgan qonun edi. Tezlik ila siqib 
kelyapkan bu jamiatda tobora yashashni imkoni ham qolmayapkandi. Asta sekin 
insonlar harakatga tushar edi, dinini erkinlik ila bajara olmayatganligi tufayli 
dunyoning qaysi yerida din erkinligi bor bo’lsa ushayerga ketishga tayyor 
turardi. Asta sekin soqolli insonlarni qamal qildi, ”mua’allim-soniy”(arab 
harflarni o’rgatuvchi kitobcha), joynamoz hamda dini kitoblarni mavjud bo’lgan 
uylarni tezkorlik ila tekshirishar, uni olib kirib ketar va sudhonada 
sudlanuvchining bo’yniga ”uyida joynamoz topildi”, ”arabtili-kitobchasi topildi” 
degan ayblovlarni qo’yaolmasdan uning ziddi bo’lgan tuhmatlar va boshqalar 
qilgan eng qabih ayblovlarni ustiga yuklatib 10-15 yillarga qamab yuborar edi.
Albatta achinarli holat edi, chunki usha davrda yahudiylar va nasroniylar ham 
biz bilan birga bir davlatda yashab uyida injil kitobi bormi yo’qmi deya uni 
uyini tintuv qilinmas edi. Yahudiylar uchun din erkinligi bor edi. Nasroniylar 
uchun din erkinligi bor edi. Ammo eng ko’p musulmonlardan tashkil topgan 
bu davlatda musulmonlar uchun bu qonunga rioya qilinmas edi. 
Usha vaqtlar judaham yosh edik, huddi nihol kabi, hijobga bo’lgan 
muhabbatimiz ham huddi shunday edi. Muhabbat urug’larini Otajonimiz 
qalbimizga kichikligimizdan solib qo’ygan edilar. O’tmish hotiralarni varoqlar 
ekanman shuncha hotiralarning ichidan birginasi qattiq eslanib qolingan edi. 
Maktabning 2-chi kunini opam bilan birgalikda borishimiz kerak edi.
1-kun avval Jannat haqida so’zlab berishdi, Allohga itoatkor bo’lgan qizchalarni 
Alloh O’z jannatida uchar otlar ila mukofotlashligini o’zining katta, ulkan 
bo’lgan qasrlari bo’lishligini va undanda ko’proq kiyimlari berilishligi haqida 
aytib berishgan edi.
TOYYIBAAH
BINTYUNUS!2

---

Biz kelasi kuni o’z ixtiyorimiz ila kichkinagina hijobchani kiyib maktabga yo’l 
oldik. Maktab eshiklariga kirar ekanmiz bir o’qutuvchi bizni ushlab olar va 
direktirning honasiga yo’lladi. Direktir bo’lsa bizni bo’rilar kabi qarshi oldi, yosh 
bolalar ekanligimizni anglamadimi o’sha vaqt bilmadimu ammo katta 
insonlarga gapiradigandek bizga baqirdi. eng esda qolarlisi ”Ota-onang senlarga 
majburlab kiygizib qo’yganligini yahshigina bilaman” deya tuhmatlarni qildida 
kimdirga tel qildiirib chaqirtirdi. Men ushanda 6-7 yosh orasida edim, judaham 
qo’rqgandim va o’sha vaqt meni majburlab yechtirdi so’ngra yeg’lab yubordim. 
Men yugurib chiqib uyga qochdim va opam direktir honasida qolib kettilar, 
chunki yechishdan bosh tortgan edilar.
Uyga kelib onamga bo’lgan voqealarni aytib berdim va onamlar shoshilinch ila 
maktabga yo’l oldilar. Kelgunlaricha Allohga duo qilib o’tirganim hamon 
esimda.
Lekin bunday hodisalar ko’pga surilmadi. Allohni izni ila Yevropa davlatlariga 
tavakkul qilib chiqib kettik. Adajonim undanda yahshi ish topdilar, onajonim 
bemalol hotirjamlik ila uyda o’tiraoldilar, eng muhimi biz maktablarda kichik 
yoshimizga qaramasdan bemalol istagan kiyimimizni kiyaoldik. Hechkim bizdan 
buni tortib olmadi. Hechkim qo’lini uchini hijobimizga teginmadi. Hechkim 
bizni hijobimiz tufayli kamsitmadi. Hechkim bizni haqorat qilib hijobimiz 
tufayli tuhmat qilmadi. Alhamdulillah. 
Ammo hozir o’z din erkinligini bajaraolmayotganlar qancha. Tezlik ila 
musulmonlarning haqlari paymol qilinyapdi. Inson bo’laturib bir makonda 
yashash mushkul bo’lib qolmoqda. Ammo Islom dini bir makonning 
qonunlariga qarab o’zgarmaydi. Islom Islomligicha qolaveradi. Allohning yeri 
keng! O’lim farishtalari insonlarning jonini olishga kelganlarida ularga bergan 
savolini Alloh ta’lo O’z Quronida bayon qilib aytadiki: ”«