Tarixiy shaharlar (Buxoro, Samarqand, Marg‘ilon, Qarshi, Toshkent, Xiva, Shahrisabz) yubileylarining xalqaro miqyosda keng nishonlanishi. Reja

Tarixiy shaharlar (Buxoro, Samarqand, Marg‘ilon, Qarshi, Toshkent, Xiva, Shahrisabz) yubileylarining xalqaro miqyosda keng nishonlanishi.
Reja

1. Tarixiy shaharlar (Buxoro, Samarqand, Marg‘ilon, Qarshi, Toshkent, Xiva, Shahrisabz) yubileylarining xalqaro miqyosda keng nishonlanishi.

2. Toshkent shahrining “Islom madaniyati poytaxti” deb e'lon qilinishi va uning ahamiyati.
3. O‘zbekistonda millatlararo va dinlararo munosabatlardagi barqarorlikni ta'minlash borasidagi davlat siyosati.

O‘zbekiston davlat mustaqilligini qo‘lga kiritgan kundan boshlaboq xalqimizning boy ma’naviy merosini tiklash va rivojlantirish, jamiyat ma’naviyatini yuksaltirish davlat siyosati darajasiga ko‘tarilib, uni ta’minlovchi madaniy-ma’rifiy islohotlarning yo‘nalishlari belgilab olindi. Mustaqillik tufayli O‘zbekiston ma'naviy hayoti, madaniy taraqqiyoti uchun yangi davr boshlandi. Istiqlol tufayli xalqimiz ma'naviy zug‘umlardan ozod bo‘ldi, erkin fikrga, milliy tiklanishga keng yo‘l ochildi. Ma'naviy hayotdagi tub sifat o‘zgarishlar xalqimiz ma'naviy salohiyatini mamlakatimizning ertangi porloq istiqboli uchun, milliy o‘zligimiz va qadriyatlarimizning tiklanishi uchun va qolaversa, milliy ongi va g‘ururi, uyg‘oq vatanparvar insonni tarbiyalashga qaratildi. Prezidentimiz Islom Karimov ta'kidlaganidek: “Davlatimizning qanchalik tez ulg‘ayishi, kuch-quvvat ado etishi, dunyo hamjamiyatida o‘ziga munosib o‘rin egallashi, avvalambor, xalqimiz ma'naviy saviyasi, g‘ururi va faxri nechog‘liq yuksak bo‘lishiga bog‘liqdir. Ana shuni inobatga olgan holda yangi jamiyat barpo etmoqchi bo‘lib, eng asosiy yo‘nalishlardan biri sifatida xalqimiz tarixini, ma'naviy qadriyatlarimizni tiklash vazifasini qo‘ydik”. Darhaqiqat, mustaqilligimizning dastlabki kunlaridanoq xalqimizning ko‘p asrlar mobaynida yaratgan g‘oyat o‘lkan bebaho ma'naviy va madaniy merosini tiklash davlat siyosati darajasiga ko‘tarilgan nihoyatda muhim vazifa sifatida qaralib, keng ko‘lamli jiddiy tadbirlar amalga oshirila boshlandi. O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2013-yil 12-iyundagi “O‘zbekiston Respublikasi davlat mustaqilligining yigirma ikki yillik bayramiga tayyorgarlik ko‘rish va uni o‘tkazish to‘g‘risida”gi Qarorida ham bu haqda “davlatimiz tomonidan mustaqillikning ilk kunlaridan boshlab aholi, birinchi navbatda, yoshlarimizning jismonan baquvvat, ma’naviy jihatdan yetuk avlod bo‘lib ulg‘ayishiga berilayotgan yuksak e’tiborning tasdig‘i sifatida mamlakatimizda davlat budjeti xarajatlar qismining 60 foizga yaqini ta’lim, sog‘liqni saqlash, ilm-fan, madaniyat va san’at, sport sohalari rivojiga yo‘naltirilgani dunyo tajribasida kamdan-kam uchrashini, O‘zbekiston ayni sohalarda jahonda yetakchi o‘rinlarni egallab borayotgani nufuzli xalqaro ekspertlar va tahlil markazlari tomonidan e’tirof etilayotgani” qayd etilgan. Bu boradagi tarixiy ishlarning amalga oshirilishi yangi jamiyatimiz ma'naviyati binosining qad rostlashiga muhim omil bo‘lmoqda. Natijada respublikamizda madaniyat, ma'naviyat sohasining yangi tizimi vujudga kela boshladi. “Ma'naviyat va ma'rifat” jamoatchilik markazi, “Ta'lim markazi”, “O‘zbekkino”, “O‘zbeknavo”, “O‘zbekraqs”, “O‘zbekteatr”, “O‘zbekmuzey”, Badiiy akademiya, O‘zbek amaliy san'at markazi, Milliy madaniy markazlar, Markaziy Osiyo madaniyat xodimlari assotsiatsiyasi kabi madaniy-ma'rifiy tashkilotlar va ko‘plab jamg‘armalarning tuzilishi respublika ma'naviyati asosiy sohalarining tarkib topishi va rivojlanishiga zamin bo‘ldi.

Mustaqillikning dastlabki kunlaridanoq dunyo taraqqiyotiga, jahon sivilizatsiyasiga katta hissa qo‘shgan ajdodlarimiz – buyuk mutafakkirlar, davlat arboblari ma'naviy merosini va hayotini o‘rganish yo‘lga qo‘yildi. Jumladan, Imom Buxoriy, At-Termiziy, Ahmad Yassaviy, Najmiddin Kubro, Bahovuddin Naqshband, Burhonuddin Rabg‘uziy kabi mutafakkirlarning asarlari chop etilishi milliy qadriyatlarimizni tiklashda katta yutuq bo‘ldi. Vatanimiz ozodligi yo‘lida shahid ketgan Abdulla Qodiriy, Cho‘lpon, Fitrat, Behbudiy, Usmon Nosir va boshqa allomalarimizning hurmati o‘z joyiga qo‘yildi va ma'naviy meroslari xalqimizga qaytarildi. Buyuk ajdodlarimiz tavalludlarining yirik sanalarini nishonlash ham xalqimizning ulug‘vor an'analariga aylanmoqda. Jumladan, istiqlol yillarida Alisher Navoiy (1991), Zahiriddin Bobur (1993), Feruz (1995) kabi buyuk ajdodlarimizning tavallud kunlari, shuningdek, Mirzo Ulug‘bekning 600 yillik (1994), Amir Temurning 660 yillik (1996), Ahmad Farg‘oniyning 1200 yillik (1998), Jalolliddin Manguberdining 800 yillik (1999), Kamoliddin Behzodning 545 yillik (2000), islom olamining donishmandlari, mutafakkirlari Imom Buxoriy tavaluddining 1225 yilligi, Imom Termiziyning 1200 yilligi, Abu Mansur Moturidiyning 1130 yilligi, Mahmud Zamaxshariyning 920 yilligi, Xoja Abdulxoliq G‘ijduvoniyning 900 yilligi, Najmiddin Kubroning 850 yilligi, Burhoniddin Marg‘inoniyning 910 yilligi, Bahovuddin Naqshbandning 675 yilligi, Xoja Ahror Valiyning 600 yilligi yubileylariga bog‘liq tadbirlar nafaqat o‘lkamizda, balki YUNESKO homiyligida xalqaro doiralarda nishonlanishi vatandoshlarimizda milliy faxr tuyg‘ularini kuchaytirdi.
Buyuk allomalarimiz yubileylari munosabati bilan ularning o‘nlab noyob asarlari turli tillarda nashr etildi, ularga atab haykallar o‘rnatildi, ziyoratgohlar, bog‘lar yaratildi. Masalan, 1991-yilda buyuk bobomiz Alisher Navoiy tavalludining 550 yilligi keng nishonlandi. Shu yili O‘zbekiston Fanlar akademiyasi Adabiyot institutiga Alisher Navoiy nomi berildi, Alisher Navoiy nomidagi Davlat mukofoti ta’sis etildi. Yubiley yilida «Lison ut-tayr», «Sab’ai sayyor», «Farhod va Shirin», «Layli va Majnun», «Hayrat-ul Abror» asarlari nashr qilindi, kinofilmlar va sahna asarlari yaratildi. 1991-yil 28-sentabr kuni Toshkent shahrida barpo etilgan Alisher Navoiy haykali va Navoiy nomidagi O‘zbekiston Milliy bog‘ining ochilish marosimi bo‘lib o‘tdi. 1994-yil oktabr oyida Mirzo Ulug‘bek tavalludining 600 yillik yubileyi o‘tkazildi. Ulug‘bek madrasasi, Ulug‘bek yashagan davrdagi astronomik asboblar, Toshkentdagi Ulug‘bek haykali aks etgan pochta markalari muomalaga chiqarildi. O‘sha yil 24-oktabrda Parijda YUNESKO zalida «Ulug‘bek va Temuriylar davri» mavzusida Xalqaro konferensiya hamda «Ulug‘bek va an’anaviy san’at» ko‘rgazmasi bo‘lib o‘tdi. Bu tadbirlar Mirzo Ulug‘bek qoldirgan ilmiy merosning umuminsoniy qadriyatga molik ekanligini yana bir bor isbot etdi.
1998-yil 23-oktabrda Farg‘onada buyuk alloma Ahmad al-Farg‘oniyning 1200 yillik yubileyi nishonlandi. Uning noyob ilmiy merosi xalqimizga qaytarildi. Farg‘ona shahrida al-Farg‘oniy bog‘i yaratildi va buyuk allomaga haykal o‘rnatildi.
Atoqli ma’rifatparvar allomalarimizning ijodiy meroslarini tadqiq etish va hozirgi zamon o‘zbek tiliga ko‘chirish va nashr etish ishlari amalga oshirildi. Tarixiy adolat qaror topib, Xorazmda Ma’mun akademiyasi qayta tiklandi. Zero, buyuk vatandoshlarimiz bo‘lmish olim-u fuzalo va mutafakkirlarning boy madaniy merosini o‘rganish va targ‘ib qilishni yo‘lga qo‘yish hozirgi jamiyatimiz uchun g‘oyaviy jihatdan yetuk, ilmli, barkamol milliy kadrlarni yetishtirishni ta’minlashga ko‘mak berishi bilan ham muhim ahamiyat kasb etadi. Abdulla Qodiriy, Cho‘lpon, Fitrat, Behbudiy, Fayzulla Xo‘jayev va boshqa arboblarning yubileylarini o‘tkazish yuzasidan ko‘rilgan chora tadbirlar ham ma'naviy hayotdagi muhim qadamlar bo‘ldi. Prezidentimiz Islom Karimov tashabbusi bilan Toshkentda mustamlakachilik davri qurbonlari xotirasini abadiylashtirish maqsadida 2000-yil 12-mayda Toshkentning Yunusobod tumanidagi Bo‘zsuv bo‘yida “Shahidlar xotirasi” yodgorlik majmui ochildi. 2001-yil 31-avgust – qatag‘on qurbonlarini yod etish kuni sifatida O‘zbekistonda ilk bor o‘tkazildi. 2002-yil 31-avgust kuni Toshkentning “Shahidlar xotirasi” yodgorlik majmuida “Qatag‘on qurbonlari xotirasi” muzeyi tashkil qilinib, 2008-yil 31-avgustda uning yangi ekspozitsiyasi ochildi. Yosh avlodni ma'naviy barkamollik ruhida tarbiyalashda “Alpomish” dostoni yaratilganligining 1000 yilligini (1999), «Avesto» yaratilganligining 2700 yilligini (2001) nishonlash ham muhim voqea bo‘ldi.
Respublika rahbariyati, eng avvalo xalqimizning ehtiyoji, orzu istaklarini hisobga olib, azaliy milliy bayramlarni tiklashga yangi istiqlol bayramlarini xalqning qadimiy an'analariga monand holda shakllantirishga katta e'tibor berdi. Masalan, Prezident farmonlari asosida Navruz, Ramazon va Qurbon hayitlar bayram kuni sifatida nishonlana boshlandi. Undan tashqari, istiqlol sharofati bilan “Mustaqillik kuni”, “Konstitutsiya kuni” va “O‘qituvchilar va murabbiylar kuni” bayramlari joriy etildi. Davlat tili haqidagi qonun chiqqan kun – 21-oktyabr tabiiy ravishda “Til bayrami”ga aylandi. Tilimizga davlat tili maqomining amalda qaytarilishi, o‘zbek tilida rasmiy idoraviy ish yuritish, boy adabiy-tarixiy merosimizni o‘qib o‘rganish, milliy qadriyatlarni tiklash va izchil davom ettirish imkoniyatini berdi. Shuningdek, lotin yozuviga asoslangan o‘zbek alifbosining joriy etilishi mamlakatning har tomonlama rivojlanishi va jahon komunikatsiyasi tizimiga kirish uchun ancha qulay shart-sharoit yaratib berdi. Ayni paytda Mehrjon, Hosil bayrami, Qovun sayli, xalq bayramlari, sportning milliy turlari hamda turli xalq o‘yinlari keng o‘rin oluvchi badiiy sport bayramlarining keng ko‘lamda tiklanishi fuqarolarimizning, ayniqsa, yoshlarimiz dunyoqarashi – e’tiqodini shakllantirish va mustahkamlashda, ularda ona zaminga mehr-muhabbat bilan qarash, rizq-ro‘zimiz asosi bo‘lmish suvni tejab-tergab sarflash, tabiatni, yer osti va yer usti boyliklarini asrash, bobodehqon mehnatini e’zozlash, umuman, o‘lkamizdagi jamiki jonzod va tabiatni asrab-avaylash ruhida tarbiyalashda muhim omil hisoblanadi. 1999-yil 2-martda O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining “9-mayni Xotira va qadrlash kuni, deb e’lon qilish to‘g‘risida”gi Farmoni e’lon qilindi. Farmonning ijrosi sifatida 1999-yil 9-mayda mamlakatimizda birinchi bor 9-may – Xotira va qadrlash kuni sifatida nishonlandi. Mazkur tadbirlar xalqimizda milliy ongni yuksaltirishga, tarixiy xotiraning tiklanishiga, yoshlarni milliy istiqlol g‘oyalari ruhida tarbiyalashga xizmat qilmoqda.
Ma'naviy-madaniy merosimizni tiklashda katta ahamiyatga molik tadbirlardan biri olamshumul tarixiy me'morchilik inshootlarining keng ko‘lamda ta'mirlanishi, jumladan Buxoro, Samarqand, Xiva, Shahrisabz, Qarshi, Toshkent kabi shaharlarda hamda Quva, Chelak tumanlarida tarixiy me'moriy yodgorliklarning tiklanishi, o‘lkamizning o‘nlab ko‘hna shaharlari yubileylari nishonlanishi: Samarqand shahrining – 2750 yilligi, Qarshi shahrining – 2700, Shahrisabz shahrining – 2700, Buxoro shahrining – 2500, Xiva shahrining – 2500, Termiz shahrining – 2500, Andijon shahrining – 2500, Toshkent shahrining – 2200 yoshi, Marg‘ilon shahrining – 2000 yilligi nishonlanish tantanalari, “Buyuk ipak yo‘li”ni tiklash borasidagi amaliy ishlar xalqimiz madaniy hayotida muhim voqea bo‘ldi.
Mustaqillikning ilk kunlaridanoq dinga munosabat tubdan o‘zgarib, davlat va diniy tashkilotlar o‘rtasidagi aloqalarni to‘g‘ri yo‘lga qo‘yishga alohida e'tibor qaratildi. O‘zbekiston dunyoviy davlat, binobarin diniy tashkilotlar davlat va maktabdan ajratilgan. Din, shu jumladan, islom dini ham xalqning dunyoqarashi va ma'naviy olamining mazmunini tashkil etadi. “Biz, - deydi I. Karimov, - o‘z millatimizni mana shu muqaddas dindan ayri holda aslo tasavvur qila olmaymiz. Diniy qadriyatlar, islomiy tushunchalar hayotimizga shu qadar singib ketganki, ularsiz biz o‘zligimizni yo‘qotamiz”. Diniy qadriyatlarning tiklanishi, eski masjid va madrasalarning ta'mirlanishi, yangilarining barpo etilishi, diniy adabiyotlarning nashr etilishi, musulmonlarning Haj va Umra amallarini ado etishi uchun davlat tomonidan imkoniyatlarning yaratilishi va boshqa chora-tadbirlar respublikamizda vijdon erkinligini ta'minlamoqda. Mustaqillik sharofati bilan mo‘tabar Qur’oni Karim va Hadislarni chop etish imkoniyati paydo bo‘ldi. Jumladan, 1991-yilda Qur’oni Karim ilk bor o‘zbek tilida Alouddin Mansur tarjimasi va Imom al-Buxoriyning “Sahihi Buxoriy” – 4 jildlik hadislar to‘plami o‘zbek tiliga tarjima qilinib, nashr etildi. 1991-yil 14-iyulda O‘zbekiston huquqiy tajribasida birinchi bor “Vijdon er­kinligi va diniy tashkilotlar to‘g‘risida”gi Qonun qabul qilindi. O‘zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi qabul qilingach, vijdon er­kinligi, davlat va din o‘rtasidagi munosabatlar konstitutsion tamoyillar asosida tartibga solindi. 1998-yil 1-may kuni ushbu qonunning yangi tahriri qabul qilindi. Qur'oni Karimning va Hadislar to‘plamining o‘zbek tiliga tarjima qilinishi va nashr etilishi ma'naviy hayotimizda katta voqea bo‘ldi.
Islom ta'limoti va falsafasini keng o‘rganish, o‘zbek xalqining diniy va madaniy merosini chuqur tadqiq etish maqsadida Prezidentimizning 1992-yil 7-martdagi Farmoni bilan islom dini omilidan, uning ma’naviy imkoniyatlaridan keng foydalanish maqsadida Vazirlar Mahkamasi huzurida Din ishlari bo‘yicha qo‘mita tashkil etildi. Uning tasarrufida Xalqaro islom instituti va 10 ta madrasa faoliyat ko‘rsatmoqda. Ularda 1000 dan ortiq talaba-yoshlar ta’lim olmoqda. 1995-yilda Toshkentda Xalqaro islom tadqiqot markazi tashkil etilib, unga ilmiy tekshirish instituti maqomi berildi. Diqqatga sazovor tomoni, davlatimiz rahbari tashabbus bilan islom ta’limotini keng o‘rganish, o‘zbek xalqining diniy va tarixiy-madaniy merosini tadqiq etish, yuqori malakali dinshunos va iqtisodchilarni tayyorlash maqsadida 1999-yil 7-aprelda Toshkent islom universiteti tashkil etildi.. Mustaqillik yillarida 32 mingdan ortiq o‘zbekistonliklar Makka va Madinada Haj safarida bo‘ldilar. Yuzlab masjidlar musulmonlarga qaytarildi, yangilari barpo etildi. “Islom nuri” gazetasi va “Hidoyat” jurnali nashr etilmoqda.
Istiqlol sharofati bilan ulug‘ qadamjolardan biri bo‘lmish buyuk vatandoshimiz Imom Buxoriy hazratlari ziyoratgohi qayta tiklandi. Prezidentimiz qaroriga muvofiq, 1998-yilda Samarqandda hadis ilmining sultoni Imom Buxoriy hazratlari sharafiga yodgorlik majmuasi barpo etildi, 2008-yilda majmua qoshida Imom Buxoriy xalqaro markazi tashkil etildi. Mazkur markazda diniy xodimlarning kasb malakasi oshirilishi bilan bir qatorda, yurtimizdan yetishib chiqqan allomalar hayoti va ularning boy ilmiy-ma’naviy, diniy merosi chuqur o‘rganilib, xalqimizga yetkazilmoqda, ular merosini nafaqat yurtimizda, balki xorijda ham keng targ‘ib qilishga qaratilgan tadbirlar tashkil etilmoqda.
2007 yil – Islom konferensiyasi tashkilotining Ta’lim, fan va madaniyat masalalari bo‘yicha muassasasi – AYSESKO (ISESSO) tomonidan Toshkent shahri Islom madaniyatining 2007-yildagi poytaxti deb e’lon qilindi. 2007-yil 14-15-avgust kunlari Toshkent va Samarqand shaharlarida Toshkent shahrining “Islom madaniyati poytaxti” deb e’lon qilinishiga bag‘ishlangan “O‘zbekistonning islom sivilizatsiyasi rivojiga qo‘shgan hissasi” mavzusida xalqaro konferensiya o‘tkazilib, unda 30 dan ortiq davlatlardan kelgan olimlar qatnashdi.
Bugungi kunda respublikamizda 17 ta diniy konfessiya ro‘yxatga olingan va rasman faoliyat ko‘rsatmoqda. 170 dan ortiq diniy tashkilotlar ishlab turibdi. Shuningdek, 1,7 mingdan ortiq masjidlar, xristian ibodatxonalari va boshqa diniy markazlar ta’mirlandi va yangidan qurildi. Umuman olganda, turli dinlarga e'tiqod qiluvchilar o‘zaro tinch-totuv yashamoqdalar. Buning zamirida davlat va din o‘rtasidagi munosabatlarni belgilovchi tamoyillar katta ahamiyat kasb etadi. Bu tamoyillar quyidagilardan iborat: 1) dindorlarning diniy tuyg‘ularini hurmat qilish; 2) diniy e'tiqodlarni fuqarolarning yoki ular uyushmalarining hususiy ishi deb tan olish; 3) diniy qarashlarga amal qiluvchilar va qilmaydiganlarning huquqlarini teng kafolatlash hamda ularni ta'qib qilishga yo‘l qo‘ymaslik; 4) dindan buzg‘unchilik maqsadlarida foydalanishga yo‘l qo‘ymaslik; 5) diniy tashkilotlarni hokimiyat uchun kurashiga, siyosat, iqtisodiyot, qonunchilikka aralashishga yo‘l qo‘ymaslik; 6) ma'naviy tiklanish, umuminsoniy qadriyatlarni qaror toptirishda diniy uyushmalar bilan hamkorlik qilish.
Lekin, shuni ham e'tirof etishimiz kerakki, so‘nggi paytlarda dinimizdan g‘arazli maqsadlar yo‘lida foydalanuvchilar paydo bo‘la boshladi. Ular xorijdan yurtimizga kirib kelgan turli xil buzg‘unchi oqimlar, din niqobi ostida o‘z shaxsiy manfaatini ko‘zlovchi kimsalardir. Bizning fuqarolarimiz, ayniqsa yoshlarimiz “haqiqiy” va “soxta” dindorlik nima ekanligini aniq tasavvur qilishlari lozim. O‘zlarini chin musulmon, din uchun kurashuvchi deb hisoblaydigan vahhobiylar, xizbut tahrirchilar, diniy ekstremistik guruhlar xalqimizga mudhish tasavvurlarni qabul qilishni istaydigan terrorchilikni, jangarilikni yoqlashga urinadilar. Ba'zi ekstremistik guruhlarning jinoiy harakatlarini 1999-2004-yillarda Toshkentda, Surxandaryo, Buxoro viloyatlarida ro’y bergan voqealar misolida ko‘rish mumkin. Aqidaparastlarning tinch hayotimizga rahna solishi mumkin bo‘lgan tahdidlarining oldini olish uchun mafkuraviy, madaniy, ma'rifiy tarbiyaviy ishlarni izchil ravishda olib borish zamon talabi bo‘lib qolmoqda. Din siyosat emas, balki imon, e'tiqod ekanligini unutmagan holda, diniy-axloqiy qadriyatlardan, islom dinida mavjud bo‘lgan imkoniyatlardan mustaqilligimizni mustahkamlashda oqilona ijodiy foydalanish, turli madaniyatlarnig yonma-yon tinch yashashi, ekstremizm, fundamentalizm xavfining oldini olish uchun respublikamizda zarur tadbirlar amalga oshirilmoqda.
Ma’rifatparvar allomalar Beruniy, Ibn Sino, al-Xorazmiy, Ahmad Farg‘oniy, Imom Buxoriy, Imom Termiziy, Xoja Ahmad Yassaviy, Najmiddin Kubro, Bahouddin Naqshband, Mahmud Zamaxshariy, Abu Mansur Moturidiy, Burhoniddin Marg‘inoniy, Nasafiy, Abdulxoliq G‘ijduvoniy, Mahdumi A’zam va boshqa bobokalonlarimizning boy ma’naviy meroslari, ma’rifat va madaniyat ravnaqi borasidagi dunyoqarashi, nazariy qarashlari, jamiyat taraqqiyoti yo‘lidagi xizmatlari hozirda mustaqil O‘zbekistonimizda yashayotgan millat va elat vakillarini ezgu orzular sari yetaklamoqda, xalqlar o‘rtasida birodarlik va hamjihatlik ruhini kuchaytirmoqda. Shu bois, buyuk ma’rifatparvar allomalarimizning ijodiy meroslarini tadqiq etish va hozirgi zamon o‘zbek tiliga ko‘chirish muhum ahamiat kasb etmoqda. Zero, buyuk vatandoshlarimiz bo‘lmish olimu fuzalo va mutafakkirlarning boy madaniy merosini o‘rganish va targ‘ib qilishni yo‘lga qo‘yish hozirgi jamiyatimiz uchun g‘oyaviy jihatdan yetuk, ilmli, barkamol milliy kadrlarni yetishtirishni ta’minlashga ko‘mak berishi bilan ham muhim ahamiyat kasb etadi.
Insoniyatning ko‘p ming yillik tajribasi shundan dalolat beradiki, dunyodagi zo‘ravon va tajovuzkor kuchlar qaysi bir xalq yoki mamlakatni o‘ziga tobe qilib, bo‘ysundirmoqchi, uning boyliklarini egallamoqchi bo‘lsa, avvalambor, uni qurolsizlantirishga, ya’ni eng buyuk boyligi bo‘lmish milliy qadriyatlari, tarixi va ma’naviyatidan judo qilishga urinadi. Bunga tarixdan ko‘plab misollar topiladi. Chunki har qaysi millat yoki xalqning ma’naviyati uning bugungi hayoti va taqdirini, o‘sib kelayotgan farzandlarining kelajagini belgilashda shak-shubhasiz hal qiluvchi ahamiyat kasb etadi. Binobarin, ma’naviyatga qarshi qaratilgan har qanday tahdid o‘z-o‘zidan mamlakat xavfsizligini, uning milliy manfaatlarini, sog‘lom avlod kelajagini ta’minlash yo‘lidagi jiddiy xatarlardan biriga aylanishi va oxir-oqibatda jamiyatni inqirozga olib kelishi mumkin.
Bugungi kunda dunyoning ayrim hududlarida ana shunday harakatlar natijasida katta ma’naviy yo‘qotishlar yuz berayotgani, millatning asriy qadriyatlari, milliy tafakkuri va turmush tarzi izdan chiqayotgani, axloq-odob, oila va jamiyat hayoti, ongli yashash tarzi jiddiy xavf ostida qolayotganini kuzatish mumkin. Eng yomoni, bunday xurujlarning pirovard oqibati odamni o‘zi tug‘ilib o‘sgan yurti va xalqidan tonishga, vatanparvarlik tuyg‘ularidan mahrum etishga va hamma narsaga loqayd bo‘lgan shaxsga aylantirishga qaratilganida namoyon bo‘lmoqda. Bunday tajovuzkorona harakatlar bizlar uchun mutlaqo begona mafkura va dunyoqarashni, avvalo, beg‘ubor yoshlarimizning qalbi va ongiga singdirishga qaratilgani bilan xatarlidir.
O‘zbekiston mustaqillikka erishgan kundan boshlab milliy g‘oya, milliy istiqlol mafkurasi masalalarini ilmiy-nazariy jihatdan ishlash, tadqiq etish dolzarb masala bo‘lib qoldi. Jamiyatimizda siyosiy mustaqillikka erishib iqtisodiy, madaniy-ma’rifiy ishlar amalga oshirilayotgan bir vaqtda milliy istiqlol g‘oyasi va mafkurasi Yurtboshimiz aytganidek «suv bilan havodek zarurdir». Busiz, ya’ni fikrlash, e’tiqod o‘zgarmasdan bozor munosabatlariga o‘tish davrida ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy barqarorlikka erishish murakkab vazifadir. I. Karimov milliy mustaqillik g‘oyasining zarurligi to‘g‘risida gapirar ekan “o‘zining kelajagini qurmoqchi bo‘lgan har qanday davlat yoxud jamiyat, albatta o‘z milliy g‘oyasiga suyanishi va tayanishi kerak” deb ta’kidlaydi. Milliy mafkura yaratishni taqozo etuvchi sabablar - bu, bir tomondan, sho‘rolar zamonida totalitar tuzum manfaatlarini himoya qiladigan kommunistik mafkuradan butunlay voz kechilishi va sho‘rolar davridan meros bo‘lib qolgan bir qolipda fikrlash illatidan tezroq xalos bo‘lish, odamlarning tafakkur tarzi va dunyoqarashini kommunistik aqidalar kishanidan ozod qilish, demokratik tamoyillar, qonunning ustuvorligiga hurmat tuyg‘usini kamol toptirish, ikkinchi tomondan, mafkuraviy bo‘shliqqa yo‘l qo‘ymaslik, millat sifatida o‘zligimizni anglash, yakdil va hamjihatligimizni ta'minlash shuningdek, bu hamjihatlikka qarshi qaratilgan har qanday yot mafkuraviy tazyiqlarning oldini olish, ta'bir joiz bo‘lsa, o‘ziga xos mafkuraviy immunitet tizimini shakllantirish, uchinchi tomondan, mustaqilligimizning ahamiyati va mohiyatini mafkuraviy vositalar orqali xalqning ongiga yetkazish, ulug‘vor g‘oyalar sari xalqni yakdillika, fidoyilikka, yaratuvchilikka safarbar qilishdan iboratdir.
Milliy mafkuramizning mazmun-mohiyati, ufqlari, uning asosiy tamoyillari davlatimiz rahbari asarlarida mukammal ifoda etilgan. Dastlab 1993-yil aprel oyida Prezident I. A. Karimov bir guruh adiblar bilan suhbat qilib, milliy istiqlol g‘oyasini ishlab chiqish zaruriyatini asoslab berdi. O‘tgan davr mobaynida milliy mafkuraning hayotimizdagi o‘rnini belgilash, uning ilmiy-nazariy asoslarini yaratish, mafkuraviy tarbiya yo‘nalishlarini ishlab chiqish, shu asosda jamiyatimizda ijtimoiy fikrni shakllantirishda bir qator tadbirlar amalga oshirildi. Biroq bu tadbirlarni amalga oshirish jarayoni mafkura yaratish masalasi naqadar keng qamrovli ekanligini ko‘rsatdi. Darhaqiqat, bu vazifa bir-ikki yillik emas, balki millat butun umri davrida hal qiluvchi, yangi zamonaviy talablarni inobatga olib, takomillashib va boyib borishni taqozo etuvchi jarayondir. Shu bois 2000-yil 6-aprelda Prezidentimiz I. A. Karimovning mamlakatimiz ziyolilari bilan uchrashuvida va “Fidokor” gazetasi muxbirining savollariga javoblarida (2000 yil, iyun) milliy mafkuraning negizi bo‘lgan milliy g‘oya muammosi o‘rtaga tashlandi. Milliy g‘oya milliy mafkuraning umumlashgan ifodasi sifatida vatanparvarlik, milliy g‘urur va milliy sha'n kabi tarkibiy qismlarni o‘z ichiga oladi.
Milliy mafkura, eng avvalo, millatning yaqin va uzoq istiqboliga mo‘ljallangan maqsadini amalga oshirishda inson va jamiyatni harakatga keltiruvchi millatning yaratuvchilik salohiyatining g‘oyaviy mazmunini tashkil etadi. U xalqimizning asosiy maqsad-muddaolarini ifodalaydigan, uning o‘tmishi va kelajagini bir-biri bilan bog‘laydigan, asriy orzu-istaklarini ro‘yobga chiqarishga xizmat qiladigan g‘oyalar tizimidir. Milliy mafkuramiz mamlakatimiz Konstitutsiyasi, milliy va umuminsoniy qadriyatlar, demokratiya tamoyillariga asoslanadi. Prezidentimiz I. A. Karimov mafkura tushunchasini shunday ta'riflaydi: «Odamlarning ming yillar davomida shakllangan dunyoqarashi va mentalitetiga (xalqning ruhiyatiga) asoslangan, ayni vaqtda shu xalq, shu millatning kelajagini ko‘zlagan va uning dunyodagi o‘rnini aniq-ravshan belgilab berishga xizmat qiladigan, kechagi va ertangi kun o‘rtasida ko‘prik bo‘lishga qodir g‘oyani men jamiyatning mafkurasi deb bilaman».
O‘zbekistonning bozor munosabatlariga asoslangan demokratik jamiyat qurish yo‘lida iqtisodiy, ijtimoiy-siyosiy, madaniy-ma’rifiy ishlarimizdagi barqarorlik mafkuraviy tahdidlarni oldini olishni muhim vazifa qilib qo‘yadi. Shu maqsadda xalqimizning an’analariga, udumlariga, tiliga, diniga, ruhiyatiga asoslanib, kelajakka ishonch, mehr-oqibat, insof, sabr-toqat, adolat, ma’rifat tuyg‘ularini kishilar ongiga singdirish lozimdir. Milliy mafkura kishilarda milliy madaniyatning, milliy ongning, milliy g‘ururning o‘sishi va rivojlanishida muhim ahamiyat kasb etadi. Milliy mafkura faqat o‘zbek millatiga tegishli emas, balki respublikamizda istiqomat qiluvchi barcha millat vakillarini mustaqillikni mustahkamlash, O‘zbekistonni kelajakda buyuk davlatga aylantirish, inson haq-huquqlarini himoya qilish, ijtimoiy adolatni, demokratiyani to‘la qaror toptirish, jahon hamjamiyatida o‘zimizga munosib o’rin topishimiz kabi maqsadlariga yo‘naltirilgan yagona bayroq, yagona birlashtiruvchi kuch sifatida qaralmoqda. Milliy istiqlol g‘oyasi O‘zbekiston Respublikasining ko‘p millatlilik omilini saqlab qolishi va uni rivojlantirishdek buyuk maqsadni o‘zining adolatli, insonparvar huquqiy demokratik davlat va erkin fuqorolik jamiyat qurish yo‘lidagi ustuvor yo‘nalish deb qaraydi. “O‘zbekiston vatanim manim” g‘oyasi barcha o‘zbekistonliklarning dilidan o‘rin olgan.
Ma'lumki, bizning davlatimizda hech bir mafkura davlat mafkurasi sifatida o‘rnatilishi mumkin emas. Milliy mafkura jamiyatdagi qarashlar rang-barangligi, g‘oyalar xilma-xilligini saqlagan holda, har qanday partiya, harakat, har qaysi inson va fuqaroning o‘z fikrini erkin ifoda etishi va uni himoya qilishiga yo‘naltirilgan.
Bugun odamlarning fikri, tafakkuri, dunyoqarashi o‘zgarib, milliy iftixor tuyg‘usi shakllanmoqda. Mafkuraviy ishlarni amalga oshirishda ta'lim-tarbiya muassasalalari, ommaviy axborot vositalari, “Mahalla”, “Oila” kabi qator jamoatchilik tashkilotlarining, ma'naviy-madaniy markazlarning ahamiyati juda katta. Ayniqsa, ta'lim muassasalari ishi bu sohada jonbozlik ko‘rsatmoqda.