Bashorat qilish «murakkab narsani oddiy narsaga aylantirish»ning oliy darajasini tashkil etadi. Ilmiy bilim
taraqqiyoti ilmiy bashorat kuchining o‘sishi va mazkur hodisa chegaralarining kengayishi bilan
bog‘liq. Bashorat qilish jarayonlarni nazorat qilish va boshqarish imkonini beradi. Ilmiy
bilish
nafaqat kelajakni bashorat qilish, balki bu kelajakni ongli ravishda shakllantirish uchun imkoniyat
yaratadi. Har qanday fanning hayot mazmunini
shunday tavsiflash mumkin: bashorat qilish uchun
bilish, ish ko‘rish uchun bashorat qilish kerak. Masalan, D.I.Mendeleev yuz yil keyin kashf etilgan
kimyoviyelementlarning mavjudligini bashorat qilgan edi.
Intuitsiya –
haqiqatni mantiqiy dalillar yordamisiz, bevosita anglab etish qobiliyatidir . U doim
inson aqli va joni birgalikda amalga oshirgan katta ish
mahsuli hisoblanadi. SHu ma’noda faqat
iste’dodli, mehnatkash va tirishqoq
odamlargina intuitiv bilishga qodir.
Intuitsiya muammosi
falsafa va tabiatshunoslik tarixida har xil, ba’zan
bir-birini istisno etuvchi yondashuvlar, nuqtai
nazarlar va tasavvurlar bilan
tavsiflanadi. Antik falsafadayoq bu muammo atrofida keskin bahslar
bo‘lgan.
Ioniya falsafasi namoyandalari intuitsiyaga bevosita bilim, sezgi a’zolari
orqali bilish
shakli deb qaragan bo‘lsalar, eley maktabi vakillari, shuningdek, Levkipp va Demokrit bevosita
bilim va sezgi a’zolari orqali bilishni
rad etganlar, sezgilarni soxta deb e’lon qilganlar. Suqrot
talqinida intuitsiya «daymoniy» yoki «predmet g‘oyasiga egalik»dir. Platon ham hissiy bilishni
haqiqat emas deb hisoblagan.
Hissiy, empirik va nazariy bilish birligi. Ko‘p sonli ma’lumotlar sezgi a’zolari orqali va oqilona
bilish nafaqat bir-biri bilan bog‘liq, balki bir-birini taqozo etishidan dalolat beradi. Inson ruhiyati
bir-birini belgilashning ko‘p sonli zanjirlariga ega bo‘lgan murakkab tizimidir. SHu sababli,
sezgining mazmuni nafaqat tashqi ta’sirlantiruvchi kuch, balki tafakkur, xotira,xayolning holati
bilan ham belgilanadi. Sezish va tafakkur mumkin bo‘lgan narsalar o‘zaro mushtarakdir.