1-mavzu. Dinshunoslik fanining predmeti, maqsad va vazifalari. Ibtidoiy va milliy dinlar

Adabiyotlar:

1. Yо‘ldoshxо‘jayev X., Rahimjonov D., Komilov M. Dinshunoslik (ma’ruzalar matni). - Toshkent: ToshdSHI nashriyoti, 2000. (4-30 betlar)

   
   

2. Mо‘minov A. va boshq. Dinshunoslik (darslik). -Toshkent: «Mehnat», 2004. ( 3-80 betlar)

   
   

3. Ochildiyev A. va boshqalar. Dinshunoslik asoslari (о‘quv qо‘llanma). –Toshkent: “Toshkent islom universiteti” nashriyot matbaa birlashmasi, 2013. ( 6-30, 68-142 betlar)

   
   

Qo‘shimcha adabiyotlar

1. О‘zbekiston Respublikasining Konstitusiyasi.–Toshkent: О‘zbekiston, 2021.

   
   

2. “Avesto” tarixiy-adabiy yodgorlik. Asqar Mahkam tarjimasi. –Toshkent:” Sharq”, 2001.

   
   

1^ Ўзбекистон Республикаси Конституцияси. Ўзбекистон, Тошкент, 2021.

1. 2^ Қаранг: Мўминов А. ва бошқ. Диншунослик (дарслик). -Тошкент: «Меҳнат», 2004. ( 3-80 бетлар

   
   

3^Ҳиндистонда кишиларни бир-бирига аралашмайдиган табақаларга; брахман (кощин)лар, кшатрий (ҳарбий)лар, вайший (савдогар), ҳунарманд, ўрта табақалар), шудрийларга, яъни бошқа табақаларга хизмат қилувчи энг паст табақа ҳисобланган хизматкорга бўлишдан иборат қатьий диний таьлимотга асосланган.

4^ Ведаиар эрамиздан илгариги 11 минг йиллик ўрталаридан бошлаб пайдо бўлган. "Веда" - қадимги ҳинд тили - санкскритда "билим" демакдир. Улар 4 тўпламдан иборат: 1) гимнлар ва дуолар; 2) маросимчиликда ижро этиладиган гимнлар; 3) қурбонликка оид қоидалар ва дуолар; 4) ёвуз кучларга карши дуо ва афсоналар.

5^ Упанишадлар эрамиздан олдинги минг йилликлар бошларида пайдо бўлган. Упанишадлар - санкскритча,"сирли таълимот" деган маънони англатувчи, ведаларни шархлаш жараёнида юзага келган ахлоқни ва бошқа характердаги рисолалар бўлиб, 250 га яқиндир.

6^ Қаранг: Диншунослик асослари. Ўқув қўлланма. “Тошкент ислом университети. Тошкент. 2013. 68-80.

1¹ Авесто тарихий адабий ёдгорлик. Асқар Маҳкам таржимаси. –Тошкент: Шарқ, 2001,167- б.

1¹ Қаранг: Жумабоев Й. Ўзбекистонда фалсафа ва ахлоқий фикрлар тараққиёти тарихидан. –Тошкент: Ўқитувчи, 1997, 23 б.

1¹ Санъат. // Додо Нозилов. Марказий Осиёдаги зардуштийлик ибодатхоналаридаги оташкадалар. -Тошкент: Ўзбекистон Бадиий академияси журнали. 2007, № 3-4, -Б. 6

1¹ Қаранг: Чориев А. Инсон фалсафаси тарихидан 16-17 б.

2² Қаранг: Маҳмудов Т. «Авесто» ҳақида. –Тошкент: Шарқ, 2000, 44- б.

1¹ Сулаймонова Ф. Шарқ ва Ғарб. –Тошкент: Ўзбекистон, 1997. 12-13-б.

2² Отамуродов С., Ҳусанов С., Раматов Ж. Маънавият асослари. –Тошкент: А.Қодирий номидаги ҳалқ мероси наш., 2002, 83- б.

1¹ Қаранг: Санъат.// Ўзбекистон Бадиий академияси журнали. Элмира Исмоилова. Миниатюраларда Қаюмарс ва Жамшид қиёфаси. –Тошкент:, 2002, № 4, -Б. 28

2² Қаранг: Санъат. // Ўзбекистон Бадиий академияси журнали. Миниатюраларда Қаюмарс ва Жамшид қиёфаси. –Тошкент: 2002, № 4, -Б. 29

1¹ Махмудов Т. «Авесто» ҳақида. –Тошкент: Шарқ, 2000. 48-б.

2² Сулаймонов Р. Нахшаб – унутилган тамаддун сирлари. -Тошкент: Маънавият 2004. 34 б.

3³ Қаранг: Фирдавсий. Шоҳнома, 1-жилд, Заҳҳоки Моон ва Темирчи Кова қиссаси. – Тошкент:

1¹ Авесто. тарихий адабий ёдгорлик. Асқар Маҳкам таржимаси. –Тошкент: Шарқ, 2001, 378 б.

http://fayllar.org