1-mavzu: “Soliq nazariyasi” fanining predmeti, mazmuni va

3. Xalqaro ikki yoqlama soliqqa tortishni tartibga solish.

Xalqaro ikki tomonlama soliqqa tortishni bartaraf etishning asosiy mexanizmlaridan biri ikki tomonlama soliq kelishuvlaridir. Soliq kelishuvlarining asosiy maksadi hamkor mamlakatlar o’rtasida yuzaga kelishi mumkin bo’lgan ikki yoqlama soliqqa tortishning barcha ko’rinishlariga barham berishdan iborat. Ushbu kelishuvlar ma’lum qoida va tadbirlar ketma-ketligini qat’iy tartibda amalga oshirishni ko’zda tutadi. Kelishuvlar ikki yoqlama soliqqa tortishga qanday qilib barham beradi?

Soliq kelishuvlari ikki yoqlama soliqqa tortishga barham berishning uch pog’onali tizimini qo’llashni ko’zda tutadi. Birinchi bosqichda, hamkor mamlakatlarda “rezident” va “daromad manbasi” qoidalaridan kelib chiqadigan ikki yoqlama soliqqa tortishga barham beriladi. Ushbu maqsadlarda kelishuvda ikki yoqlama rezidentlik va “moddiy” moddalar bo’yicha tortishuvlarni echishga qaratilgan qismlar mavjud bo’lib, ular tomonlardan biriga daromadlarning aniq turlari bo’yicha ma’lum soliqqa tortishda mutloq huquq beradi.
Ikkinchi bosqichda, “rezident” va “daromad manbasi” moddalar bo’yicha barcha munozaralar hal etilgandan so’ng, qolgan ikki yoqlama soliqqa tortishga barham beriladi. Bunday barham berish har bir mamlakatning ichki me’yorlari asosida ta’minlanadi. Yangi soliq kelishuvida esa, ushbu me’yorlarning mavjudligi yoki mavjud emasligi ko’rib chiqiladi. Oxirgi holatda, ikki yoqlama soliqqa barham berish bo’yicha yangi tartib, kelishuv asosida joriy etilishi mumkin. Odatda, quyidagi usullardan biri qo’llaniladi: “ozod qilish” usuli yoki “soliq krediti” usuli. Soliq kelishuvi tuzilayotgan paytda tomonlar ushbu ikki usuldan birini tanlashi, yoki ularni ikkalasidan ham zaruriy paytlarda foydalanishi mumkin. Ammo, shuni alohida ta’kidlash lozimki, soliq kelishuvlarida “soliq krediti” usulidan ko’proq foydalaniladi. Bu holatni hattoki, ichki soliqqa tortish tizimida ko’proq “ozod qilish” usulidan foydalanadigan mamlakatlarda ham kuzatish mumkin. Buning asosiy sabablaridan biri “soliq krediti” usulida soliqlarni to’lashda xalqaro chetga chiqish imkoniyatlarining ancha pastligidir.
Uchinchi bosqichda, hamkor mamlakatlarda soliqqa tortiladigan daromadlarni turlicha aniqlash sababli kelib chiqadigan ikki yoqlama soliqqa tortishga barham beriladi. Bunday ikki yoqlama soliqqa tortish, odatda, soliq organlarining o’z vakolatlari doirasida soliqlarni undirish uchun soliq to’lovchilar daromadlarini qayta taqsimlash bo’yicha harakatlaridan kelib chiqadi. Aksariyat mamlakatlarda soliq organlariga bunday huquq ichki qonunchilikda ko’zda tutilgan bo’lib, tadbirkorlik daromadlari, foiz va royalti to’g’risidagi kelishuv moddalari bilan tasdiqlanadi. Masalan, 1977 yilda qabul qilingan IXRT Shakliy konventsiyasining tadbirkorlik daromadlari to’g’risidagi moddalariga binoan, “doimiy faoliyat yurituvchi tashkilot”ning foydasi soliq ma’muriyati tomonidan xuddi shunday faoliyat turi bilan shug’ullanuvchi korxona, tashkilotning foydasi kabi hisob-kitob qilinishi mumkin. Foiz va royalti xaqidagi moddada esa, kreditor va qarzdor o’rtasidagi alohida kelishuvlar natijasida kelib chiqadigan o’zgarishlarga barham berish to’g’risida so’z boradi. Ammo, o’z-o’zidan ma’lumki, agar biror mamlakat mahalliy korxonalarga nisbatan soliqqa tortiladigan daromadni yoki biror shaxsni, xorijiy shaxs foydasiga o’tkazgan va xarajat sifatida aks ettirilgan summasini “tiklasa”, unda ushbu summani oluvchi xorijiy shaxs daromadlari bo’yicha kerakli o’zgarishlar amalga oshiriladi. Aks holda, birinchi mamlakat soliq organlarining bunday kvalifikatsiyani inobatga olmasligiga qaramasdan, xorijiy shaxs tomonidan olingan ushbu summa, xorijiy shaxsning daromadi sifatida qaytadan soliqqa tortilishi mumkin. Soliq kelishuvlari mavjud bo’lmagan sharoitda, birinchi mamlakatning soliq organlari, soliq to’lovchining bunday daromadlari, ikkinchi davlat hukumati tomonidan daromad sifatida tan olinmaydi va ushbu daromadlarni soliqqa tortish bazasidan chiqarish zarurligi bo’yicha iltimosnomasini ko’pchilik hollarda qondirmaydi.
Soliq kelishuvlari, ikki yoqlama soliqqa tortishga barham berish maqsadlaridan tashqari, muhim maqsad soliq to’lashdan chetga chiqish holatlariga qarshi kurashni ko’zlaydi. Ushbu sohada soliq kelishuvlari orqali soliq organlari hamkorligining asosi va tartibi belgilanadi. Shuning uchun ham, soliq kelishuvlarida daromadlarni yashirishga qarshi, chet elga daromadni yashirin tarzda o’tkazishga qarshi soliq organlarining birgalikdagi kurashi bo’yicha bir qator yo’riqnomalar kiritiladi. Bu “doimiy faoliyat yurituvchi tashkilot”ning daromadlarini tartibga solish bo’yicha yo’riq; assotsiatsiyalashgan korxonalar to’g’risidagi modda (bosh kompaniya va filiallar o’rtasida daromadlarni taqsimlash bo’yicha tuzatishlar kiritishga imkon beradigan); alohida munosabatlar tufayli hamkorlar o’rtasida foiz to’lovlari va royalti bo’yicha soliqqa tortiladigan daromadlardagi “xatolarni” to’g’rilash bo’yicha shartlar va boshqalar.
Yuqorida aytib o’tilganidek, boshqa asosiy masalalar bilan birga, soliqqa doir masalalarni ham o’z ichida oladigan bir qancha xalqaro kelishuvlar mavjud.
Birinchidan, ikki mamlakat o’rtasidagi o’zaro munosabatlar asosini tashkil etuvchi keng tarqalgan kelishuvlar. Ushbu kelishuvlarda qoidaga binoan boshqa mamlakatning fuqaro va kompaniyalariga xuddi mahalliy fuqaro va kompaniyalar uchun joriy qilingan soliq tartibini joriy qilish to’g’risidagi yo’riqnomalar aks etadi. Ammo, shu narsa qayd etiladiki, har bir mamlakat o’z fuqarolariga va kompaniyalariga beradigan soliq imtiyozlarini boshqa mamlakat fuqarolariga va kompaniyalariga berishga majbur emaslar.
Ikkinchidan, diplomatik va konsullik munosabatlarini o’rnatish bo’yicha kelishuvlar. Ushbu kelishuvlarda tomonlar diplomatik va konsullik idoralari hamda ularda faoliyat yuritayotgan shaxslarga beriladigan soliq imtiyozlarini o’zaro kelishadilar. Imtiyozlar hajmi, odatda, ushbu shaxslarning boshqa mamlakat hududida bo’lish maqsadlari va faoliyat doiralari bilan chegaralanadi. Mazkur imtiyozlar ro’yxati 1961 va 1963 yillarda qabul qilingan ko’p tomonlama diplomatik hamda konsullik vakolatxonalari haqidagi Vena konventsiyalarida o’z aksini topgan.
Dunyoning aksariyat mamlakatlari ushbu konventsiyaga a’zo. Shuni ta’kidlash lozimki, yuqoridagi ikki xil kelishuvlarda ko’zda tutiladigan kelishuvlar, u yoki bu ko’rinishda, umumiy soliq kelishuvlarida ham inobatga olinadi.
Uchinchidan, hamkor mamlakatdan olib kiriladigan tovar va xizmatlarga maksimal darajadagi qulay soliq muhitini yaratishga yo’naltiriladigan tartibni qo’llash bo’yicha, tomonlar o’rtasida tuziladigan savdo kelishuvi va shartnomalari. Soliqlar bo’yicha ta’sir etishga ko’ra, ushbu kelishuvlar, ko’pchilik holatlarda faqatgina boj to’lovlari bo’yicha keng tarqaladi. Ammo, ba’zi hollarda, ushbu kelishuvlar umumiy soliqlarga ham tegishli bo’lishi hamda tashqi savdo faoliyatining boshqa me’yorlarini (valyuta bo’yicha, bank operatsiyalari bo’yicha va boshqalar) ham qamrab olishi mumkin.

Yaponiya soliq tizimi

Chet el soliq qonunchiligini urganuvchilari uchun Yaponiya soliq tizimi aloxida qiziqish kasb etadi. Yaponiyaning barcha soliq daromadlarining 64% dan ortig’ini xukumatni moliyaviy qudratini ifodalovchi federal soliqlar tashkil etadi. Evropa mamlakatlaridan farqli ularoq, Yaponiya davlatida daromadni kuproq qismini daromad soliqlari–korporatsiyalarning foyda solig’i va jismoniy shaxslarning daromad soliqlari tashkil qiladi. Korporatsiyalarning foyda solig’i Yaponiyada milliy, prefektura va munitsipalitet byudjetlar xisobiga kelib tushadi. Soliqning milliy stavkasi 33,48%ni, prefektura soliqg’i milliy soliqning 5%ni, munitsipalitet solig’i esa-milliy soliq stavkasining 12,3%ni tashkil etadi. Shunday qilib, ushbu soliq buyicha olingan soliqlarning umumiy xajmi korporatsiya foydasining qariyib 40%ni tashkil qiladi. Yaponiyada kichik biznes uchun ushbu soliqning imtiyozli stavkalari xam kuzda tutilgan. Bu soliq buyicha soliqqa tortiladigan baza bulib, xalqaro buxgalteriya xisobi qoidalariga asosan aniqlanadigan korporatsiya foydasi xisoblanadi. Oxirgi yillar davomida korporatsiyalar foydasi solig’idan tushadigan tushum xajmi, milliy byudjet umumiy daromad xajmini, barcha tushumlarining chorak qismini tashkil etadi.