1,Adabiyot (Bolalar adabiyoti) fanining maqsad va vazifalari

Maqollar: Xalq yaratgan g`oyat ixcham, chuqur va tugal ma`noli gaplar m a q o l deb yuritiladi. Maqol xalqning, bir necha avlodlarning aqlu farosati hamda turmush tajribasining yakuni, ular donishmandligining mahsulidir.Maqollarda hayotning achchiq – chuchugini tatib ko`ogan, turmushdagi hodisalarga aql ko`zi bilan qaraydigan, sof vijdonli, olijanob mehnat ahlining biror voqea-hodisadan, biror kishidan yoki biror ishdan chiqargan xulosasi bayon qilinadi. Maqollar bolalarni to`g`ri mantiqiy fikrlashga, maqsadni qisqa, ixcham va lunda bayon etishga o`rgatadi.Ona tilining eng nozik badiiy xususiyatlarini bilishga va so`z boyligini ham oshirishga ko`maklashuvchi bir vosita sifatida xizmat qiladi:
Ona yurting OMON bo`lsa,
Rangi –ro`ying somon bo`lmas.

Dustlik, birodarlik , dushmanga nafrat, ahillik va birdamlik g`oyalari ham maqollarning asosiy mag`zini tashkil etadi.

2,Bolalar adabiyoti va bolalar folklorining mumtoz adabiyot namunalari bilan bog'liqligi
Xalq og`zaki ijodi va bolalar kitobxonligi
Folklor hamma zamonlarda ham ijod sarchashmasi hisoblanib keladi. Shuning uchun ham insoniyat alla, qo`shiqlar, afsonalar, ertak va dostonlarda o`zining yuksak orzu-umidlari, zavq-shavqi-yu, kurashlarini ifodalagan. Xalq og`zaki ijodi o`zining mazmunan rang-barangligi, yuksak g`oyalar bilan yo`g`rilganligi bilan yozma adabiyotdan ajralib turadi.
Bolalar folklori ko`pincha kattalar tomonidan ijod qilinadi, ba’zi hollarda bolalar o`z o`yinchoqlari asosida o`zlari ham alla, qo`shiq va ovunmachoqlar to`qiydilar. Bularning hammasi bir bo`lib faqat yaxshi tarbiyani targ`ib qiladi. Bolalar xalq og`zaki ijodining pedagogika bilan bog`lanishi alladan boshlanadi.
Alla qadimiy xalq qo`shig`i. Alla va beshik xamohang yuradi. Bu haqda buyuk alloma Abu Ali ibn Sino, - ...Bolaning mijozini kuchaytirmoq uchun unga ikki narsani qo`llamoq kerak. Biri bolani sekin-sekin tebratish, ikkinchisi, uni uxlatish uchun odat bo`lib qolgan musiqa va allalashdir. Shu ikkisini qabul qilish miqdoriga qarab bolaning tanasi bilan badan tarbiyaga va ruhi bilan musiqaga bo`lgan iste’dodi hosil qilinadi, - deb alla va beshikning norasida kamolotida muhim ahamiyat kasb etishini ta’kidlab o`tgan. Buni dildan his qilgan ona chaqalog`ini o`zi suyugan, e’zozlagan har narsadan yuqori qo`yib alla aytadi:
Sen bog`imning bahori,
Sen umrimning nahori,
Sen qalbimning ohori,
Onajoni shunqori, alla-yo, alla.
Odatda, onaning orzu-armonlari bir talay bo`ladi. Dilidagi ezgu niyatlarini allaga qo`shib jo`shib kuylaydi. Bola birinchi navbatda sog`lom fikrli, el-yurt o`g`loni bo`lib kamol topishi kerak. Mana bu allada shu g`oya yaqqol ko`zga tashlanib turadi:
Onasining erkasi,
Uxlab qolsin, alla-yo.
Bo`lsin inson sarasi,
Obro` olsin, alla-yo, alla.
Inson birdaniga yuqori martabali, o`qimishli, oq-qorani ajrata oladigan bo`lmaydi. Buning uchun qunt bilan o`qish, o`rganish, ilmli bo`lish kerak. Mana bu alla ham juda jozibali chiqqan:
Ko`chalarda o`ynab yursin,
Maktablarda o`qib yursin.
Mulla-yu, mudarris bo`lsin,
Martabasi ulug` bo`lsin.
Chaqaloq olamga kelishi bilan dastlab ota-onani taniydi. So`ng oila a’zolari, jonivorlar, parranda-yu, darrandalar bilan oshno bo`ladi. Tabiat insonga xizmat qiladi. Inson uni ehtiyot qilishi, parvarishlashi, o`stirishi, ko`paytirishi lozim. Shu ma’noda inson ruhiga o`z kuyi, qo`shig`i bilan quvonch bag`ishlaydigan qush-bulbulni ham ehtiyot qilishi zarurligi bir qator allalarning asosini tashkil etadi:

Ovuntirish - allani hamma aytadi – onalar, buvilar, bobolar aytishadi. Alla asta-sekin ommaviy qo`shiqqa aylanadi. Qo`shiqlar uzoq yillar davom etadi. Aytaylik, chaqaloqni birinchi bor beshikka solayotganda aytiladigan qo`shiqlar. Aslida beshik bir yog`och-taxta. Paxta, par va matolar bilan burkanganda u yumshoq, har qanday murg`akka huzurbaxsh joy bo`lishi har bir beshik qo`shig`ida chiroyli ifodaga ega:
Beshigi taxta,
Orqasi paxta.
Egasi keldi,
Kuchugi qoch.
Ichida yotganni
Bahrini och.
Chaqaloq beshikda maza qilib uxlab, orom olib bo`lgach, norasidani beshikdan olayotganda aytiladigan qo`shiq ham nihoyatda muxtasar aytilgan. Alloh beshikdagi chaqaloqqa xotirjamlikni ato etganligini, shu sababli hech qanday sharpa-dushman uning uyqusini buza olmasligini quyidagi to`rtlikdan bilib olish qiyin emas:
Taqa-tuqi gavora bo`lsin,
Dushmani ovora bo`lsin.
Uyqusi beshikda qolsin,
Dushmani eshikda qolsin.
Xalqda chaqaloq uchun xavfli kunlar ham borligi alohida qo`shiqlarda ta’kidlanadi. To`qqiz kunlik bo`ldimi, tamom, u yashab qolishi, endilikda xavf-xatardan butunlay xoli bo`lib olganligi, do`st ustiga do`st orttirib shu xonadonning haqiqiy a’zosiga aylanib qolganligi mana bu qo`shiqda to`la-to`kis ifoda etilgan:
To`qqizdan o`tdi bu bacha,
Endilikda o`lmas bu bacha.
Bog`larning g`o`rasi bu bacha,
Bolalar jo`rasi bu bacha.
Shu uyning to`risi bu bacha,
Shamsu qamaru sitora
Hamrohi shu bacha.
Xalq hayotda hech qachon shoshilmaydi, shoshqaloqlikka yo`l ham qo`ymaydi. Hamma narsa o`z o`rnida, o`z yo`lida bir me’yorda davom etishini orzu qiladi. Bu gapning tasdig`ini o`sha yangi olamga kelgan chaqaloq, u bilan bog`liq bo`lgan rasm-rusum misolida bilib olish mumkin. Mana bolaning tishi ko`rindi. Bu voqea ota-ona uchun ham shu oila a’zolari-yu, butun qavm-qarindoshlar uchun ham katta voqea. Negaki, endilikda bola o`zi mustaqil ovqat eydi, hayot uchun, yashash uchun kurashadi:
Bahor keldi, qish chiqdi,
Chaqaloqqa tish chiqdi.
Kichkintoy deb o`ylamang,
Unga ham yumish chiqdi.
Ovqatini chaynashga
Har kuni bir ish chiqdi.
Bolaning o`tirishi ham hammaga katta quvonch bag`ishlaydi. Bu haqda xalqning to`qigan mana bunday hazilomuz qo`shig`i hamon xonama-xona, oilama-oila ko`chib yuradi:
O`tirsin-o o`tirsin,
Boshini guldan to`ldirsin.
Shuginani ko`rgan qizlar,
O`zini osib o`ldirsin!
Xuddi shuningdek, bola tetapoya qilib birinchi bor oyoq chiqarganda aytiladigan qo`shiq ham juda jozibali:
Adoq-adoq yurisin,
Tikon shunga kirmasin.
Ko`zi qattiq bandalar
Ko`zi shunga kirmasin.
Kiyim-lattaning umri qisqa, deyishadi keksalar. Bu gap xalq qo`shiqlarida ham o`z ifodasini topgan. Bolaga yangi kiyim kiydirilayotgan paytda aytiladigan qo`shiqlarda xalq gapning lo`ndasini aytib qo`ya qolgan:
Tepa-tepa to`zdirmay,
Mingan otim o`zdirmay.
Sen-bir yillik,
Men-ming yillik.
Yoqasi moyli bo`lsin,
Etagi loyli bo`lsin,
Mayli, bir yilda to`zsin,
O`zi-chi, ming yil kulsin!
Xalq qo`shiqlarida rasm-rusumlar rangba-rang. Hammasi o`rinli, hammasi zarur. Masalan, qizaloqning sochini ilk bor yuvib-taraganda sochning uzunligi, qalinligi, ko`rsa-ko`rgidakligi, katta-kichikning havasini keltiradigan darajada ko`rkamligi obdon maqtaladi. Ayrim qo`shiqlarda sochning ta’rifi oy-yu, quyosh bilan bog`lab kuylanadi. Baquvvat sochning uzunligi cho`zsa oy va quyoshga ham etib borishi quvnoq misralarda ifodalanadi:
Shu zaylda beshik qo`shiqlari kenja avlod kamolotida o`ziga xos tarbiya rolini o`taydi. Kichkintoylar ota-onalaridan, bobo-momolaridan chiroyli, ta’sirli alla, qo`shiqlar tinglab tillari biyron, o`ktam, ziyrak bo`lib ulg`aar ekanlar endilikda o`zlari ham hayot yo`llarida qo`shiq to`qib, qo`shiq qanotida o`sib-ulg`ayishga harakat qiladilar. Bunday qo`shiqlarning oliy namunasi “Chittigul” turkumiga kiradigan qo`shiqlar bo`lishi mumkin. “Chittigul”da mavzu nihoyatda ranba-rang va juda jozibali. Chunonchi,
Hayu, chittigul, - singari misralariga nazar soladigan bo`lsak, bu qo`shiqda asosan g`alla-sholi to`g`risida gap ketadi. Sholining turi, rangini eslatish orqali sholi hosili juda mo`l bo`lganligini; bu mo`l-ko`l sholini pala partish qilib eb-tamomlamasdan, balki uni ehtiyotlab, tejamkorlik bilan ishlatish darkorligi bolalar tilidan chiroyli tasvirlangan. Qarang, bugungi kunda tejamkorlik, iqtisod haqida bolalarga ko`p gapiramiz. Yuqoridagi qo`shiqdan ayon bo`lishicha, ota-bobolarimiz azaldan har bir narsani tejab-tergab ishlatishni o`z farzandlariga qattiq o`rgatib kelishgan. Endi mana bu misralarga razm soling:
Ko`rinib turibdiki, kattalarning mehnati bilan jo`xori ekilgan. Bugungi kunda u hosilga kirgan. Agar jo`xori qo`riqlanmaydigan bo`lsa, qush-qumursqalar eb ekinni barbod qiladi. Bu ish kenja avlod – bolaga topshirilgan. Bolaning g`ayrat-shijoati, ekinni saqlab qolish uchun urinishi o`ylaymizki, bugungi bolalarga ham namuna bo`ladi. «Agar qo`nsang, urayin, bo`lar oyog`ing cho`loq» deyishi qaysi bolani kattalarning mehnatiga ko`maklashishga da’vat etmaydi deysiz!
Bolalarning aytishuv – oq terakmi, ko`k terak qo`shiqlari ham hamma zamonlarda katta shuhrat qozonib kelgan. Bu qo`shiqda ko`pincha o`ziga xos obro`-e’tiborga muyassar bo`lgan bolalar tilga olinadi. Ularning ibratomuz jihatlari bolalar o`rtasida ta’kidlanishi qo`shiqning yanada jozibali chiqishini ta’minlaydi. Ayniqsa, bu aytishuv qo`shig`i bugungi kun, bugungi bolalar to`g`risida bo`lsa yanada ajoyib bo`lishini quyidagi parchadan bilish mumkin:
Oq terakmi, ko`k terak, Ko`m-ko`k, ko`m-ko`k, ko`k terak,
Bizdan sizga kim kerak? Bizdan sizga kim kerak?
Erkin qo`zichoq kerak! O`zi a’lo o`qiydi,
Ola-bula kapalak, Tartibli, ham odobli.
Orqa sochim jamalak, Hammani sevar,
Oq terakmi, ko`k terak, Tikishda chevar,
Bizdan sizga kim kerak? Barchadan chaqqon,
Xayri qizaloq kerak! Hammaga yoqqan
Oppoq-oppoq oq kurak, Go`zal Ozoda kerak!
Bu kabi aytishuv qo`shiqlari bolalarni mehnatkash, odob-axloqli, o`qimishli bo`lib kamol topishga da’vat etaveradi. Bunday qo`shiqlar qanotida o`sgan har bir bola sog`lom fikrli, el sevar bo`lishiga hech shubha yo`q.
Maqol
Bolalar xalq og`zaki ijodida maqollar yetakchi o`rinda turadi. Xalq yaratgan g`oyat ixcham, chuqur va tugal ma’noli gaplar maqol, deb yuritiladi. Maqol xalqning, bir necha avlodlarning aqlu farosati hamda turmush tajribasining yakuni, ular donishmandligining mahsulidir. Maqollarda hayotning achchiq-chuchugini tatib ko`rgan, turmushdagi hodisalarga aql ko`zi bilan qaraydigan, sof vijdonli, olijanob, mehnatkash kishining biror voqea-hodisadan, biror kishidan yoki biror ishdan chiqargan xulosasi bayon qilinadi. Bu xulosa biror kishi uchun (ko`proq bolalar uchun) yo`l ko`rsatuvchi bo`lib xizmat qilishi mumkin. Maqollar xalqning aql-idroki, ijtimoiy-tarixiy tajribasi, kurashi hamda mehnatining badiiy ifodasi sifatida yaratilib kelinmoqda.
Maqollar chuqur ma’noni ifoda eta bilishi, ixcham, pishiq va puxtaligi bilan xalq og`zaki ijodining boshqa janr turlaridan farq qiladi. Ularda mehnatkash xalqning orzu-umidlari, o`zaro munosabatlari, vatanparvarlik, insonparvarlik hislatlari, o`y-fikrlari o`ziga xos shaklda aks etgan bo`ladi. Shu sababdan ular bolalarni to`g`ri, mantiqiy fikrlashga, maqsadni qisqa, ixcham va lo`nda bayon etishga o`rgatadi, ularning badiiy didini oshiradi, tarixiy hodisalarning mohiyatini yaxshiroq, chuqurroq payqab olishga yordam beradi. Bundan tashqari, maqollar ona tilining eng nozik badiiy xususiyatlarini bilishga va so`z boyligini ham oshirishga ko`maklashuvchi bir vosita sifatida xizmat qiladi. Kuzatishlarimizdan shunday xulosaga keldikki, deyarli barcha maqollarda birinchi navbatda bola tarbiyasi - odob yotar ekan. E’tibor bering:
Avval salom, ba’daz kalom; Avval o`yla – keyin so`yla; Bola aziz – odobi undan aziz; Inson odobi bilan, osmon oftobi bilan; Odob bozorda sotilmas; Odobning boshi til; Otang bolasi bo`lma, odam bolasi bo`l; Yaxshi xulq kishining xusni; Ustozingga tik qarasang, to`zasan; Hurmat qilsang, asta-sekin o`zasan; To`g`ri o`zar, egri to`zar bunday iboratomuz maqollar ro`yxatini yana cho`zish mumkin.
Bola to`g`ri so`z, odobli, aqlli bo`lib kamol topmog`i lozim. Ana shunday bola bor ovoz bilan:
,
Barchaga teng olamga! – deydigan bo`ladi. Ularning harakat, intilish, kurashlarida yuqoridagi maqollarning o`rni, albatta katta bo`ladi.
Bola kamolotida birinchi navbatda salom-alik turadi. Salom-alikni o`rgangan, uni kanda qilmaydigan har bir bolaning ishi yurishadi, omadi chopaveradi. Axir xalq, - yaxshi gap bilan ilon inidan chiqadi, degan gapni bekorga aytmagan. Har qanday holatda ham salom og`irni engil qiladi, oldindagi to`siq va g`oyalarni zabt etishda madodkor bo`ladi.
Ko`plab ertaklarimizda uchraydigan odamzod dushmanlari – devlar, jinlar, yalmog`iz kampirlar, ajdarlar ular huzuriga odamzod borganda, ularga salom berganida – Haq saloming bo`lmaganida ikki yamlab bir yutar edim, - degan gapni qiladilar. Yuqorida eslab o`tganimizdek, salom-alikni dillariga jo qilib olgan bolalar hech qachon kam bo`lmaydilar.
Inson hamisha biror qarorga kelishi, fikr bildirishi, gapirishi uchun dilidagi so`zini nechog`lik to`g`ri-noto`g`ri ekanligining mag`zini chaqib, so`ngra aytishi lozim. Aksincha, bo`lsa, o`ylamay-netmay, og`ziga kelgan gapni aytsa, do`stlari, muallimlari, odamlar o`rtasida izza bo`lib qolishi hech gap emas:
O`ylamasdan so`zlash qanday?
Menimcha, bu mumkin emas.
Odam o`ylab so`zlaydi,
O`ylamasang so`z unmas.
O`ylamasdan so`zlagan so`z
Odamni qilar xafa.
Yo`q, bugina emas, quruq valdirayveradigan bola, - quruq so`z- quloqqa yoqmas, deganlaridek, o`zini-o`zi hijolat qiladi, el o`rtasida uyatga qoladi:
So`zi lop-lop, havoyi,
So`zining yo`q mag`iz-moyi.
Shunday bola so`zin el
Degan puchak, quruq el
Yoqmas degan quloqqa,
Bormas degan uzoqqa.
Mehnatkash xalq to`g`ri so`zlaydiganlarni, o`rnida gapiradiganlarni bog`bonga va u parvarish qiladigan daraxtga ham qiyoslashadi:
Egri shoxni bog`bon ham
Kesib tashlar ko`rgan dam.
Shu sabab to`g`ri o`zar
Bunday g`oya bir qator ertaklarda, rivoyatlarda ham ilgari surilgan bo`ladi. Luqmoni Hakim bilan bog`liq «Sukunatning xosiyati» rivoyati necha asrlardan beri kenja avlod tarbiyasida muhim o`rin egallab keladi:
Luqmoni Hakim kunlardan bir kuni hazrati Dovudning oldiga boribdi. Dovud odatdagidek, sovut zirhli kiyimlar tayyorlash ya’ni- temir-tersaklar orasida ishlab o`tirgan ekan.
Luqmoni Hakim dunyoga kelganidan buyon bunday ustaxonaga kirmagan, bunday kiyimlarning tayyorlanishini ko`rmagan ekan. Shu boisdan bunday zirhli kiyimlar qanday kiyimlar ekanligini, uni kimlar kiyishini so`ramoqchi bo`libdi. Ammo ustozi: “Avval o`yla, keyin so`yla”, “Sabr qil-sabrning tagi oltin”, - deb o`rgatgan ekan. Shunga amal qilib, sabr qilibdi. Kiyimning tayyor bo`lishini kutib turibdi. Hazrati Dovud kiyimni tayyorlab, kiyib olibdi-da, shodlanib Luqmoni Hakimga shunday debdi:
- Luqmoni Hakim, mana ko`rdingizmi, men sovuq temirdan qanday issiq kiyim tayyorladim. Buni kiyib, bemalol jangga kirib, bosqinchi dushmanning dodini berish mumkin.
anrlaridan biri bo`lgan topishmoq ikki qismdan