3 Fəsil I. Lənkəran vilayətinin fiziki-coğrafi şərati
III FƏSİL. LƏNKƏRAN VİLAYƏTİ TORPAQLARININ EKOLOJİ MONİTORİNQİ
Yüklə 236,42 Kb.
|
|
III FƏSİL. LƏNKƏRAN VİLAYƏTİ TORPAQLARININ EKOLOJİ MONİTORİNQİ
3.1 Hövzədaxili bölgələrdə torpaq üzərində ekoloji monitorinqin təşkilinin elmi-nəzəri əsasları Müasir dövrdə, qlobal miqyasda sənayenin sürətli inkişafı və kənd təsərrüfatının intensivləşdirilməsi şəraitində təbii komplekslərin, ayrı-ayrı ekosistemlərin, o cümlədən biosferin və ekosistemlərin vacib komponenti olan torpaq örtüyünün və onun atribut xassəsi olan münbitliyinin qorunması bütün dünyada olduğu kimi, respublikamızda da aktuallıq kəsb etməyə başlamışdır. Qlobal iqlim dəyişmələri, atmosfer və su hövzələrinin çirklənməsi, səhralaşma və aridləşmə, biomüxtəlifliyin tükənməsi və son dövrlərdə bütün bəşəriyyəti narahat edən digər ekoloji problemlər Azərbaycan Respublikasında da diqqət mərkəzindədir. Şübhəsiz ki, Azərbaycanın sabit sosial-iqtisadi inkişafı və cəmiyyyətin maddi rifahı bu ekoloji problemlərin respublikamızda törətdiyi və ya törədəcəyi fəsadların qarşısının alınmasından çox asılıdır. Respublikamızın ətraf mühitin mühafizəsi ilə bağlı bir sıra beynəlxalq konvensiyalara qoşulması, ölkə daxilində qanunların, normativ aktların və digər hüquqi sənədlərin qəbul olunması və nəhayət ətraf mühitin mühafizəsi sahəsində konkret tədbirlərin həyata keçirilməsi bu problemin həllində böyük ümidlər yaradır. Bütün dünyada olduğu kimi, respublikamızda da mühafizə tədbirləri içərisində təbii landşaft komplekslərinin və torpaq örtüyünün qorunması prioritet istiqamətlər hesab olunur. Bununla belə, son yüz ildə respublikamızda torpaq ehtiyatlarının intensiv şəkildə mənimsənilməsi, yaşayış məskənlərinin sürətlə genişlənməsi, kollektor-drenaj şəbəkəsinin salınması və digər tədbirlər torpaq örtüyünün və onun münbitlik parametrlərinin həm kəmiyyət, həm də keyfiyyətcə pisləşməsinə gətirib çıxarmışdır. Nəticədə torpaqların eroziyası, şorlaşma və şorakətləşməsi, digər neqativ proseslər serətlənmişdir. Bu da həm təbii, həm də aqroekosistemlər altı torpaqların qorunmasını digər mühafizə tədbirləri içərisində ön plana çəkmişdir. Buna səbəb respublikamızın demək olar ki, bütün region və zonalarının bu və ya digər dərəcədə «torpaq problemləri» ilə üzləmişdir. Əgər respublikamızın hüdudları daxilində başqa ekoloji problemlər (atmosfer hövzəsinin çirklənməsi, radionuklidlər problemi; nadir bitki və heyvan növlərinin qorunması və s.) regional və lokal xarakter daşıyırsa, torpaqlarımızın ekoloji problemləri regional və lokal səviyyələri aşaraq ümummilli problemlərə çevrilmişlər. Lakin torpaq münbitliyinin qorunması və kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsuldarlığının artırılması torpaqəmələgəlmə proseslərinin zonal xüsusiyyətlərinin elmi analizinin aparılmasını və torpaqda baş verən mənfi proseslər haqqında obyektiv məlumatların olmasını tələb edir. Yalnız bu cür geniş informasiya əsasında torpaq münbitliyinin qorunmasına, idarə edilməsinə, onun geniş təkrar istehsalına xidmət edən konkret aqrotexniki, meliorativ və aqromeliorativ tədbirlər sistemini işləmək, təbii ekosistemlərin, aqroekosistemlərin və onların altında formalaşmış torpaq örtüyünün mövcud strukturunu və parametrlərini qorumaq mümkündür. Bu baxımdan kənd təsərrüfatı istifadəsində olan torpaqların vəziyyəti daha çox diqqət tələb edir. Hazırda yaxşı məlumdur ki, biogen elementlərin qapalı sistemdə dövranından ibarət olan təbii ekosistemlərdən fərqli olaraq aqroekosistemlərdə qida elementlərinin məhsul vasitəsilə torpaqdan aparılması, yuyulması və digər vasitələrlə sistemdən çıxarılması nəticəsində bu tiskl qırılır. Əkinçilikdə qida maddələri balansının pozulması məhsul istehsalının azalması və keyfiyyətinin aşağı düşməsi ilə yanaşı, aqrolandşaftların sahibliyini azaldır, onun deqradasiyasını sürətləndirir. Lakin torpaq haqqında, onun üzərində qurulmuş müşahidələrə əsaslanan obyektiv informasiya olmadan və onda baş verən dəyişikliklərin ümumi istiqamətini dərk etmədən torpaq münbitliyinin mühafizəsi məsələlərini praktiki cəhətdən həyata keçirmək mümkün deyil və ya bir sıra çətinliklərlə bağlıdır. Ona görə də hələ keçən əsrin 70-80-ci illərində bir çox tədqiqat işlərində ekoloji və torpaq monitorinqinin təşkilinin zəruriliyi irəli sürülmüşdür. Eynilə bir çox beynəlxalq təşkilatlar, o cümlədən YUNEP təşkilatı keçən əsrin 60-70-ci illərində tərkibində torpaq monitorinqi də olmaqla «Ətraf Mühitin Qlobal Monitorinqi sistemi (QSMOS)» təşəbbüsü ilə çıxış etmişlər. Bununla əlaqədar YUNESKO-nun «İnsan və biosfer» proqramında deyilir: «Monitorinq məkan və zman daxilində uzunmüddətli fasiləsiz müşahidə olub, ətraf mühitdə insan üçün əhəmiyyətli dəyişikliklərin keçmiş, hazırkı və gələcəkdəki vəziyyəti haqqında informasiya verir». Bu proqramda, həmçinin ekoloji monitorinqinin təşkilinin üç səviyyəsi (qlobal, regional, lokal) haqqında bəzi tövsiyələr də verilmişdir. Çox təəssüflər olsun ki, respublikamızda bu məsələ kifayət qədər işlənməmişdir. Keçən əsrin 70-80-ci illərində, qeyd edildiyi kimi, SSRİ-də və müasir dövrdə bir sıra tədqiqatçılar torpaq üzərində monitorinqin təşkilinin vacibliyini dəfələrlə qeyd etmiş, sonrakı illər dünyanın müxtəlif ölkələrində və respublikamızda bu sahədə tədqiqatlar bu vacib tədbirin təşkilinin elmi-nəzəri və metodiki problemlərini həll etməyə çalışmışdı. 90-cı illərin əvvəllərində respublikamızda da bu sahədə elmi-nəzəri baxımdan da olsa bir sıra araşdırmalar aparılmışdır. İlk dəfə S.Z.Məmmədova [ 9] Lənkaran vilayətində çayayararlı sarı torpaqlarda münbitliyin bəzi potensial göstəricilərinin çoxillik dinamikası haqqında məlumat vermiş və bu dəyişikliklərin çay bitkisinin məhsuldarlığına təsirini göstərmişdir. Q.Ş.Məmmədov və A.B.Cəfərov [12] torpaq monitorinqinin respublikamızda təşkilinin vacibliyini qeyd etmiş və onun təşkilinin elmi-nəzəri əsaslarını işləmişlər. Sonrakı onillikdə S.Z.Məmmədova və C.Şabanov [ 11] Lənkərançay hövzəsi daxilində Q.Ş.Məmmədovun təklif etdiyi metodikaya uyğun olaraq üç ekoloji rayon ayırmış və hər bir ekoloji rayon üçün səciyyəvi olan torpaqlarda potensial münbitlik göstəricilərinin uzun dövr ərzində dəyişikliyini öyrənmişdir. Azərbaycanda bu elmi istiqamətin elmi-nəzəri və metodiki əsaslarının hazırlanmasında Q.Ş.Məmmədovun tədqiqatları daha böyük əhəmiyyət kəsb etmişdir. Müəllif ilk dəfə olaraq torpaqğın potensial münbitlik göstəriciləri üzərində müşahidələrin (monitorinqin) aparılmasının məkan və zaman prinsiplərini işləmişdir. Əlbəttə, Q.Ş.Məmmədov və digər tədqiqatçıların işləri elmi-nəzəri və metodoloji səciyyə daşımışdır. Lakin son illər torpaq monitorinqinin respublikamızda da təşkili ilə bağlı dövlət səviyyəsində bir sıra işlər görülməyə başlanılmışdır. Bunlar içərisində ən əhəmiyyətlisi «Dövlət torpaq kadastrı, monitorinqi və yerquruluşu haqqında»[ 3 ] Azərbaycan Respublikası Qanununun qəbul edilməsidir. Qanun torpaq üzərində müşahidələrin (monitorinqin) aparılmasını dövlət əhəmiyyətli tədbir olmasını qeyd etməklə yanaşı, bu tədbirin həyata keçirilməsi mexanizmini göstərirdi. Qanununda deyiilir: «Torpaqların monitorinqi torpaqların münbitliyi xassələrini səciyyələndirən ayrı-ayrı göstəricilərdə dəyişikliklərin vaxtında aşkara çıxarılması, qiymətləndirilməsi, mənfi proseslərin qarşısının alınması və nəticələrinin aradan qaldırılması üçün torpaq fondunun vəziyyətinə müntəzəm müşahidə sistemidir». Qanunda qeyd edildiyi kimi, torpaqların monitorinqi ətraf mühitin monitorinqinin tərkib hissəsi kimi, Azərbaycan Respublikasının vahid torpaq fondunda aparılır və aşağıdakıları nəzərdə tuturdu: Müntəzəm müşahidələr, aerofotogeodezik və kartoqrafiq tədqiqatlar əsasında dövlət, bələdiyyə və xüsusi mülkiyyətdə olan torpaq sahələrinin təyinatının, ölçülərinin, sərhədlərinin, digər kəmiyyət göstəricilərininn dəyişməsi; Torpaqlarda baş verən keyfiyyət göstəricilərinin dəyişməsinə nəzarət etmək və qeydə almaq məqsədilə torpaq sahələrində müntəzəm torpaq, iqlim, aqrokimyəvi, geobotaniki, geomorfoloji və digər tədqiqatların aparılması; Torpaqların monitorinqi əsasında torpaqların ekoloji vəziyyəti, istifadəsi və mühafizəsi barədə proqnozlar, proqramlar, xəritə və bülletenlər, digər məlumatlar hazırlanır. «Dövlət torpaq kadastrı, monitorinqi və yerquruluşu haqqında» Qanun [ 3 ] respublikamızın ərazisində torpaq üzərində müşahidələrin hüquqi tərəfini tənzimləsə də, torpaq monitorinqinin təşkili ilk növbədə onun elmi-nəzəri, metodiki və təşkili problemlərindən asılıdır. Ona görə də torpaqlar üzərində ekoloji monitorinqin aparılma vaxtı, müşahidələrin xarakteri və tempi ilə bağlı dəqiqləşdirmələrin aparılmasına ehtiyac vardır. Q.Ş.Məmmədovun [12] nəzərincə, müasir mərhələdə torpaq üzərində ekoloji monitorinqin təşkilinin əsas vəzifələri aşağıdakılardan ibarətdir: torpaq eroziyası nəticəsində torpaq itkisinin illik intensivliyinə nəzarət edilməsi və qiymətləndirilməsi; humus və əsas qida elementlərinin itirilməsi və ya azalması tempinə nəzarət edilməsi və qiymətləndirilməsi; üzvi maddələrin və qida elementlərinin mənfi balansının baş verdiyi regionların aşkarlanması; turş yağışların intensiv düşdüyü (Bakı, Sumqayıt, Əli Bayramlı şəhərlərində), həmçinin aqrokimyəvi maddələrin yüksək dozada torpağa verildiyi regionların torpaqlarında turşuluq və qələviliyin dəyişkənliyinə nəzarət; sənaye obyektləri və iri nəqliyyat yolları ətrafında torpağın ağır metallarla, həmçinin radionuklidlərlə çirklənməsi üzərində nəzarət; suvarma əkinçiliyinin tətbiq edildiyi və meliorasiya işlərinin həyata keçirildiyi ərazilərdə torpağın su-fiziki xassələri üzərində nəzarət; torpağın təyinatı üzrə istifadəsi üzərində müfəttiş nəzarəti. Beləliklə, torpaq münbitliyinin göstəriciləri üzərində ekoloji monitorinqin təşkili elmi-nəzəri və praktiki əhəmiyyət kəsb etməklə, antropogen və təbii səbəblərdən torpaq münbitliyi göstəricilərinin dəyişkənliyini proqnozlaşdırmaqda və qarşısını almaqda çox dəyərli vasitə ola bilər. Torpaq üzərində ekoloji monitorinqin nəzəri müddəaları torpağın vəziyyətini qiymətləndirməkdən ötrü indikator parametrlərin seçilməsini tələb edir. İlk dəfə bu parametrlər Q.V.Dobrovolskiy və L.A.Qrişina [ 27] tərəfindən «Biosferin vəziyyətinin kompleks qlobal monitorinqi» III Beynəlxalq simpoziumunda «Torpaq monitorinqinin elmi əsasları» məruzəsində irəli sürülmüşdür (cədvəl 3.1) Respublikamızın elmi, iqtisadi, texniki və digər imkanlarını nəzərə alaraq Q.Ş.Məmmədov tərəfindən bu müşahidələrin çay hövzələri daxilində aparılmasının qısadılmış proqramı təklif edilmişdir. Torpaqlar üzərində ekoloji monitorinqin təşkilində ən əhəmiyyətli nəzəri və praktiki məsələlərindən biri də müşahidə sahələrinin seçilməsidir. Bu məsələ ilə bağlı ədəbiyyat mənbələrində müxtəlif mülahizələr mövcuddur. Q.Ş.Məmmədov [ 7 ] tərəfindən respublikamızda 40 çay hövzəsidaxili ekoloji bölgələrdə (suayırıcı, tranzit, akkumulyasiya) belə bir nəzarət sisteminin qurulması təklif edilmişdir. Müəllifin nəzərincə, çay hövzələrinin təbii-ekoloji bölgələrə - sutoplayıcı, tranzit və akkumulyasiya sahələrinə bölünməsi, bu ərazilərin digər çay hövzələrinə münasibətdə qapalı olması və təbii sərhədlər (suayırıcı xətt) vasitəsilə bir-birindən ayrılması, hövzə daxilində maddə və enerjinin axım istiqamətlərinin (suayırıcı sahədən akkumulyasiya bölgəsinə doğru) aydın görünməsi müşahidələrin dəqiqliyini artıran amillər hesab olunur. Cədvəl 3.1 Torpaq monitorinqinin göstəriciləri
Yüklə 236,42 Kb. Dostları ilə paylaş:
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||