30 Mayıs 2007 Çarşamba Resmî Gazete Sayı: 26537 YÖnetmelik sağlık Bakanlığından: bulaşici hastaliklar sürveyans ve kontrol esaslari yönetmeliĞİ

Tanı için laboratuvar kriterleri

• 
  Kızamıkçığa özgü IgM antikorunun saptanması veya
  
• 
  Kızamıkçık aşısı uygulanmamış olmasına rağmen; 6-12 aylar arasında en az iki kez kızamıkçığa özgü IgG antikor düzeyinin aynı düzeyde devam ettiğinin gösterilmesi veya
  
• 
  Uygun klinik örnekte kızamıkçık virüsü saptanması (RT- PCR ile nükleik asid saptanması veya kızamıkçık virüs izolasyonu).
  

Vaka Sınıflaması

Şüpheli vaka: Bir yaşından küçük bir çocukta, A grubu klinik bulgulardan en az birinin bulunması.

Olası vaka (Klinik vaka): Başka bir etiyolojik açıklama yapılamayan bir bebekte, A grubundan en az iki veya A ve B gruplarından birer klinik gösterge saptanması.

Kesin vaka:

- Labaratuvarla doğrulanmış vaka: Şüpheli bir vakada, konjenital kızamıkçık sendromunun laboratuvar kriterlerinin bulunması,

- Epidemiyolojik bağlantılı vaka: Annesinde gebeliği sırasında doğrulanmış kızamıkçık enfeksiyonu saptanmış olan bir bebekte, A grubundan en az bir klinik gösterge saptanması.

Vaka değil: A grubundan en az bir gösterge bulunmasına rağmen; klinik, laboratuvarla doğrulanmış veya epidemiyolojik ilişkili KKS sınıflandırma kriterlerini karşılamayan bebek.
KOLERA

Klinik tanımlama

- Bir kişide şiddetli dehidratasyon bulguları ile seyreden ve/veya başka nedenlerle açıklanamayan akut sulu ishalin görülmesi veya

- Kişinin bu semptomlarla seyreden hastalıktan ölmesi.
Tanı için laboratuvar kriterleri

Klinik örneklerden vibrio cholerae O1 veya O139’un izole edilmesi.

Vaka sınıflaması

Olası vaka: Klinik tanımlama ile uyumlu vaka.

Kesin vaka:

- Tanı için laboratuvar kriterleri ile doğrulanmış olası vaka,

- (Salgın esnasında) bir kesin vaka ile epidemiyolojik bağlantılı olası vaka.

[NOT: Kültürden V.cholerae izole eden, ancak O1 ve O139 tiplendirmesi yapamayan laboratuvarlar izolatlarını bir üst laboratuvara veya referans laboratuvarına göndermek zorundadır. Ayrıca toksin üretiminin gösterilmesi için tüm izolatlar referans laboratuvarına sevk edilmelidir. Standart laboratuvar prosedürlerine göre antibiyotik direnci araştırılmalıdır.]

KUDUZ VE KUDUZ RİSKLİ TEMAS

Klinik tanımlama

Kuduz akut bir ensefalomyelittir. Hastaların genellikle kuduz bir hayvan tarafından ısırılma veya tırmalanma öyküsü mevcuttur. İnkübasyon süresi genellikle 20-90 gündür, fakat bazen yıllarca sürebilir. Hiperaktif veya paralitik formlarla seyredebilir. Semptomların başlamasından sonra 7-10 gün içinde yoğun bakım desteği yapılmazsa, koma ve solunum yetmezliğine bağlı ölüm kaçınılmazdır.

Tanı için laboratuvar kriterleri

- Post-mortem örneklerde (özellikle beyin dokusu) DFA ile kuduz virüsü antijenlerinin saptanması,

- Ensenin saç folikülleri çevresinden alınan sinir dokusu örneklerinde veya kornea sürüntülerinde DFA ile kuduz virüsü antijenlerinin saptanması,

- Hastaya ait beyin dokusu, tükrük veya BOS örneklerinden (deney hayvanlarında veya hücre kültürlerinde) kuduz virüsu izolasyonu,

- Aşısız bir kişide, serum veya BOS’ta RFFIT ile ≥1/5 titrede (tam nötralizasyon) nötralizan antikorların saptanması

- Post-mortem veya ante-mortem hasta örneklerinde (beyin dokusu, cilt, kornea veya tükrük) PCR tekniği ile kuduz virüsü genomik sekanslarının saptanması.

Vaka sınıflaması

Olası vaka: Kuduz riskli temas öyküsü ile birlikte klinik tanımlamaya uyan vaka.

Kesin vaka: Laboratuvar testlerinden biri ile onaylanmış olası vaka.

[NOT: Kuduz riskli temas tanımı için Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Kuduz Korunma ve Kontrol Yönergesine bakılır.]

LEJYONER HASTALIĞI

Klinik tanımlama

Klinik incelemede pnömoniye ait fokal bulgularla ve/veya radyolojik olarak pnömoni bulgusuyla karakterize akut alt solunum yolu enfeksiyonu

[NOT: Uygun vaka seçimi ve epidemiyolojik ilişki açısından hastanın son on beş gün içinde en az bir geceyi evinden başka bir yerde (otel, hastane ve benzeri) geçirip geçirmediği sorulmalıdır.]
Tanı için laboratuvar kriterleri

Destekleyici:

- Solunum yolu sekresyonları veya akciğer dokusunda; monoklonal reagenlerin kullanıldığı DFA yöntemiyle bakterinin boyanarak gösterilmesi ve/veya

- Çift serum örneğinde IFA veya ELISA ile legionella türlerine karşı (Legionella pneumophila SG1 hariç) antikor titrelerinin ≥4 kat arttığının gösterilmesi,

- Tek serum örneğinde IFA veya ELISA ile legionella türlerine karşı antikor titresinin ≥1/256 bulunması.

Doğrulayıcı:

- Balgam, akciğer dokusu, plevral sıvı veya diğer klinik örneklerin kültürlerinde legionella bakterisinin izolasyonu,

- Legionella pneumophila SG1 için idrarda spesifik antijen saptanması,

- Çift serum örneğinde IFA veya ELISA ile L.pneumophila SG1’e karşı spesifik serum antikor titrelerinin ≥4 kat arttığının gösterilmesi.

Vaka sınıflaması

Olası vaka: Klinik tanımlama ile uyumlu ve destekleyici laboratuvar kriterlerinden en az biri ile pozitif bulunan vaka.

Kesin vaka: Klinik tanımlama ile uyumlu ve doğrulayıcı laboratuvar kriterlerinden en az biri ile pozitif bulunan vaka.
LEPRA

Klinik tanımlama

Lepra belirtileri

- Deride soluk veya hafif eritemli lekeler, lekelerde duyu kaybı, sinir hasarı bulguları,

- El ve ayakta erken vakada uyuşukluk, yanma hissi, geç vakada duyu kaybı, ağrısız yaralanmalar, yanık ve ülserler.

- El/ayak/yüzde erken vakada hafif, geç vakada daha belirgin kas güçsüzlüğü ve paralizi,

- El/ayak/yüzde deformite.

Lepranın kardinal tanı bulguları

- Deride lekeler, plaklar ve nodüllerde yüzeyel duyu kaybı (ısı, dokunma ve ağrı duyusu kaybı),

- Periferik sinirlerde belirgin kalınlaşma ve duyu kaybı ile periferik sinir tutulumu.
Tanı için laboratuvar kriterleri

Sağlam ya da lezyonlu deriden alınan deri yaymalarında alkol-asit dirençli basillerin (Mycobacterium leprae) gösterilmesi.

Vaka sınıflaması

Olası vaka: Yoktur.

Kesin vaka:

- Lepranın kardinal tanı bulgularından en az birinin görülmesi veya

- Deri yaymalarında alkol-asit dirençli basillerin gösterilmesi.
LEPTOSPİROZ

Klinik tanımlama

Hayvan idrarı ile kontamine olabilecek bir çevreye, suya veya enfekte hayvanlara maruz kalma öyküsü ile birlikte aşağıdaki semptomlardan herhangi biriyle ilişkili başağrısı, miyalji ve bitkinlikle seyreden akut ateşli hastalık;

- Konjuktival kızarıklık,

- Meningeal irritasyon (ve/veya mental konfüzyon ve/veya depresyon),

- Hepato-renal yetmezlik (anüri veya oligüri ve/veya proteinüri ve/veya sarılık),

- Hemorajiler (deri içi, mukozalar, gastrointestinal sistem ve akciğer kanaması),

- Myokardit (kardiyak aritmi veya yetmezlik),

- Deri döküntüleri (rash) (palatal eksantem),

- Diğer bazı yaygın semptomlar (bulantı, kusma, karın ağrısı, diyare ve artralji).
Tanı için laboratuvar kriterleri

- Kan veya diğer klinik örneklerin kültüründen patojen leptospiraların izolasyonu (ve tiplendirilmesi),

- Bölgesel suşlarda sıklıkla temsil edilen antijenleri taşıyan Leptospira kökenlerinin kullanıldığı tercihen MAT ile pozitif seroloji (tek serum örneğinde ≥1/200 titre veya çift serum örneğinde ≥4 kat titre artışı),

- Klinik örneklerde leptospiranın DFA veya başka bir yöntemle gösterilmesi.

Vaka sınıflaması

Olası vaka: Klinik tanımlama ile uyumlu vaka.

Kesin vaka: Laboratuvar kriterlerinden biri ile doğrulanmış olası vaka.
LISTERIA MONOCYTOGENES

Klinik tanımlama

Başka bir neden gösterilemediğinde; ateşle seyreden, gıda kaynaklı gastrointestinal enfeksiyon ile karakterli hastalıktır.

Tanı için geçerli laboratuvar teknikleri

Dışkı örneklerinin kültürlerinden listeria monocytogenes’in izolasyonu.

[NOT: Epidemiyolojik amaçlar için serolojik tiplendirme yapılmak üzere izolatlar referans laboratuvara gönderilir.]
Vaka sınıflaması

Kesin tanı: Klinik tanımlama ile uyumlu bir olguda geçerli laboratuvar teknikleri ile pozitif bulgu.
LYME HASTALIĞI

Klinik tanımlama

Remisyonlar ve  alevlenmeler ile birlikte her biri birbirinden farklı klinik bulguları içeren dermatolojik, romatolojik, nörolojik ve kardiyak tutulumlar ile seyreden kene kaynaklı  sistemik bir enfeksiyon hastalığıdır. En sık görülen klinik bulgu hastaların %60-80’inde ilk görülen deri lezyonu olan “eritama migrans (EM)”dır. EM tipik olarak kırmızı makül veya papül olarak başlayan, günler veya haftalarca sürebilen  büyük yuvarlak veya oval bir  forma dönüşen sıklıkla kısmi merkezi iyileşmesi olan cilt lezyonu olarak tanımlanır. Tek primer lezyonun en uzun çapı 5 cm eşit veya üzerinde olmalıdır. Hastaların çoğunda büyüyen EM lezyonuna özellikle yorgunluk, ateş, baş ağrısı, ense sertliği, artralji veya myalji gibi diğer akut semptomlar eşlik eder. Bu semptomların özelliği aralıklı olmasıdır. 

Sürveyans amacı ile aşağıda belirtilen sistem tutulumları için başka bir açıklama bulunamadığında Lyme hastalığı düşünülmelidir.

• 
  Kas-iskelet sistemi: Bir veya daha fazla eklemde, eklem şişmesi ile görülen tekrarlayan kısa süreli atakları (haftalar veya aylar) takiben, bazen kronik artrit görülmesi. Öncesinde geçici ataklar olmayan kronik progressif artrit ve kronik simetrik poliartritin dahil olduğu belirtiler tanı koydurucu kriterler arasında değildir. Tek başına artralji, myalji veya fibromaylji sendromları da kas-iskelet tutulumu için kriter değildir.
  
• 
  Sinir sistemi: Aşağıdakilerden herhangi biri veya kombinasyonu:
  
  • 
    Lenfositik menenjit, kraniyal nörit, özellikle fasial paralizi (bazen bilateral), radikülonöropati veya nadiren ensefalomyelit. Ensefalomyelitin Borrelia burgdorferi sensu lato’ya karşı BOS’ta antikor üretiminin gösterilerek doğrulanması gerekir. BOS’taki antikor seviyesinin serumdan fazla olması gereklidir. Baş ağrısı, yorgunluk, parestezi veya tek başına orta derecede ense sertliği nörolojik tutulum için yeterli kriter değildir.
    
• 
  Kardiyovasküler sistem: Akut gelişen ileri derecede (2. veya 3. derece) günler-haftalar süren atrioventriküler iletim defekti ve bazen myokardit olabilir. Çarpıntı, bradikardi, dal bloğu veya tek başına myokardit, kardiyovasküler tutulum için yeterli değildir.
  

Tanı için laboratuvar kriterleri

- Klinik örneklerden Borrelia burgdorferi’nin izolasyonu

- İki aşamalı testler; ilk aşamada ELISA veya IFA yöntemiyle örneklerin taranması ve sınır veya pozitif olarak bulunan sonuçların immünblot yöntemiyle doğrulanmasını içerir.

- Semptomlar başladıktan sonraki ilk 30 gün içinde IgM pozitifliği

- Hastalığın herhangi bir aşamasında IgG pozitifliği,

- Tek aşamalı IgG immünoblot seropozitifliği

- BOS’ta B.burgdorferi sensu lato’ya karşı gelişen antikorlarının ELISA veya immunofloresan antikor testi (IFA) ile gösterilmesi ve BOS’daki antikorun serumdan daha yüksek titrelerde olması.

[NOT: PCR gibi tanı yöntemleri vakanın özelliğine göre değerlendirilir.]

Maruziyet: Endemik bir bölgede EM ortaya çıkmasından otuz gün öncesine kadar bir zamanda ormanlık, çimenlik alanda (kene için potansiyel yerler) yaralanma olarak tanımlanır. Kene ısırma öyküsü şart değildir.

Endemik bölge: En az iki doğrulanmış vakanın görülmesi ya da Borrelia burgdorferi sensu lato ile enfekte kene popülasyonunun gösterildiği bölgedir.
Vaka sınıflaması

Olası vaka:

- EM’si olan maruziyeti ve laboratuvarda enfeksiyon bulgusu olmayan vaka veya

- Laboratuarda enfeksiyon bulgusu olan ancak uygun klinik bulguları olmayan vaka.

Kuvvetle olası vaka: Hekim tarafından Lyme hastalığı tanısı konan, laboratuarda enfeksiyon bulgusu olan vaka.

Kesin vaka: Aşağıdakilerden en az birinin olması gerekir.

- Bilinen maruziyeti olan EM’si olan vaka,

- Bilinen maruziyeti olan ve laboratuarda enfeksiyon bulgusu gösteren, EM’si olan vaka,

- En az bir kez geç manifastasyon gösteren ve laboratuvarda enfeksiyon bulgusu olan vaka.

MENİNGOKOKKAL HASTALIK

Klinik tanımlama

Bir kişide akut başlangıçlı ateş (rektal ≥38.5°C veya aksiller ≥38°C) ile birlikte;

- Ense sertliği ve/veya

- Bilinç değişikliği ve/veya

- Diğer meningeal irritasyon bulgularının varlığı ve/veya

- Peteşiyal ya da purpural döküntü ile karakterize hastalık.

[NOT: <2 yaş bebeklerde ateş ve fontanel bombeliğinin varlığında menenjitten şüphe edilmelidir.]
Tanı için laboratuvar kriterleri

Destekleyici;

- BOS’un mikroskopik incelemesinde Gram negatif diplokokların görülmesi.

Doğrulayıcı;

- BOS’da N.meningitidis antijenlerinin LA, CA vb. tekniklerle gösterilmesi,

- Normalde steril vücut bölgelerinden (kan, BOS, sinovial-eklem, perikardial ve plevral sıvı) alınan örneklerin kültüründen N. meningitidis izolasyonu.
Vaka sınıflaması

Olası vaka:

- Klinik tanımlama ile uyumlu ve destekleyici laboratuvar kriteri ile pozitif bulunan vaka veya

- Klinik tanımlama ile uyumlu ve meningokokkal hastalık olarak laboratuvarca doğrulanmış bir vaka ile epidemiyolojik ilişkili vaka.

Kesin vaka: Klinik tanımlama ile uyumlu ve doğrulayıcı laboratuvar kriterlerinden biri ile pozitif bulunan vaka.
İNVAZİV PNOMOKOKKAL HASTALIK(LAR)

(Streptococcus pneumoniae)

Klinik Tanımlama

Surveyans amaçları ile ilişkili değildir.

Tanı için laboratuvar kriterleri

Normalde steril vücut bölgelerinden (kan, BOS, sinovial-eklem, perikardial, plevral sıvı) alınan örneklerde;

• 
  Kültür ile Streptococcus pneumoniae’nın izolasyonu,
  
• 
  Streptococcus pneumoniae’ya spesifik nükleik asitlerin saptanması,
  
• 
  Streptococcus pneumoniae’ya spesifik antijenik yapıların saptanması.
  

Vaka sınıflaması:

Olası vaka: Uygulanmaz.

Kesin vaka: Laboratuvar kriterlerinden en az biri ile pozitif bulunan vaka.
NOROVİRÜS

Sıklıkla akut gastroenterit salgınlarına yol açar, sporodik vakalar nadirdir. 

Klinik tanımlama

On dört günden uzun olmayan ve  günde üç ya da daha çok sayıda yumuşak, sulu dışkılama durumu (akut ishal)

veya günde iki ya da daha çok sayıda kusması olan veya enfeksiyon olduğu düşünülen ve günde en az bir kez her ikisinin birden görüldüğü durumdur.
Tanı için laboratuvar kriterleri

Salgın durumlarında akut dönemde seçilen 4-5 vakadan alınan dışkı örneklerinde PCR yöntemi ile tanı konur.

Vaka sınıflaması

Olası vaka: Klinik tanımlamaya ile uyumlu vaka.

Kuvvetle olası vaka: Konfirme bir vaka ile epidemiyolojik bağlantılı olası vaka.

Kesin vaka: Laboratuvar olarak konfirme edilen semptomu olan veya olmayan vaka.
Q- ATEŞİ

Klinik tanımlama

Kas ağrıları, katılık, kırıklık ve retrobulber baş ağrısının eşlik ettiği ateşli bir hastalıktır. Ciddi hastalıkta akut hepatit, pnömoni, meningoensefalit ve düşük gelişebilir. Klinik laboratuvar bulguları arasında karaciğer enzimlerinde artış ve anormal radyolojik bulgular gözlenebilir.

Tanı için laboratuvar kriteri

Destekleyici;

- Spesifik antikorların tek bir yüksek titresi.

Doğrulayıcı;

- Bir klinik örnekten Coxiella burnetii’nin izolasyonu,

- Spesifik antikor yanıtının gösterilmesi,

- Bir klinik örnekte Coxiella burnetii’nin antijeninin ya da nükleik asitinin gösterilmesi.

Vaka sınıflaması

Olası vaka: Destekleyici laboratuvar kriterini yerine getiren ve klinik olarak uyumlu bir vaka ya da epidemiyolojik ilişkili bir vaka.

Kesin vaka: Doğrulayıcı laboratuvar kriterlerinden birini yerine getiren klinik olarak uyumlu bir vaka veya laboratuvarca doğrulanmış bir vaka ile epidemiyolojik ilişkili vaka.
ROTAVİRÜS

Klinik tanımlama

Surveyans amacı ile kullanılmaz. Klinik tablo su gibi ishal, ateş ve kusma ile seyreder. Bazen dehidratasyon bulguları eklenebilir.

Tanı için laboratuvar kriterleri

Olası bir salgında dışkı veya kusmuk örneğinde aşağıdakilerden biri ile rotavirusunun gösterilmesi gerekir.

• 
  Rotavirüsunun antijen testleri ile tespit edilmesi, 
  
• 
  Rotavirüsunun NAA ile tespit edilmesi, 
  
• 
  Rotavirüsunun elektron mikroskop ile tespit edilmesi, 
  
• 
  Rotavirüsunun izolasyonu.
  

Vaka sınıflaması

Olası vaka: Yoktur.

Kuvvetle olası vaka: Konfirme bir vaka ile epidemiyolojik bağlantılı klinik vaka.

Kesin vaka: Laboratuar olarak konfirme edilen vaka. 
SAĞLIK HİZMETİ İLİŞKİLİ ENFEKSİYONLAR
Yataklı tedavi kurumlarında sağlık hizmeti ile ilişkili enfeksiyonları önlemek, kontrol altına almak ve elimine etmek amacıyla “Ulusal Hastane Enfeksiyonları Sürveyans Standartları” çerçevesinde standart veri toplama formları, standart tanı kriterleri ile yürütülen sürveyans verilerini toplamak üzere enfeksiyon kontrol komitesinin teşkili, görev, yetki ve sorumluluklarına ilişkin esasları düzenlemek amacıyla 11/8/2005 tarihli ve 25903 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yataklı Tedavi Kurumları Enfeksiyon Kontrol Yönetmeliğince hastane enfeksiyonlarının bildirimi zorunludur.
Bildirim listeleri:

1. Alt Solunum Yollarının Diğer Enfeksiyonu(Pnömoni Dışı)

1.1. Alt solunum yollarının diğer enfeksiyonları

1.2. Pnömoniye ait bir kanıt bulunmaksınız bronşit. trakeobronşit.trakeit

2. Cerrahi Alan Enfeksiyonu(CAE)

2.1. Yüzeyel İnsizyonel CAE

2.1.1. Yüzeyel insizyonel primer CAE

2.1.3. Yüzeyel İnsizyonel sekonder CAE

2.2. Derin İnsizyonel CAE

2.2.1. Derin İnsizyonel primer CAE

2.2.2. Derin insizyonel sekonder CAE

2.3. Organ/Boşluk Tipi CAE

2.3.1. Cerrahi girişim sonrası gelişen ağız boşluğu enfeksiyonu (ağız, dil, diş etleri)

2.3.2. Cerrahi girişim sonrası gelişen alt solunum yollarının diğer enfeksiyonları

2.3.3. Cerrahi girişim sonrası gelişen arteriyel veya venöz enfeksiyon

2.3.4. Cerrahi girişim sonrası gelişen diskitis

2.3.5. Cerrahi girişim sonrası gelişen endokardit

2.3.6. Cerrahi girişim sonrası gelişen endometrit

2.3.7. Cerrahi girişim sonrası gelişen erkek ya da kadın üreme sisteminin diğer infeksionları

2.3.8. Cerrahi girişim sonrası gelişen gastrointestinal sistem enfeksiyonu

2.3.9. Cerrahi girişim sonrası gelişen intraabdominal enfeksiyon (başka yerde tanımlanmamış)

2.3.10. Cerrahi girişim sonrası gelişen intrakranial enfeksiyon (beyin absesi, subdural veya epidural enfeksiyon)

2.3.11. Cerrahi girişim sonrası gelişen kemik veya eklem enfeksiyonu

2.3.12. Cerrahi girişim sonrası gelişen konjonktivit dışı diğer göz enfeksiyonu

2.3.13. Cerrahi girişim sonrası gelişen kulak ve mastoid enfeksiyonu

2.3.14. Cerrahi girişim sonrası gelişen meme absesi veya mastit

2.3.15. Cerrahi girişim sonrası gelişen menejit

2.3.16. Cerrahi girişim sonrası gelişen miyokardit veya perikardit

2.3.17. Cerrahi girişim sonrası gelişen spinal abse (menenjit olmaksınız)

2.3.18. Cerrahi girişim sonrası gelişen üriner sistemin diğer enfeksiyonları

2.3.19. Cerrahi girişim sonrası gelişen üst solunum yolu enfeksiyonu (farnejit,larenjit,epiglotti)

2.3.20. Cerrahi girişim sonrası gelişen vajen enfeksiyonu

2.3.21. Cerrahi girişim sorası gelişen mediastinit

2.3.22. Cerrahi girişim sonrası gelişen osteomiyelit

2.3.23. Cerrahi girişim sonrası gelişen sinüzit

3. Cilt Yumuşak Doku Enfeksiyonu

3.1. Cilt enfeksiyonu

3.2. Dekübit ülseri enfeksiyonu

3.3. İnfant püstülozis

3.4. Meme absesi veya mastit

3.5. Omfalit

3.6. Yanık enfeksiyonu

3.7. Yenidoğanın sünnet yeri enfeksiyonu

3.8. Yumuşak doku enfeksiyonu

4. Gastrointestinal Enfeksiyonu

4.1. Gastroenterit

4.2. Gastrointestinal sistem

4.3. Hepatit

4.5. İntraabdominal enfeksiyon (başka yerde tanımlanmamış)

4.6. Nekrotizan enterokolit

5. Göz, Kulak, Burun, Boğaz Enfeksiyonu

5.1. Ağız boşluğunun (ağız, dil, diş etleri) enfeksiyonları

5.2. Konjonktivit

5.3. Konjonktivit dışında diğer göz enfeksiyonları

5.4. Kulak ve mastoid enfeksiyonu

5.5. Sinüzit

5.6. Üst solunum yollarının enfeksiyonu (faranjit, larenjit, epiglottit)

6. Kandolaşımı Enfeksiyonu

6.1. Klinik sepsis

6.2. Laboratuar tarafından kanıtlanmış bakteremi (primer bakteremi)

6.3. Kateter ilişkili kandolaşımı enfeksiyonu

7. Kardiyovasküler Sistem Enfeksiyonu

7.1. Arteriyel veya venöz enfeksiyon

7.2. Endokardit

7.3. Mediastinit

7.4. Miyokardit veya perikardit
8. Kemik ve Eklem Enfeksiyonu

8.1. Diskitis

8.2. Eklem veya bursa enfeksiyonu

8.3. Osteomiyelit

9. Merkezi Sinir Sistemi Enfeksiyonu

9.1. İntrakranial enfeksiyon (beyin absesi, subdural veya epidural enfeksiyon)

9.2. Menenjit

9.3. Menenjit olmaksızın spinal abse

10. Pnömoni

10.1. Pnömoni

10.1.1.Cerrahi sonrası gelişen nozokomiyal pnömoni (NP)

10.2. Ventilatör ilişkili pnömoni (VİP)

10.2.1. Cerrahi sonrası gelişen VİP

11. Sistemik Enfeksiyon

11.1. Yaygın (dissemine enfeksiyonu)

12. Üreme Sisteminin Enfeksiyonu

12.1. Endometrit

12.2. Epizyotomi enfeksiyonu

12.3. Erkek veya kadın üreme sisteminin diğer enfeksiyonları

12.4. Vajen enfeksiyonu

13. Üriner Sistem Enfeksiyonu

13.1. Asemptomatik bakteri üri. üriner sistem enfeksiyonu

13.2. Kateter ilişkili üriner sistem enfeksiyonu

13.3. Semptomatik üriner sistem enfeksiyonu

13.4. Üriner Sistemin diğer enfeksiyonları

14. Hastane enfeksiyonu nedeni olan dirençli mikroorganizmalar

14.1.Metisilin dirençli S. aureus (MRSA)

14.2. Vankomisin dirençli enterokoklar VRE

14.3. Klebsiella Pneumoniae suşlarında ESBL

14.4. E. Coli suşlarında ESBL

14.5. Karbapenem dirençli Pseudomonas aeruginosa

14.6. Karbapenem dirençli Acinetobacter baumannii

14.7. Tüm kan kültürlerinde Candida spp.

14.8. Metisilin dirençli koagülaz negatif stafilokoklar

14.9. Penisilin dirençli pnömokoklar

SALMONELLA SP. [Tifo-harici salmonelloz etkeni olarak]

Klinik tanımlama

Diyare, abdominal kramplar, ateş, kusma ve halsizlik bulguları ile karakterize hastalıktır.

Tanı için geçerli laboratuvar teknikleri:

Dışkı örneğinden; ön zenginleştirme ve spesifik kültür vasatları kullanılarak Salmonella sp. ile uyumlu koloni görünümünde bakterinin izolasyonu ve biyokimyasal identifikasyonu takiben uygun polivalan ve/veya monovalan antiserumlarla yapılan lam aglutinasyon testinde Salmonella enterica serovar Enteritidis, Salmonella enterica serovar Typhimurium veya diğer salmonellalar için pozitif sonuç alınması.