Jinslarning ikkilamchi nisbati — bu tirik tug‘ilganlar orasida o‘g‘il
bolalar sonining qizlarga nisbatidir. U asosiy biologik o‘zgarmas konstanta
bo‘lib hisoblanadi va taxminan 100 nafar qizga o‘g‘il bolalarning 105-106 ta
tug'ilishi nisbatiga teng yoki boshqa so‘z bilan aytganda, har 1000 ta yangi
tug
’
ilgan chaqaloqlarga doimo taxminan 512 nafar o
’
g‘il bola va 488 nafar qiz
4
bola to
’
g‘ri keladi
2
.
Jinslarning ikkilamchi nisbatida doimiy kattalik bo’lishiga qaramasdan bir
qator omillar ta’siri bilan o‘zgarib turadi. Xususan, nikohsiz bolalar
o'rtasidagiga nisbatan nikohdagilar orasida o‘g‘il bolalar soni ko‘proq boladi.
Tug
’
ilganlar orasidagi o‘g‘il bolalar hissasi onalar yoshining ulg‘ayishi va
tug‘ilish tartib raqamining o‘sishi bilan kamayib boradi. Masalan, 20 yoshgacha
bo‘lgan onalarda har 100 ta qizaloqqa 130 ta o‘g‘il bola to‘g‘ri keladi, 38-42
yoshdagi onalarda esa u atigi 90 ni tashkil qiladi, xolos.
O‘zbekistonda esa tug‘ilishning kamayishi jarayoni XX asrning oxirlarida
kuzatildi. Biroq, mamlakatda jinslarni ikkilamchi nisbatining buzilish holatlari
kuzatilayotgani yo‘q.
Jinslarning uchlamchi nisbati — bu reproduktiv yoshdagi yoki boshqa
yosh guruhlaridagi erkaklar va ayollarning o‘zaro tengligidir. Jinslarning
birlamchi va ikkilamchi nisbatidan farqli o‘laroq jinslarning uchlamchi nisbati
yosh-jinsdagi differentsial o‘lim darajasi xususiyatlari va migratsion
harakatchilikga bog'liq ravishda tebranib turadi.
Jinslarning uchlamchi nisbati ikkilamchi nisbat bilan birgalikda
demografiyaning qiziqishlari doirasiga kiradi, chunki aholining takror barpo
bo‘lish tavsiflari va ayrim demografik jarayonlar ularga bog‘liq bo’ladi. Ular
faol va istiqboldagi nikoh darajasiga, tug‘ilish va o’lim ko'rsatkichlariga ta’sir
o'tkazadi. Aynan shuning uchun demograflar umumiy aholining jinsiy tarkibini
o’rganish kabi ushbu ko‘rsatkichlarga alohida e’tibor beradilar.
O‘zbekiston aholisining hozirgi yosh tarkibi 90-yillarda boshlangan
tug'ilish darajasining qisqarishiga qaramay yosh hisoblanadi. Ya’ni, aholi
tarkibida 30 yoshgacha bo‘lgan yoshlar ulushi 62,1 %ni, 16 yoshgacha bo‘lgan
bolalar ulushi 33,3 %ni, 16-29 yoshdagilar ulushi 28,8 %ni tashkil etadi
3
.
Aholining yosh tarkibini tuzish uchun odatda bir, besh, ba’zi hollarda o‘n
2
Abdurahmonov Q., Abduramanov H. Demografiya. T.: Noshir, 2011. 74 b
3
Abdurahmonov Q., Abduramanov H. Demografiya. T.: Noshir, 2011. 81 b
5
yillik oraliqlardan foydalaniladi.
Bir yillik yosh tarkibi — bu aholining quyidagi yillar to‘lgandagi yosh
guruhlari bo‘yicha taqsimlanishidir: 0 yosh, 1, 2, ..., 34, 35, ..., 89, w yosh va
undan kattalar. Q — bu qandaydir eng yuqori yosh bo‘lib, uning asosida
aholining bir yillik yosh guruhlari bo‘yicha taqsimlanishi yakunlanadi. Oxirgi
yosh guruhi (w yosh va undan kattalar) ochiq yosh oralig‘ini tarkib toptiradi,
bunda w ning aniq kattaligi yangi tug‘ilgan bolaning kutilayotgan umr
davomiyligining o‘rtachasiga va katta yoshlardagi aholining soniga bog‘liq
bo‘ladi.
Besh yillik yosh tarkibi quyidagi yosh guruhlari bo
’
yicha tuziladi: 0 yosh,
1-4 yosh, 5-9 yosh, 10-14 yosh, 35-39 yosh, ..., 80-84 yosh, ..., 100 yosh va
undan kattalar. Bu standart yosh guruhlanishi deb nomlanadi va xalqaro
demostatistika amaliyotida qo‘llaniladi.
O‘n yillik yosh tarkibi quyidagi yosh guruhlari bo
’
yicha tuziladi: 0 yosh,
1-9 yosh, 10-19 yosh, 20-29 yosh, ..., 60-69 yosh, 100 yosh va undan kattalar.
Yosh tarkibidagi umumiy tuzilmaviy o‘zgarishlarni baholash uchun
bundan yanada kattaroq yosh guruhlanishlari qo‘llaniladi.
Xalqaro amaliyot va statistikada aholining yosh tarkibi iqtisodiy nuqtai
nazardan uch guruhga ajratiladi:
bolalar (0-14 yosh);
mehnatga layoqatli yoshdagi aholi (15-64 yosh);
mehnatga layoqatli yoshdan katta bo‘lgan aholi (65 va undan yuqori
yoshdagilar).
O‘zbekiston milliy statistikasida aholi mehnatga layoqatliligi bo'yicha uch
guruhga bo‘linadi:
1.
Mehnatga layoqatli yoshgacha bo'lgan aholi (0-15 yosh);
2.
Mehnatga layoqatli yoshdagi aholi (16-54 yoshdagi ayollar, 16-59 yoshdagi
erkaklar);
3.
Mehnatga layoqatli yoshdan katta bo’lgan aholi (55 va undan yuqori
yoshdagi ayollar, 60 va undan yuqori yoshdagi erkaklar).
6
Aholi ijtimoiy-iqtisodiy nuqtai nazardan yoshiga ko‘ra 6 guruhga
ajratiladi:
1.
Bolalar (0-15 yosh) — mamlakat jami aholisining eng katta qismini tashkil
etib, ularning aksariyati mehnat jarayonida ishtirok etmaydi. Ammo, ushbu aholi
guruhining salmog‘i mehnat salohiyatining kelgusi va istiqbol ko‘rsatkichlarini
belgilab beradi. Chunki, ushbu qatlamning yuqori chegarasidagi o'smirlar tez
orada mehnat resurslari safiga qo'shiladi.
2.
O‘smir yoshlar (16-24 yosh) — mazkur guruhning katta qismi iqtisodiy
nofaol aholi tarkibiga kirib, ular maktab, akademik litsey, kollej va oliy o‘quv
yurtlarida ta’lim olayotgan yoshlar, tug‘ruq ta’tilidagi ayollar hisoblanadi.
Shuningdek, mazkur guruh tarkibida iqtisodiyotning qator soha va tarmoqlarida
band bo‘lganlari ham mavjud bo‘lib, ularning mehnat faoliyatlari aksariyat
hollarda boshlang‘ich ko'rinishga ega bo‘ladi.
3.
O‘rta yoshlilar (25-30 yosh) — ular o'zining jismoniy holati va
imkoniyatlari jihatdan yuqori ko'rsatkichga ega bo‘lib, mehnatga layoqatli jami
aholining asosiy qismini qamrab oladi. Bu guruh vakillari asosan o'zlarining aniq
hayot yo‘llarini tanlab olgan, o‘z oilasiga ega bo'lgan va hayotda ma’lum bir
yutuqqa erishgan hisoblanadi. Lekin, ularning barchasi ham iqtisodiyotda band
bo’lmaydi, chunki ularning orasida yosh bolali onalar va ayollar ham
ko‘pchilikni tashkil etadi.
4.
31-59 yoshdagi aholi — ushbu guruhdagi aholi o‘zining yuksak mehnat
shakliga ega bo'lib, hayotiy va mehnat tajribasining yuqori ko'rsatkichiga
erishadi. Shu vaqtgacha olgan amaliy ko‘nikma va tajribalarini ishlab chiqarish
jarayonlariga safarbar etishadi va mehnat jamoasida alohida o‘rin egallashadi.
Bu toifa insonlar yoshlarga o‘rnak va maslakdosh bo‘ladi. Ushbu yosh
chegaralari aholisining iqtisodiy faollik darajasi boshqa qatlamlarga nisbatan
yuqori hisoblanadi. Shuningdek, mazkur qatlamning yuqori chegarasida pensiya
yoshiga yetgan ayollar ham bo’lib, ular o‘zlarining mehnat faoliyatlarini
yakunlash taraddudida bo‘lishadi.
5.
Qariyalar (60-70 yosh) — mazkur qatlam vakillari pensiya yoshiga yetgan
7
aholi hisoblanib, ularning aksariyati pensiyada bo‘ladi. Lekin, ularning orasida
o‘z mehnat faoliyatlarini davom ettirayotganlari ham bo'lib (ayniqsa, erkaklar),
ular ham butunlay pensiyaga chiqish va mehnat faoliyatini yakunlash arafasida
bo‘lishadi.
6.
Keksalar (70 va undan katta yosh) — ularning deyarli hammasi mehnat
faoliyatidan chetlashgan bo’ladi.
Aholining yosh tarkibini o‘rganishda yosh akkumulyatsiyasiga alohida
e’tibor qaratish kerak. Chunki, aholini ro'yxatdan o‘tkazishda va sotsiologik
so‘rovlarda yosh to'g'risidagi ma’lumotlarda xatoliklarga yo‘l qo‘yilishi
mumkin.
Yosh akkumulyatsiyasi — bu aholining ma’lum bir yoshlaridagi sonining
qo‘shnilariga nisbatan ko‘proq yig’ilib qolishidir.
Yosh akkumulyatsiyasi odamlarning psixologik ta’sir ostida sonli
o'zgaruvchilarni yaxlitlab yuborishga moyilligi ostida vujudga kelib, ular aniq
sonlar o‘rniga yaxlitlangan, yaqin bo‘lgan kattaliklarni aytishadi. Ko'pincha
yosh akkumulyatsiyasi «0» yoki «5» bilan tugaydigan yoshlarda ko‘proq
kuzatiladi, biroq bu holat «2» yoki «8» bilan tugaydigan yoshlarda ham uchrab
turadi. Yosh akkumulyatsiyasining mavjudligi, tabiiyki, faqatgina bir yillik yosh
guruhlari bo‘yicha tuzilgan yosh tarkibidagina uchraydi. Besh va o‘n yillik
guruhlashlarda yosh akkumulyatsiyasi o‘z-o‘zidan soqit bo‘ladi.
Aholini ro‘yxatdan o'tkazish va so'rovlarda yosh to‘g‘risidagi ma’lumot
larning tizimli tarzda xato bo'lishi yosh akkumulyatsiyasiga olib keladi. Bu,
ayniqsa, aholining madaniy darajasi (ayrim odamlar nafaqat o‘z yoshini, balki
o‘zining tug'ilgan kunining aniq sanasini ham bilmasliklari mumkin) va yosh
haqidagi savolga aniq javob berish xohishi bilan bog’liq (qariyalar va
ayollarning tannozligi va h.k. vaziyatlar). Aholini madaniy darajasining o‘sishi
va uslubiy qoidalarga amal qilish yosh borasidagi xatoliklarning, natijada yosh
akkumulyatsiyasining kamayishiga olib keladi.
2-jadval
Dostları ilə paylaş: |