Masalan: Qisqartma otlarni yozishda ham har xillikka yo‘l qo‘yib bo‘lmaydi. O‘zb. Respublikasi, O‘z. Respublikasi, O‘z. Resp., O‘zb. Respublikasi, O‘z. Respublikasi, O‘z. Resp-si tarzida emas, balki O‘zR yozilishi maqsadga muvofiq bo‘ladi. Ijtimoiy siyosiy adabiyotlarni tahrir qilishda va baholashda matnning asosiy mezonlariga – ishonarlilik, dalillanganlik va asoslanganlikka jiddiy e’tibor berish zarur. Quruq bayonchilik, safsatabozlik, yuzaki va sayoz sharhlar, ko‘chirmachilik matnning ahamiyatini pasaytiradi. Matnning tarkibiy qismlarini aniqlash va muvofiqlashtirish, xato va nuqsonlarni to‘g‘rilash, so‘z va terminlarga sharh va izohlar berish uchun sinchkov bo‘lish zarur. Har bir matnga kiritilgan qo‘shimcha sharh va izohlar ajratib ko‘rsatiladi. Har bir adabiyotni tuzish va tahrir qilishda quyidagilar e’tibordan chetda qolmasligi kerak: annotatsiya, so‘zboshi, kirish, tarjimai hol, xotima, sharh va izohlar, eslatma va ilovalar, lug‘at va bibliografik ko‘rsatkichlar, adabiyotlar ro‘yxati, xronologik (voqea hodisalar taqvimi), ko‘rsatkich, shartli qisqartmalar, mundarija. Ko‘chirmachilik nima? Asosan, g‘oya va fikrlarni muallif ruxsatisiz kitob yoki jurnallardan olish tushuniladi, bu o‘g‘irlikning bir ko‘rinishidir va akademik jinoyat deyiladi. Akademik ishda, ishni birinchi o‘ylagan yoki yozgan odamga o‘sha ish tegishli bo‘ladi. Shuning uchun barcha talabalarga ko‘chirmachilikning ma’nosini tushunish va o‘z ishlarida buni qanday oldini olishni o‘rganish muhimdir. Talabalar duch keladigan asosiy qiyinchilik shundaki:
Sitata berish orqali fanda eng muhim huquqlarni o‘qiganligini ko‘rsatish, ammo
Bu g‘oyalarni shaxsiy fikri orqali bayon etish va o‘zining xulosalarini berish.