6 Adabiyot II qism 2017. p65

Hilm zikrida
Hilm inson vujudining favoqihlig‘ bog‘idur, odamiylig‘
olamining javohirlig‘ tog‘i. Hilmni havodis daryosida kishilik
kemasining langari desa bo‘lur va insoniyat mezoni toshig‘a
nisbat qilsa bo‘lur. Axloq shaxsning og‘ir baholig‘ libosidur va
ul libos jinsining sangin debosi. Muxolif nafslar sarsari uchur-
moqdin asrag‘uvchi va munofiq, bulhavaslar harzasi tundbodi
sovurmoqdin saqlag‘uvchi. Xaloyiqdin kishiga mujibi ta’zim va
e’zoz va akobirdin asog‘irg‘a boisi iltifot va imtiyoz. Necha
ulug‘ kishi tamasxur va tiybat qilsa, aning qoshida beshukuh va
viqor. Nechakim, musin kishi hazl va xiffat ko‘rguzsa, aning
qoshida beshafqat va bee’tibor. Ammo davron bog‘ining xas va
xoshakoyinlari va yeldek besabot va tamkinlari ko‘ziga hilm
ahli og‘irliqqa mansub va garon jonliq bila ma’yubdurlar. Qu-
yundek tufrog‘ni havog‘a sovururlar va sabuksorliq bila bosh-
larin ko‘kka yetkururlar. Tog‘ paykorin ayog‘ ostig‘a olmoq
oyinlari va dasht ajzosin havog‘a sovurmoq tamkinlari. Yeldek
har eshikdin kirarga orlari yo‘q, o‘tdek otashdonlig‘idin o‘zga
shiorlari yo‘q. Yel agarchi lola tojin uchurg‘ay, ammo qiyo ka-
marig‘a neta olg‘ay. O‘t agarchi tog‘ etagin kuydurgay, ammo
quyosh axgarig‘a nechuk yeta olg‘ay?..
Ammo yel agar ko‘kka yetsun, sabukbordur va bemiqdor va
tog‘ agar tufroqqa botsunki, sohibviqordur, hilm-shior. Aning
zimnida o‘tqa yoqqudek xas-u xoshok, munung javfida shoh
tojig‘a tikilgudek la’li otashnok.
Bayt:
Og‘irliq vaznidindur seldin g‘amsiz Hiriy tog‘i,
Yengillik fartidin barbod erur qomg‘oq yafrog‘i.
T a n b i h (22)
Mazlumg‘a baxshoyish ko‘rguzki, zolimdin osoyish ko‘r-
gaysan. Zerdastlarga naf’ yetkur, agar tilasangki, zabardastlardin

---

3 5
zarar ko‘rmagaysan. Xiradmand muxolafatdin qochar va muvo-
faqatg‘a muloyamat eshigin ochar. Zanbur g‘avg‘osidin nish
mutasavvardur va asal savdosidin no‘sh muyassar.
T a n b i h (30)
Har kimki, birov bila yordur yoki yorlig‘ da’viysi bordur,
kerakkim, o‘ziga ravo tutmog‘onni yorig‘a ravo tutmasa, ko‘p
nimakim o‘ziga ham ravo tutsa, anga tutmasa. Bas mashaq-
qatkim, andin ruhg‘a alam yetar, kishi ani o‘z jism-u jonig‘a
tajviz etar. Ammo ani yorig‘a taxayyul qila olmas, agar taxayyul
qilsa, vahshatidin hayoti qolmas.
Qit’a:
Yor uldurki, har nechakim o‘ziga
Istamas, yorig‘a ham istamagay.
O‘zi istarki, yor uchun o‘lgay,
Ani munda sherik aylamagay.
T a n b i h (48)
Tilga ixtiyorsiz – elga e’tiborsiz. Harzago‘ykim, ko‘p ta-
kallum surgay, itdekdurkim, kecha tong otquncha hurgay. Yamon
tillik andoqkim, el ko‘ngliga jarohat yetkurur, o‘z boshig‘a ham
ofat yetkurur. Nodonning muvahhish harzag‘a bo‘g‘zin qirmog‘i
– eshakning jihatsiz qichqirmog‘i. Xo‘shgo‘ykim, so‘zni rifq va
musovo bila aytg‘ay, ko‘ngulga yuz g‘am keladurg‘on bo‘lsa,
aning so‘zidin qaytg‘ay. So‘zdadur har yaxshiliqni imkoni bor,
munda debdurlarki, nafasning joni bor. Masihokim, nafas bila
o‘lukka jon berdi, go‘yo bu jihatdin erdi.
Makruheki, harzasi tavil va ovozi karihdur, o‘zi savti bila
qurbaqag‘a shabihdur. Ahli saodatlar ruhbaxsh zulolig‘a manba’
ham til, ahli shaqovatlar nahs qavqabig‘a matla’ ham til. Tiliga
iqtidorlig‘– hakimi xiradmand; so‘ziga ixtiyorsiz – laimi najand.
Tilki fasih va dilpazir bo‘lg‘ay – xo‘broq bo‘lg‘ay, agar ko‘ngul
bila bir bo‘lg‘ay.

---

3 6
Til va ko‘ngul xo‘broq a’zodurlar insonda; savsan va g‘uncha
marg‘ubroq; rayohindurlar bo‘stonda. Odame til bila soyir hay-
vondin mumtoz bo‘lur va ham aning bila soyir insonga sarafroz
bo‘lur. Til muncha sharaf bila nutqning olatidur va ham nutq-
durki, agar nopisand zohir bo‘lsa, tilning ofatidur.
T a n b i h (49)
Tildin azubat dilpisanddur va liynat sudmand. Chuchuk tilki,
achchig‘liqqa evruldi, zarari om bo‘ldi, qandniki, muskir boda
qildilar, harom bo‘ldi. Chuchuk so‘z sof ko‘ngullarg‘a qo‘shdur,
barcha atfol tab’ig‘a muloyim halvofurushdur.
Bayt:
Xush so‘zga kim o‘lsa mast-u behush,
Sharbat aro zahrni qilur no‘sh.
T a n b i h (50)
Har kimki, so‘zi yolg‘on, yolg‘oni zohir bo‘lg‘och uyolg‘on.
Yolg‘onni chindek aytquvchi suxanvar – kumushni oltun ro‘kash
qiluvchi zargar. Yolg‘on afsonalarda uyqu kelturguvchi, yol-
g‘onchi uyquda takallum surguvchi. Yolg‘on aytguvchi g‘af-
latdadur. So‘zning asnofi bag‘oyat cho‘qdur, yolg‘ondin yamon-
roq sinfi yo‘qdur.