9-mavzu: Chidamlilik va uni rivojlantirish metodikasi
Chidamlilik, deb h
arakat faoliyatini yoki harakat aktini belgilangan
suratda,
intinsivlikda
uzoq
vaqt
davomida
samaradorligini
pasaytirmasdan bajara olish qobiliyatiga aytiladi.
Bu harakat sifati “umumiy” hamda “maxsus”chidamlilik deb
farqlanadi. Ayrim adabiyotlarning mualliflari* chidamlilik atamasini
“bardoshlilik”atamasi bilan almashtirishni tavsiya qilmoqdalar.
1
Chidamlilik asosan shiddati past, uzoq vaqt davomida ko‘proq siklik
harakatlar sifatida bajariladigan mashqlar bilan rivojlantiriladi.
15-rasm. Chidamlilik harakat sifatining tavsifi
1
Гончарова О.В., “Ёш спортчиларнинг жисмоний қобилиятларини ривожлантириш”: Ўқув қўлланмаcb.
Тошкент, 2005, 176-саҳифа.
16-rasm. Chidamlilikni rivojlantirishning asosiy vositalari va
uslubiyotlari (K.D.Chermit bo‘yicha 2005)
3
Ular: yurish, yugurish, velosipedda yurish, suzish, eshkak eshish va
boshqalar. Ularni bajarishdagi jadallik, intensiv lik, bajarishni uzoq vaqt
davom etishi dam olish intervali ning uzunligi, dam olishninig xarakteri
(aktiv yoki passiv dam olish)dan foydalanish, mashqni takrorlashlar soni
va boshqa komponentlarga e’tibor berish lozim bo‘ladi.
Chidamlilikni
rivojlantirish
uchun
mashqlarni
asosan
shug‘ullanuvchining organizmi bir oz charchashni
his qilgan paytda
jismoniy yuklama berish orqaligina kutilgan sama raga erishish mumkin.
Odatda, tolish sodir bo‘lgandan so‘ng bajariladigan harakatlarga
organizmda moslashuvni sodir bo‘lishi tabiiy hol bo‘lib, uni tugashi
(moslashuvni) chidamlilikning rivojlanganligi darajasini namoyon qiladi.
Boshqachasiga aytganda bunday holat chidamlilik harakat sifatini
ma’lum darajada ortganligidan dalolatdir.
Chidamliligi yuqori
deb hisoblanadiganlarni ishchanlik darajasi
yuqori bo‘lgan shaxslar deb tan olinadi. Ular “aerob” – ya’ni
organizmimiz ish bajarayotganda, uning a’zolariga yetarli darajadagi
kislorodni yetkazib berilishi bilan jismoniy ish bajaradilar.
Ular
uzoq
masofaga
yuguruvchilar,
eshkak
eshuvchilar,
velosipedchilar va boshqa sport turlarining vakillari bo‘lib, o‘z
faoliyatlarida yuqori darajadagi chidamlilikni
namoyon qilishlariga
to‘g‘ri keladi.
Uning aksi, “anaerob” holat, ya’ni ishlayotgan organla rimizga
yetarli darajadagi kislorod yetkazib berilmay, jismoniy yoki kasbiy
faoliyat
namoyon qiluvchi, kislorod yetishmasligi holatida ish
bajaruvchilar ham ma’lum daraja dagi chidamlilikni namoyon
qiladilar(sprinterlar, nafasni ushlash bilan ish bajaruvchilar va boshqalar).
Ularda jismoniy yuklama yurak qisqarish chastotasi (YuQCh) intensiv
ligiga qarab chegaralanadi.
Organizmni dam oldirish yoki sarflagan energiyasini tiklash maqsad
qilib qo‘yilib
mashq qilinsa, YuQCh 130 marta atrofida yoki undan
ortmasligi (nolli zona deyiladi) lozim. Yetarli daraja kislorod bilan
ta’minlanish orqali ish bajarilib, chidamlilikni rivojlantirish uchun mashq
qilinsa (“aerob”), YuQCh 130 dan 150 marta qisqaradigan yuklama
rejalashtirilish kerak (1-zona).
3
Гончарова О.В. Ёш спортчиларнинг жисмоний қобилитларни ривожлантириш. Ўқув қўлланма. Т.: 2005. 143
- саҳифа.
Anaerob holatda
chidamlilik takomillashtirilsa, maksi mal
kislorodga muhtojlik (MKM) holatida YuQCh minutiga 150-180 gacha
bo‘lishi lozim (2-zona).
3-zona yoki chidamlilikni rivojlantirishning yuqori pog‘onasi
(zonasi)da YuQCh minutiga 180 dan ortiq bo‘lsa kerakli natijani berishi
tadqiqotlar orqali isbotlangan. Lekin 2-3 zonadagi yuklamalar jismoniy
tayyorgarligi dara jasi yuqori sanalgan yoki maxsus tayyorgarlikka egalar
uchungina qo‘llaniladi.
YuQCh ga e’tiborsizlik ayniqsa, kollejlar,
akademik litseylar va
gimnaziyalarning o‘quvchi, talaba-yoshlari organi zmida salbiy
oqibatlarga sabab bo‘lishi mumkin.
4-jadvalda chidamlilikni rivojlantirish jismoniy yuklamalarning
me’yoriy zonalarini e’tiboringizga havola qildik.