A.A.Potebnyanın dilçilik görüşləri
Aleksandr Afanyaseviç
Potebnya
görkəmli
slavyan
dilçisidir. O dövrün bütün dilçiləri kimi Potebnya da Humboldtun
güclü təsiri altında olmuşdur. Potebnya Humboldtun “xalq ruhu” və dil
ideyasını qəbul edir və göstərir ki, dilsiz ruh mövcud ola bilməz, çünki
ruh dil vasitəsilə yaranır və dil zamanca onda birinci hadisədir.
Potebnya Humoldtun dilin fəaliyyət olması haqqındakı ideyasını da
qəbul edir. Humboldtun bu fikri dilin mahiyyətini, dilin öz formalarını
təkmilləşdirməyə daim can atdığını başa düşməkdə Potebnyaya kömək
edir. Bunun əsasında Potebnya dilin inkişafını irəliyə doğru hərəkət
kimi, aşağı formadan yuxarı formaya yüksəliş kimi qiymətləndirir. O
yazır ki, dil daim inkişafdadır və onda
heç bir şeyə donuq baxmaq
olmaz.
Potebnya yaradıcılığının mahiyyətinə görə psixoloji cərəyanın
nümayəndəsidir. Onun ümumdilçilik görüşlərini əks etdirən ən mühüm
əsərləri bunlardır: “Təfəkkür və dil”, “Filologiya elmləri üzrə
mühazirələrdən”, “Rus dili qrammatikası üzrə qeydlərdən”,
“Filologiya elmləri nəzəriyyəsi üzrə qeydlərdən”, “Rus dili səslərinin
tarixinə dair”. Bunlardan başqa Potebnyanın folklor, poetika, rusistika,
slavistika və dialektologiya haqqında da maraqlı əsərləri vardır.
Potebnyanın fəlsəfi görüşləri klassik alman fəlsəfəsinin təsiri
altında formalaşmışdır. Klassik alman filosoflarından İ.Kant, İ.Fixte,
Q.Hegel, F.Şellinq, alman dilçilərindən V. Fon Humboldt və
H.Ştayntalın əsərləri Potebnyanın yaradıcılığında öz izini buraxmışdır.
Potebnya yaradıcılığını iki dövrə bölmək olar. 1860 – 1865-ci illəri
əhatə edən birinci dövr – bu dövrdə Potebnya Humboldt və Ştayntalın
ideyalarını, habelə İ.F.Herbart və Q.Lotsenin psixoloji tədqiqatlarını
tənqidi surətdə mənimsəyib dilin fəlsəfəsi –
psixoloji nəzəriyyəsi
sahəsində tədqiqatlar aparmışdır. Bu dövrdə Potebnya, əsasən
dilçilikdə psixoloq və filosof kimi çıxış etmişdir. 1865 – 1891-ci illəri
əhatə edən ikinci dövr – bu dövrdə Potebnya, əsasən rus dilinin
dialektologiyası, qrammatikası və fonetikası
sahəsində tədqiqat
aparmış, tədqiqatda hind – Avropa dilçiliyi sahəsində əldə edilmiş
nailiyyətlərdən istifadə etmişdir.
Potebnyanı bütün yaradıcılığı boyu maraqlandıran əsas problem dil
və təfəkkürün münasibəti məsələsi olmuşdur. Dilçiliyin bütün
problemlərinin, o cümlədən dil və təfəkkür probleminin tədqiqində
Potebnya yaradıcılığında materialist və idealist müddəalar bir – birinə
sarmaşmışdır. Potebnya göstərir ki, dil sahəsi təfəkkür sahəsi ilə uyğun
gəlmir. Lakin bunun ardınca dilçi belə bir idealist fikir irəli sürür ki,
bəşər tarixində
elə bir dövr olmuşdur ki, dil təfəkkürlə bağlı
olmamışdır. Potebnya göstərir ki, dil və fikir ona görə uyğun gəlmir ki,
rəssamın, musiqiçinin, şahmatçının yaradıcı təfəkkürü sözdə ifadə
edilmir, riyaziyyatçı isə ən mürəkkəb məfhumları sözlərlə yox, şərti
işarələrlə ifadə edir.
Potebnyanın söz haqqında təliminin əsasını
sözdə səslənmə və
mənanın vəhdətdə, sıx əlaqədə olması təşkil edir. Potebnya sözü ya
üzvlərinə bölünən səslə mənanın vəhdəti, ya da xarici cəhətdən səs
birliyi, daxili cəhətdən təsəvvür və mənanın birliyi kimi
müəyyənləşdirir.
Onun fikrincə, səslə mənanın bu vəhdəti sözün
fəaliyyətini təmin edir. Sözlərdən onları təşkil edən səslə mənanı
ayırsaq, onda onlar söz olmaz. Potebnya sözü üzvlərinə bölünən səslə
mənanın vəhdəti hesab edir və bu cütlüyə üçüncü bir ünsürü –
təsəvvürü əlavə edir. Təsəvvür dedikdə, müəllif məna məzmununu,
yaxud mənanın təsviri üsulunu nəzərdə tutur. Potebnya yazır ki,
istisnasız olaraq hər hansı bir söz üç ünsürdən ibarətdir: üzvlərinə
bölünən səsdən,
bunsuz söz ola bilməz; təsəvvürdən; sözün
mənasından.
Potebnya sözdə iki məna – xüsusi, yaxud leksik və ümumi, yaxud
qrammatik məna görürdü. O göstərirdi ki, söz həqiqi leksik mənasından
başqa bir sıra ümumi dərəcələrə də işarə edir. Bu dərəcələr dilçilikdə
qrammatik kateqoriyalar adlanır. O, sözləri iki qrupa bölür: 1) əşyəvi
və leksik sözlər, tam mənalı, yaxud leksik mənalı sözlər; 2) formal və
qrammatik sözlər, köməkçi, yaxud leksik mənası olmayan
sözlər. Potebnya qrammatik forma, qrammatik
kateqoriya və nitq
hissəsi anlayışının tədqiqinə də böyük əhəmiyyət vermişdir. Onun
fikrincə, qrammatik kateqoriya sözün leksik mənası ilə sıx əlaqədardır.
Qrammatik kateqoriyalar və nitq hissələri bir başlıq altında tədqiq
edilməlidir.