A k ġ f k a m a L
Yüklə 10,02 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Ağıllı olmaq da bir Ģey deyil, mühüm olan
o ağılı yerində istifadə etməkdir. O s c a r V a y l doğru geri çəkilməyə başladı. Biz bu döyüşləri aydınca izləyir, düşmənin arxamıza keçərək bizim taboru briqadanın əsas qüvvələrindən ayırmasını, demək olar ki, sakitliklə, heç bir narahatlıq olmadan müşahidə edirdik. Çəpli yenidən düşmən əlinə keçdi. Arxa tərəfimiz, yəni gəldiyimiz yol düşmən tərəfindən tutuldu. Biz faktiki olaraq öz briqadamızdan ayrı düşdük. Lakin bu bizi qorxutmadı. Çünki həm Susuzluq kəndindəki bizim qüvvələrin mövqe tutduğu yer, həm də bizim yerimiz yüksəklik idi. Beləliklə, biz düşməni yenidən Çəpli kəndində məhv edərdik. Lakin, bizə tutduğumuz möqelərdə qalmaq və əməliyyat planını dəyişməmək tapşırılmışdı. Biz döyüşü uzaqdan izləməklə öz topçularımıza hədəflərin kordinatlarını deyirdik. Biz-taborun zabitləri seyrək ağaclarla əhatələnmiş kiçik bir təpədə axşamın düşməyini gözləyir, gecə döyüşünün aparılması planını götür-qoy edirdik. Zabitlərdən kimsə bizdən arxa tərəfdəki şimal-şərqə doğru meşə talasında üç hərbçi gördüyünü bildirdi. Onlar üç-dörd yüz metr bizdən aralıda kolluqda gizlənmişdilər, bizi isə görmürdülər. Mən beş nəfər zabit və əsgərlə yavaş-yavaş sürünərək onların gizləndiyi təpəyə yaxınlaşdım. 20-30 metr məsafə qaldıqda biz atəş açmadan onları tərksilah etmək istədik. Lakin onların özümüzünkülər olduğunu yəqin etdik: bir baş leytenant, iki əsgər idilər. Əsgərlərdən birində ratsiya var idi. Mən onların bura-düşmən arxasına niyə gəldikləri ilə maraqlandım. Baş leytenant bildirdi ki, artilleriyanın kəşfiyyatçılarıdırlar. Onlar gizlicə Qamışlı çayını adlayıb düşmən arxasına keçərək topçulara düşmən hədəflərinin yerini ratsiya ilə bildirirlər. Yuxarı komandanlıq onların bura göndərilmələri haqda bizə məlumat verməmişdi. Topçularla tabor komandiri baş leytenant F.Alışovun yanına gəldik. * * * Artıq günortadan keçmişdi. Bu vaxt qərb istiqamətində-bizdən yüksəkdəki təpədə ağacların arasında düşmən əsgərləri görünməyə başladı. Mən durbinlə baxdıqda həmin təpəlikdə ağacların altında iki nəfərin uzandığını və bir əsgərin isə meşədən çıxaraq əyilə-əyilə onların yanına gəldiyini gördüm. Məsafə 300 metrdən çox olardı. Bir qədər onlardan solda-digər təpəlikdə də qaraltılar gözümə dəydi. Mən onların da ermənilər olduğunu yəqin etdim və vaxt itirmədən mövqe tutmaq lazım olduğunu bildirdim. Eyni vaxtda öz bölüyümün iki tağımını yaxınlıqdakı təpələrdə yerləşdirmək üçün tağım komandirlərinə əmrlər verdim. Kapitan Mürşüd Məmmədov silahını götürüb, “gedək görək kimdir”-deyərək bir neçə zabit və əsgərlə meşə talası ilə ermənilərə tərəf 230 yaxınlaşmağa başladı. Mən Mürşüdə ehtiyatsızlıq etməməyi məsləhət bildim və yaxınlıqdakı təpədən o tərəfə getməməyi tapşırdım. Onlar bir qədər soldakı təpəyə yaxınlaşaraq, oradakıların kim olduqlarını çağıraraq soruşdular. Amma cavab gəlmədi. Mürşüd elə zənn etdi ki, onlar da bizim artilleriya kəşfiyyatçıları ola bilərlər. Həm də kapitan bu ərazilərdə özü kəşfiyyat aparmış, bu yerlərdə ermənilərin olmadığını bildirmişdi. Onlar qarşı tərəfdən cavab gəlmədiyini görüb açıqlığa çıxaraq, tala ilə təpəyə yaxınlaşmağa başladılar. Bu həddindən artıq ehtiyatsızlıq idi. Mən nə qədər çağırıb onları saxlamağa çalışsam da kapitan M.Məmmədov mənə əhəmiyyət vermədi və onlar irəliləyərək talada görünməz oldular. Bu kapitan Mürşüd Məmmədovun qorxmadan düşmən üzərinə axırıncı gedişi oldu. Mən pulemyotçu Elxana, və yanımızda qalan əsgərlərə-Mehdiyev Mirzəli və Həsənov İlqara döyüşə hazır olmaq əmri verdim. Özüm də yarım metr hündürlüyündə bir daşın arxasına uzanaraq, 1-ci tağım komandiri çavuş Məmmədə tağımı dərədən çıxarıb sağ cinahda qarlı təpədə mövqe tutmasını tapşırdım. Məmməd əyilə-əyilə aşağıya-tağımın gizləndiyi dərəyə doğru qaçdı. Pulemyotçu Elxan pulemyotu təzəcə qurmuşdu ki, qəflətən Mürşüd Məmmədovun dəstəsi talada atəşə tutuldu və eyni vaxtda bizim dayandığımız təpə də hər tərəfdən avtomat və pulemyotlarla atəşə tutuldu. Döyüş başladı. Meşə talasında olanlar güclü düşmən atəşinə məruz qaldılar. Bizim dayandığımız təpəlik də üç tərəfdən atəşə tutulmuşdu. Taladakılar yüksəklikdə mövqe tutmuş düşmənin əl qumbaralarının, avtomat və pulemyotlarının atəşi altında geriyə sürünməyə cəhd etsələr də artıq gec idi. Mən onları qorumaq və düşmən atəşi altından geriyə çıxarmaq üçün əsgərlərə əmr etdim ki, düşməni atəş altında saxlasınlar və özüm də avtomatla ermənilərin atəş nöqtələrini atəşə tutdum... Balaca bir daşı özümüzə səngər seçmişdik. F.Alışov ratsiya ilə məlumat verirdi. Yanımızda bir pulemyotçu, rabitəçi və iki əsgər var idi. Başımızı qaldırmağa imkan yox idi. Bir düşmən snayperi, bir avtomatçısı və bir pulemyotçusu bizim dayandığımız təpəni aramsız olaraq atəşə tutmuşdu. Pulemyot və avtomat güllələri yağış kimi yağırdı. Mən bir daha diqqətlə ətrafı gözdən keçirdim. Sağ tərəfdən-Lök qalasının üstündən və sol tərəfimizdəki yüksəklikdən də bizə atəş açıldığını müəyyən etdim. Döyüş meydanından geriyə sürünərək çıxan baş leytenant Çıraq Bayramov və baş leytenant Adil Nağızadə bildirdilər ki, sol tərəfdən meşənin yuxarısından da bizə pulemyotla atəş açırlar, mühasirədəyik. Kapitan Mürşüd Məmmədovun, gizir Kamal Hacıyevin və bir neçə əsgərin talada vurulduğunu da Çıraq Bayramov dedi. Hər şey |