İNNOVASİYAYA XƏRCLƏR
– mü
əssisə
(sah
ə, region, ölkə) miqyasında yerinə yetirilən
müxt
əlif növ innovasiya fəaliyyətinin həyata
keçirilm
əsi ilə əlaqədar olan faktiki xərclərin pul
formasında ifadəsidir. İnnovasiya dedikdə
texnoloji c
əhətdən yeni və təkmilləşdirilmiş
m
əhsulların tətbiqi və prosesin texnoloji cəhətdən
əsaslı surətdə təkmilləşdirilməsi başa düşülür.
Ümumi innovasiya x
ərclərinin tərkibində
statistika cari v
ə əsaslı xərcləri öyrənir. Əsas
etibaril
ə, məhsulun (işin, xidmətin) maya dəyəri
hesabına həyata keçirilən cari xərclər texnoloji
innovasiyanın işlənməsi və tətbiqi ilə məşğul olan
işçilərin əmək haqqının ödənilməsi xərcləri; sosial
ehtiyac
lara ayırmaları və həmçinin innovasiya
f
əaliyyətinin təmin edilməsi üçün zəruri olan
xammalın, materialların, avadanlıqların və s.
alınmasına çəkilən, əsaslı xərclərə aid olmayan
dig
ər xərcləri özündə birləşdirir. Kapital qoyuluşu
(uzunmüdd
ətli investisiya) özündə texnoloji
innovasiyanın işlənməsi və tətbiqi ilə əlaqədar
h
əyata keçirilən, satış üçün nəzərdə tutulmayan,
uzun müdd
ətli istifadə (bir ildən yuxarı) üçün
qeyri-dövriyy
ə aktivlərinin yaradılmasına və
miqdarının artırılmasına, həmçinin alınmasına
ç
əkilən illik xərcləri əks etdirir. Onlar innovasiya
f
əaliyyətində istifadə üçün zəruri olan maşın,
avadanlıq və digər əsas vasitələrin əldə edilməsi,
innovasiya f
əaliyyətinin həyata keçirilməsi üçün
tikilil
ərin, torpaq sahələrinin və təbiətdən istifadə
obyektl
ərinin alınması xərclərindən ibarətdir.
Uçot v
ə təhlilin məqsədindən asılı olaraq,
innovasiya x
ərclərinin ölçülməsində iki yanaşma
mövcuddur: il
ərzində (başa çatdırılmamışlar da
daxil edilm
əklə) müəssisədə (sahədə, regionda,
ölk
ədə) həyata keçirilən innovasiyalar üzrə, ya da
il
ərzində (keçən illərin xərcləri daxil olmaqla,
ancaq
başa
çatdırılmamış
innovasiyalar
çıxılmaqla) tətbiq edilən innovasiyalar üzrə.
310
Statistikada göst
ərilənlərdən əlavə, innovasiyaya
x
ərclərin innovasiya fəaliyyətinin növləri və
maliyy
ələşmə mənbələri üzrə təsnifləşdirilməsi də
n
əzərdə tutur. İnnovasiya fəaliyyətinin növündən
asılı olaraq, yeni məhsulların və texnoloji
prosesl
ərin tətbiq edilməsi ilə bağlı elmi-tədqiqat
v
ə işləmələrə xərclərə; maddiləşdirilməmiş
texnologiyalardan-ixtiralardan, s
ənaye
nümun
ələrindən, faydalı modellərdən istifadə
üçün
lisenziyaların
alınmasına,
patent
hüquqlarına, patentsiz lisenziyalara (nou-hau üzrə
s
ənədləşmə şəklində texnologiyanın, elmi-texniki
nailiyy
ətlərin nəticələrinin ötürülməsinə razılığa),
texnoloji t
ərkibli xidmətlərə çəkilən xərclərə;
istehsal layih
ələşdirmələrinə
(“
İnnovasiya
f
əaliyyəti”nə
bax) x
ərclərə;
istehsalın
hazırlanması vasitələrinə, təşkilinə və işə
salınmasına, o cümlədən yeni məhsulların və
texnoloji prosesl
ərin tələblərinə uyğunlaşdırılmış
proqram t
əminatına, yeni məhsul və texnoloji
prosesl
ərin tətbiq edilməsi ilə əlaqədar olaraq
hey
ətin hazırlanması və yenidən hazırlanmasına
(hey
ətin ixtisasının artırılmasına çəkilən digər
x
ərclər istisna olmaqla), nümunə istehsalına və
sınağa (elmi tədqiqat və işləmələrə aid olanlardan
başqa) xərclərə; yeni və ya təkmilləşdirilmiş
m
əhsul və ya texnoloji proseslərin tətbiq edilməsi
il
ə bağlı maşın və avadanlıqların alınmasına
x
ərclərə; bazarın qabaqcadan öyrənilməsi,
m
əhsulun müxtəlif bazarlara uyğunlaşması,
reklam da daxil olmaqla, yeni m
əhsulun bazara
çıxarılması üzrə marketinq tədqiqatlarına xərclərə
bölünür.
Bunlarla
yanaşı,
innovasiya
m
əhsullarının
yayılması
şəbəkəsinin
yaradılmasına xərclər buraya daxil edilmir.
İnnovasiyaya xərclər həm də maliyyələşmə
m
ənbələrinə görə (“ Elm və innovasiyaların
maliyy
ələşmə mənbələri”nə bax) qruplaşdırılır.
X
ərclərin növü üzrə təsnifləşdirmə cari və əsaslı
x
ərclərin ayrılmasını nəzərdə tutur.
İNSAN İNKİŞAFI İNDEKSİ
– insan
inkişafının ümumiləşdirici göstəricisidir. İnsan
inkişafı adamlar üçün rifah halının yüksəldilməsi
prosesi kimi mü
əyyənləşdirilir. Amma bu proses
t
əkcə bir gəlirlə ölçülə bilməz və xüsusi indeks
olan –
insan inkişafı indeksi təklif edilmişdir. Bu
indeks üç göst
əricini birləşdirir (əhalinin sayına
gör
ə ÜDM, savadlılığı və həyatın qarşıdakı
davamlılığını) və insan inkişafına kompleks
qiym
ət verir. Bu göstərici ilk dəfə 1990-cı ildə
BMT-
nin İnkişaf Proqramının tədqiqatçılar qrupu
t
ərəfindən təklif edilmişdir. İnsan inkişafı indeksi
dig
ər sosial-iqtisadi göstəriciləri əvəz etmək üçün
n
əzərdə tutulmamışdır. Belə ki, onlar müxtəlif
ölk
ələrin vəziyyətinin tam təsvir edilməsi üçün
vacibdir. Ümumi insan inkişafı indeksindən
başqa, hazırda kişi və qadınlar, müxtəlif etnik və
sosial qruplar, r
egionlar üçün insan inkişafı
indeksi hesablanır və müntəzəm olaraq
hesablamaların metodologiyaları təkmilləşdirilir.
Hazırda insan inkişafı indeksi özünün iki
komponenti
əsasında: təhsil və gəlir (əhalinin
sayına
görə
ÜDM) göst
əricilərində
modifikasiyalaşdırılmışdır. Orta təhsil ilini nəzərə
almaqla, t
əhsil göstəricisi əhalinin savadlılığı kimi
mü
əyyənləşdirilir. Gəlir sahəsində hədd miqyası
kimi,
əhaliyə düşən ÜDM-nin orta dünya
qiym
ətindən istifadə edilir. Əgər ölkə ÜDM
əhaliyə düşən orta dünya səviyyəsindən yuxarıda
yerl
əşirsə, bu zaman əhaliyə düşən gəlirin
artımına onun insan inkişafına qoyuluşunun
azalması kimi baxılır.
İnsan inkişafı indeksində natura və dəyər
göst
əriciləri birləşir. Bu birləşmə üçün 0-dan 1-ə
q
ədər şkala tətbiq edilir. Kənarlaşmanın ölçülməsi
bu şkala həddində müxtəlif vahidlərdə ölçülmüş
göst
əricilərin birləşməsinə, həmçinin
k
ənarlaşmanın
maksimum
və
minimum
qiym
ətlərinin müəyyənləşdirilməsinə imkan verir.
İnsan inkişafı indeksi 0-dan 1-ə qədər olan
şkalada hər bir təşkiledici göstərici üçün
ekstremal qiym
əti müəyyənləşdirir və üç
m
ərhələdə
yaradılır.
Birinci
mərhələdə
göst
əricilərin kənarlaşması ölkənin üç əsas
d
əyişkən göstəricisi əsasında müəyyənləşdirilir:
qarşıdakı həyatın davamlılığı (X
1
), t
əhsil (X
2
), h
ər
bir
əhaliyə düşən ÜDM (loqarifm) (X
3
). H
ər bir
göst
ərici üçün ekstremal (maksimum və
minimum) qiym
ət: qarşıdakı həyatın davamlılığı
üçün – 25 v
ə 85 yaş; böyüklərin savadlılığı – 0 və
100 faiz; t
əhsilin orta müddəti – 0 və 15 il;
əhalinin hər nəfərinə düşən ÜDM – 200 və 40 000
ABŞ dolları. 1994-cü ildə gəlirin orta həddi kimi
əhalinin hər nəfərinə düşən ÜDM-un orta dünya
norması 5120 ABŞ dolları qəbul edilmişdir.
Minimum qiym
ət son 30 il ərzində müşahidə
olunan minimumlar
əsasında
mü
əyyənləşdirilmişdir, maksimum isə 2020-ci ilə
proqnozlaşdırılmışdır. Hər il müəyyənləşdirilən,
faktiki minimum v
ə maksimum qiymətlərlə
ekstremal qiym
ətlərin təhrif olunmuş nəticələrə
g
ətirə biləcəyini nəzərə alaraq, o yuxarıda
göst
ərilənlərlə əvəz olunmuşdur ki, bu da ölkələr
arasında və vaxta görə əyani müqayisə
aparılmasına imkan verməsidir. Ölkədə insan
inkişafı indeksi 0,5-dən aşağı olarsa, bu zaman
insan inkişafı aşağı səviyyədə; 0,5-0,8 – orta
s
əviyyə; 0,8 və yuxarı olduqda isə, insan inkişafı
yuxarı səviyyədə hesab edilir.
İNSAN İNKİŞAFI KONSEPSİYASI
-
istehsal,
əmtəə və xidmətlərin bölüşdürülməsi
m
əsələlərinin həlli ilə gəlirlərin əmələ gəlməsinə
311
birbaşa təsir edən, ictimai tərəqqinin son məqsədi
kimi qiym
ətləndirilən insan bacarığından və
imkanlarından
istifadənin
formalaşdırılması
m
əsələlərinin həllini özündə birləşdirir.
Buna uyğun olaraq, insan inkişafının konseptual
sxemi 4
əsas elementin üzərində qurulmuşdur və
onlar aşağıdakılardan ibarətdir:
- m
əhsuldarlıq - insanlar öz fəaliyyətlərinin
m
əhsuldarlığını yüksəltməli, gəlirlərin əmələ
g
əlməsi prosesində fəal iştirak etməli və pullu
mükafatlandırılma üçün çalışmalıdırlar. Buna görə
d
ə, iqtisadi artım, əmək haqqının və məşğulluğun
dinamikası insan inkişafını təşkil edən
modell
ərdir;
- b
ərabərlik – ilk əvvəl bütün insanlar bərabər
imkanlara m
alik olmalıdırlar. İnsanların iqtisadi
v
ə siyasi həyatda öz imkanlarını həyata keçirməsi
v
ə bunlardan faydalanması üçün onların cinsi,
irqi, milli, sinfi m
ənsubiyyəti, yaşayış yeri,
firavanlıq səviyyəsi və s. ilə bağlı olan bütün
mane
ələr ləğv edilməlidir.
-
davamlılıq - konsepsiyanın bu elementinin
əsasını “insan hüquqlarının universallığı” prinsipi
t
əşkil edir ki, buna müvafiq olaraq, imkanlardan
istifad
ə nəinki indiki nəsil üçün, gələcək nəsillər
üçün d
ə təmin olunmalıdır. Gələcək nəsillər
qarşısında borc saxlamamaq üçün bütün növ,
fiziki,
insani,
ekoloji
kapitalların
t
əkmilləşdirilməsinin təminatı
həyata
keçirilm
əlidir. Belə borclar aşağıdakı formalarda
ola bil
ər:
a) maliyy
ə, uzunmüddətli xarici və daxili borclarla
şərtləndirilən;
b)
sosial, insan pote
nsialının inkişafında
investisiyalara laqeydlik;
c)
demoqrafik,
əhalinin
say
artımına
n
əzarətsizliyin davamlılığı (və ya əhalinin
uzunmüdd
ətli azalmasının miqyası) ilə əlaqədar;
ç) ekoloji, t
əbii ehtiyatların tükənməsindən və
ətraf mühitin çirklənməsindən doğan.
İnkişaf imkanlarının indiki və gələcək nəsillər
arasında ədalətli bölgüsü, həmçinin hər bir nəslin
daxilind
ə hər hansı bir kəsin maraq və tələbatının
dig
ərinin maraq və tələbatına qurban verilməməsi
d
avamlılığa daxildir. Bununla bərabər, bu
ədalətlilik
imkanların
bərabərliyidir. Son
n
əticələrin bərabərliyi heç də vacib deyil, belə ki,
imkanların reallaşdırılması hər bir nəslin öz
seçimidir.
-
imkanların genişləndirilməsi inkişaf insanların
yalnız maraqları ilə deyil, həm də şəraitləri ilə
h
əyata keçirilməlidir. İnsanlar onlarla bağlı
q
ərarların qəbul edilməsi prosesində və digər
prosesl
ərdə hər cəhətdən iştirak etməlidirlər.
Bazar v
ə tənzimlənmə arasındakı münasibət indiki
zamanda
olduğu
kimi,
gələcəkdə
d
ə
yumşalmalıdır. İmkanların genişləndirilməsi
insanların öz ailələrinin, ölkənin və bütövlükdə
b
əşəriyyətin taleyinə görə olan məsuliyyətinin
artırılması deməkdir, xüsusilə nəzərə alsaq ki,
insanların müasir bacarığı təbiəti bərpa olunmaz
dağıntıya gətirib çıxara bilər.
1990-
cı
illərdən
başlayaraq,
yuxarıdakı
elementl
ərdən istifadə edilməklə, insan inkişafı
haqqında məruzələrdə insan potensialının inkişafı
indeksi d
ərc olunur. Bu indeks insan inkişafı
sah
əsində üç əsas istiqamət üzrə ölkənin əldə
etdiyi nailiyy
ət göstəricilərini əks etdirir və bunlar
aşağıdakılardan ibarətdir: sağlam həyat tərzi
əsasında uzun ömürlülük; bilik və həyatın dəyərli
s
əviyyəsi.
Ümumiyy
ətlə, insan inkişafı onun potensialının
reallaşmasını əks etdirir. İnkişaf - insanlar nəyi
ed
ə bilər və nəyə nail ola bilərlər, yəni insanların
öz h
əyatlarında həqiqi seçim etmələri onların
imkanlarından və malik olduqları sərbəstlik
d
ərəcəsindən asılıdır.
İNSAN İNKİŞAFININ DAYANIQLILIĞI
–
insan konsepsiyasının sürətli inkişafının və
davamlı inkişafın son nəticəsidir. İnsan inkişafının
daya
nıqlığının mahiyyəti həm hazırda, həm də
g
ələcəkdə
inkişafın
imkanlarına
girişdə
b
ərabərliyin təmin edilməsindən ibarətdir. Bu
anlayış,
həmçinin
davamlı
inkişafın
mü
əyyənləşdirilməsində olduğu kimi, ekoloji
faktoru v
ə yoxsulluq problemlərini nəzərə alır.
İnsan inkişafının dayanıqlığı yalnız iqtisadi
inkişafı tələb etmir, o eyni zamanda onun
n
əticələrinin ədalətli bölüşdürülməsini, adamların
ətraf mühitin bərpa edilməsində cavabdehliyinin
artırılmasını tələb edir. Belə inkişaf ilk növbədə
yoxsullara, onların həyatına təsir göstərən
q
ərarların qəbul edilməsində iştirak imkanlarının
artırılmasına və təmin edilməsinə yönəldilir. Bu
inkişaf adamların, təbiətin inkişafı, iş yerlərinin
sayının artırılması və cəmiyyətdə qadınların
v
əziyyətinin yaxşılaşdırılması üçündür.
İnsan inkişafını onun seçiminin genişlənməsi
prosesi kimi ifad
ə etmək olar. Burada dayanıqlılıq
xüsusi
əhəmiyyətə malikdir və insanın və onun
potensialının inkişafının əsas əlamətlərindən biri
sayılır. Beləliklə, dayanıqlı inkişaf və insan
inkişafı konsepsiyası bir çox ümumi mövqeləri və
prioritetl
əri birləşdirir. Dayanıqlı inkişaf və insan
inkişafı konsepsiyası üçün xarakterik olan
prinsipial ümumi
əsaslar aşağıdakılardan
ibar
ətdir:
- h
ər iki konsepsiyanın mərkəzində insan durur;
-
insan inkişafı konsepsiyası çərçivəsində davamlı
insan inkişafı nəzəriyyəsinin öz yeri vardır ki, bu
da h
ər iki konsepsiya üçün “dayanıqlılıq”
m
əfhumunun vacibliyini göstərir;
312
-
n
əsillər arasında və onların daxilində
b
ərabərliyin olması prinsipial məsələdir;
-
ekoloji faktor i
nsanların həyatını həm
yaxşılaşdırmağa, həm də pisləşdirməyə imkan
yarada bil
ər;
- h
ər iki konsepsiyada vacib yeri yoxsulluqla
mübariz
ə tutur;
-
insanın sağlamlığı, sağlam yaşayış mühitinin
t
əminatı məsələləri həll olunmadan nə davamlı
inkişaf, nə də insan inkişafı mümkün deyildir;
- t
əhsil, xüsusilə də ekoloji təhsil insan inkişafının
vacib vasit
əsidir;
-
ekoloji faktor insanın seçim imkanına
əhəmiyyətli dərəcədə təsir edir;
- g
əlirlərin, maddi rifahın artması məqsəd deyil,
t
əmiz ətraf mühitin vacib rol oynadığı insan
h
əyatının
keyfiyyətcə
yaxşılaşdırılması
vasit
əsidir;
-
davamlı inkişafda və insan inkişafında
əhəmiyyətli rol istehlak modellərinin, istehlakçı
davranışlarının dəyişməsidir. Sonrakı insan
inkişafına və davamlı inkişafa keçid dünyəvi
insan probleml
ərini yüngülləşdirmədən və həll
etm
ədən mümkün deyildir;
-
davamlı inkişafın və insan inkişafının
reallaşdırılmasının təmin edilməsi üçün əhalinin
əsas qrupunun rolu güclənir: qadınların, yerli
əhalinin, qeyri-dövlət təşkilatlarının, həmkarların,
yerli hakimiyy
ətin, işgüzar və sənaye dairələrinin;
- z
ənginliyə, yoxsulluğa, təbiətə, nəsillərə
münasib
ətdə etik, dini, mədəni, mənəvi
probleml
ər davamlı inkişaf və insan inkişafı
konsepsiyasının formalaşdırılmasında əsas rol
oynayır;
-
davamlılıq və insan inkişafı nöqteyi-nəzərindən
“n
əsillər arasındakı borc” problemi aktualdır.
Burada borcların üç növü nəzərdə tutulur: sosial
(t
əhsil və səhiyyənin axıracan investisiya
olunmaması), iqtisadi, ekoloji (təbii sərvətlərin
tük
ənməsi və ətraf mühitin çirkləndirilməsi).
Bu konsepsiyalar arasındakı qarşılıqlı əlaqələr
insan inkişafı və davamlı inkişaf üçün yuxarıda
sadalanan müdd
əalarla bitmir. Bunlardan əlavə,
bir çox ümumi problem v
ə prioritetlər də vardır.
İNSTİTUSİONAL BÖLMƏ
– (I) - bütün
iqtisadiyyatı təşkil edən rezident institusional
vahidl
ərdir. Onda ayrı-ayrı (qarşılıqlı istisna
edil
ən) aşağıdakı beş institusional bölmə
birl
əşmişdir:
- qeyri-maliyy
ə koorporasiyaları bölməsi;
- maliyy
ə koorporasiyaları bölməsi;
- dövl
ət idarəetmə orqanları bölməsi;
- ev t
əsərrüfatlarına xidmət göstərən qeyri-
kommersiya t
əşkilatları bölməsi;
- ev t
əsərrüfatları bölməsi.
(II) - institusional sektor Avropa milli hesablar
sistemind
ə (AMHS) institusional vahidlərin
m
əcmusu kimi müəyyən edilir. Birtipli iqtisadi
f
əaliyyət növlərini həyata keçirən institusional
vahidl
ər sektor və altsektorlar (qeyd:
“İnstitusional sektor”u “Sahə sektoru” ilə səhv
salmaq olmaz) üzr
ə qruplaşdırılır.
“Birtipli f
əaliyyət növü” meyarı aşağıdakılara
gör
ə müəyyən edilir:
İstehsalçının tipi:
- xüsusi v
ə dövlət bazar istehsalçıları;
- özünün son istifad
əsi üçün xüsusi məhsul
istehsalçıları;
- dig
ər xüsusi və dövlət qeyri-bazar istehsalçıları.
Əsas fəaliyyət və funksiyalar.
Avropan Milli Hesablar S
istemi aşağıdakı
institusional sektorları fərqləndirir:
- qeyri-maliyy
ə korporasiyaları;
- maliyy
ə korporasiyaları;
- dövl
ət idarəetməsi;
- ev t
əsərrüfatları (istehlakçı və ya sahibkar kimi);
- ev t
əsərrüfatlarına xidmət göstərən qeyri-
kommersiya idar
ələri;
- “qalan dünya”.
İNSTİTUSİONAL ƏHALİ
–
mü
əssisə
adlanan yerl
ərdə daimi yaşayan şəxslərdən ibarət
olan ölk
ə əhalisinin bir hissəsidir. Belə şəxslər
birlikd
ə yaşayır, adətən birlikdə qidalanırlar,
yaşamanın ümumi məqsədilə əlaqəlidirlər və bir
sıra ümumi qaydalara tabedirlər, yəni əhalinin
xüsusi sosial qrupunu t
əşkil edirlər. Onlara
internat tipli m
əktəblərdə və universitet
yataqxanalarında, qocalar və əlillər evlərində,
dig
ər ümumi himayə və dini müəssisələrdə, hərbi
v
ə polis kazarmalarında, islah müəssisələrində və
dig
ər müəssisələrdə yaşayanlar aiddirlər. Belə
so
sial qrupların üzvləri adi “şəxsi” ev
t
əsərrüfatından fərqlənən qrup ev təsərrüfatlarını
v
ə ya kollektiv ev təsərrüfatlarını təşkil edirlər.
Mü
əssisələrdə yaşayan, lakin orada yaşayanların
sayına daxil olmayan (məs: xidmətedici heyət)
şəxslər adi ev təsərrüfatlarına aid edilirlər.
İNSTİTUSİONAL VAHİD
– (I) - aktivl
ərə
sahib olmaq, öz üz
ərinə öhdəlik qəbul etmək və
t
əsərrüfat fəaliyyəti və digər təsərrüfat vahidləri
il
ə əməliyyatlarla məşğul olmaq hüququna malik
olan t
əsərrüfat vahididir. Hər bir institusional
vahid aktivl
ər və öhdəliklər üzrə balans cədvəlləri
d
ə daxil olmaqla, ya təsərrüfat vahidinin uçotunu
aparmalı, ya da zəruri hallarda onu aparmaq
imkanına malik olmalıdır. İnstitusional vahidin iki
növü mövcuddur: 1) ev t
əsərrüfatlarında məşğul
olan
fiziki şəxslər və ya şəxslər qrupu; 2)
korporasiyaları, dövlət müəssisələrini və digər
t
əşkilatları təmsil edən hüquqi şəxslər. Vahid-
313
rezidentl
ər iqtisadiyyatın 5 bölməsini əhatə edir:
qeyri-maliyy
ə
korporasiyalarını,
maliyyə
korporasiyalarını, dövlət müəssisələrini, ev
t
əsərrüfatlarını, ev təsərrüfatlarına xidmət
göst
ərən qeyri-kommersiya təşkilatlarını.
Dostları ilə paylaş: |