Al-lulu vəl-mərcan
Əmir Olmağı İstəmək Və Buna Can Atmağın Nəhy
Yüklə 5,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Ey iman gətirənlər! Allaha və Elçisinə itaət edin, həm də özünüzdən olan rəhbərlərə şəriətə uyğun şəkildə itaət edin…” (ən-Nisa 59)
- “Ya Peyğəmbər! Mömin qadınlar Allaha heç bir şərik
|
Edilməsi
1197. AbdurRahman İbn Səmura rəvayət edir ki, (bir dəfə) Peyğəmbər (ona) belə demişdir: “Ey AbdurRahman İbn Səmura, heç vaxt vəzifə istəmə! Çünki əgər sən öz istəyinlə vəzifəyə gəlsən, bunun öhdəçiliyi sənin boynuna düşəcək (və Allah sənə yardım etməyəcək), yox, əgər sən vəzifəyə can atmadan buna nail olsan, onda bu işdə (Allah) sənə kömək edər. Habelə, əgər sən and içdikdən sonra, başqa bir işin ondan daha xeyirli olduğunu görsən, daha xeyirli olanı yerinə yetir və andını pozduğuna görə kəffarə ver.” (Buxari 6622, 7147, Muslim 4370, 1652/19)
1198. Əbu Burda rəvayət edir ki, Əbu Musa dedi: “Mən, yanımda Əşarilərdən biri sağımda, biri də solumda olmaqla iki kişi ilə birgə Peyğəmbərin yanına getdim. Onların ikisi də ondan iş (məmurluq) istədilər. Peyğəmbər bu vaxt misvakla dişlərini təmizləyirdi (misvaklayırdı). O: “Nə
544 deyirsən, ey Əbu Musa, və ya ey Abdullah İbn Qeys?” deyə buyurdu. Mən: “Səni haqla göndərənə and olsun ki, onlar qəlblərində olanı mənə söyləmədilər. Mən onların iş istəməsini heç düşünmədim. Sanki mən hələ də onun dodağının altında misvakını görürəm”. O: “Biz işimizə istəyəni (məmur) təyin etmirik (və ya etməyəçəyik). Ey Əbu Musa, və ya ey Abdullah İbn Qeys Yəmənə sən get!” deyə buyurdu. Sonra onun ardından Muaz İbn Cəbəli göndərdi. O onun yanına çatdıqda, ona: “Düş!” deyə buyurdu və onun üçün döşək qoydu. Muaz onun yanında bağlı bir adam gördü və: “Bu nədir?” deyə soruşdu. O: “Bu yəhudi idi. İslamı qəbul etdi. Sonra yenidən dininə geri döndü” dedi. Muaz: “Mən bu öldürülməyincə oturmaram! Allah və Elçisinin hökmü budur!” deyə buyurdu. Əbu Musa: “Otur!”. Ancaq Muaz: “Mən bu öldürülməyincə oturmaram! Allah və Elçisinin hökmü budur!” deyə üç kərə təkrar etdi və o, əmr etdi və onu öldürdülər. Sonra onlar oturub gecə namazını xatırladılar. Onlardan biri (Muaz) belə buyurdu: “Mən həm yatır, həm də namaza dururam. Yatdığım vaxtda, namaza durduğum zaman (Rəbbimdən savabını) umuram” dedi. (Buxari 6923, Muslim 4822, 1733/15)
Altında Olanlarla Yumşaq Davranmaq Və Onlara Məşəqqət Verməyin Qadağan Olması
1199. Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Hər biriniz çobansınız (başçısınız) və hər birinizdə əli altında olanlardan məsuldur. Dövlət başçısı çobandır və əli altında olanlardan məsuldur. Kişi öz ailəsində çobandır (başçıdır) və ailəsində olanlara görə məsuldur. Qadın ərinin evində çobandır (başçıdır) və (evinə və uşaqlarına) görə məsuldur. Qulluqçu da çobandır (başçıdır) və öz ağasının malını qorumaqla məsuldur. (Ən nəhayət) isə sizlərdən hər biriniz çobansınız (başçısınız) və hər biriniz də öz əli altında olanlardan cavabdehdir”. (Buxari 2554, 7138, Muslim 4828, 1829/20)
545
1200. Məqil İbn Yəsar demişdir: “Mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitmişəm: “Allah Öz qullarından birinə rəiyyətin qeydinə qalmağı həvalə edər və o da onların haqqını ödəməzsə, Cənnətin iyini belə duymaz.” (Buxari 7150, Muslim 383, 4834, 4836, 142/22)
1201. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, (bir dəfə) Peyğəmbər bizim aramızda ayağa qalxıb əmanətə xəyanət etmək barəsində danışdı, bunun olduqca böyük günah olduğunu vurğulayıb dedi: “Qiyamət günü heç biriniz boynunda mələyən bir qoyunla və ya kişnəyən bir atla gəlib deməsin ki: “Ya Rəsulullah, mənə yardım et!” Mən (cavabımda ona): “Sənə heç bir şeylə yardım edə bilmərəm. Mən (Allahın hökmünü) sənə təbliğ etmişdim” deyəcəyəm. Yaxud boynunda nərildəyən bir dəvə ilə gəlib deməsin ki: “Ya Rəsulullah, mənə yardım et!” Mən (cavabımda ona): “Sənə heç bir şeylə yardım edə bilmərəm. Mən sənə təbliğ etmişdim” deyəcəyəm. Yaxud boynunda qızıl və gümüşlə gəlib deməsin ki: “Ya Rəsulullah, mənə yardım et!” Mən (cavabımda ona): “Sənə heç bir şeylə yardım edə bilmərəm. Mən sənə təbliğ etmişdim” deyəcəyəm. Yaxud boynunda parıldayan bir paltarla gəlib deməsin ki: “Ya Rəsulullah, mənə yardım et!” Mən (cavabımda ona): “Sənə heç bir şeylə yardım edə bilmərəm. Mən sənə təbliğ etmişdim” deyəcəyəm.” (Buxari 3073, Muslim 4839, 1831/24)
546
1202. Əbu Humeyd əs-Saidi rəvayət edir ki, Peyğəmbər əl-Əsəd qəbiləsindən olan və İbn əl-Lutbiyyə adlı bir kişini Bəni Süleymin sədəqələrini (zəkatını) yığmağa məmur təyin etdi. İşini bitirdikdən sonra Peyğəmbərin yanına gələrək: “Bu sizin (zəkat) malınız, bu isə (mənə) hədiyyədir” dedi. Peyğəmbər: “Əgər düzgün danışırsansa, onda atanın və ananın evində otursaydın, sənə hədiyyə gətirərdilər?! Sonra bizə xütbə verərək Allaha həmd– səna etdi və buyurdu: “Və sonra mən sizlərdən bir kişini, Allahın mənim idarəmə verdiyi bir işə məmur təyin etdikdə, o gəlib: “Bu sizin malınızdır, bu isə hədiyyədir, mənə hədiyyə edilib” deyir. Əgər düzgün danışırsansa, onda atanın və ananın evində otursaydın, sənə hədiyyə gətirərdilər?! Allaha and olsun ki, sizdən kimsə onun haqqı olmayan bir şeyi götürərsə, qiyamət günü Allah ilə onu (oğurladığı malı boynunda) daşıdığı bir halda qarşılar”. Sizlərdən biriniz (oğurladığı dəvədirsə) boynunda dəvənin iniltisi olduğu halda, əgr inəkdirsə böyürdüyü halda, əgər bir qoyundursa boynunda mələdiyi halda Allah ilə qarşılaşdıqda mən bunu mütləq biləcəyəm”. Sonra əllərini qoltuqlarının bəyazlığı görünənə qədər yuxarı qaldırdı və: “Allahım, catdırdımmı?” deyə buyurdu. Əbu Humeyd deyir ki, bu xütbəni mənimlə birlikdə Zeyd İbn Sabitdə: “Gözüm gördü və qulağım eşitdi” dedi. (Buxari 6636, Muslim 4845, 1832/27)
Asilikdə İtaətin Haram Olması
547 1203. İbn Abbas deyir ki: “Ey iman gətirənlər! Allaha və Elçisinə itaət edin, həm də özünüzdən olan rəhbərlərə şəriətə uyğun şəkildə itaət edin…” (ən-Nisa 59) ayəsi: Abdullah İbn Huzəfə İbn Qeys İbn Adiyy barədə nazil olmuşdu. Peyğəmbər onu bir orduda göndərmişdi”. (Buxari 4584, Muslim 4851, 1834/31)
1204. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim mənə itaət edərsə Allaha itaət etmiş olar, kim də mənə asi olarsa heç şübhəsiz ki, Allaha asi olmuş olar. Hər kim əmirə itaət edərsə mənə itaət etmiş olar, hər kim də əmirə asi olarsa mənə asi olmuş olar”. (Buxari 7137, Muslim 4854, 1835/33)
1205. İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Asilik (etmək) əmr olunmayınca eşitmək və (əmr sahiblərinə) itaət etmək vacibdir. Asilik (etmək) əmr olunduqda isə, nə eşitmək, nə də itaət etmək olar.” (Buxari 2955, 7144, Muslim 4869, 1839/38)
1206. Əli rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Bir ordu göndərdi və ənsarlardan birini (Abdullah İbn Xuzafəni) də onlara başçı təyin edib mücahidlərə də başçılarını dinləmələrini və ona itaət etmələrini əmr etmişdi. Yolda bəzi şeylər başçını qəzəbləndirdi. Başçı: «Mənə odun toplayın deyə əmr etdi. Mücahidlər də ona odun topladılar. Başçı: «Odunu yandırın!» deyə əmr verdi. Mücahidlər odunu yandırdılar. Sonra: «Rəsulullah sizlərə məni dinləmənizi və mənə itaət etmənizi əmr etmişdimi?» deyə soruşdu. Onlar da: «Bəli» əmr etmişdi dedilər. Başçı: «Elə isə bu qaladığınız atəşə girin» dedi. Bu əmirdən sonra əskərlər bir-birilərinə baxmağa başladılar. Sonra isə: «Bizlər atəşdən qaçıb Rəsulullahın himayəsinə sığınmış kimsələrik» dedilər. Onlar bu
548 söhbətlərini davam edərkən başçının qəzəbi soyudu, atəş də söndü. Mədinəyə döndükdə isə bu hadisəni Peyğəmbərə çatdırdılar. Peyğəmbər: «Əgər mücahidlər bu atəşə girsələrdi artıq ondan bir daha çıxmazdılar. (Çünki əmirə) itaət ancaq mərufdadır» deyə buyurdu. (Buxari 7145, 7257, Muslim 4872, 1840/40)
1207. Ubadə İbn Samit demişdir: “(Bir dəfə) Peyğəmbər bizi öz yanına çağırdı və biz ona beyət etdik. Xoş günümüzdə və sıxıntı anlarımızda, düşdüyümüz çətin və asan hallarda, habelə haqqımızı ödəməsələr belə, (əmirləri) dinləyib itaət edəcəyimizə dair ona beyət etdik. Habelə, əmirə qarşı çıxmayacağımıza söz verdik. Yalnız əmirin açıq-aşkar küfr etməsi və buna dair Allah tərəfindən dəlil-sübutun olması istisnadır.” (Buxari 7056, Muslim 4877, 1709/42)
Olması
1208. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Əvvəllər İsrail oğullarını Peyğəmbərlər idarə edirdilər. Hər dəfə bir peyğəmbər vəfat etdikdə onun yerinə başqa bir peyğəmbər gəlirdi. Məndən sonra isə Peyğəmbər gəlməyəcək, lakin çoxlu xəlifələr olacaq.” (Əshabələr) dedilər: “Bizə nə buyurursan?”. Peyğəmbər: “Birinci beyət edilmiş kimsəyə sadiq qalın, onların haqqını verin. Heç şübhəsiz ki, Allah onları rəiyyətlərinə görə sorğu-sual edəcəkdir.” (Buxari 3455, Muslim 4879, 1842/44)
549 1209. İbn Məsud rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Həqiqətən də məndən sonra bir çox ayrılıqlar və bir çox da sizin xoşlamadığınız şeylər baş verəcəkdir». Səhabələr: «Ya Rəsulullah! Bizlərdən bu günlərə çatanlara nə etməyini əmr edirsən?» dedilər. Peyğəmbər: «Sizlər üzərinizə düşən haqqı (itaəti) yerinə yetirin (onlara veriləcək şeyləri onlara verin), öz haqqınızı isə Allahdan istəyin» deyə buyurdu. (Buxari 3603, Muslim 4881, 1843/45)
1210. Ənəs İbn Malik rəvayət edir ki, Peyğəmbər ənsara demişdir: “Mən (sizin aranızdan getdikdən) sonra (qənimətləri paylayan kəslərin digər insanları sizdən) üstün tutacaqlarını görəcəksiniz. Mənə qovuşanadək səbir edin. Sizə vəd edilən yer hovuzumun başıdır.” (Buxari 3793, Muslim 4885, 1845/48)
1211. Huzeyfə İbn Yəmən demişdir: “İnsanlar Peyğəmbərdən xeyirxah işlər barədə soruşardılar, mən isə ondan şər əməllər barəsində soruşardım ki, xətəri mənə dəyməsin. Mən dedim: “Ya Rəsulullah, biz, həqiqətən də, cahillik və şər içində yaşayırdıq. Allah bizə belə bir xeyir (İslamı) nəsib etdi. Bu
550 xeyirdən sonra şər gələ bilərmi?” (Peyğəmbər): “Bəli!”- dedi. Mən soruşdum: “Bəs bu şərdən sonra (yenə) xeyir gələ bilərmi?” (Peyğəmbər ) dedi: “Bəli, lakin bu xeyirə (şər) ləkəsi bulaşacaqdır.” Mən soruşdum: “O nə ləkədir?” Dedi: “Mənim yolumu tutub getməyən adamlar olacaq. Onlar yaxşı işlər gördükləri kimi, pis əməllər də edəcəklər.” Mən soruşdum: “Bəs bu xeyirdən sonra şər gələcəkmi?” Dedi: “Bəli, həmin vaxt Cəhənnəmə çağıran (azğın) adamlar olacaq. Kim onların çağırışını qəbul etsə, Cəhənnəmə atılacaqdır.” Mən dedim: “Ya Rəsulullah, onları bizə vəsf et!” O buyurdu: “Onlar bizlərdən olacaq və bizim kimi danışacaqlar.” Soruşdum: “O vaxta qədər yaşasam, mən nə edim?” Buyurdu ki: “Müsəlman camaatına qoşul və onların imamına tabe ol!” Dedim: “Bəs onların nə bir camaatı, nə də bir imamı olmasa necə?” Dedi: “Arxa dişlərinlə ağac kökündən yapışmış olsan belə, o firqələrin hamısından uzaq dur və ölüm səni haqlayanadək bu vəziyyətdə qal!” (Buxari 3606, 7084, Muslim 4890, 1847/51)
1212. İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Kim öz rəhbərinin xoşagəlməz bir hərəkətini görsə, qoy (buna) səbir etsin. Çünki kim əmirin itaətindən bircə qarış kənara çıxıb (ölərsə), cahilliyət dövründə olduğu kimi ölmüş olar.” (Buxari 7053, Muslim 4896, 1849/55)
Etməyin Müstəhəb Olması Və Ağacın Altında Rıdvan Beyəti
1213. Cabir İbn Abdullah rəvayət edir ki, Hudeybiyə günü Peyğəmbər bizə buyurdu: “Siz yer sakinlərinin ən xeyirlilərisiniz.” (O gün) bizim sayımız min dörd yüz nəfər idi. Əgər indi gözlərim görsəydi, o ağacın yerini sizə göstərərdim.” (Buxari 4154, Muslim 4914, 1856/69)
551 1214. Museyyib İbn Həzn rəvayət edir ki, Mən beyət edilən ağacı görmüşdüm. Lakin sonralar o, ağacın yanına getdiyim zaman ağacı tapa bilmədim”. Mahmud deyir ki: “Daha sonra ağac mənə unutduruldu”. (Buxari 4162, Muslim 4928, 1859/79)
1215. Yezid İbn Əbi Ubeyd deyir ki, mən Sələmə İbn Əkvaya dedim: “Sizlər Hudeybiyyə günü Peyğəmbərə nə beyət etdiniz?”. O: “Ölmək (lakin geri dönməmə)” dedi. (Buxari 4169, 7206, Muslim 4929, 1860/80)
1216. Abdullah İbn Zeyd rəvayət etmişdir ki, Hərra zamanı (Mədinə yaxınlığında yer) bir nəfər onun yanına gəlib dedi: “Hənzələnin oğlu camaata ölənədək vuruşmağa dair beyət etdirir”. Abdullah: “Mən bu xüsusda Peyğəmbərdən sonra heç kəsə beyət edən deyiləm.” (Buxari 2959, Muslim 4931, 1861/81)
1217. Sələmə İbn Əkva Həccacın yanına gəldikdə Həccac ona demişdir: “Ey İbn Əkva, deyəsən, dinindən dönmüsən, bədəvilərin yanında yaşayırsan”. Sələmə: “Xeyr (dinimdən dönməmişəm), lakin Peyğəmbər mənə çöldə yaşamağa izn vermişdir”. (Buxarinin rəvayətində: “Osman şəhid olduqdan sonra Sələmə, Rabəzəyə getdi. Bir qadınla ailə qurdu və övladı oldu. Ölümünə bir neçə gün qalmışa kimi orada yaşadı və Mədinəyə gədi (orada da dünyasını dəyişir)”. (Buxari, 7187, Muslim 4932, 1862/82)
552
Beyət Edilməsinin Və: “Fəthdən Sonra Hicrət Yoxdur” Hədisi
1218. Mucaşi İbn Məsud rəvayət edir ki, Fəthdən sonra qardaşım Əbu Məbədi, Peyğəmbərin yanına gətirdim və: “Ey Allahın Elçisi, onu hicrətə etmək üçün beyət etdir!” deyə söylədim. Peyğəmbər: “Hicrət artıq onun əhli üçün keçib getmişdir” deyə buyurdu. (Mən: “Onda nəyə beyət etdirilir?” deyə soruşdum). O: “İslam və cihad üzərinə!” deyə buyurdu. Əbu Osman: “Mən Əbu Məbədlə qarşılaşdıqda ona Mucaşinin dediyini xəbər verdim. O: “O, düz demişdir!” deyə buyurdu. (Buxari 4307, 4308, Muslim 4939, 1863/84)
1219. İbn Abbas rəvayət edir ki, Peyğəmbər Məkkənin fəthi günü demişdir: “(Bu gündən etibarən artıq) hicrət etməyə lüzum yoxdur. Lakin cihad etmək və niyyət vardır. Əgər sizi cihada çağırsalar, tələsin!” (Buxari 1834, 2783, 2825, 3077, Muslim 4936, 4938, 1864/86)
1220. Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki, bir bədəvi Peyğəmbərin yanına gəlib hicrət etmək haqqında ondan soruşdu. Peyğəmbər: “Ay yazıq, həqiqətən, hicrət çox çətin bir işdir. Zəkatını verəcəyin dəvən varmı?” O: “Bəli!” deyə cavab verdi. Peyğəmbər: “Dənizin o tayında olsan belə, (zəkatını) verməyə davam et. Çünki Allah sənin əməllərindən heç birini (əvəzsiz) qoymayacaq.” (Buxari 1452, 2633, 3923, 6165, Muslim 4939, 1865/87)
553
1221. Peyğəmbərin zövcəsi Aişə rəvayət edir ki, Mömin qadınlar Peyğəmbərin yanına hicrət etdikdə, Allah bu kəlmələri ilə imtahan olunurdular: “Ya Peyğəmbər! Mömin qadınlar Allaha heç bir şərik qoşmayacaqları, oğurluq və zina etməyəcəkləri, övladlarını öldürməyəcəkləri, özgə kişilərdən olan uşaqlarını yalandan ərlərinə isnad etməyəcəkləri və heç bir yaxşı işdə sənin əleyhinə çıxmayacaqları barədə sənə beyət etmək üçün yanına gəldikləri zaman, onların beyətini qəbul et və Allahdan onların bağışlanmasını dilə. Həqiqətən, Allah Bağışlayandır, Rəhm edəndir!” (əl- Mumtəhinə 12). Kim bunları iqrar edərdisə, O imtahanı iqrar etmiş olardı. Onlar bu sözləri iqrar etdikdə, Peyğəmbər onlara belə buyurdu: “Gedin, sizin beyətinizi qəbul etdim! Allaha and olsun ki, Peyğəmbərin əli heç bir qadının əlinə toxunmamışdır. O qadınlardan beyəti sözlə qəbul etmişdir”. Aişə: “Peyğəmbər qadınlardan, Allah əmr etdiyindən başqa bir şey almamışdır. Onlardan beyəti sözlə: “Mən sizlərlə Beyətləşdim” deyərək qəbul edərdi. (Buxari 5288, Muslim 4941, 1866/88)
Gücünüz Yetdiyi Qədər İtaət Şərtilə Beyət
1222. Abdullah İbn Ömər demişdir: “Biz Peyğəmbərə onun əmrini eşidib itaət edəcəyimizə dair beyət etdikdə o bizə deyərdi: “Gücünüz yetdiyi qədər (əməl edin)!” (Buxari 7202, 7272, Muslim 4943, 1867/90)
554
1223. İbn Ömər demişdir: “Mən hələ on dörd yaşında ikən Uhud döyüşündə məni Peyğəmbərə göstərdilər, lakin o mənə (döyüşə qatılmağa) izn vermədi. Sonra mən on beş yaşında ikən Xəndək döyüşündə məni (yenə) Peyğəmbərə göstərdilər və o, mənə (döyüşə qatılmağa) izn verdi.” (Buxari, 2664, Muslim 4944, 1868/91)
Kafirlərin Diyarına Getməyin Qadağan Olması
1224. Abdullah İbn Ömər rəvayət etmişdir ki, Peyğəmbər Quranı düşmən ölkəsinə aparmağı qadağan etmişdir.” (Buxari 2990, 4946, 1869/92)
1225. Adullah İbn Ömər rəvayət edir ki, (bir dəfə) Peyğəmbər əhliləşdirilmiş atlarda Həfyadan (Mədinə yaxınlığında yer) Vədə (Dağ) keçidinə qədər, əhliləşdirilməmiş atlarda isə bu keçiddən Bəni Zürəyq məscidinədək cıdır yarışı təşkil etdi. Rəvayət edilir ki, yarışlarda Adullah İbn Ömər də iştirak edirdi. (Buxari 420, Muslim 4950, 1870/95)
555
1226. Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Atlar alınlarına tökülən saçlarıyla Qiyamət gününə qədər xeyir olan heyvanlardır”. (Buxari 2849, 3644, Muslim 4953, 1871/96)
1227. Urva əl-Bariqi rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qiyamət gününədək atların yüyənində xeyir qalacaqdır. (İnsanlar onların sayəsində çoxlu) savab və qənimətlər (əldə edəcəklər).” (Buxari 2852, Muslim 4957, 1873/98)
1228. Ənəs İbn Malik rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Bərəkət atın yüyənindədir.” (Buxari 2851, Muslim 4962, 1874/100)
1229. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qüdrətli və Böyük Allah Onun yolunda cihada çıxan kimsənin mükafatını tez verər. (Allah buyurar): “Onu (evindən) çıxaran yalnız Mənə olan imanı və elçilərimə olan inamıdır. Mən də onu nail olduğu savab və qənimətlə (sağ-salamat yurduna) qaytaracağam, yaxud Cənnətə daxil edəcəyəm.” Hərgah ümmətimi əziyyətə salmış olmasaydım, (döyüşə gedən) dəstənin arxasında qalmazdım və Allah yolunda öldürülüb sonra dirildilməyimi, sonra öldürülüb yenə dirildilməyimi, sonra mütləq yenə öldürülməyimi istərdim.” (Buxari 36, 2797, 7226, Muslim 4972, 1876)
556 1230. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Allah onun olunda cihad etmək və kəliməni (Lə İləhə İlləllah) təsdiq etmək niyyətilə çıxaraq Allah yolunda cihad edən kimsəyə şəhid olaraq Cənnətə girməyi və ya evinə savab və qənmətlə dönməyi Öz üzərinə götürmüşdür”. (Buxari 3123, 7457, Muslim 4969, 1876/104)
1231. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Müsəlmanın Allah yolunda aldığı hər bir yara Qiyamət günü, (ilk dəfə) açıldığı vaxtda olduğu kimi ondan qan fışqıracaq, rəngi qan rəngi, qoxusu isə müşk qoxusu olacaqdır”. (Buxari 237, Muslim 4971, 1876/106)
Yüklə 5,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|