Al-lulu vəl-mərcan
Ev Eşşəklərinin Ətlərinin Haram Olması
Yüklə 5,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Bismilləh – Allahu Əkbər
- “İman gətirib yaxşı işlər görənlərə, Allahdan qorxaraq iman gətirib yaxşı işlər gördükləri, sonra yenə Allahdan qorxaraq
- Haram Aylar
- Dubba
|
1262. Əli İbn Əbu Talib rəvayət etmişdir ki, Xeybər günü Peyğəmbər siğəni (müvəqqəti nigah) və ev eşşəyinin ətini yeməyi haram buyurmuşdur.” (Buxari 4216, Muslim 5116, 1407/22)
570 1263. Əbu Sələbə Cursum əl-Huşəni rəvayət edir ki, Peyğəmbər azı dişi olan heyvanları ətlərini yeməyi qadağan etdi”. (Buxari 5527, Muslim 5118, 1936/23)
1264. İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər ev eşşəyinin ətini yeməkdən nəhy (qadğan) etdi”. (Buxari 4218, Muslim 5119, 561/24)
1265. Abdullah İbn Əbi Əufa rəvayət edir ki, Xeybər günü bizləri şiddətli bir aclıq tutmuşdu. Bizlər ev eşşəklərinin içinə düşərək (onlardan bəzisini) kəsdik. Eşşək ətlərinin bişməkdə olduğu qazanlar qaynadığı zaman Rəsulullahın carçısı səsləyərək: “Qazanları çevirin və eşşək ətindən heç bir şey yeməyin!”. Abdullah: “Peyğəmbər bunu beşdə birə girmədiyi üçün qadağan etmişdir”. Digərləri: “Peyğəmbər eşşək ətini qəti olaraq qadağan etmişdir”. Səid İbn Cubeyr: “Qəti olaraq qadağan etmişdir” dedi. (Buxari 3155, Muslim 5123, 1937/27)
1266. Bəra İbn Azib və Abdullah İbn Əbi Əufa rəvayət edir ki, Peyğəmbərlə bərabər olduğumuz zaman eşşək sürüsü ələ keçirdik. Onları bişirdiyimiz zaman Peyğəmbərin carçısı səsləyərək: “Qazanları boşaldın” dedi. (Buxari 4221, 4222, Muslim 5124, 1938/28)
1267. İbn Abbas (ev eşşəklərinin ətlərinin yeyilməsinin qadağan olunma səbəbini belə izah edir) deyir ki: “Bunlar insanların yük daşıma heyvanları olduğu üçün yeyildikləri zaman yox olub getmələrini istəmədiyi üçün Rəsulullah bunu qadağan etdi, yoxsa Heybər günü ev eşşəklərini qadağan etdi” bilmirəm. (Buxari 4227, Muslim 5129, 1939/32)
571
1268. Sələmə İbn Əkvə rəvayət edir ki, Peyğəmbər Xeybər günü yandırılmış tonqallar gördü və: “Bu atəşlər nə üçün yandırılmışdır?” deyə buyurdu. Səhabələr: “Ev eşşəklərinin ətidir” dedilər. Peyğəmbər: “Ətləri boşaldın, qabları isə sındırın” deyə buyurdu. Səhabələr: “Ətləri boşaldsaq, qabları yusaq olmazmı?” dedilər. Peyğəmbər: “qabları yuyun” deyə buyurdu. (Buxari 2477, Muslim 5130, 1802/33)
1269. Cabir İbn Abdullah rəvayət edir ki, Peyğəmbər Xeybər günü ev eşşəklərinin ətlərini yeməkdən nəhy etdi, lakin at ətini yeməyə icazə verdi”. (Buxari 4219, Muslim 5134, 1941/36)
1270. Əsmə Binti Əbu Bəkr rəvayət edir ki, Peyğəmbərin zamanında biz atı boynundan kəsdik və yedik”. (Buxari 5510, Muslim 5137, 1942/38)
1271. İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Mən Varan yemirəm, onu haram da saymıram”. (Buxari 5536, Muslim 5140, 1943/40)
572 1272. İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbərin səhabələrindən bəziləri, aralarında Sad İbn Əbi Vaqqas olmaqla bir ət yeməyinə (qonaq) oldular. Bu vaxt Peyğəmbərin zövcələrindən biri ət yeyən topluluqa: “Bu bir Varan ətidir” deyə nida etdi. Səhabələr (bir az) duruxdular. Peyğəmbər: “Ondan yeyin, çünki o halaldır və ya onu yeməkdə heç bir problem yoxdur. Sadəcə mən bu ətdən yemirəm”. (Buxari 7267, Muslim 5144, 1944/42)
1273. Xalid İbn Vəlid rəvayət edir ki, Peyğəmbər ilə bərabər Məymunənin yanına daxil olduq. Məymunə həm Xalidin , həm də İbn Abbasın xalası idi. Yanında qızardılmış Varan əti vardı. Bu varanı Məymunənin bacısı Hufeydə Bintul Həris Nəcdən gətirmişdi. Bu varan ətindən Rəsulullaha təqdim edildi. Rəsulullaha yemək təqdim edildikdə o, yemək haqqında ona məlumat verilər və adını söyləyərdilər. Peyğəmbər əlini Varana uzatdıqda orada olan qadınlardan biri: “Rəsulullaha təqdim etdiyiniz yeməyin nə olduğunu söyləyin” dedi. Qadınlar: “Varandır” dedilər. Peyğəmbər həmən varandan əlini qaldırdı. Xalid İbn Vəlid: “Varan haramdır, ya Rəsulullah!” dedi. Peyğəmbər: “Xeyr, mənim qövmümün ərazisində (bu heyvan) olmaz, məndə bu ətdən yemirəm” deyə buyurdu. Xalid: “Mən əti qarşıma çəkib yedim, Peyğəmbərdə mənə baxırdı” dedi. (Buxari 5391, Muslim 5146, 5147, 1946/44)
1274. İbn Abbas demişdir: “(Bir dəfə) ibn Abbasın xalası Peyğəmbərə qurut, yağ və bir neçə kərtənkələ hədiyyə göndərdi. Peyğəmbər qurutu və yağı yedi, kərtənkələləri isə xoşlamadığına görə qırağa qoydu”. İbn Abbas: “(Bəziləri) Peyğəmbərin süfrəsi başında kərtənkələləri yedilər. Əgər haram
573 olsaydı, onlar Peyğəmbərin süfrəsi başında yeyilməzdi.” (Buxari 2575, Muslim 5151, 1947/46)
1275. İbn Əbu Əufə demişdir: “Biz Peyğəmbərlə birlikdə yeddi, yaxud altı döyüşdə iştirak etmişik. (Həmin ərəfədə) biz çəyirtkə yeyirdik.” (Buxari 5495, Muslim 5157, 1952/52)
1276. Ənəs demişdir: “(Bir dəfə) biz Mərruz Zəhranda (Məkkə yaxınlığında vadi) olarkən bir dovşanı hürküdüb qaçırtdıq və camaat onun dalınca qaçmağa başladı, lakin (onu tuta bilməyib) yorulub əldən düşdülər. Mən ona çatıb onu tutdum, sonra da onu Əbu Təlhənin yanına gətirdim. O, dovşanı kəsdi və arxa ayaqlarını (və ya budunu) Peyğəmbərə göndərdi. O da bu (hədiyyəni) qəbul etdi və ondan yedi.” (Buxari 2572, Muslim 5160, 1953/53)
574 1277. (Bir dəfə) Abdullah İbn Muğəffəl bir nəfərin barmaqlarının ucu ilə daş atıb heyvan ovladığını görüb dedi: “Bu cür daş atmaqla ov etmə! Çünki Peyğəmbər bu üsulla ov etməyi qadağan etmiş (və ya bu cür ovlamağın əleyhinə olmuş) və demişdir: “Bu üsulla nə ov etmək, nə də düşmən öldürmək olar. Bununla sadəcə diş sındırmaq və göz çıxartmaq olar.” Abdullah onun yenə daş atdığını görəndə dedi: “Mən sənə Peyğəmbərin bu üsulla ov etməyin qadağan olunmasına dair hədisini rəvayət edirəm, sən isə öz bildiyini edirsən?! Mən səni filan vaxta qədər danışdırmayacağam.” (Buxari 5479, Muslim 5162, 1954/54)
1278. Ənəs İbn Məlik rəvayət edir ki, (toyuğu (diri-diri) asıb oxla vuran bir dəstə gənclərin yanından ötəndə) onlara: “Peyğəmbər heyvanları (bağlayaraq) hədəf edərək vurmaqdan nəhy etdi”. (Buxari 5513, Muslim 5169, 1956/58)
1279. (Bir dəfə) İbn Ömər toyuğu (diri-diri) asıb oxla vuran bir dəstə adamın yanından keçirdi. Onlar İbn Öməri görüb dərhal dağılışdılar. İbn Ömər: “Bunu kim edib? Peyğəmbər belə hərəkət edən kimsəni lənətləmişdir.” (Buxari 5515, Muslim 5173, 1958/59)
575
Qurbanlar Kitabı
576
1280. Cundub İbn Bəcəli rəvayət edir ki, Peyğəmbər Qurban bayramı günü bayram namazını qıldırdı, sonra xütbə verdi, ondan sonra qurbanıını kəsdi və: “Hər kim namazı qılmadan öncə qurban kəsmişsə, (namazdan) sonra bir dənə də kəssin. Hər kimdə kəsməmişsə Allahın adını zikr edərək kəssin” deyə buyurdu. (Buxari 985, 7400, Muslim 5179, 1960/3)
1281. Bəra İbn Azib rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Bu gün bizim ilk öncə edəcəyimiz iş namaz qılmaqdır. Sonra qayıdaraq qurban kəsəcəyik. Hər kim belə edərsə, sünnətə müvafiq olmuşdur. Hər kim (namazdan qabaq) kəsmişsə, bu ailəsi üçün kəsdiyi ət sayılır və qurbanlıqdan onun heç bir payı yoxdur!”. Bunun üzərinə namazdan əvvəl qurbanını kəsmiş Əbu Burda İbn Neyyar dedi: “Məndə biryaşlı heyvandan daha yaxşı bir oğlaq var”. Peyğəmbər: “Onu kəs, yalnız səndən sonra bu heç kəs üçün caiz deyildir!” deyə buyurdu. Peyğəmbər: “Hər kim namazdan sonra kəsərsə qurban kəsmə ibadəti tamam olmuşdur və müsəlmanların sünnətinə isabət etmişdir” deyə buyurdu. (Buxari 5546, 5556, Muslim 5181, 1961/4)
1282. Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Hər kim bayram namazından öncə qurbanını kəsmişsə bunu (namazdan) sonra təkrar etsin”. Bir nəfər ayağa qalxaraq: “Bu ət yemək arzu olunan bir gündür. Qonşularının fəqirlik və ehtiyaclarını zikr etdi”. Peyğəmbər: “Onun sözlərini qonşular barəsində təsdiq etdi”. Adam: “Məndə ət üçün kəsiləcək daha sevimli bir oğlaq da vardır” dedi. Peyğəmbər: “Bu oğlaqı qurban etməsinə icazə verdi”.
577 Lakin bu rüxsətin ondan başqalarına da verildiyini və ya verilmədiyini bilmirəm” dedi. (Buxari 954, 5549, Muslim 5191, 1962/10)
1283. Uqbə İbn Amir rəvayət etmişdir ki, (bir dəfə) Peyğəmbər ona (bir sürü) qoyun verdi ki, onları əshabələrin arasında bölüşdürsün. (Uqbə qoyunları bölüşdürdükdən) sonra bir çəpiş qaldı və o, bu haqda Peyğəmbərə xəbər verdikdə o dedi: “Onu da özün üçün kəs!” (Buxari 2300, Muslim 5196, 1965/15)
1284. Bize Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər iki ədəd qoç qurban etdi. Bismilləh – Allahu Əkbər deyərək ayağını boynuna qoyaraq əli ilə onları kəsdi”. (Buxari 5565, Muslim 5199, 1966/17)
Hər Bir Şeylə Heyvan Kəsməyin İcazəli Olması
1285. Rafi İbn Xadic deyir ki: “Yə Rəsulullah! Biz düşünürük ki, sabah düşmən artıq burada olacaq. Biz heyvanlarımızı qamış ilə kəsə bilərikmi?”. Peyğəmbər: “Qanı axıdılmış və Allahın adı ilə zikr edilərək kəilmiş (istənilən bir alətlə) heyvanların ətidən yeyin. Lakin heyvanları Sinnom və Zufrom ilə kəsməyin. Çünki Sinno – sümük, Zufron – Həbəşilərin bıçaqıdır” deyə
578 buyurdu. Bir dəvə qaçmışdı. Orada olanlardan biri dəvəyə ox atdı və Allahın izni ilə dəvə dayandı. Peyğəmbər: “Həqiqətən bu heyvanlardan bəziləri vəhşiləşərək vəhşi heyvanlara bənzəmişlər. Əgər onlardan hər hansı biri sizə itaət etməzsə onunla bu cür rəftar edin”. (Buxari 5503, 5509, Muslim 5204, 1968/20)
1286. Rafi İbn Xədic demişdir: “(Bir dəfə) biz Peyğəmbərlə birlikdə Zül Hüleyfədə olarkən camaata aclıq üz vermişdi. Onlar (döyüşdə) çoxlu dəvə və qoyun ələ keçirmişdilər. (Həmin vaxt) Peyğəmbər arxada gələnlərin arasında idi. Onlar heyvanları (bir-bir) kəsməyə başladılar və qazanları odun üstünə qoydular. (Bir az keçdikdən) sonra Peyğəmbər gəlib qazanları boşaltmağı əmr etdi. Sonra o, (heyvanları əshabələrin arasında) paylaşdırdı və on qoyunla bir dəvəni eyni hesab etdi. Bu vaxt dəvələrdən biri qaçdı. (Bəziləri) onun dalınca qaçdılar, lakin ona çata bilməyib yorğun düşdülər. Orduda az sayda atlı olduğundan (dəvəni tuta bilmədilər). Axırda onlardan biri dəvəni oxla vurdu və Allah bu dəvəni dayandırdı. Sonra Peyğəmbər buyurdu: “Həqiqətən, bu heyvanlardan (bəzisi) vəhşiləşib vəhşi heyvanlar kimi olmuşdur. Odur ki, onlardan hansı biri əlinizdən çıxıb qaçarsa, onu oxla vurun.” Mən dedim: “Biz (sabah) düşmənlə (qarşı-qarşıya) gəlməyimizi gözləyirik (və ya düşmənin qəfil hücumundan ehtiyat edirik). Yanımızda bıçaq da yoxdur (ki, heyvanları kəsək). Biz onları qamışla kəsə bilərikmi?”. Peyğəmbər: “(Heyvanın) qanı axıdılsa və onun üstündə Allahın adı çəkilsə, ondan yeyə bilərsiniz. Lakin diş və dırnaqla kəsmək olmaz. Sizə bunun niyə qadağan olduğunu deyim: diş sümükdür (heyvanı rahat kəsmək olmur), dırnaq isə həbəşilərin bıçağıdır”. (Buxari 2488, 2508, 3075, Muslim 5204, 1968/20)
1287. Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qurban ətlərini üç gün müddətinə yeyin”. Abdullah qurban ətlərini yeməkdən çəkinmək üçün Minada hərəkət edərkən çörəyi zeytun yağı ilə yeyərdi”.
579 (Buxari 5574, Muslim 5212, 1970/26)
1288. Aişə deyir ki: “Biz qurban ətlərindən bir qismini duzlayar, sonra da duzlu ətləri Mədinədə Peyğəmbərə gətirərdik”. Peyğəmbər: “Sizlər qurban ətlərini üç gündən sonra yeməyin” buyurdu. Aişə: “(Bu nəhy haramlıq deyildir), lakin Peyğəmbər bu ətlərdən zənginlərin fəqirləri də doydur- masını istəmişdi və Allah, Peyğəmbərinin muradını ən yaxşı biləndir” dedi. (Buxari 5570, Muslim 5215, 1971/28)
1289. Cabir İbn Abdullah demişdir: “Biz qurban kəsdiyimiz heyvanın ətindən – Minada qaldığımız üç gün istisna olmaqla (başqa günlərdə) – yeməzdik. Belə olduğu halda Peyğəmbər bizə rüsxət verib: “Yeyin və (yolunuza) azuqə götürün!” deyə buyurdu. Biz də yedik və (yolumuza) azuqə götürdük”. (Buxari 1719, Muslim 5217, 1972/30)
1290. Sələmə İbn Əkva rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizlərdən kim qurban kəssə, (qoy bayramın) üçüncü gününün səhəri evində onun (ətindən) heç bir şey qalmasın.” Növbəti il (bayram günü yetişdikdə əshabələr) dedilər: “Ya Rəsulullah, keçən ildəki kimi edəkmi?”. Peyğəmbər: “Özünüz yeyin, (başqalarına) yedizdirin, üstəlik ehtiyatınızı da götürün. Belə ki, (keçən) il insanlara qıtlıq üz vermişdi, bu səbədən də mən sizin onlara yardım etməyinizi istədim.” (Buxari 5569, Muslim 5222, 1974/34)
580
1291. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Nə fərə, nə də atira (din sayıla bilməz).”(Hədisi danışan ravi demişdir): “Fərə: (qoyunun və ya dəvənin) birinci balasıdır ki, müşriklər onu öz bütlərinə qurban kəsərdilər. Atirə isə (onların) rəcəb ayında (kəsdikləri qurbandır).” (Buxari 5473, Muslim 5231, 1976/38)
581
İçkilər Kitabı
582
Üzümdən Və Daha Başqa Sərxoş Edən Şeylərdən Hazırlanmasının Bəyanı
1292. Əli İbn Əbu Talib rəvayət edir ki, Bədr günü qənimətdən payıma yaşlı bir dəvə düşmüşdü. Peyğəmbər də bundan öncə mənə xumsdən (beşdəbirdən) bir yaşlı dəvə də vermişdi. Peyğəmbərin qızı Fatiməylə evlənmək istədikdə, Qaynuqa qəbiləsindən olan zərgər bir kişi ilə mənimlə izxır (ətirli ot) yığmağa getməsinə vədləşdim. Onu zərgərlərə satıb toy ziyafətim üçün sərf edəcəkdim. Mən dəvələrim üçün çuval, yəhər, ip toplayarkən, dəvələrim ənsarlardan olan bir kişinin evinin yanında yerə çökmüşdülər. Toplaya bildiyimi cəm etdikdən sonra qayıtdım. Dəvələrimin hürgücləri kəsilmiş, böyürləri yırtılaraq ciyərləri qopardılmış mənzərəni gördükdə gözlərimə hakim ola bilmədim və: “Bunu kim etdi?” deyə soruşdum. Onlar belə savab verdilər: “Bunu Həmzə İbn AbdulMuttalib etdi. O bu evdədir. Ənsarlardan olan içki içənlərin arasındadır”. Ona və yoldaşlarına bir cariyə mahnı oxuyurdu və mahnı əsnasında: “Ey Həmzə, bu yaşlı, kök dəvələrə diqqət et!” dedi və Həmzə qalxaraq qılıncı ilə dəvələrin hürgüclərini kəsdi, böyürlərini yırtdı və ciyərlərindən bir şey qopartdı”. Əli: “Dərhal gedib Peyğəmbərin yanına daxil oldum. Yanında Zeyd İbn Hərisə var idi. Peyğəmbər başıma nəsə gəldiyini anladı və: “Sənə nə olub?” deyə soruşdu? Mən: “Ey Allahın Elçisi, bugünkü kimi heç görməmişdim. Həmzə mənim
583 dəvələrimə təcavüz edərək hürgücləri kəsib və böyürlərini yırtıb. Budur, indi o, içki içənlərlə birgə bir evdədir. Peyğəmbər ridasını istədi. Geyindi və gəzərək getdi. Mən və Zeyd İbn Hərisə onun ardınca getdik. Peyğəmbər Həmzə olan qapının yanına gələrək içəri girmək üçün izin istədi. Ona izin verdilər. Onlar içki içənlər idilər. Peyğəmbər Həmzəni etdiyi şeyə görə danlamağa başladı. Həmzə gözləri qızarmış halda Peyğəmbərə baxdı. Sonra nəzərini onun dizlərinə zillədi və baxışlarını qaldırdı. Sonra yenidən nəzərini onun göbəyinə zillədi, baxışlarını qaldırdı, onun üzünə baxdı və belə dedi: “Siz mənim atamın kölələrindən başqa bir şey deyilsiniz?”. Peyğəmbər onun sərxoş olduğunu anladı geri döndü və bayıra çıxdı. Biz də onunla birgə çıxdıq”. (Buxari 3091, Muslim 5244, 1979/2)
1293. Ənəs İbn Məlik rəvayət edir ki, mən Əbu Təlhənin evində bir içki məclisində içki paylayırdım. O, gün onların şərabı (xurmadan hazırlanan) Fadih adlanan içki idi. Peyğəmbər bir carçıya bel deməyi əmr etdi: “Xəbəriniz olsun ki, şərab haram edilmişdir”. Ənəs deyir ki, Təlhə mənə şərabları çölə boşaltmağı əmr etdi. Mən də çıxıb şərabları boşaltdım. Mədinə küçələrindən su kimi şərab axırdı. Bu an topluluqdan bəzisi: “(Uhud döyüşündə) qarınlarında şərab olduğu halda öldürülənlər nə olacaq?” dedilər. Allah bu ayəni nazil etdi: “İman gətirib yaxşı işlər görənlərə, Allahdan
5246, 1980/3)
Adının Verilməsi
584 1294. Cabir rəvayət edir ki, Peyğəmbər xurma ilə kişmişi (quru üzümü), kal xurma ilə təzə xurmanı qatışdıraraq (satmaqdan) nəhy etdi”. (Buxari 5601, Muslim 5261, 1986/17)
1295. Əbu Qətadə demişdir: “Peyğəmbər yetişmiş xurma ilə kal xurmanı, habelə xurma ilə kişmişi qatışdırıb (şirə) çəkməyi qadağan etmişdir. Bunların hər birinin şirəsi ayrı-ayrı çəkilməlidir.” (Buxari 5602, Muslim 5269, 1988/24)
Hazırlamağın Qadağn Edilməsi, Bunun Nəsh Edilməsi Və Sərxoşluq Vermədikcə Bu Gün Halal Olması
1296. Ənəs İbn Məlik rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Dubbə və Muzaffə adlanan qablarda (şirə, içki) qoymayın”. Əbu Hureyrə deyir ki, bu iki qabla bərabər: “Hantəm və Nakir adında qabları da qatardı”. (Buxari 5587, Muslim 5283, 1993/31)
1297. Əli rəvayət edir ki, Peyğəmbər Dubbə və Muzaffə adlanan qablardan nəhy etdi”. (Buxari 5594, Muslim 5286, 5288, 1994/34)
1298. İbrahim ən-Nəhai deyir ki, mən Əsvəd əl-Yəziddən soruşdum: “Sən möminlərin anası Aişədən hansı qablar içərisində şirə saxlanılmaz deyə soruşdunmu?”. Əsvəd: “Bəli, mən ey möminlərin anası! Peyğəmbər hansı
585 qabların içərisində şərab saxlamağı nəht etdi?”. Aişə: “Ev əhlinə Dubbə və Muzəffə adlanan qablarda şirə (şərab) saxlamağı qadağan etdi. Ravi deyir ki, Aişə
söyləyirəm, sənə eşitmədiyim bir şeyimi söyləyim” dedi. (Buxari 5595, Muslim 5287, 1995/35)
105 heyəti Rəsulullahin hüzuruna gələrək dedilər: «Ya Rəsulullah! Bizlər Rabia qəbiləsindənik. Səninlə bizim aramızda Mudar kafirlərindən ibarət bir qəbilə maneə olmuşdur. Buna görə də sənin yanına yalnız Haram aylarda 106
gələ bilirik. Buna görə də bizə qəti bir əmr ver ki, onu yerinə yetirək və həm də geridə qalanlara onu dəvət edək Cənnətə girək. Rəsulullah onlara dörd şeyi əmr etdi və dörd şeydən də çəkindirdi. Rəsulullah: «Bir və tək olaraq Allaha iman etməyinizi əmr edirəm. Bir və tək olaraq Allaha iman etməyin nə olduğunu bilirsinizmi?» Onlar Allah və Rəsulu daha gözəl bilir!». O, buyurdu: «Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah olmadığına, Muhəmmədin onun Rəsulu olduğuna şəhadət etmək, namaz qılmaq, zəkat vermək və qənimətin 1/5-ni verməkdir. Sizləri Dubbadan, Hantəmdən, Nakirdən və Muzzafərdən çəkindirirəm» 107
(Buxari 1398, 3510, Muslim 124, 5293, 5317, 17/23)
105 Bu heyət Hudeybiyyə sülhündən sonra Məkkə fəthindən bir az əvvəl Peyğəmbər yanına gəlmişlər. Heyətin böyüyü Munziru İbn Aiz əl-Əsəri idi. Munzirin üzündə qılınc və ya bıçaq izi olduğu üçün Peyğəmbər onu əl-Əşəcc diyə ləqəbləndirmişdir. Bundan sonra o, kimsə AbdulQays Əşəcci ləqəbi ilə şöhrət tapmışdır. Heyəti sayı barəsində bir çox rəqəmlər vardır. 14, 40, 50 nəfərə qədər olduğu da söylənilir. 106
Haram Aylar – «Həqiqətən Allah yanında ayların sayı göyləri və yeri yaratdığı gündən bəri Allahın kitabında on ikidir. Onlardan dördü (Rəcəb, Zülqədə, Zülhiccə və Məhərrəm) haram aylardır. Bu doğru dindir. Ona görə də həmən aylarda özünüzə zülm etməyin. Müşriklərin hamısı sizinlə vuruşduqları kimi siz də onlarla vuruşun və bilin ki, Allah müttəqilərlədir!». (ət-Tövbə 36). Bu aylarda döyüşlər etmək, hücum etmək, ozünə zülm etmək qadağan edilmişdir. Məhz buna görə də bu ayları haram aylar adlandırırlar. 107 Bu adları çəkilən dörd kəlimə o, qövmün içərisində şərab düzəltdikləri qabların adlarıdır. Dubba – içi ovulmuş balqabaqdır, Hantəm – saxsıdan düzəldilmiş qabdır, Nakir – içi ovulmuş ağac parçasıdır ki, içərisinə kiçik xurmalardan atır. Sonra içərisinə su tökərdilər. Bir müddətdən sonra onu şərab olaraq alırdılar. Muqayyər – qır sürtülən qabdır. Buxari, Müslim.
586 1300. Abdullah İbn Amr demişdir: “Peyğəmbər (şərab hazırlanan) qablardan istifadə etməyi qadağan etdikdə (bəziləri) Peyğəmbərə dedilər: “Hər kəs (lazımi) qab tapa bilmir.” Bundan sonra Peyğəmbər (yan-yörəsinə) qatran sürtülməmiş cürdəklərdən istifadə etməyə rüsxət verdi.” (Buxari 5593, Muslim 5328, 2000/66)
Yüklə 5,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|