Navoiyning tasavvufiy qarashlari deyarli barcha asarlarining ruhiga singgan bo’lsa-da, maxsus
«Lisonut-tayr»da
borliq va ilohiyot haqaidagi qarashlarini, inson, tabiat va hayot haqidagi
fikrlarini qushlar tili va sarguzashtlari orqali bayon qilgan.
O’zbekiston mustaqillikka erishganidan so’ng Navoiy asarlarini diniy va so’fiylik jihatidan
o’rganish kengaydi, ular ob’ektiv va ilmiy bahosini olmoqda.
«Arbain»
,
«Munojot»
kabi asarlari
chop etildi. Jomiyning
«Nafahotul-uns min hazarotil-quds»
tazkirasini tarjima qilib va to’ldirib,
so’z yuritilgan 618ta shayxlar sonini 770 taga yetkazdi.
Dostları ilə paylaş: 
