14
(ammiak, karbamid va azot kislota tuzi) birikmalar ko‘rinishida iste‗mol qiladi.
Gumus tarkibida azot ko‘pincha 3-5%, kam holatlarda 10% gacha tashkil etadi.
Azot birikmasi suvda oson eriydi, shuning uchun atmosfera yog‘inlari va
sizot suvlari uni to‘proq tarkibidan yuvadi. To‘proqda azotning kamayib
ketishini
boshqa sababi, qishloq xo‘jaligi ekinlari orqali chikib ketishidir.
Shuning uchun to‘proq tarkibiga doimiy azot tarkibli o‘g‘itlar kiritiladi.
Insonning azotni yillik iste‗mol qilish me‗yori 5 kg teng, shuning uchun
insonning normal ehtiyoji uchun xar yili 30-32 mln.t. azot talab etiladi.
Azotning tabiiy aylanish sxemasi 5.2 rasmda ko‘rsatilgan.
2-rasm. Tabiatda azot aylanishining soddalashgan sxemasi.
Atmosferada azot denitrifikatsiya jaryonida (nitrat va nitritlarning
molekulyarli azotgacha biokimyoviy qayta tiklanishi), vulkon gazlari va sanoat
chiqindilaridan (tutun, chiqindi gazlar) paydo bo‘ladi. Denetrifikatsiya asosan,
Psendomonus and Micrococcus mikrooorganizmlar
turi orqali amalga
oshiriladi.
Havodan azotni o‘zlashtirish azotfiksatsiya jaryonida, bakteriyalar va suv
o‘tlari orqali (ko‘k-yashil o‘simliklar), atmosferada foto – va elektrofikatsiya
(m: momaqaldiroq) va sanoatda ammiakini sintezlashda sodir bo‘ladi.
Azotfikatsiya azotbakteriya deb nomlangan
hayot faoliyatida amalga
oshadi. Ba‗zi bir bakteriyalar o‘simliklar ildiziga joylashib tavsif-li tugunchalar
hosil qilganligi uchun klub bakteriyalar nomini olgan.
15
Azot birikmalarining o‘simlik uchun foydalanish imkoniyati bor bo‘lgan
qismi oqsilning parchalanishidan hosil bo‘ladi. Bu jarayon bir qancha
bosqichlardan iborat. Birinchi bosqichda, mikroorganizmlar
ishlab chiqadigan
proteaz fermentlari ta‗sirida, oqsillar aminokislotagacha parchalanadi. Ikkinchi
bosqichda, bakteriyalar ta‗siri ostida, aktinomitset va aminokislota qo‘ziqorini
parchalanishida ammiak hosil qiladi. Shuning uchun ushbu bosqich
ammonifikatsiya deb nomlanadi.
Ammonikatsiyada boshqa moddalar ham hosil bo‘lib, ularning ko‘pchilligi
yoqimsiz hidga (sulfid kislotasi, indol, markaptan) ega bo‘ladi, shuning uchun
oksillarning parchalanishi ko‘pincha chirish deb ataladi.
Ajralib chiqqan ammiak ko‘pincha o‘simliklarni oziqlantirish uchun
foydalaniladi, qolgan qismi bakteriyalar yordamida
kislorod ishtirokida avval
azotli kislotaga (yoki nitritlarga) keyin esa azotgacha (yoki nitratgacha)
oksidlanadi. Bu bosqichda azotga aylanish nitrifikatsiya deb ataladi.
Netrifikatsiya reaktsiyasida energiya ajralib chiqadi va undan bakteriyalar
o‘zining hayot faoliyatida foydalanadi, ya‗ni ular xemoavtotroflardir.
Dostları ilə paylaş: