Turli sharoitlarda nafas olish.
Jismoniy ish paytida nafas olish. Jismoniy ishning boshlanishi bilan muskullarda
moddalar almashishi tezlasha boshlaydi. Natijada kislotali mahsulotlar ko’proq hosil
bo’lib, qonda to’planadi.
Muskul bir muncha tezroq qisqara boshlashi bilan unga keltirilayotgan kislorod
hosil bo’layotgan kislotali moddalarni oksidlab ulgura olmay qoladi. Oqibatda bu
kislotali moddalar muskullardagi retseptorlarni qitiqlab va bevosita qon orqali
gumoral yo’l bilan ta’sir etib, nafas markazini qo’zg’atadi. Natijada nafas tezlashadi.
Keyinchalik, o’pka ventilyatsiyasi, minutlik hajmining oshishi, qon
aylanishining tezlashuvi tufayli qondagi ortiqcha karbonat angidrid chiqarib
yuboriladi va shu vaqtda hosil bo’layotgan kislotali moddalarni keltirayotgan kislorod
oksidlab ulgura boshlaydi, ya’ni hosil bo’layotgan kislotali moddalar bilan
keltirilayotgan kislorod miqdori o’zaro muvozanatlashadi. Shunga ko’ra nafas bir
muncha siyraklashadi. Jismoniy ish ya’ni muskul faoliyatining dastlabki davrida hosil
bo’lib, parchalanmay qolgan sut kislota va kislotali boshqa mahsulotlar muskulning
faolligi to’xtaganidan keyin parchalanadi. Shu sababli organizm ishdan to’xtagandan
keyin ham bir oz vaqt davomida nafasi va yurak ishi tezlashgan bo’ladi. Muskul faol
ishlab turgan paytda unda kechayotgan oksidlanish jarayonlarining to’la amalga
oshirishda muskul mioglobinining ahamiyati juda katta. Bu pigmentning kislorod
biriktirish qobiliyati gemoglobinga qaraganda ancha yuqori bo’lganligi sababli shu
modda ko’p bo’ladigan muskullarda –yurak,jag’ muskullari, qushlarning qanot
muskullari va boshqalarda bir muncha zahira kislorod to’planadi va muskullarning
faol ishiga sarflanadi. Jismoniy ish paytida muskullardagi oksidlanish jarayonlarning
yaxshi va to’la amalga oshirishda organizmning chiniqqanligi ham katta ahamiyatga
ega. Binobarin, to’g’ri muntazam ravishda me’yori bilan ish bajarib yurgan, ya’ni
yaxshi chiniqtirilgan organizmlar ish bajarayotganda faol kapillyarlarning soni darhol
oshadi, bu esa organizm muskullarida oksidlanish jarayonlarining yaxshi amalga
oshishini ta’minlaydigan omildir. Jismoniy ish bajarayotgan organizm nafasining
boshqarilishida bosh miya yarim sharlarining po’stlog’i ham ishtirok etadi. Ilgari
ishlab yurgan organizmlarda ish boshlanishi oldidan nafasning tezlashishi ana
shundan darak beradigan shartli reflektor aktdir. Organizmni ishga tayyorlash,
odatdagi ishlaydigan joyiga olib kelish kabi “shartli ta’sirlarning o’zi ham hayvonda
hali ish boshlamasdan oldinroq xuddi ish paytidagidek yurak ishi, nafasning
tezlashuviga, o’pka ventilyatsiyasi va minutlik hajmining ortishiga sabab bo’ladi.
Atmosfera bosimi o’zgargan sharoitlarda nafas olish. Dengiz sathidan qancha
balandlikka ko’tarila borilsa, atmosfera bosimi shuncha pasayib boradi. Masalan,
3000metr balandlikda alveola havosidagi kislorodning parchalanish ini 55-56ml. ga
tenglashib qoladi, natijada qondagi kislorodning parsial bosimi ham pasayib ketadi.
Shunga ko’ra nafas tezlashib o’pka ventilyatsiyasi kuchayadi (giperventilyatsiya).
O’pka ventilyatsiyasining kuchayishi, qondan ko’p miqdorda karbonat angidridning
chiqarib yuborilishi natijasida qonda karbonat kislota kamayib ketadi. Oqibatda nafas
markazining qo’zg’alishi pasayib, nafas tezligi, chuqurligi va ritmi buziladi. Qonda
karbonat kislotaning juda kamayib ketishi qondagi kislota-ishqor muvozanatining
ishqoriy tomonga surilishiga, natijada gaz alkolozining kelib chiqishiga olib keladi.
4500-5000metr balandlikda “tog’ kasali”paydo bo’ladi. Bu vaqtda oliy nerv faoliyati
buziladi, nafas va qon aylanish sistemalarining ishi izidan chiqa boshlaydi.
Charchoqlik, bosh og’rig’i paydo bo’ladi, ko’z xiralashib, quloq og’ir tortadi,
o’pkaning tiriklik sig’imi kamayadi. Barometrik bosimi pasaygan sharoitga organizm
faol moslashishga harakat qiladi. Jumladan, qon aylanishi tezlashadi, yurakning
minutlik hajmi oshadi, qonda eritrotsitlar, demak, gemoglobin ko’payadi, miya va
boshqa hayotiy muhim organlarning qon bilan ta’minlanishi kuchayadi. Bu moslanish
jarayonlari hayvon toqqa chiqa boshlashi bilan kuzatila borib, ma’lum chegaragacha
davom etadi. Hayvon atmosfera bosimi past joyda uzoq yashasa, organizmdagi
jarayonlar ana shu past bosim sharoitiga moslashadi (adaptatsiya). Organizmdagi
jarayonlar buzilmasligi uchun balandlikka-toqqa asta-sekinlik bilan ko’tarilish
maqsadga muvofiqdir. Bunda organizmda moslanish jarayonlari ro’y berib, ulguradi
va hayotiy jarayonlarning deyarli buzilmasligi ta’minlanadi. Dengiz sathidan pastga
tushilgan sari, atmosfera bosimi ortib boradi. Bunday sharoitda qonda erigan
gazlarning miqdori ham ko’payadi.
Yuqori atmosfera bosimining organizmga ta’siri havo tarkibidagi turli
gazlarning parsial bosimiga bog’liq, jumladan, havo tarkibidagi kislorodning parsial
bosimi bir atmosferaga yetsa, nafas ritmi, chuqurligi o’zgara boshlaydi. Ayrim
hollarda kislorodning toksik ta’siri tufayli nafas bir muncha tezlashib, o’pka
ventilyatsiyasi kuchayadi. Kislorodning parsial bosimi haddan tashqari oshib ketsa,
organizmda turli-tuman o’zgarishlar vujudga kelib, hayvonni titroq bosadi va boshqa
bir qancha ko’ngilsiz hollar ro’y beradi.
Atmosfera bosimining oshishiga yarasha qonda erigan azot gazining miqdori
ham ko’payib boradi. Erigan azotning bir qismi yog’ to’qimalariga o’tadi, nerv
to’qimasi yog’ga boy bo’lganligi sababli bir qism azot unga ham o’tadi.
Chuqurliklarga tushilganda qonda va boshqa to'qimalarda azotning ko’payishi o’z-
o’zidan organizmda ko’ngilsiz hodisalarni hech bir keltirib chiqarmaydi, ammo
barometrik bosim baland joydan birdaniga yuqoriga ko’tarilish hayot uchun ancha
xavflidir. Gap shundaki, yuqoriga ko’tarilgan sari qonda va boshqa to'qimalarda
erigan ortiqcha azot asta-sekin gaz holatiga o’tib, to'qimalardan chiqib keta
boshlaydi. Yuqoriga birdan tezlik bilan chiqariladigan bo’lsa, organizmda erigan
ortiqcha azot ko’plab gaz holatiga o’tib, to’la chiqib ketishiga ulgurmay qoladi va
qonda gaz pufakchalari paydo bo’ladi, bular mayda qon tomirlariga tiqilib qolishi
mumkin. Azot pufakchalari hayot uchun muhim organlarning (miya, yurak, o’pka va
boshqalarning) tomirlariga tiqilib qolsa, bu organlarning qon bilan ta’minlanishi
buzilib, hayvon halok bo’lishi mumkin. Bundan tashqari nerv to'qimalaridan
chiqishga ulgurolmay qolgan gaz pufakchalari qattiq og’riqqa ham sabab bo’ladi
(vodolazlarda kesson kasali). Qayd qilinganlardan ko’rinib turibdiki, chuqur joylarda
atmosfera bosimi yuqori bo’lgandan so’ng, yuqoriga asta-sekinlik bilan chiqish
maqsadga muvofiqdir.
|