AVSTRIYa MAKTABI UNING XUSUSIYaTLARI Avstriya maktabi uning xususiyatlari XIX asrning 70-yillarida iqtisodiy ta`limotlarning nufuzli maktablaridan biri bo`lgan Avstriya maktabi vujudga keldi. Avstriya maktabini sub`ektiv yoki sub`ektiv-psixologik maktab deb ham ataydilar. Uning mafkurachilari qo`llagan usul munosabati bilan unga mana shunday nom berilgan. 70-yillarda Avstriya maktabining asoschisi K.Menger (1840-1921) bu g`oyani rivojlantirib, uni sub`ektiv-psixologik maktabning asosiy nazariyasiga aylantirdi. evgeniy Byom-Baverk (1851-1914), Fridrix Vizer (1851-1926) va boshqalar ham shu nazariyani ishlab chiqdilar. Avstriya maktabining kontseptsiyalari K.Mengerning «Siyosiy iqtisod asoslari» (1871), F.Vizerning «Xo`jalik boyligining kelib chiqishi va asosiy qonunlari to`g`risida» (1884), e.Byom-Baverkning «Kapital va foyda» (1884-89), «Xo`jalik ne`matlari boyligi nazariyasining asoslari» (1886), «K.Marks nazariyasi va uning tanqidi» (1896) va boshqa asarlarida bayon etilgan, Avstriya maktabining ta`limoti Angliya, Germaniya, AQSh va Rossiyada hamda boshqa mamlakatlarda yoyildi. Bu ta`limot iqtisodiyot fanining shundan keyingi rivojiga katta ta`sir o`tkazdi.
Avstriya maktabi iqtisodchilarining asarlarida avvalo siyosiy iqtisod predmeti, uning uslubiy negizlari va tadqiqot usuli to`g`risidagi ta`limot yanada kengaytirildi. Menger va uning tarafdorlari ishlab chiqarish munosabatlarini, ishlab chiqarishning rivojini tartibga soluvchi iqtisodiy qonunlarni siyosiy iqtisod predmetiga kiritmas edilar. Ularning kontseptsiyasiga ko`ra siyosiy iqtisod xo`jalik sub`ekti tajribasining butun xilma-xilligi bilan uni idrok etishni o`rganishi lozim edi. Byom-Baverkning da`vo qilishicha, siyosiy iqtisod sub`ekt hislarida iqtisodiy hodisalarni izohlaydigan ildizlarni izlashi kerak. Alohida xo`jalik tadqiqot ob`ekti qilib olinar va shu xo`jalik jamiyatning eng oddiy tipik elementi deb talqin qilinar edi. Jamiyatdan mo`tlaqo ajralgan shaxs - Robinzon xo`jaligi mana shunday xo`jalikning oliy maqsadi deb atalardi (D.Defoning asarini eslang). Avstriya maktabi kapitalistik xo`jalikni mana shunday eng oddiy elementlarning mexanik yig`indisi deb talqin etardi. Umuman iqtisodiyot qonunlarini o`rganish uchun alohida olingan bir xo`jalik (firma, korxona) misolida shu qonunlarni ko`rib chiqish etarli deb hisoblanardi (mikroiqtisodiyot).
Tadqiqotning bu usuli Robinzonada usuli degan nom oldi. Shu usul yordamida siyosiy iqtisoddan ijtimoiy ishlab chiqarish munosabatlari chiqarib tashlandi, iqtisodiy kategoriyalarning ijtimoiy-sinfiy mazmuni kuchaytirildi, ijtimoiy ishlab chiqarishning roli soddalashtirildi. Robinzonada usuli asosida siyosiy iqtisod tarixiy va sinfiy muayyanlikdan mahrum bo`lar, unda individuallik keng targ`ib qilinardi. Avstriya maktabining namoyandalari ijtimoiy ishlab chiqarish taraqqiyotining ob`ektiv harakterini va unga xos qonunlarni inkor etib, xo`jalik turmushida iqtisodiyotni rivojlantirishda xo`jalik yurituvchi sub`ektlarning faoliyatini belgilaydigan psixologik sabablar hal qiluvchi rol` o`ynaydi, deb da`vo qildilar. Iqtisodiy jarayonlarni mana shunday sub`ektiv-psixologik talqin etish Avstriya maktabi metodologiyasining asosini tashkil qildi.
Avstriya maktabining nazariyotchilari siyosiy iqtisodni ishlab chiqarishni o`rganishdan «xalos» etib, iste`molni birinchi o`ringa qo`ydilar. Ular individlarning moddiy ne`matlarni iste`mol qilishi xo`jalik faoliyatini tashkil etuvchi asosiy omil deb da`vo qilishdi.
Sub`ektivizm va individualizm mehnatning va ijtimoiy ishlab chiqarishning ishlab chiqarish munosabatlarining rolini hamda ijtimoiy ziddiyatlar va sinfiy kurashni inkor etishga hamda soxtalashtirishga asoslangan. Bu qoidalarning tig`i marksizmning ilmiy metodologiyasiga iqtisodiy ta`limotiga qarshi qaratilgan edi.
Avstriya maktabining namoyandalari va avvalo Byom-Baverk qiymatning mehnat nazariyasini K.Marks ta`limotining ilk negizi deb bilib, shu nazariyadagi qo`shimcha qiymat ta`limotiga xuruj qilib, «Kapital»ning birinchi va uchinchi tomlari o`rtasida ziddiyat borligini isbotlashga urindilar (bu haqda oldingi mavzuda aytib o`tilgan edi).
Qadriyat (qimmat) nazariyasi Avstriya maktabining kontseptsiyalarida markaziy o`rinni oldi. Bu nazariya «eng yuqori foydalilik» nomini oldi. Siyosiy iqtisodda qabul qilingan «tovar» va «qiymat» kategoriyalari ijtimoiy mazmundan mahrum bo`lgan ne`mat va qadriyat tushunchalari bilan almashtirildi. K.Menger, e.Byom-Baverk va boshqalar qiymat - ijtimoiy zarur mehnatning ifodasi, mehnat esa uning birdan-bir manbai ekanligi to`g`risidagi qoidani noto`g`ri deb e`lon qildilar. Ular qiymat kategoriyasini sub`ektiv mazmun bilan to`ldirdilar. Uning ustun omili sifatida iste`mol qiymati yoki moddiy ne`matlarning foydaliligi qabul qilinadi. Byom-Baverkning fikricha, Avstriya maktabi iste`mol qiymatiga murojaat etish orqali qadriyatni «lozim bo`lgan daraxtdan ildizning o`zidan» tahlil eta boshladi.
Haqiqatda ham Avstriya maktabi qiymatning yangicha ta`rifini ishlab chiqish yo`lidan bordi. Qiymat iste`mol qiymati bilan belgilanishi mumkin emasligi to`g`risidagi fikrni siyosiy iqtisodning klassiklariyoq o`rtaga tashlagan edilar. Lekin qariyib 200 yil davomida iqtisodiyot fanida bu g`oya etakchi bo`lishi va shunga qaramay, Avstriya maktabi foydalilikda zo`r berib qadriyatning sub`ektiv nazariyasini yaratdi. Foydalilik deganda Byom-Baverk moddiy ne`matlarning umumiy xususiyatini tushunar edi. Bu xususiyat moddiy ne`matlarning shaxslar farovonligiga ehtiyojlarning qondirilishiga munosabati bilan belgilanadi, deb hisoblar edi. Qiymat qimmat va qadriyat tushunchasi bilan almashtiriladi.
Qadriyatning vujudga kelishi mehnatdan va ishlab chiqarishdan ajratib talqin etilar edi. Ne`matning foydaliligi uning asosi deb hisoblanardi. Byom-Baverk foydalilikning ikki turini: oddiy (mavhum) va malakali (aniq) turini bir-biridan farq qilardi. Mavhum foydalilik mo`l-ko`l bo`lgan moddiy ne`matlarga xos bo`lgan umuman foydalilik deb ta`riflanar edi. Bu holatda ne`mat birligining foydaliligi 0 dan iborat deb hisoblanardi (daryo enida suv, havo va boshqalar). Zahiralari cheklangan ne`mat malakali foydalilik deb ta`riflanar, bu ne`matlarning hatto birlik hajmida kamayishi ham shaxsning farovonligiga ta`sir qiladi, deb uqtirilardi. Foydalilikning bunday bo`linishi moddiy ne`matlar qadriyatining vujudga kelishi bilan bog`liq qilib qo`yilar edi. Hamma ne`matlar emas, balki miqdori cheklangan ne`matlarnigina Avstriya maktabining iqtisodchilari qadriyatga ega bo`ladi, deb hisoblashardi. Ularning nazarida mana shu qadriyatlargina ayirboshlanishi mumkin edi. Byom-Baverkning fikricha, qadriyatning vujudga kelishi uchun noyob foydalilik bilan birga qo`shilishi zarur, ammo mutlaq noyoblik emas, balki mazkur turdagi buyumlarga bo`lgan mavjud ehtiyojning miqyosiga qiyosan «nisbiy» noyoblik nazarda to`tilardi.
Qadriyatning hosil bo`lishida Byom-Baverk ikki bosqichni alohida ko`rsatdi, birinchi bosqichni u sub`ektiv qadriyatning hosil bo`lishi bilan bog`ladi, bunda u ne`matning shaxs ehtiyojlarini qondirishda qanday rol` o`ynashiga qarab, shu sub`ekt ne`matga beradigan shaxsiy baho nazarda to`tilar edi. Agar foydalilik mavhum bo`lsa, u holda ne`mat baho olmaydi va uning sub`ektiv qadriyati 0 ga teng bo`ladi. Sersuv buloq yonida turgan kishi uchun bir stakan suv bunga misol qilib ko`rsatildi. Ammo, sahroga borib qolgan kishi uchun o`sha bir stakan suvning o`zi aniq foydalilik kasb etadi. Shaxsning farovonligigina emas, uning hayoti ham shu suv bilan bog`liq bo`lishi mumkin. Bu holatda bir stakan suv sub`ektiv qadriyatga ega bo`ladi. Byom-Baverkning fikricha, moddiy ne`matlar tufayli insonga keltirilgan foydaning miqdori ham shu ne`matlar qadr-qimmatining o`lchovidir. Qiymatni iste`mol qiymati bilan aynan bir narsa deb talqin etish (aslida almashuv qiymati ham bor) foydalilik qiymatini aniqlash Avstriya maktabidan avval ham siyosiy iqtisodda ma`lum edi. Avstriya maktabining nazariyotchilari bu printsipni matematikadan olingan me`yor tushunchasi bilan to`ldirdilar. Qadriyat negizi sifatida endi shunchaki foydalilik emas, balki shaxsning eng kam ehtiyojini qondiradigan eng yuqori (oxirgi qatordagi) foydalilik tushunchasi ishlatila boshlandi. Byom-Baverkning ta`biricha, buyumning qadriyati uning eng yuqori me`yoriy foyda miqdori bilan o`lchanadi, bunda xo`jalik ne`matlari muayyan turidan olinadigan eng oz naf nazarda tutiladi. Buni Robinzon etishtirgan besh qop don misolida ko`rish mumkin, bir qopi oziqqa, ikki qopi urug`likka, ikki qopi em uchun va hokazo. Byom-Baverk bu «qonun»ning amal qilishini besh qop don hosili olgan shaxsning xo`jaligi misolida ko`rsatadi. Hamma qoplardagi donning sifati va vazni teppa-teng. Biroq, Byom-Baverknig nazariyasiga ko`ra, bir qop donning sub`ektiv qadriyati kamayib boruvchi foydalilik printsipi asosida belgilanishi kerak. Birinchi qop don shaxsning eng zarur hayotiy ehtiyojini qondiradi va shu sababli eng ko`p foydalilikka ega bo`ladi. Keyingi qoplarning foydaliligi kamayib boradi. To`tiqushni boqishga mo`ljallangan so`nggi qop ham foydalilikka ega bo`ladi. Ana shu so`nggi qop don mazkur moddiy ne`mat birligining sub`ektiv qadriyatini belgilaydi. Barcha mavjud don zapasi besh qop bo`lgan taqdirda bir qop donning qadriyati to`tiqush boqish qiymatiga teng bo`ladi, deb da`vo qiladi Byom-Baverk. Bu misollar turkumini eyilayotgan beshta olma misolida va boshqalarda ham ko`rish mumkin.
Byom-Baverk qadriyat hosil bo`lishidagi ikkinchi bosqichni «ob`ektiv qadriyat» bilan bog`ladi. U mazkur bosqichni talab va taklif xususidagi mavjud eski nazariya asosida izohladi. Ob`ektiv qadriyatning hosil bo`lishini talab va taklifning stixiyali nisbati davomida bozordagi sub`ektiv baholarni baravarlashtirishdan iborat qilib qo`yildi, shuning natijasida yangi, o`rtacha qadriyat paydo bo`lib, mana shu ob`ektiv miqdor deb ko`rsatildi.
Shunday qilib, Avstriya maktabining iqtisodchilari ilmiy nazariyaning qiymat tovarlarning ob`ektiv xususiyati bo`lib, mana shu xususiyat bu tovarlarning ichki mazmunini belgilaydi, degan tub qoidasini rad etish orqali qiymat hosil bo`lishi jarayonini yangicha talqin etadilar. Ular buni baho beruvchilik mulohazalariga va individlarning psixologiyasiga bog`liq bo`lgan sub`ektiv kategoriyaga aylantirib qo`ydilar. Bu esa navbatdagi yangi nazariya edi, bu nazariyani yaratuvchilar qiymatni u hosil bo`ladigan sharoit va manbadan - ishlab chiqarish va mehnat sohasidan bo`tunlay ajratib qo`ydilar. Byom-Baverkning hamma mulohazalari haqiqiy jarayonni oydinlashtiradigan, ushbu kategoriyada ifodalanadigan ishlab chiqarish munosabatlarini kengaytiradigan fikrlar asosiga qurilgan edi.
«Eng yuqori foydalilik» nazariyasi Avstriya maktabi va boshqa iqtisodiyot kontseptsiyalari uchun asos bo`ldi, bu kontseptsiyalar esa kapitalizm sharoitida iqtisodiyotning ijtimoiy mazmunini kuchsizlantiruvchi, uning sinfiy harakterini inkor etuvchi bir narsadir. Byom-Baverkning ta`biricha, qadriyat to`g`risidagi ta`limot daromadni taqsimlash, shu jumladan er rentasi, ish haqi, kapitaldan olinadigan foyda to`g`risidagi butun o`z doktrinasining markaziy bandidir.
Avstriya maktabining taqsimlash nazariyasi bir qancha mavjud kontseptsiyalarni: J.B.Seyning ishlab chiqarishning uch omili, taqsimot kontseptsiyasini, «eng yuqori foydalilik» nazariyasini o`z ichiga oladi. Bu o`rinda ishlab chiqarish omillari unumli ne`matlar deb atalgan. Ularning har biriga (er, kapital va mehnatga) olingan iste`mol ne`matlarining muayyan qismi muvofiq keladi. Taqsimotning mana shu o`ziga xos kontseptsiyasi kapitalistik ekspluatatsiyani o`zgalar mehnatining kapitalistlar tomonidan o`zlashtirib olinishini inkor etadi. U kelajakdagi ne`matlar va kapitalistning iste`moldan «tiyilishi»ga nisbatan haqiqiy ne`matlarni har xil baholash asosida foydani oqlaydi. Bu o`rinda foyda kapitalistning haqiqiy ne`matlarni iste`mol qilishdan «tiyilishi» uchun va o`z kapitali bilan bo`lajak ne`matlarni hozirgi ne`matlarga aylantirishni ta`minlaganligi uchun «mukofot» deb ko`rsatiladi. Shunday qilib, taqsimot nazariyasida ham muayyan sinfiy maqsadlarni ko`zlaydigan yangicha xulosalar bor.
Avstriya maktabining uslubiyati ham, iqtisodiy nazariyalari ham tarixdan tashqari yondashuv asosida yaratilgandir. Bu metodologiya va nazariyalar kapitalistik tovar xo`jaligi sharoitlarida jamiyatning sinfiy strukturasini e`tibordan chetda qoldirib, ishlab chiqarishdan iste`molni ustun qo`yadi. Marjinalizm asoschilari qo`llagan sabab-oqibat asosidagi iqtisodiy tahlil (analiz) oddiy mantiqiy xulosalarning yuzaga kelishiga sabab bo`ldi, bu esa ularni real kapitalizmdan o`zoqlashishga olib keldi. Biroq, yuqorida qayd etilgan xususiyatlarni aytish bilan birga biz bu maktab namoyandalarining shu uslublari natijasiz va ularning kontseptsiyalari to`g`ri ilmiy xulosalar bermadi, demoqchi emasmiz. Aksincha, kapitalistik bozor muammolarini anglashda va ayniqsa iqtisodiy fanga e`tiborni iste`mol va talabni to`laroq qondirishga qaratishda bu maktabning xizmatlari kattadir.
Bu maktabning kontseptsiyalari kapitalistik xo`jalik tizimining eng muqaddas narsasi - xususiy sohibkorlik, erkin bozor, raqobat va shu kabilar posbonligida turgan iqtisodiyot bundan keyingi rivojlanishiga katta ta`sir o`tkazdi. Avstriya maktabining uslubiyati ayniqsa matematik maktab va umuman hozirgi zamon iqtisodiy maktablarining shakllanishida katta rol` o`ynagan. Bu yo`nalish yangi klassik oqimning keng rivojlanishida alohida o`rinni egalladi.
Lekin shuni ham ta`kidlash zarurki, «eng yuqori foydalilik» nazariyasi yangi tashkil bo`layotgan nazariy maktablar uchun ilk manba rolini o`ynadi. «Eng yuqori (chegaraviy) foydalilik» nazariyasining neoklassik (yangi klassik) varianti ingliz iqtisodchisi A.Marshall boshchiligida «eng yuqori foydalilik» nazariyasini «ishlab chiqarish chiqimlari» nazariyasi bilan qo`shib, yangi ilmiy nazariya vujudga keltirilganligida o`z aksini topdi.
Eng yuqori naf nazariyasining U. Jevons tomonidan izohlanishi