Ayfer Kara hayatin iÇİnden yabancılar İçin Türkçe Metinler (A2-B1) Minsk «Kolorgrad»

câhil 
ve basit bir 
melezd
i. Köpek, sırtındaki yarasını yaladı ve sanki hiçbir şey 
olmamış gibi kuyruğunu salladı ve kurda havladı. Kurt bir köpek gibi 
hırladı
ve ondan 
kaçtı. Köpek onu tâkip ediyordu. Kurt etrafına baktı, köpeğe hırladı ve dişlerini 
şıklatt
ı.
Köpek şaşkınlıkla durdu ve 
muhtemelen
, onunla oynadığına karar verdikten sonra 
ağzını kışlık kulübeye doğru uzattı ve sanki annesi Arapka’yı kendisiyle ve kurtla 
oynamaya dâvet ediyormuş gibi tiz
ve neşeli bir şekilde havlamaya başladı.
Zaten gün ışıyordu ve kurt sık kavak ağaçlarının arasında ilerlerken her kavak ağacı 
açıkça görülüyordu ve kara orman tavuğu çoktan uyanmıştı; çalı horozları köpek 
yavrusunun dikkatsiz zıplamalarından ve havlamalarından rahatsız oluyorlar ve 

---

157 
çırpınıyorlard
ı. Kurt, “Neden peşimden koşuyor? Onu yememi istiyor gâlibâ” diye 
düşündü, kızgındı.
Yaklaşık üç yıl önce, şiddetli bir fırtına sırasında, uzun ve yaşlı bir çam ağacının kökleri 
sökülmüş
, bu yüzden burada bir çukur oluşmuştu. Kurt bu delikte yaşıyordu. Şimdi bu 
çukurun dibinde yapraklar, 
yosunl
ar ve kurt yavrularının oynadığı kemikler ve boğa 
boynuzları vardı. Yavrular çoktan uyanmışlardı ve üçü de birbirlerine çok benziyorlardı, 
deliğin ağzında yan yana duruyorlar ve geri dönen annelerine bakarak kuyruklarını 
sallıyorlardı. Yavru köpek onları görünce uzakta durdu ve onlara uzun bir süre baktı; 
yavruların da kendine dikkatle
baktıklarını fark ederek, onlara yabancıymış gibi öfkeyle 
havlamaya başladı.
Çoktan hava 
ağarmış
ve güneş 
doğmuştu
, her yerde karlar
 
parlıyordu
ve o hâlâ 
uzakta durup havlıyordu. Yavrular, annelerini emiyorlardı,