riyâkâr , maske
suratlı ne çok tanıdık yüz var. Acılar,
gülmeler, gözyaşları, sevgiler ne
kadar
suni ! Vitrin mankenleri gibi. Sıcak ve gerçekçi
olmayan sarılmalardan, el sıkışmalarından, rutinleşmiş
kol kola girmelerden ve
menfaatçi yaklaşımlardan nefret ederim. Aile ilişkilerinde bile âile bireylerinin
menfaatleri ilişkileri bozuyor. Örneğin, benim âilem beni ve benim imkânlarımı kendileri
için kullandılar. Onların ihtiyâçlarını karşılamam için benim
özgürlüğüm e
engel ol dular.
Hayâtımda bundan sonra
menfaat e dayalı ilişkiler değil, saf ve samimî ilişkiler istiyorum.
Ailemi kendim seçmedim ama arkadaşlarımı kendim seçiyorum. Benim çok iyi
arkadaşlarım var, bana dâimâ küçük sürprizler yapıyorlar, doğum günlerimi
unutmuyorlar. Canım sıkıldığı zaman beni kahve içmeye dâvet ediyorlar. Arkadaşlarım
benimle rekâbete giriyorsa hemen onlardan uzaklaşıyorum, “Dünyânın en iyisi, en güzeli
ve en özel kişisi
siz olun ama beni rahat bırakın!” diyorum.
Natalya: Rusya’da çok az arkadaşım ve akrabâm var. Ekaterinburg’da bir kuzenim var.
Onunla bayramlarda yazışıyoruz. Babamı beş yıl önce kaybettim. Annem Moskova’da
yaşıyor. Annemin de sâdece bir kuzeni var. O bir İtalyan’la evli ve İtalya’da yaşıyor. Ben
ülkemden uzaklarda Antalya’da yaşıyorum. Antalya yaşamak için uygun bir
iklim e sâhip
olduğu için burada çok fazla Rus yaşıyor. Benim Antalya’da tanıştığım üç Rus arkadaşım
var, onlarla haftada iki gün buluşuyorum, yalnız değilim ama ben ilkokul birinci sınıftan
itibâren uzun yıllar arkadaşlık ettiğim iki arkadaşımı, Katya ve Maşa’yı çok özlüyorum.
117
Onlarla sosyal medyadan hemen her gün yazıştığım hâlde bu bana yetmiyor. Biz
birbirimize karşı doğal ve içteniz, hâlâ bütün dertlerimizi, sevinçlerimizi ve üzüntülerimizi
paylaşırız. Onlarla okul yıllarında aynı sıralarda