136
sinirlendirip kaçıyorlardı. Bir gün Şehribân bu çocuklardan birinin peşinden koştu, çocuk
yere düştü, Şehribân onu ısırmadı, koşarak gidip çocuğu yerden kaldırdım. Çocuk yere
düştüğünde dizleri kanamıştı. Çocuğun babası bu olayı duyunca köpeklerin peşine düştü,
her gördüğü yerde Şehriban’ı ve diğer köpekleri taşlıyordu. Adam köpeklere zehirli
yiyecek bile vermiş, büyük köpekler yememiş, yavru köpekler yiyip
zehirlen
mişti. Her
birinin cesedi (Kötü ve merhametsiz insanların deyimiyle
leş
leri) çam
ağaçlarının altında
ağızları köpürmüş ve karınları
göğer
miş bir şekilde duruyordu. Bu yavruları görünce göz
yaşlarımı tutamadım. Bundan birkaç gün sonra çocuğun babası Şehribân’a kamyonetiyle
çarpmış; metrelerce sürüklemiş,
köpeğin acı cığlıklarını mahalledekiler duymuştu. Olayı
görenlerden Nuri amca, adamın
kasıtlı
olarak Şehribân’ı öldürdüğünü, kanlar içinde
kalan Şehriban’ın 4
-
5 saat boyunca acı çekip, inlediğini ve hayata gözlerini yumduğunu
anlattı. Şehriban’ın bu acı ölümü bende derin bir iz bıraktı, şimdi onu çok iyi bir dost
olarak özlemle hatırlıyorum.
Linda:
Benim adım Linda, 15 Mayıs 2008 yılında dünyâya geldim. Annem Şakira çok ufak
tefek ve sevgi dolu bir anneydi. Babamı tanımıyorum. Benden başka iki kardeşim daha
vardı. Onlara ne olduğunu hiç öğrenemedim. Annem bizi çok severdi, onun göğsüne
başımızı koyar
em
erken uyuya kalırdık. Daha bir aylık bile değildik, sâhibim, “Ben
bunlara
bakamam, evi kirletiyorlar” dedi. Beni bir veterinere verdiler. Veterinerin kliniği çok sıcak
ve bunaltıcıydı. Gece orada tek başıma kalıyordum, korkuyordum ve ağlıyordum.
Veteriner beni
Dostları ilə paylaş: 
