RSFSR ilə Azərbaycan SSR arasında müqavilə. Gənc respublikanın
gərgin daxili və xaric i vəziyyəti bütün sovet respublika ları ilə, ilk növbədə
RSFSR-lə dostluq münasibətləri və iqtisadi əlaqələ r yaradılmasın ı tələb ed irdi.
KeçmiĢ çar Rusiyasının ucqarlarında yaĢayan bütün xalqlar kimi,
Azərbaycan xalq ı da ü mid edirdi ki, təzə quruluĢ Ģəraitində onların arasında
tamamilə yeni münasibətlərin baĢlanğıcı qoyulacaq, rus xalqı ilə keçmiĢdə
Rusiyanın əsarətində olan xalq lar arasında tam azadlıq və müstəqillik zəmin ində
bərabər hüquqlu münasibətlər yaranacaq. V.Ġ.Len in yazırd ı: "Rus olmayan
millətlərin hamısına biz onların ö zünə məxsus respublikalar və ya mu xtar
53
vilayətlər vermiĢik"
79
.
Ancaq
bu
"qeyri-rus
millətlər" əslində "öz
respublikaların ın" yalnız "sovet" atributlarının sahibi olaraq qa ldılar.
1920-c i il mayın 20-də RK(b)P MK-nın qəbul etdiyi qərarda deyilirdi:
G.Çiçerinə tapĢırılsın ki, qarĢılıq lı münasibətləri müəyyənləĢdirmək üçün
danıĢıqlara baĢlamaq təklifi ilə A zərbaycan sovet hökumətinə mü raciət etsin.
Cavab alındıqdan sonra Krestinski, Çiçerin yoldaĢlardan, AXTġ-n in və hərbi
idarənin nümayəndələrindən ibarət komissiya təyin olunsun. Xalq Milli ĠĢlər
Ko missarlığının nü mayəndəsi yol. Ka minskiyə ko missiyada iĢtirak et məyə ica zə
verilsin.
RSFSR höku məti Xalq Xarici ĠĢlər Ko missarı G.V.Çiçerin öz imzası ilə
Azərbaycan SSR höku mətinin baĢçısı N.N.Nərimanova xüsusi nota göndərərək,
"ümu mi məqsədlərə nail olmaq naminə öz müntəzəm əməkdaĢlığı yolunda hər
iki Respublikanın b irgə fəa liyyətini asanlaĢdıran daimi qarĢılıqlı münasibət
formaları yaratmaq haqqında" danıĢıqlara baĢlamağ ı təklif etdi
80
. Notada
danıĢıqlar aparmaq üçün Moskvaya respublikadan daimi nümayəndə
göndərməyin vacibliyi göstərilirdi. Notada deyilird i: " Rusiyanın sovet hökuməti
zənn edir ki, məqsədlərimizin birliyi və fəhlə -kəndli quruluĢunun həmrəy liy i,
təbii, hər iki qardaĢ respublikan ı - Rusiya və Azərbaycan respublikalarını
rəsmiləĢdirilmiĢ sarsılmaz əlaqələr yaradılmasına gətirib çıxara bilər və bu
əlaqələr ü mu mi sovet siyasəti yolunda daimi əməkdaĢlığı asanlaĢdırar
81
.
G.V.Çiçerinin notası tezliklə qə zetlər vasitəsilə bəyan edildi. 1920-c i il
iyulun 13-də isə AK(b)P MK bürosu siyasi, hərbi və iqtisadi xara kterli bir sıra
məsələ ləri aydınlaĢdırmaq üçün Azərbaycan SSR-in nümayəndəsi kimi
Moskvaya - RSFSR Xa lq Ko mis rla rı Sovetinə gedəcək B.A.ġahta xtınskin in
məruzəsi haqqında məsələni mü zakirə etdi. Azərbaycan SSR ilə RSFSR
arasında qarĢılıq lı münasibətlər və B.A.ġahtaxtınskiyə veriləcək direktivlər
barəsində məsələlər iyulun 15-də AK(b)P M K bürosunda yenidən ınüzakirə
olundu və büro xüsusi ko missiyaya təklif etdi ki, Azərbaycan SSR-in RSFSR-
dəki nü mayəndəsi B.A.ġahtaxtınski üçün direktivlərin müddəaların ı iĢləyib
hazırlasın
82
.
1920-c i il iyulun 15-də Azərbaycan Ġnqilab Ko mitəsi xalq ədliyyə
ko missarı B.A.ġahtaxtınskin i fövqəladə səlahiyyətli nü mayəndə təyin etdi və ona
"RSFSR höku məti ilə bütün məsələlər, istər siyasi, istərsə də iqtisadi məsələlər
barədə danıĢıqlar aparmaq və sonradan təsdiq olunmaq Ģərti ilə, Azərbaycan SSR
adından hər cür müqavilə və öhdəliklər imzalamaq üçün" mandat verdi.
1920-c i il iyunun axırında Azərbaycan SSR-in xa lq xaric i iĢlə r
ko missarı M.D.Hüseynov da Sovet Rusiyası və Sovet Azərbaycanının qarĢılıqlı
münasibətləri məsələlərini aydınlaĢdırmaq, onların arasında sıx ittifaq yaratmaq,
habelə beynəlxalq məsələlər barədə fəaliyyət planını razılaĢdırmaq və iĢləyib
54
hazırlamaq məqsədilə Moskvaya getdi. M.D.Hüseynov bütün bu məsələlər
barəsində V.Ġ.Len in və G.V.Çiçerinlə ətraflı söhbət etmiĢdi
83
.
V.Ġ.Lenin in iĢtirakı ilə 1920-ci il avqustun 5-də RK(b)P M K plenu mu
Azərbaycan SSR və RSFSR arasında qarĢılıq lı münasibətlər haqqında məsələni
mü zakirə etdi və G.V.Çiçerin baĢda olmaqla ko missiyaya müvafiq layihə
hazırlamağı tapĢırdı
84
.
Azərbaycan SSR ilə RSFSR arasında qarĢılıqlı münasibətlər haqqında
məsələ sentyabrın 6-da AK(b)P MK və BK-nın birləĢ miĢ iclasında, məsul
iĢçilərin iĢtirakı ilə həmkarlar ittifaqların ın rəyasət heyətlərində də müzakirə
olundu
85
.
V.Ġ.Lenin in
rəhbərliy i
və
A.A.Andreyevin,
F.E.Dzerjinskin in,
M.Ġ.Kalinin in, Ġ.V.Stalin in iĢtirakı ilə 1920-ci il sentyabrın 20-də RK(b )P M K
plenumu A zərbaycan SSR-lə müqavilənin Xalq Xarici ĠĢlər Ko missarlığ ının
təqdim etdiy i layihəsini mü zakirə etdi. Plenu m "Azərbaycan Respublikası ilə
müqavilə XKS-yə təqdim edilənə qədər gözdən keçirilmək və Azərbaycan
haqqında bizim siyasətimizin xarakterinə dair partiya qərarın ı həmin müqaviləyə
əlavə
et mək üçün" komissiya yaratmağı qəra ra a ldı
86
.
Azərbaycan
SSR-in
fövqəladə
və
səlahiyyətli
nümayəndəsi
B.A.ġahtaxtınski müqavilənin hazırlan masında fəal iĢtirak edirdi. Müqavilənin
layihəsi Azərbaycanda da müzakirə olunmuĢdu.
RSFSR ilə Azərbaycan SSR arasında müqavilə haqqında məsələnin həlli
prosesi bilavasitə partiya rəhbərliyi altında gedirdi. 1920-ci il sentyabrın 29-da
V.Ġ.Leninin sədrliyi ilə RK(b)P MK plenumu Azərbaycan SSR ilə RSFSR arasında
bağlanacaq müqaviləni təsdiq etdi.
Müqavilə 1920-ci il sentyabrın 30-da Moskvada imzalandı.
Ümu mən sovet respublikaları arasında qarĢılıqlı münasibətlərin yaranması
prosesinə, o cümlədən RSFSR ilə Azərbaycan SSR arasında bağlanan müqavilə
layihəsinin hazırlan masına Stalinin, Q.K.Orconikidze və A.Ġ.Mikoyanın
müdaxiləsi nəticəsində əsil beynəlxalq müqavilə deyil, zahirən ona oxĢar olan
yarımçıq bir müqavilə imzalandı.
Müqavilədə göstərilirdi ki, bir tərəfdən, Azərbaycan SSR hökuməti və
digər tərəfdən isə RSFSR hökuməti "Azərbaycan və Rusiyanın zəhmətkeĢ
kütlələrinin tam mənafe birliyinin dərk olunmasını əsas tutaraq və ancaq hər iki
respublikanın bütün qüvvələrini tam birləĢdirməklə ü mumi düĢmənə - imperialist
burjuaziyaya qarĢı ağır mübarizədə onların müvəffəqiyyət qazanma ların ın təmin
oluna biləcəyini nəzərə alaraq, bu müqaviləni bağlamağı qərara almıĢlar".
Müqavilənin birinci maddəsində deyilirdi: "Azərbaycan və Rusiya öz
aralarında sıx hərbi və maliyyə-iqtisadi ittifaq bağlayırlar"
87
.
55
Ġkinci maddədə göstərilirdi ki, hər iki respublika hərbi orqanlarını, xalq
təsərrüfatı, xarici ticarət, təchizat, dəmiryol və su nəqliyyatı, maliyyə, poçt və
teleqraf orqanlarını ən qısa müddətdə birləĢdirməlidirlər.
RSFSR və Azərbaycan SSR eyni zamanda, müqaviləyə əlavə olaraq,
ərzaq siyasətinin, poçtun, teleqrafın birləĢdirilməsinə və maliyyə, xarici ticarət,
iqtisadi siyasət məsələlərinə dair saziĢlər bağladılar. Azərbaycan SSR-in dəmir
yollarının "Azərbaycan dəmir yolları" adı alt ında RSFSR-in dəmiryol Ģəbəkəsinə
daxil edilməsi haqqında saziĢ isə hələ 1920-ci ilin avqustunadək imzalanmıĢdı.
Ərzaq siyasətinin birləĢdirilməsinə dair saziĢdə göstərilirdi ki,
"Azərbaycan SSR-in ərzaq siyasətinin əsasını RSFSR-də həyata keçirilən baĢlıca
prinsiplər təĢkil edir. RSFSR Xalq Ərzaq Komissarlığı ASSR əhalisini fasiləsiz
surətdə və tam vaxtında təchiz etmək üçün özündən asılı olan bütün tədbirləri
görür"
88
.
Poçt və teleqrafın idarə olunmasının b irləĢdirilməsi haqqında saziĢ
RSFSR-də çıxmıĢ müvafıq qanun və qərarların Azərbaycan SSR ə razisində tətbiq
edilməsin i nəzərdə tuturdu. SaziĢdə xalq poçt və teleqraf komissarlıqlarının birbaĢa
birləĢdirilməsi göstərilmir, yalnız bildirilirdi ki, Rusiya Respublikas ından gedən əsas
rabitələr, Azərbaycan ərazisindəki güclü radiostans iyalar, habelə beynəlxa lq poçt-
teleqraf rabitəsi bilavasitə RSFSR Xalq Poçt və Teleqraf Ko missarlığının
tabeliyindədir
89
.
Maliyyə məsələləri haqqında saziĢdə deyilirdi ki, RSFSR Xalq Maliyyə
Komissarlığı Azərbaycan SSR Xalq Komissarları Soveti yanında özünün həlledici
səsə malik səlahiyyətli nümayəndəsini təyin edir. SaziĢdə birləĢmiĢ və
birləĢdirilmiĢ xalq ko missarlıqları üzrə smetaların təsdiqolunma qaydası da
müəyyənləĢdirilmiĢdi.
Xarici ticarət məsələlərinə dair saziĢə əsasən, Azərbaycan SSR baĢqa
ölkələrlə iqtisadi əlaqələr yaratmağı və onlarla müqavilələr bağlamağı yalnız
RSFSR Xalq Xarici ĠĢlər Komissarlığı vasitəsilə həll edə bilərdi. Bu baxımdan
aĢağıdakı fakt maraq doğurur: 1920-ci il iyulun 15-də AK(b)P MK bürosu mal
mübadiləsi barədə müqavilə bağlamaq haqqında Gürcüstanın menĢevik hökumətinin
təklifıni (neftlə mübadilə etmək üçün parça, ayaqqabı, kağız və s. təklif o lunurdu)
mü zakirə edərək, belə bir ticarət müqaviləsi bağlamağı qorara almıĢ və bunu onunla
əsaslandırmıĢdı ki, Azərbaycanın Rusiya ilə ümumi iqtisadi siyasəti var (neft
məsələsi ümumi məsələdir, onu birgə həll etmək lazımdır); siyasi məsələ iqtisadi
məsələ ilə sıx bağlıdır.
1920-ci il noyabrın 5-də AK(b)P MK Siyasi Bürosu xaric i ticarət haqqında
məsələni müzakirə edərək qərara aldı: "Azərxarici ticarəti Rusiyanın
Azərbaycanda, Ġranda və Türkiyədəki xarici ticarət idarələri ilə birləĢdirmək prinsip
etibarilə zəruri sayılsın"
90
.
56
1920-ci ilin dekabrında RSFSR Xalq Poçt və Teleqraf Komissarlığı ilə
Azərbaycan SSR Xalq Poçt və Teleqraf Komissarlığı arasında rabitənin bütün
növlərinin inkiĢaf etdirilməsi və istismarı haqqında saziĢ təsdiq olundu
91
.
RSFSR ilə Azərbaycan SSR arasında vahid iqtisadi siyasət yeridilməsi
haqqında saziĢə əsasən, Azərbaycan Xalq Təsərrüfatı ġurası özünün istehsal
planını RSFSR-in ü mu mi istehsal planı ilə u zlaĢdırmaqla təsdiq edirdi.
"Azərbaycan Xalq Təsərrüfatı ġurası ilə saziĢə əsasən Ümu mrusiya XTġ
Azərbaycanın sənayesini və ayrı-ayrı müəssisələrini maliyyələĢdirmək vəzifəsini
öz ü zərinə götürürdü
92
.
1921-c i ilin noyabrında Azərbaycan SSR-də RSFSR-in baĢ konsulluğu
fəaliyyətə baĢladı
93
.
Beləliklə, 1920-1921 -ci illərdə iki respublika - RSFSR və A zərbaycan
SSR arasında müqavilə münasibətlərinə əsaslanan federativ əlaqələr yarandı.
RSFSR ilə Azərbaycan SSR arasında yaranmıĢ münasibətlər
federasiyanın mü xtə lif növlərindən biri id i. V.Ġ.Lenin Ko minternin II konqresinə
milli və müstəmləkəçilik məsələləri ü zrə tezislərində mü xtəlif millətlərin
zəh mətkeĢlərinin tam birliy inə keçid kimi federasiyanın əhəmiyyətini
vurğulayaraq yazırd ı: "Federasiya həm RSFSR-in baĢqa sovet respublikalarına
(keçmiĢdə Macarıstan, Finlandiya, Latviya respublikalarına, hazırda isə
Azərbaycan, Ukrayna respublikalarına) münasibətlərində, həm də RSFSR
daxilində... ö z məqsədəuyğunluğunu əməli iĢd ə göstərmiĢdir"
94
.
Azərbaycan SSR-in və RSFSR-in hərb i-iqtisadi əməkdaĢlığı əhali
tərəfindən razılıq la qarĢılandı. Xalq bunda öz gələcək iqtisadi və mədəni inkiĢafı
üçün təminat görürdü. O vaxt "Azərbaycan füqərası" qəzeti yazırd ı: "Biz ö z
qardaĢlarımızla - Rusiya fəhlələri və kəndliləri ilə b irlikdə dünya fəhlələrinin iĢi
uğrunda çarpıĢacaq və birlikdə, yalnız birlikdə qalib gələcəyik"
95
.
1920-c i ilin de kabrında A zərbaycan SSR VIII Ümu mrusiya Sovetlər
qurultayının iĢində iĢtirak etmək üçün partiya və dövlət xad imlərindən, fəhlə və
kəndlilərin nü mayəndələrindən ibarət böyük heyət göndərdi.
Ancaq Azərbaycan zəhmətkeĢlərinin ü midləri özünü doğrultmadı. Hətta
1920-c i ildə RSFSR ilə Azərbaycan SSR arasında bağlanmıĢ yarımçıq müqavilə
də əslində Mərkəzin Azərbaycana münasibətdə imperiya siyasətini pərdələmək
vasitəsi oldu.
Bununla yanaĢı, qeyd etmək lazımd ır ki, əməkçi Rusiya gənc
Azərbaycan Respublikasına iqtisadi və mədəni kö mək göstərirdi. ġübhəsiz ki, bu
kö mək ilk növbədə bütün sovet ölkəsinin iqtisadiyyatını dirçəltmək üçün çox
böyük əhəmiyyəti o lan neft sənayesinə daha çox göstərilird i. Əmək və Müdafiə
ġurası neft mədənlərinin ərzaq la təchizatı haqqında məsələni dəfələrlə mü zakirə
etmiĢdi. 1920-ci il mayın 21-də ƏMġ "adamların sayını, oraya ərzaq
57
göndərilməsi və bunun yoxlan ılması qaydasını dərhal aydın laĢdırmaq üçün"
96
xüsusi ko missiya yaratmıĢdı. Elə həmin gün ƏMġ V.Ġ.Lenin in imzası ilə qərar
qəbul etmiĢdi: " RHĠġ və Qafqaz Əmək Ordusu ġurasına tapĢırılsın ki, Petrovskə
gedən ərzaq yüklərinin qorunması üçün təcili tədbirlər görün"
97
. May ayı ərzində
Petrovskə Ba kıya aparılmaq üçün 306 vaqon ta xıl gö ndərilmiĢ, iyunun birinci
yarısında bunun 273 vaqonu Bakıya gətirilmiĢdi
98
.
Azərbaycanın istehsal etdiyi taxıl heç vaxt özünə bəs etmirdi və ona
görə də həmiĢə, əsasən, ġimali Qafqazdan taxıl alırdı. Taxılçılıq rayonlarında
orta səviyyədə məhsuldarlıq zamanı A zərbaycana kənardan gətirilən taxıla illik
tələbat təxminən 6-8 milyon pud olurdu.
N.N.Nərimanov 1920-ci il may ın 25-də V.Ġ.Len inə məktubla müraciət
etmiĢdi: "Əziz Len in yoldaĢ! ĠĢlərimiz yaxĢı gedir, lakin ərzaq məsələsi ço x
çətinlik törədir. Hazırda biz düzgün ərzaq siyasəti yeridə bilmirik. Olmazmı ki,
ərzaq toplamaq üçün ġimali Qafqazda bizdən ötrü müəyyən sahə ayırasınız. O
zaman hər bir iĢi möhkəm surətdə yerinə yetirmək olar. Vəziyyət haqqında
kuryerlə ətraflı mə ruzə göndərəcəyəm"
99
.
V.Ġ.Lenin in sədrliyi ilə RSFSR Xalq Ko missarları Soveti 1920-ci il
avqustun 3-də Ba kı mədənlə ri fəhlə lərinin ə rzaqla təchizatı haqqında məsələni
xüsusi olaraq mü zakirə etmiĢdi
100
. RK(b)P MK Siyasi Bürosuna 1920-ci il 27
noyabr tarixli qərarında deyilirdi: " Bakını norman ın 100%-i həcmində hökmən
və müntəzəm surətdə ərzaqla təchiz etmək, on mühüm siyasi və iqtisadi vəzifə
olaraq, Xalq Ərzaq Ko missarlığına tapĢırılsın
101
.
Sovet Rusiyasının sənayesinə, nəqliyyatına yanacaq son dərəcə lazım
idi. Ona görə də RSFSR höku məti yanında Azərbaycan SSR-i bütün zəruri
Ģeylərlə təchiz etməyə dair xüsusi idarə yaradılmıĢdı. RSFSR höku məti q ızıl
pulla 150 min manatlıq mü xtə lif ma llar göndərilməsini təsdiq etmiĢdi. Bu
məb ləğdən Azərbaycan SSR 1920-ci ilin sentyabrından 1922-ci ilin aprelinədək
təxminən 100 min manatlıq
mü xtəlif mallar almıĢdı ki, bunların da ço xu kənd
təsərrüfatı üçün nəzərdə tutulmuĢdu
101a
. Respublikanın Xa lq Maarif Ko mis sarlığı
sovet Rusiyasından pulsuz olaraq mədəni quruculuq məqsədləri üçün mallar, habelə
paltar, ayaqqabı, məktəblər üçün parta və stollar alırdı
102
.
Təkcə 1920-ci ilin sentyabrından 1921-ci ilin aprelinədək Azərbaycan SSR
RSFSR Xalq Ərzaq Komissarlığından 1 milyon 750 min pud taxıl, 34 min pud yağ,
63 min pud Ģəkər, 43 min puddan çox tütün və 2 milyon 500 min metr parça
almıĢdı
103
.
Azərbaycan neftçiləri isə heç nəyin müqabilində borclu qalma mıĢ, dövrün
məĢəqqətlərlə dolu çətin Ģəraitində həqiqətən əzablı və gərgin əmək sayəsində
əldə etdikləri 3 milyon tonadək nefti 1920-ci ilin sonunadək sovet Rusiyasına
58
göndərmiĢ
104
, beləliklə, onun iqtisadiyyatının dirçəlməsinə, müdafiəsinin təmin
edilməsinə əsaslı zəmin yaratmıĢdır.
Azərbaycandan gəlmiĢ böyük nümayəndə heyətinin hərarətlə qarĢılandığı
VIII Ümu mrusiya Sovetlər qurultayında V.Ġ.Lenin demiĢdi: "Ġndi, Azərbaycan
respublikasında fəhlələrin göstərdiyi böyük coĢqunluq Ģəraitində bizd ə yaranmıĢ
olan dostluq münasibətləri Ģəraitində, Xalq Təsərrüfatı ġurasının verdiyi bacarıqlı
rəhbərlərlə neft iĢi yaxĢı gedir və yanacaq məsələsində də iĢimiz yaxĢılaĢ mağa
baĢlayır"
105
.
VIII Ümumrusiya Sovetlər qurultayı əmək hünərinə görə Azərbaycan
neftçilərini ilk Qırmızı Əmək Bayrağı ordeni ilə təltif etməy i qərara ald ı.
Sovet Rusiyasının fəhlə və kəndlilərinə Azərbaycan özünün ənənəvi
istehlak məhsullarını göndərird i. Yalnız 1920-ci il may ın 1 -dən sentyabrın 1-dək
sovet Rusiyasına 3 milyon puda qədər quru yük göndərilmiĢdi
106
.
Azərbaycan zəhmətkeĢləri vətəndaĢ müharibəsi illərində Rusiya fəhlə və
kəndliləri kimi arxada çalıĢarkən və cəbhələrdə döyüĢərkən hesab edirdilər ki,
özlərinin "sosialist inqilabı" nailiyyətlərini qoruyurlar. Antanta imperialistləri PolĢa
panlarından və general Vrangeldən istifadə edərək 1920-ci ilin yazında "sovetlər
ölkəsinə" qarĢı daha bir müdaxilə cəhdi göstərdikdə, sovet Azərbaycanı cəbhəyə
göndərmək üçün döyüĢ dəstələri yaratmağa, ölkəni və ordunu yanacaqla təchiz
etməkdən ötrü özünün qüvvələrini səylə səfərbərliyə almağa baĢladı.
Tarixin bu faktları Azərbaycan və Rusiya arasında münasibətlərin,
əməkdaĢlığın və qarĢılıqlı əlaqələrin keçmiĢ sovet dövrünün ilk
səhifələrinə Ģəhadət
verir.
ġərq xalqlarının birinci qurultayı. Yaxın və Orta ġərqin qovuĢuğunda
yeni bir dövlətin - əhalisi əsasən müsəlmanlardan ibarət olan Azərbaycan SSR-in
yaranması bu regiondakı ölkələrin qarĢılıqlı münasibətlərinə və ictimai-siyasi
vəziyyətə təsir göstərməyə bilməzd i.
Ġran xalqlarının ingilis imperialistlərinə qarĢı mübarizəsi gücləndi. Bu
mübarizənin mərkəzi Cənubi Azərbaycan idi. ġeyx Məhəmməd Xiyabaninin
rəhbərliyi altında Demokrat partiyasının baĢçılıq etdiyi demokratik milli azadlıq
hərəkatı təhqiramiz Ġngiltərə - Ġran müqaviləsinin ləğvini, azad seçkilər keçirilməsini
və respublika quruluĢunun yaradılmasını tələb edirdi. Güclən məkdə olan
demokratik milli a zadlıq hərəkatının təzyiqi altında 1920-ci ilin iyununda Ġranın
ingilispərəst hökuməti istefa verməyə məcbur oldu. 1920-c i il iyunun 24-də
Təbrizdə Xiyabaninin baĢçılığı ilə milli-demokratik höku mət təĢkil ed ild i.
Elə həmin vaxt Gilan Respublikası elan olundu. Bu münasibətlə 1920-ci il
iyunun 4-də RəĢtdə böyük mitinq keçirildi. Cənubi Azərbaycandakı, Gilan və
Mazandarandakı üsyanların təsiri altında Tehranda, Ġsfahanda, Xorasanda və Ġranın
baĢqa vilayətlərində ingilis imperialistlərinə qarĢı mübarizə gücləndi. 1920-ci ilin
59
axırında Ənzəlidə keçirilən təsis qurultayı "Ədalət" təĢkilatlarını Ġran Kommun ist
Partiyası bayrağı altında birləĢirdi.
1920-c i ildə Türkiyə xalq ı öz vətəninin müstəqilliyi uğrunda, imperialist
qəsbkarlara qarĢı qəhrəmancasına mübarizə aparırdı. Mustafa Kamal baĢda olmaqla
Türkiyənin inqilabi hökuməti sovet Rusiyası ilə dostluq əlaqələri yaratmıĢdı. 1920-
ci il aprelin 26-da Türkiyə Böyük Millət Məclisi, Mustafa Kamalın imzası ilə
V.Ġ.Leninə məktub göndərərək, imperialist qüvvələrə qarĢı mübarizəyə yardım
göstərilməsini xahiĢ etdi. Xüsusən Azərbaycan SSR elan olunduqdan sonra Sovet
Rusiyasının yardımı gücləndi, hətta bəyan edildi ki, Azərbaycana gələn Qızıl ordu
Türkiyə xalqının milli azadlıq hərəkatına yardım üçün gedir. Həmin dövrdə Bakıda
öz orqanını - "Yeni dünya" qəzetini nəĢr edən Türkiyə kommunistləri bu iĢdə
xüsusi rol oynayırdılar. On ların 1920-ci il sentyabrın10-da Bakıda keçirilən
birinci qurultayı qətnamə qəbul edərək Türkiyə xalqının imperializmə qarĢı milli
azadlıq mübarizəsini gücləndirməyə çağ ırdı.
Kamalçılar hökumətinin nümayəndələri, mü xtəlif diplo matik missiyaları
Moskvaya Bakıdan keçib gedirdilər. Onlar bir qayda olaraq burada Azərbaycanın
hökumət baĢçısı, digər dövlət, ictimai-siyasi xadimləri ilə qardaĢcasına görüĢür,
dövrün mürəkkəb coğrafı-siyasi Ģəraitində ikitərəfli münasibətlərə dair ümdə
məsələlər barəsində məsləhətləĢmələr, fikir mübadiləsi aparırd ılar.
Atatürk Azərbaycan Respublikasının səfırini qəbul edərkən demiĢdi:
"Rum eli və Anadolu xalqı azəri qardaĢlarının qəlblərinin öz qəlbləri kimi
çırpındığını bilirlər. Bunun üçün gətirdiyiniz salam töhfəsinin nə qədər dərin və ali
hissdən xəlq olduğunu qiymətləndirir və bu salamı alarkən Azərbaycan türklərinin
də bir daha əsarətə düĢməmələri və hüquqlarının paymal edilməməsi istəyini və
arzusunu izhar eyləyirlər. Azərbaycan türklərinin dərdləri öz dərdlərimiz və
sevincləri öz sevinclərimiz olduğıı üçün, onların muradlarına nail olmaları, azad və
müstəqil olaraq yaĢamaları bizi artıq dərəcədə sevindirir
107
.
V.Ġ.Lenin Azərbaycanda sovet hakimiyyətinin qurulmasına böyük
əhəmiyyət
verirdi.
O,
ölkənin
beynəlxalq
və
daxili
vəziyyətinin
möhkəmlən məsində,
ġərqdə sosialist
ideyalarının
yayılmasında sovet
Azərbaycanının rolunu dəfələrlə vurğulamıĢdı. Əlamətdar haldır ki, Azərbaycan
SSR-in yaranmasından dərhal sonra Əfqanıstan, Ġran, Türkiyə və digər müsəlman
ölkələrinin nümayəndələri Bakıya gəlməyə baĢlamıĢdı. Tezliklə Bakıda hind
bölməsi təĢkil edildi və o, yerli mətbəədə urdu dilində "Azad Hindistan Əxbarı"
qəzetinin nəĢrinə baĢladı.
RK(b)P MK ġərq xalq larının qurultayını çağırmaq barədə Komintərinin
icraiyyə komitəsinin təklifın i
108
müza kirə edərək, ġərq xa lqla rın ın birinci
qurultayını Bakıda - ilk müsəlman sovet respublikasının paytaxtında çağır mağı
qərara aldı. 1920-ci il iyunun 18-də RK(b)P MK Siyasi Bürosu III
60
Ġnternasionalın Bakıda "ġərq xalqlarının qurultayını" keçirməsini prinsip etibarilə
bəyəndi və qərara aldı ki, bu məsələ barədə N.N.Nərimanovun və Ġ.V.Stalinin
rəyləri soruĢulsun
109
. Müsbət cavab alan Siyasi Büro Bakıda qurultayın çağırılması
haqqında məsələni iyunun 29-da mü zakirə etdi və qurultayın təĢkili üzrə büro
yaratdı
110
. Kominternin icraiyyə komitəsi II konqresdən sonra "Ġran, Ermənistan və
Türkiyənin əsarətdə qalan xalq kütlələrinə" məktubla müraciət etdi'".
Kominternin icraiyyə komitəsi ġərqin fəhlə və kəndlilərinə müraciətində
bildirirdi ki, o, Bakıda qurultayı ümumi düĢmənlə-imperializmlə mübarizədə ġərq
zəhmətkeĢləri və Avropa proletariatının səylərinin birləĢdirilməsi məsələlərin i
birlikdə müzakirə etmək üçün çağırır.
ġərq ölkələrinin kommunist, demokratik və mütərəqqi təĢkilatları III
Ġnternasionalın icraiyyə komitəsinin müraciətinə cavab olaraq, Bakıda ġərq xalqları
qurultayının çağırılması uğrunda təĢviqata baĢladılar
112
. 1920-ci ilin avqustundan
etibarən Azərbaycanda bütün əməkçi əhalinin iĢtirakı ilə ġərq xalqlarının birinci
qurultayına seçkilər baĢlanmıĢdı
113
.
Partiya iĢini gücləndirmək, ə mə k haqqının bir hissəsini Avropa və ġərq
ölkələrində tətil edən proletariata yardım üçün köçürmək və müsəlman fəhlələri
partiya sıralarına cəlb etmək məqsədilə Bakıda qurultay çağırılması münasibətilə
"ġərq Ġnternasionalı" təĢkil etmək qərara alındı.
Azərbaycanın partiya, sovet və ictimai təĢkilatları ġərq xalqlarının birinci
qurultayının çağırılması, nümayəndələrin iĢinin təĢkili ilə bağlı böyük hazırlıq
görmüĢdülər. 1920-ci il avqustun 30-da Dövlət opera teatrının binasında qurultay
nümayəndələri üçün konsert-mitinq oldu, ertəsi gün isə Bakı fəhlə, qızıl əsgər və
matros deputatları sovetinin və Azərbaycan həmkarlar ittifaqlarının qurultay
nümayəndələrinin iĢtirakı ilə təntənəli iclası keçirildi. Həmin iclasda
N.N.Nərimanov, habelə Bela Kun (Macarıstan), Tomas Kvelç (Ġngiltərə), Con
Rid (A Bġ), Q. Zinovyev, K. Radek və b. ġərq xalqlarına təbriklə müraciət
etdilər
114
.
V.Ġ.Leninin dediyi kimi, "ġərq xalqlarının Bakı qurultayı" 1920-ci il
sentyabrın 1-7-də keçirildi. Bakıya, qurultaya 1891 nümayəndə - Qafqaz, Orta
Asiya, Əfqanıstan, Misir, Hindistan, Çin, Koreya, Suriya, Türkiyə, Yaponiya və
digər ölkələrdən 37 millətin nümayəndəsi gəlmiĢdi
115
. Qurultayda bir sıra Avropa
ölkələrinin və Amerika kommunist partiyalarının nümayəndələri - Bela Kun, Tomas
Kvelç, Con Rid və baĢqaları da iĢtirak edird ilər. Nü mayəndələrin 55 nəfəri qadın
idi.
ġərq xalqlarının birinci qurultayı aĢağıdakı məsələləri müzakirə etdi:
beynəlxalq vəziyyət və ġərqin zəhmətkeĢ kütlələrinin vəzifələri, milli məsələ,
müstəmləkə məsələsi, aqrar məsələ, ġərq ölkə lərində sovet quruculuğu haqqında
və s.
61
Qurultayı Ko minternin icraiyyə ko mitəsi adından N.N.Nərimanov açdı.
18 nəfərdən ibarət Rəyasət Heyətinə partiyanın və bitərəf fraksiyaların
nümayəndələri seçildi, habelə katiblik təĢkil olundu. ġərq qadınlarının azadlıq
uğrunda mübarizə ilə həmrəylik timsalı kimi daha üç qadın, o cümlədən
Azərbaycandan X.ġ.ġabanova da Rəyasət Heyətinə seçildi. Ġngiltərə, Fransa, ABġ,
Bolqarıstan, Avstriya, Macarıstan və b. ölkələrin nümayəndələri Rəyasət Heyətinin
üzvü idilər.
Qurultayda aqrar məsələyə, milli məsələyə və müstəmləkə məsələsinə,
sovet quruculuğu məsələsinə və təĢkilat məsələsinə dair bölmələ r təĢkil ed ild i.
Azərbaycanın nümayəndəsi D.X.Bünyadzadə qurultayda beynəlxalq
vəziyyət və ġərqin zəhmətkeĢ kütlələrin in vəzifələri haqqında çıxıĢ etdi. O,
Azərbaycanı "ġərqdə sovet siyasətinin astanası" adlandırdı
116
. Müzakirələrdə
Dağıstan, Türkiyə, Ġran, Türküstan, Ġngiltərə, Fransa, Hindistan nümayəndələri və
baĢqaları da çıxıĢ etdilər. Amerika, Yaponiya, Ġspaniya, Hollandiya və Avstriya
nümayəndələri öz nitqlərini dərc olunmaq üçün yazılı Ģəkildə təqdim etdilər. Con
Rid (ABġ) yazılı Ģəkildə təqdim olunmuĢ məruzəsində ġərq xalqlarına, xüsusən
Amerika imperializminin hakimiyyətini hələ öz üzərində hiss etməyənlərə
müraciətlə xəbərdarlıq edirdi ki, qoy düĢünməsinlər ki, "Azad Amerika" ingilis,
yaxud fransız imperialistlərindən yaxĢıdır"
7
.
Qurultay nümayəndələri Len inin milli məsələyə və müstəmləkə
məsələsinə dair Kominternin II konqresində təsdiq olunmuĢ tezislərini müzakirə
etdilər. Tezislərdə "millətləri zülmkar və məzlum millətlərə bölmək, onları
fərqləndirmək", müstəmləkə ölkələrindəki milli azadlıq hərəkatlarını dəstəkləmək
ideyası
118
əsas yer tuturdu. Qurultay tezislərlə həmrəy olduğunu bildirdi, la kin
onlara dair xüsusi qətnamə qəbul etməd i.
Milli məsələ və müstəmləkə məsələsi barədə məruzə edən M. Pavloviç
demiĢdi: " III Ġnternasional məzlu m xalq ların inqilabi hərəkatı ilə sözdə deyil,
iĢdə həmrəy olur və bütün ölkələrin, xüsusən əsarətdə olanların kommunist
partiyalarının qarĢısında vəzifə qoyur - milli-inqilabi hərəkata ən fəal yardım
göstərsinlər"
119
.
Bela Kun ġərqdə sovet quruculuğu haqqında məruzə etdi və Sərqdə sovet
hakimiyyəti uğrunda mübarizəni dəstəklədi
120
.
Aqrar məsələyə dair məru zədə deyilirdi ki, "torpaq alınıb, heç bir
ödəncsiz, keçmiĢ sahiblərinə heç bir haqq verilmədən, zəhmətkeĢ kəndlilərə
paylanmalıd ır"
121
.
ġərq xalqlarının birinci qurultayı Kominternin II konqresinin qərarlarına
qoĢuldu və ġərqdə sovet hakimiyyəti və aqrar məsələ haqqında tezisləri təsdiq
etdi. Quru ltay iki mü raciətnamə qəbul etdi: "ġərq xalqlarını müstəmləkəçilərə
qarĢı mübarizəyə çağırıĢ" və "ġərq xalq larının azadlıq hərəkatını dəstəkləmək"
62
barədə Avropa, Amerika və Yaponiya zəhmətkeĢlərinə müraciət. Qurultayda ilk
dəfə belə bir Ģüar elan edildi: "Bütün ölkələrin proletarları və bütün dünyanın
məzlu m xalqları, birləĢin!" Beləliklə, vurğulandı ki, ko mmunistlər "yalnız bütün
ölkələrin proletarlarının nümayəndələri kimi deyil, həm də məzlum xalqların
nümayəndələri kimi çıxıĢ edirlər".
Qunıltayın son iclasında ġərq qadınlarının nümayəndələri alovlu nitqlər
söyləyərək öz tələblərini irəli sürdülər. Onlar bildirdilər ki, qadın hərəkatını bütün
dünyanın məruz qaldığı inqilabi hərəkatın mühüm və zəruri nəticəsi kimi
qiymətləndirmək lazımdır.
ġərq xalqlarının qurultayı 48 nəfərdən ibarət (35 kommunist və 13 bitərəf)
ġərq xalqlarının "Təbliğat və Fəaliyyət ġurasını" seçdi. ġura daimi fəaliyyət
göstərən icra orqanı idi və "Kommunist Ġnternasionalı icraiyyə komitəsi"nin
rəhbərliyi altında iĢləməli idi. ġura ġərq xalqları arasında inqilabi təbliğat aparmağı,
onların azadlıq hərəkatını dəstəkləməyi və birləĢdirməyi qarĢısına vəzifə qoydu.
ġuranın daimi məkanı Bakı Ģəhəri idi.
ġübhəsiz, ġərq xalqlarının birinci qurultayı ġərq ölkələrində imperializmə
və müstəmləkəçiliyə qarĢı mübarizə aparan inqilabi qüvvələrin yüksəliĢini, onların
həmrəyliyinin artmasını nümayiĢ etdirdi. Təsadüfi deyil ki, ġərq xalqlarının Bakıda
keçirilən qurultayı Antanta imperialistlərini karıxdırmĢdı. Onlar ġərq ölkələrindən
qurultaya nümayəndələr gəlməsinə hər vasitə ilə mane olmağa çalıĢırdılar.
Nümayəndələri həbs etmək və Bakıya gəlmələrinə imkan verməmək üçün Ġngiltərə
gəmiləri Trabzon sahillərində daim qarovul çəkirdilər. Onlar Hindistanın
sərhədlərində və limanlarında da bu cür əngəllər yaratmıĢdılar. Ġrandakı ingilis
müdaxiləçiləri Ənzəli limanına basqın edərək, qurultay nü mayəndələrin in olduğu
"Kursk" gəmisini bo mbard man etmiĢdilər. Nəticədə iki nəfər ölmüĢ və bir neçə
adam yaralanmıĢdı. Onlarca nümayəndə imperialistlərin təĢkil etdiyi blokadadan
keçə bilməmiĢdi.
Ġngiltərənin nüfuzlu burjua qəzeti "Mançester Qardian"ın aĢağıdakı etirafı
ġərq xalqları qurultayının imperialistləri, müstəmləkəçiləri necə narahat etdiyini
göstərir: "Ġndi Rusiya ġərqdə həmiĢəkindən daha güclüdür... BolĢeviklər
Azərbaycanda möhkəmlənmiĢlər, onun paytaxtı Bakı Ġranda və Xəzər dənizindən
Ģərqə doğru vilayətlərdə siyasi təbliğatın mərkəzi olmuĢdur. Nəhayət, lap bu
yaxınlarda Bakıda bolĢeviklərin rəhbərliyi altında ġərq xalqlarının birinci qurultayı
keçirilmiĢ və o, Qərbi Avropaya müqəddəs müharibə elan etmiĢdir. Bütün ġərq
partlayıĢ ərəfəsindədir, Ġranda bolĢevik hərəkatı inkiĢaf edir. Mesopotamiyada
üsyan qalxmıĢdır, bütün Ģəhərlərdə qarĢısı çətinliklə saxlanılan inqilabi hərəkat
alovlanır"
122
.
Hətta Gürcüstanın menĢevik qəzetləri də Bakıda ġərq xalqlarının birinci
qurultayının iĢlədiyi vaxt Qərb mətbuatının avazı ilə qurultay barədə təhrif olunmuĢ
63
hesabatlar dərc edirdi. Gürcüstanın menĢevik hökuməti ġərq xalqlarının qurultayında
iĢtirak etmiĢ gürcü nümayəndələrinin Gürcüstana qayıtmas ını qadağan etmiĢdi
123
.
ġərq xalqları qurultayının Ġrandan olan nümayəndələri sərhədi keçəndə
həbs edilib jandarmlar tərəfindən öldürülmüĢdülər
124
.
1920-ci il sentyabrın 17-də ġərq xa lqları birinci qurultayının Ġran,
Hindistan, Türküstan, Xivə, Buxara, Qafqaz və s. yerlərdən olan 27 nəfərlik
nümayəndə heyəti Bakıdan Moskvaya yola düĢdü
125
.
1920-ci il oktyabrın 9-da RK(b)P MK Siyasi Bürosu V.Ġ.Leninin iĢtirakı ilə
ġərq xalqları birinci qurultayı iĢtirakçılarının nümayəndə heyəti haqqında məsələ
müzakirə etdi. RK(b)P MK Siyasi Bürosunun iclasında məruzələr və məlu matlar
ġərq xalqlarının birinci qurultayının 27 nəfər nümayəndəsi ilə müzakirə
olunduqdan sonra, V.Ġ.Lenin (oktyabrın 13 və ya 14-də) ġərq xalqlarının
yaĢadıqları yerlərdə RK(b)P-nin vəzifələri haqqında partiya MK-sı Siyasi
bürosunun qərar layihəsini yazdı. 1920-ci il oktyabrın 14-də RK(b)P MK Siyasi
bürosu Leninin yazdığı qərar layihəsini əlavələrlə bir likdə qəbul etdi.
1920-ci ilin oktyabrında Bakıda ġərq xalqları "Təbliğat və Fəaliyyət
ġurası"nın rus, türk, fars və ərəb dillərində "ġərq xalqları" jurnalı çıxdı.
V.Ġ.Lenin Kominternin Ġkinci konqresinin və ġərq xalqlarının birinci
qurultayının əhəmiyyətini qiy mətləndirərək deyirdi: "Moskvada kommunistlər
qurultayının və Bakıda ġorq xalqlarının kommunist nümayəndələri qurultayının nə
iĢ gördüyünü birdən-birə ölçmək olmaz, bunu bilavasitə hesaba almaq mümkün
deyildir, lakin bu, baĢqa hərbi qələbələrdən daha böyük əhəmiyyəti olan bir
nailiyyətdir, çünki bu b izə göstərir ki, bolĢeviklərin təcrübəsi, onların fəaliyyəti,
onların proqramı, onların kapitalistlərə və imperialistlərə qarĢı inqilabi mübarizəyə
çağırması bütün dünyada rəğbət qazanmıĢdır və iyulda Moskvada, sentyabrda isə
Bakıda görülən iĢi dünyanın bütün ölkələrində fəhlələr və kəndlilər hələ uzun aylar
boyu mənimsəyəcək və dərk edəcəklər"
126
.
Bununla belə, qeyd etmək la zımd ır ki, V.Ġ.Leninin proqnozu özünü
doğrultmadı. ġorq xalqları qurultayının çağırılması dünya inqilabı, ko mmunizm
ideallarının
bütün dünyada qələbəsinin labüdlüyü haqqında "bolĢevik
konsepsiyası" ilə ĢərtlənmiĢdi. BolĢeviklərin məqsədi o zaman ġərq ölkələrini
bürümüĢ milli azadlıq hərəkatını qurultayın köməyilə beynəlxalq imperializmə qarĢı
proletar inqilabı ilə birləĢdirməyə nail olmaq idi. Əslində bu, ġərq ölkələri
barəsində Rusiyanın ənənəvi imperiya siyasətinin davamı idi, ancaq inqilabi
Ģüarlarla, Ġnternasional pərdəsi altında ört-basdır edilirdi.
Qurultay nümayəndələrinin tərkibi mü xtəlif idi və bütünlükdə ġərq
xalqlarının əsl inqilabi qüvvələrini təmsil etmirdi. Buna baxmayaraq, qurultay
tarixdə ilk toplantı idi ki, istismar olunan və istismar edən millətlərin nümayəndələri
burada görüĢərək yeni Ģüar "Bütün ölkələrin proletarları və məzlum xalq ları,
64
birləĢin!" Ģüarı altında beynəlxalq imperializmə qarĢı mübarizəni davam etdirməyi
qərara almıĢdılar. Lakin bu, dünya inqilabı uğrunda mübarizə aparan "bolĢeviklərin
ekspansiyaçı" siyasətinin ifadəsi və "bolĢevizm" ideyalarını ġərq xalqlarının əməkçi
təbəqələrinin Ģüuruna süni surətdə yeritmək, islamın yaĢıl bayrağını
"internasionalın" qırmızı bayrağı ilə əvəz etmək cəhdi idi.
Ermənistanda və Gürcüstanda sovet hakimiyyətinin qurulması.
Azərbaycan SSR-in elan olunması Ermənistanda və Gürcüstanda siyasi vəziyyətə
güclü təsir göstərdi. Ermənistan və Gürcüstanın Ģəhərlərində Sovet Azərbaycanı ilə
həmrəylik nümayiĢləri və mitinqləri keçirilirdi. Ermən i və gürcü fəhlələri Bir may
nümayiĢlərinə "YaĢasın Sovet Rusiyası", "YaĢasın Sovet Azərbaycanı", "indiki
hökumət rədd olsun!", "Hakimiyyət Sovetlərə", "YaĢasın Sovet Ermənistanı",
"YaĢasın
Sovet
Gürcüstam"
Ģüarları
ilə
çıxmıĢdılar.
Aleksandropol
zəhmətkeĢlərinin Bir may mitinqi Azərbaycan Ġnqilab Komitəsinin sədri N.
N.Nərimanova təbrik teleqramı qəbul etmiĢdi
127
.
Ermənistan və Gürcüstan zəhmətkeĢlərinin Bir may çıxıĢları silahlı
üsyanlara çevrildi. Sovet Azərbaycanı onlara kömək göstərirdi. Azərbaycan Ġnqilab
Komitəsi Qazax-ġəmĢəddin qəzasının erməni partizan dəstələri üçün pul və ərzaq
göndərmiĢdi. Lakin Qərb imperialistlərinin dəstəklədikləri daĢnakların və
menĢeviklərin üstün qüvvələri Ermənistanda və Gürcüstanda may üsyanlarını
amansızlıqla yatırtdılar. Üsyanlarda iĢtirak edən kommunistlərin bir çoxu
daĢnakların və menĢeviklərin ağ tenorundan xilas olaraq sovet Azərbaycanında
sığınacaq tapdılar. Azərbaycanın sovet hökuməti erməni daĢnaklarının və gürcü
menĢeviklərinin ağ terroruna qarĢı qəti etirazını b ild ird i
128
.
1920-ci il iyulun 2-də Tiflisdə RSFSR-in səlahiyyətli nümayəndəsinin
iĢtirakı ilə sovet Azərbaycanı və Ermənistan arasında yaxın vaxtlarda Qazax
Ģəhərində hər iki tərəfin nümayəndələrinin sülh konfransını çağırmaq haqqında saziĢ
imzalandı
129
.
DaĢnak terroru ilə əlaqədar AK(b)P MK Siyasi Bürosu 1920-ci il
avqustun 27-də A zərbaycan SSR-in Ġrəvandakı fövqəladə nümayəndəsi
Ġ.Ġ.Dovlatovun Ermənistanda vəziyyət haqqında məruzəsini dinlədi. Qərara alındı
ki, Ermənistan KP MK-nın nümayəndələri ilə b irlikdə aparat yarad ılsın və
daĢnaklarla mübarizə planı hazırlansın, habelə Ermənistanda həbs edilmiĢ
kommunistlərin əvəzinə Azərbaycanda daĢnakların girov elan olunmaları barədə
G.V.Çiçerinlə əlaqə saxlansın
130
. Azərbaycan sovet hökuməti etiraz əlaməti olaraq,
Ermənistana öz missiyasını göndərməkdən imtina 1920-ci ilin noyabrda
Gürcüstanda olan Azərbaycan SSR-in xalq xarici iĢlər ko missarı M.D.Hüseynov
N.Jordaniya ilə görüĢ müĢ və Gürcüstanda kommun istlərin həbs edilməsi ilə
əlaqədar ona qəti etirazını b ildirmiĢdi
131
.
65
Bakıda Ermənistan K(b)P MK-nın xarici bürosu və RK(b)P MK Qafqaz
bürosu yanında Gürcüstan K(b)P MK-nın xarici bürosu var idi. Onlar Ermənistanda
və Gürcüstanda kommunistlərin fəaliyyətinin güclənməsində mühüm rol
oynayırdılar. Bakıda "Ermənistan KP MK-nın əxbarı" nəĢr edilirdi. Ermənistanın
xarici Ölkələrdəki ko mmunist təĢkilatlarının sentyabrın 10-da Bakıda keçirilən
konfransı sovet hakimiyyəti uğrunda mübarizəyə hazırlıq məsələlərini mü zakirə
etdi
132
.
1920-ci il sentyabrın 30-da Bakıda Gürcüstan kommunistlərinin müĢavirəsi
keçirildi. MüĢavirə gizli partiya aparatının, partiya sıralarının möhkəmləndirilməsinə,
kənddə və orduda partiya iĢinin, partiya mətbuatının gücləndirilməsinə dair konkret
tədbirlər qəbul etdi
133
.
Sovet Azərbaycanı Ermənistan və Gürcüstan kommunistlərinə,
zəhmətkeĢlərinə pulla, mü xtəlif Ģ eylərlə kö mək edirdi. Bakıdan Ermənistana
milliyyətcə erməni olan çoxlu məsul iĢçi göndərilmiĢdi
134
.
Sovet Azərbaycanı ərazisində yaradılan erməni üsyançı polku
Ermənistanda sovet hakimiyyətinin qurulması və möhkəmləndirilməsində iĢtirak
etmiĢdi
135
.
1920-ci il noyabrın 29-da Ermənistanda daĢnak hökuməti devrildi və sovet
hakimiyyəti quruldu. Ermənistanda sovet hakimiyyətinin qurulması Ermənistan və
Azərbaycan xalqları arasında yeni əlaqələrin yaranacağından xəbər verirdi.
Azərbaycan hökuməti erməni xalqına lazımi yardım etmək üçün konkret tədbirlər
görürdü. Bakının bir sıra müəssisələrinin fəhlələri bir günlük əmək haqqını qaçqın
ermənilər üçün ayırmağı qərara almıĢdılar
136
.
Azərbaycan Ġnqilab Komitəsinin qərarı ilə sovet Ermənistanına qırx sistern
neft, avtomaĢınlar
137
, 35 vaqon taxıl məhsulları, 5 vaqon ağ neft
138
göndərilmiĢdi.
1921-ci ilin əvvəlində Qızıl ordu hissələrinin köməyi ilə Gürcüstanda
baĢlayan silahlı çıxıĢlar həmin il fevralın 25-də menĢevik hökumətinin sovet
hakimiyyəti ilə əvəz o lun ması ilə nəticələndi.
Elə həmin gün Azərbaycan fəhlələri gürcü menĢeviklərinin dağıtdıqları
Poylu körpüsünü qısa müddətdə bərpa etdilər, Gürcüstanda sovet hakimiyyəti
qurulması münasibətilə Bakı sovetinin bütün fəhlə təĢkilatları ilə birgə keçirdiyi
iclasda bəyannamə qəbul olundu. Bəyannamədə deyilirdi: "Bakı proletariatı... gənc
Gürcüstan Sovct Respublikasına hər cür yardım göstərəcəyini vəd edir"
139
. Sovet
Azərbaycanı
hökumətinin
baĢçısı
N.N.Nərimanov
Gürcüstanda
sovet
hakimiyyətinə həsr olunmuĢ nitqində "Gürcüstanın fəhlə və kəndlilərinə ən geniĢ
yardım göstərməyə" çağırmıĢdı
140
.
Sovet Azərbaycanı gürcü fəhlə və kəndlilərinə yardım olaraq ərzaq, neft
məhsulları göndərirdi. Təkcə 1921-ci il fevralın 25-dən martın 15-dək Gürcüstana
140 min puddan çox neft və təxminən 1600 pud ağ neft
141
, habelə 40 vaqon taxıl
142
66
yollanmıĢdı. 1921-ci il martın 25-də Tiflisə gələn Bakı fəhlələrinin nümayəndə
heyəti Gürcüstan fəhlələrinə kömək olaraq 45 sistern ağ neft və benzin
gətirmiĢdi
143
.
Gürcüstanda sovet hakimiyyətinin qurulması ilə Zaqafqaziyanın "bolĢevik
bayrağı" altında istilası sona yetdi və onun xalqları qarĢısında tarixin yeni
mərhələsi baĢlandı.
Azərbaycan siyasi mühacirəti. Azərbaycan xalqının görkəmli
Ģəxsiyyətləri: dövlət məmurları və ictimai-siyasi xadimlər, nüfuzlu sahibkarlar,
ədəbiyyat, mədəniyyət və elm adamları doğma Vətənlərini tərk edib mühacir
həyatına düçar oldular. Onların əksəriyyəti "Qızıl ordu"nun qəddar "Xüsusi siyasi
Ģöbəsi"nin qanlı təqiblərindən xilas olmaq üçün dərhal qonĢu Gürcüstana keçib
gizlən mək məcburiyyətində qaldılar.
Fətəli Xan Xoyski, Mustafa Vəkilov, ġəfı Rüstəmbəyli, Nağı ġeyxzamanlı
aprelin ortalarından Zaqafqaziya Respublikalarının Konfransına gəlmiĢ, lakin
vətənə qayıtmağa imkanı qalmayan nümayəndə heyətinin rəhbəri, ADR
Parlamentinin sədr müavini Həsən bəy Ağayev və digər nümayəndələri
Azərbaycan xalqın ın Gürcüstandakı ilk mühacir dəstəsini təmsil etdilər. Onlar
Azərbaycan QurtuluĢ Komitəsi təĢkil edərək, "Qızıl ordu"nun iĢğalına qarĢı öz qəti
etirazlarını dünyaya bəyan etdilər. H. Ağayevin imzası ilə yayılan "Bəyannamədə"
deyilirdi: "... Öz istiqlaliyyəti naminə böyük qurbanlar verən, qazandığı azadlığı iki
il ərzində bütün qüvvəsilə qoruyan və əziz bilən Azərbaycan xalqı ona zorakı
yolla qəbul etdirilən yeni qayda-qanun ilə barıĢa bilməz"
144
.
Dərhal Azərbaycan siyasi mühacirətinin ilk faciəsi baĢladı. A.rtıq 1920-
ci ilin iyununda Azərbaycan dövlətçiliyinin liderlərindən Fətəli Xan Xoyski və H.
Ağayev Tiflisdə erməni terrorunun qurbanı oldular. N. Usubbəyov Gürcüstana
gedərkən Quruçay dərəsində, "Müsavat" partiyasının Bakı komitəsinin üzvü Yusif
Ġbrahimi isə Gürcüstanın Siqnax Ģəhərində qətlə yetirildilər
145
.
Azərbaycan mühacirləri "Qızıl ordu"nun gəlməsilə tezliklə Gürcüstanı
tərk etməli və Türkiyəyə keçib orada cəmləĢməli oldular. Çünki Azərbaycandan
xaricə, ələlxüsus Avropa ölkələrinə getmək üçün Türkiyə daha əlveriĢli idi. Həmçinin
burada hələ XX əsrin əvvəllərində məskunlaĢmıĢ xeyli Azərbaycan mühaciri, Ģəxs i
və qohumluq əlaqələri olan azərbaycanlı ailələr yaĢayırdı. Odur ki, Azərbaycandan
gedən mühacirlərin çoxu Türkiyədə nəinki mənəvi, eləcə də maddi yardım ala
bilirdilər. Əli bəy Hüseynzadə ilə ailəsi siyasi mühacirlərin ümid yeri və arxası
olmuĢdu. Azərbaycan Cümhuriyyətində daxili iĢlər nazirinin müavini iĢləmiĢ,
keçmiĢ Rusiya generalı, sonralar məĢhur ĢərqĢünas olmuĢ Məmməd Sadıq bəy
Ağazadə 1920-1921-ci illərdə qohumları Əli bəy Hüseynzadənin ailəsində
yaĢamıĢdı
146
.
67
Azərbaycan Cümhuriyyətinin sabiq daxili iĢlər naziri Behbud bəy
CavanĢir 1921-ci ilin yayında N.Nərimanovun məsləhəti ilə Almaniyaya gedərkən,
yolüstü Ġstanbulda zövcəsi ilə Əhməd bəy Ağayevin evində qalmıĢdı. Ermənilərin
qara siyahısında olan Behbud bəy milliyyətcə rus olan arvadının təkidi ilə
"Perepalas" hotelinə köçən gecə - iyulun 19-da alçaq erməni daĢnakı tərəfındən
öldürülmüĢdü
147
.
Azərbaycan Cümhuriyyətinin təhlükəsizlik orqanına rəhbərlik etmiĢ
Nağı bəy ġeyxzamanlı xatirələrində yazırdı: "Azərbaycanımızın iĢğalı ilə əlaqədar
qarabağlı balaları kimi bütün dünyaya səpələndik. Biz ana vətən hesab edərək
Türkiyəyə mühacirət etdikdə özümüzü vətənsiz hesab etmədik. Türkiyə vətəndaĢı
olduq"
148
.
Azərbaycanda sovet hakimiyyəti elan olunandan sonra ona qarĢı çıxan və
onu qəbul etməyənlərdən, fövqəladə komissiyanın qanlı təqiblərindən canını
qurtaran milli ziyalılardan, görkəmli xadimlərdən, qaçqınlardan ibarət Azərbaycan
mühacirəti Türkiyədə yarandı. Türkiyədə məskunlaĢmıĢ Xosrov Sultanov əsasən
Samsunda, trabzonda yerləĢmiĢ azərbaycanlı qaçqınlara yardım göstərən
cəmiyyətə baĢçılıq edirdi. Müsavat, Ġttihad və s. siyasi partiyaların Azərbaycan
Demokratik Respublikasının sabiq rəsmi xadimləri Ġstanbulda qaldılar. Azərbaycan
mühacir təĢkilatlarına ilk vaxtlar Xəlil bəy Xasməmmədov rəhbərlik edirdi.
Azərbaycan zabitlərindən çoxu Türkiyə təbəəliyini qəbul edərək, Əhməd bəy
Ağayevin (Ağaoğlunun) köməyi ilə orduda xidmətə götürüldülər.
Azərbaycan siyasi mühacirlərinin digər bir qrupunu isə hələ 1919-cu ildə
parlament tərəfindən Əlimərdan bəy TopçubaĢovun rəhbərliyi ilə Paris sülh
konfransına göndərilmiĢ nümayəndə heyəti (Mir Yaqub Mehdiyev, Ceyhun
Hacıbəyli, Məmməd Məhərrəmov, Əkbərağa ġeyxülislamov, Abbas bəy
Ataməliyev) təĢkil edirdi.
Bu vətənpərvərlər xaricdə qalıb xalqa xid mətlərini davam etdirmək
qərarına gəldilər və Azərbaycan Cümhuriyyətinin sovet Rusiyası silahlı qüvvələri
tərəfindən iĢğalını beynəlxalq aləmə çatdırmaq üçün çoxlu səy göstərdilər. 1920-ci
il sentyabrın 8-də Millətlər Cəmiyyətinə müraciətdə deyilirdi: "Azərbaycan
milləti... Cenevrədə birləĢmiĢ olan millətlərin təmsilçilərinə müraciət edərək,
Azərbaycan xalq ının məru z qaldığ ı ələm və nəqabilə nəzəri-d iqqətinizi cəlb
etmək istəyir.
... 1920-ci ilin aprelində rus bolĢevikləri Azərbaycanı istila etdi və qeyri-
bərabər hərbdən sonra Qızıl ordu məmləkəti əsgəri iĢğalı altına aldı. O vaxtdan
bəri Azərbaycanda üsyanlar davam edir.
... Millətlər Cəmiyyəti Ali Məclisinin Azərbaycan millətinə və onun haqlı
tələblərinə mənəvi himayə göstərəcəyinə ümid edirik"
149
.
68
Parisdə olan siyasi mühacirlər, xüsusilə Əlimərdan bəy TopçubaĢov
Azərbaycan həqiqətlərini dünya ictimaiyyətinə çatdırmaq üçün ardıcıl və ciddi
çalıĢmıĢdı. O, 1920-ci ilin noyabrında Cenevrədə Millətlər Cəmiyyətində, 1922-ci
ildə London, Genuya, 1923-cü ildə Lozanna konfranslarında çıxıĢ edərək,
Azərbaycanın milli hüquqlarının pozulması və dövlət müstəqilliyinə olan təcavüzü
aĢkarlamağa nail o lmuĢdu.
Ə.TopçubaĢov, X. Xasməmmodov və Paris Sülh Konfransında iĢtirak
etmiĢ digər nümayəndələr Gürcüstanın, Ermənistanın, ġimali Qafqaz
respublikalarının
keçmiĢ
hökumətlərinin
nümayəndələri
ilə
Qafqaz
respublikalarının federasiyasını yaratmaq, Qafqaz xalqlarının müstəqilliyi uğrunda
"bolĢevik" rejiminə qarĢı mübarizə aparmaq məqsədilə öz aralarında danıĢıqlar
aparmıĢ, müqavilə bağlamıĢdılar
150
. 1922-ci ildə Genuya konfransı ərəfəsində Ə.
TopçubaĢov, Gürcüstan və Ermənistan nümay əndələri Parisdən Londona getdilər
və qarĢıdakı beynəlxalq forumda Qafqazın mənafeyinin qorunması barədə
ingilislərin nazirlər kabinəsinin üzvləri ilə danıĢıqlar apardılar
151
.
Ə.TopçubaĢov Parisdə və baĢqa yerlərdə yerləĢən bütün mühacirləri bir
Mərkəzdə birləĢdirmək ideyasını, Qafqaz Konfederasiyası mövqeyini
dəstəkləyirdi.
M.Ə.Rəsulzadənin Ġstanbula gəliĢindən sonra onun təĢəbbüsü və
rəhbərliyi ilə Müsavat partiyasının Xarici Bürosu təĢkil olundu. O, Türkiyədə olan
siyasi mühacirlərin fəaliyyətini məqsədyönlü istiqamətləndirir, eləcə də
Azərbaycandakı təĢkilatlarla əlaqə yaradırdı. 1923-cü ildən " Yeni Qafqaziya",
"Azəri-Türk", "Odlu yurd", "BildiriĢ", "Ġstiqlal", "Azərbaycan Yurd Bilg isi",
"QurtuluĢ", "Azərbaycan" adlı və b. qəzet, dərgi və jurnallar nəĢr olunmuĢdu.
1923-cü ildə Ġstanbulda M. Ə. Rəsulzadənin "Azərbaycan Cümhuriyyəti",
1927-ci ildə Mirzə Bala Məmmədzadənin "Azərbaycan misaqi millisi; 28 mayis
istiqlal Bəyannaməsinin təhlili", 1938-ci ildə isə Berlində "Milli Azərbaycan
hərəkatı, "Milli Az. "Müsavat" Halq Firqəsi Tarixi" kitabları çapdan çıxmıĢdı.
M.Ə.Rəsulzadə Ġstanbulda nəĢr olunmuĢ "Əsrimizin SəyavuĢu" publisistik
əsərində demokratiya və sosial islahatlar ideyasını əsaslandırırdı. 20-ci illərin sonu
- 30-cu illərin əvvəllə rində o, Azərbaycan xalqının və Qafqazın digər xalqlarının
müstəqillik uğrunda mübarizə problemlərinə həsr olunmuĢ yeni publisistik
məqalələr yazmıĢdı.
M.Ə.Rəsulzadə "Rusiya köləliyi"ni, onun məkrli, yaltaq erməni
havadarlarını ifĢa edərək qeyd edirdi: "Biz rus xalqına bir xalq kimi heç bir ədavət
bəsləmirik, əksinə biz ona münasibətdə ən yaxĢı arzular diləyirik. Lakin bununla
belə biz həqiqətən də zor və qəsbkarlıqla bizi öz cəng arabasına bağlayıb,
həyatımızı qurmağa və mədəniyyətimizi ö z istədiyimiz formada inkiĢaf etdirməyə
mane olacaq rus imperializminin də düĢməniy ik".
69
M.Ə.Rəsulzadə ―ağ rus" mühacirlərinə xas olan hakimiyyətçi ġovinizm
ideologiyasına qarĢı da çıxıĢ edirdi. O, "Odlu yurd" qəzetində "Kerenskilərə cavab"
məqaləsində Sovet Ġttifaqında türk respublikalarına, ələlxüsus Azərbaycana zidd
mövqe tutan "kerenski" qrupunu kəskin tənqid atəĢinə tutmuĢdu.
Qafqaz Konfederasiyası ideyasını müdafiə edən M.Ə.Rəsulzadə demiĢdi:
"Müstəqil Qafqaz təkcə onun xalqlarının səadətinin təminatı deyil, həm də
xalqlararası sülhün ciddi amilidir. ġübhə yoxdur ki, Ümu mqafqaz dövlətçiliyi
sahəsində bizim həqiqətən real fəaliyyətimizdə əldə etdiyimiz nailiyyətlər bizim
cənub qonĢularımızda bizə və bizim iĢimizə lazımi hörmət və inam yaradar".
Xaricdəki Azərbaycan mühacir nümayəndələrinin publisist və təbliğat
fəaliyyəti, onların liderlərinin siyasi çıxıĢları "Sovetlər ölkəsinin" rəhbərliyini çox
narahat edirdi. M.Ə.Rəsulzadənin 1923-cü ildə çapdan çıxan "Azərbaycan
Cümhuriyyəti" kitabı barədə Stalin 1923-cü il sentyabrın 16-da "R.Zadənin mürtəce
kitabçası barədə" baĢlığı altında "Yol. Musabəyova, Mirzəyana, Axundova,
Kirova və OrixelaĢviliyə mənim məsləhətim" qeydi ilə məktub göndərmiĢdi.
Q.Musabəyov dərhal inqilab mu zeyinin rəhbərliyinə (Rotqauzerə) " Yol. Stalinin
tezislərinə uyğun broĢür (kitabça) tərtib etmək üçün" lazımi materialların ona
təqdim cdilməsi göstəriĢini vermiĢdi.
Stalin M.Ə.Rəsulzadəni "reneqatçılıqda (o, əvvəl bolĢevik olub)", "Türkiyə
xa lqının mənafeyinə xəyanətkarlıqda" (o və onun partiyası Türkiyə xalq ına
köməyə gedən Qızıl ordunun Azərbaycana gəlməsinə müqavimət göstərirdilər...)
"Azərbaycan xalqının mənafeyinə... " və baĢqa sahələrdə cəmi a ltı te zisinə uyğun
"Rəsulzadəyə hücuma keçməyə, onu "ittiham etməyə" çağırırdı. Bundan sonra
SSRĠ Xalq Xarici ĠĢlər Komissarı G.V.Çiçerinin IV Ümuma zərbaycan Sovetlər
qurultayındakı (1925-ci il mart) çıxıĢı da təsadüfi deyildi. O göstərirdi ki, "Son
zaman lar müsavatçıların Türkiyədəki fəaliyyəti xüsusilə artmıĢdır. Biz dəfələrlə
Türkiyə hökumətinə müraciət edərək Sovet hökuməti əleyhinə aparılan intriqalara
protest etmiĢ və buna son qoyulmasını tələb etmiĢik. Müsavatçıların tələbatı xüsusilə
bu son günlərdə tüğyan edir. Müsəlmanlara Azərbaycanda təzyiq göstərildiyinə
dair köhnə fəryadlar təkrar olunur, müsəlman əhalisi tərəfindən təkrar Ģikayətlər
gəlir, güzəĢtlər tələb o lunur"
152
.
Hətta Çiçerin A zərbaycanı müsavatçılara cavab verməklə, "nümunə
olacaq bir Sovet Cümhuriyyəti" etməyə çağırmıĢdı.
Partiya
və dövlət rəhbərliyindən M.D.Hüseynov, Ə.H.Qarayev,
D.Bünyadzadə, M.Quliyev, S.M.Əfəndiyev və tədqiqatçılardan A.Rayevski,
Y.A.Ratqauzer, N.Pçelin, S.Sef, A.Steklov və b. siyasi mühacirlərin fəaliyyətini
"ifĢa" edən kitabçalar və mü xtəlif yazılarla çıxıĢ etməyə baĢladılar. Əlbəttə, baĢqa
cür də ola bilməzdi.
70
"Azərbaycan fövqəladə komissiyası‖nın sədri M.C.Bağırov "ÇK"-nın
yaranmasının beĢilliyi münasibətilə "Kommunist" qəzetinin 1925-ci il 3 iyul tarixli
sayında yazırdı: "... DüĢmənlərimizin baĢında, Ģübhəsiz, "Müsavat" partiyası durur.
M.Ə.Rəsulzadə Avropaya qaçdıqdan sonra Azərbaycan inqilabının əleyhdarları
onun ətrafına toplanaraq öz irt ica fəaliyyətlərinə baĢladılar. Fürsət tap dıqca fəhlə-
kəndli hökumətinə zərbə endirməyə çalıĢırlar. Xaricdə M.Ə.Rəsulzadənin baĢına
toplanan milliyyətçilərin içəridəki tərəfdarların ı əzmək lazımd ır". Ġzaha ehtiyac
qalmır!
Azərbaycan siyasi mühacirəti 1920-ci ildən - 1930-cu illərə kimi, əsasən
Türkiyədə, Ġkinci dünya müharibəsi və ondan sonrakı dövrdə Qərbi Avropanın və
Asiyanın baĢqa ölkələrində qərarlaĢıb fəaliyyət göstərmək məcburiyyətində
qalmıĢdı. Ancaq azərbaycanlı soydaĢlarımız bəzi çətinliklərlə, məhru miyyətlərlə
üzləĢsələr də, ictimai-siyasi, elmi və mədəni sahələrdə iĢlərini davam etdirirdilər.
Azərbaycan mühacirlərinin ilk Assosiasiyası Fransada meydana gəlmiĢdi.
Onun əsas nüvəsi Əlimərdan bəy TopçubaĢovun rəhbərlik etdiyi Azərbaycan
diplomatları: Əkbər ġeyxülislamov, Ceyhun bəy Hacıbəyli, Miryaqub Mehdiyev,
Məmməd bəy Məhərrəmov və b. idi. Onlar 1919-cu ilin mayından 1920-ci ilin
aprelinə kimi "Azərbaycan" bülleteninin on bir nömrəsini, üç kitab, Azərbaycanın
ilk rəngli xəritəsini və onlarca məqalələr çap etdirmiĢdilər
153
.
Azərbaycan dövlətçiliy i və müstəqilliyinin keĢiyində durmuĢ, 1967-ci
ildə Türkiyədə vəfat etmiĢ Gəncəli Nağı Keykur (ġey xzamanlı) xatirələrində
yazırdı: "Mühacirət həyatının min bir məhru miyyət və iztirabı içində səfalət və
zərurətlərin pəncəsində inlərkən öz maddi imkanlarımız daxilində nəĢr etdiyimiz
qəzetlər, dərgilər, kitabçalar və kitablar sayəsində mübarizəmizi dimdik ayaqda tutduq.
Ġstiqlal mübarizəsin in dastanlarını əbədiləĢdirmiĢ olan mühacirətdəki bu
nəĢriyyat Azərbaycanın istilasından iki il sonra baĢlamıĢ - 1932-ci ilə qədər
Ġstanbulda və 1932-1939-cu illərdə isə Berlin və Parisdə öz fəaliyyətini davam
etdirmiĢdir. Azərbaycan Milli Mübarizəsinin böyük lideri
mərhum
Məmmədəmin Rəsulzadənin qurduğu bu nəĢr sistemi günümü zə qədər davam
etməkdədir. Bu mətbuat mübarizəsinin arasında "Yeni Qafqasiya", "Azəri-Türk",
"Odlu yurdu", "BildiriĢ", "Ġstiqlal" və "Azərbaycan" kimi qə zet və dərgilə rindən
baĢqa türkcə, farsca, almanca, polyakca, fransızca, ingiliscə və rusca çap olunan
çoxlu sayda kitabça və kitablar böyük bir kitab xana təĢkil edir".
Azərbaycan mühacirləri Qafqazdan və Türküstandan, Rusiyadan,
xüsusilə tatar-baĢqırd mühacirlərlə, Ukraynadan olan mühacirlərlə, onların
təĢkilatları, mətbuat orqanları ilə sıx əlaqədə olmuĢ dular.
Türkiyədə yaĢayan Azərbaycan mühacirləri onun daxilində gedən
ictima i-siyasi, mədəni proseslərdə yaxından iĢtirak et miĢ və qardaĢ Türkiyə
xalq ının tərəqqisində əlamətdar rol oynamıĢlar.
71
Türkiyədə mühacirətdə olan azərbaycanlı ailələrinin üzləĢdikləri
məhru miyyətləri təsəvvür etmək üçün valideynlərini itirib yetim qalan,
pansionata verilən DilĢad adlı bir çocuğun "Türkiyə taleyi" səciyyəvi bir faktdır.
DilĢad yaxĢı o xuyur, daha çox təbiət elmlərinə maraq göstərirmiĢ. 30-cu illərin
bir günündə ölkənin prezidenti M. K. Atatürk pansionata gəlir və Respublikan ın
ilk prezidentin i təbrik etmək DilĢada nəsib olur. Qızcığazın cəsarətinə heyran
qalan prezident onun azərbaycanlı yetim olduğunu biləndə ona öz adından
təqaüd təyin edir. Sonralar da daim onunla maraqlan ır və onu xaricə o xu mağa
göndərir. Təhsilini müvəffəqiyyətlə baĢa vuran DilĢad atom fizikasından
dissertasiya müdafiə edib, alim o lur və bir müddət məxfı laboratoriyada tədqiqat
aparır.
Daha sonra müəllim iĢləyən DilĢad qohumların ı axtarmağa baĢlayır. O,
yarmarkada SSRĠ pavilyonunda Ġstanbulda təsadüfən tanıĢ olduğu bakılı bir
soydaĢının kö məyi ilə qohumları ilə əlaqə yarada bilir. Onun Bakıya gəlmə k
üçün dəfələrlə göstərdiyi təĢəbbüslər baĢ tutmur. Görünür hakimiyyət atomçu
alimi buraxmay ıb. Sonralar məlu m olur ki, DilĢad həsrətində olduğu vətənini və
qohumlarını görmədən yetmiĢinci illərin əvvəllərində dünyasını dəyiĢmiĢdir.
Azərbaycan mühacirlərindən çoxlu dəyərli insanlar Türkiyə torpağında
əbədiyyətə qovuĢmuĢlar.
1931-c i ildə a zərbaycanlı siyasi mühacirlər, "Sovct Ġttifaqının" təzy iqi
nəticəsində, Türkiyəni tərk et mə li o ldular. Onların mühacirlik həyatının ağır
dövrü baĢladı. Azərbaycan siyasi mühacirətində bu illərdə daxildə kəskin
ziddiyyətlər, "liderlik" uğrunda çəkiĢmələr, ciddi ixtilaflar da müĢahidə
olunurdu. Hətta mühacirətin daxilində bir-birinə mü xalif mövqedə dayanan açıq
qruplar peyda olmuĢdu.
1936-c ı ilin avqustunda VarĢavada "Müsavat" partiyasının qurultay
səlahiyyətli konfransı oldu. M. Ə. Rəsulzadə konfransı açarkən söylədiyi
nitqində müsavatın keçdiyi tarixi yolu xarakterizə etdi, Nizamnaməyə bir sıra
düzəliĢlər və əlavələr edild i, yeddi nəfərdən ibarət partiya Divanı formalaĢdırıld ı,
Azərbaycandakı vəziyyətlə bağlı firqənin taktikası müəyyənləĢdirild i və
müsavatın Yeni Proqramının əsasları qəbul edildi.
72
III FƏS ĠL
AZƏRBAYCANIN ĠQTĠSADĠ VƏ SOSĠAL HƏYATI
1921-1927-ci illərdə
Dostları ilə paylaş: |