342
343
Keçmişdə
Bala, başa:dönüm keşmişdə bi tox- mox yoxuydu. Allahver-
miş çöl ojağı vardı. Nö:t də çətin tapılırdı. Qırmızıtatar (dolu, ətli-
canlı) gəlindim,
indiki gəlinlərdən yox, vallah,
əğımı yerə vıranda cavahıratın səsi xeylax yoleydirdi. Bir
dəfə irəhmətdix` qaynatam mə: dedi kin ay gəlin, bir çovan sulu
xingəli bişir. Durdum mən də başdadım işə, bir yekə tiyanımız
vardı qoydum üstə çatmadan (kabab bişirərkən odunları çarpaz
qalama) qoydum altda. Bir toğlunu
elə həyləjə qol- bud eliyif
töhdüx` qazana. Öz- özünə lığırt- lığırt (yavaş- yavaş) qaynadı.
So:ra təpitməsin (xingəl üçünkəsilən yuxa) töhdüx` bir bayda da
sarımsaq qatıx qatmışdıx. Çəhdix`mejmahılara, daranqalara indi
ye görüm do:jaxsanmı? Çoban- çolux da yedi.
O vaxtlar da kın təndir əppəyi- zad tapmazdıx. Ajıtmalı (sac-
da bişirilən çörək) bişi- rirdix`.Tərəkəmeydix` dayna, bünkü kimi
yadımdadır, yeylaxdan qayıtmışdıx. Bir qavınan bir silləmə pen-
dir götürdüm, indi bax- bax bu gördüyün ətyeməzziyəeydirənelə
də loşal- mışam (tənbəlləşmişəm), yeriyelmirəm. Nəysə çağırdım
bıların birin kin, ağız, ağız təndir əppəyü:z var? Bax- bax bı pen-
dirə bizə bir əz təndir əppəyi verin. Arvat dedi kin, dədən qızı:
ölməsin, tay bı pendiri neynirdin?
(Ağdam rayonu, Kəngərli kəndi Allahverdiyeva Savad, 75 ya-
şında)
Dostları ilə paylaş: