oxu-y-aq sözündə isə -aq birbaşa xəbərlik şəkilçisidir.
Felin vacib şəkli gələcəkdə icra ediləcək işin zəruriliyini, vacibliyini bildirir.
- malı
2
şəkilçisi ilə düzəlir, şəxs sonluqları qəbul edərək şəxsə görə dəyişir. Məsələn: dinlə-
məli-yəm, dinlə-məli-sən, dinlə-məli-dir, dinlə-məli-yik, dinlə-məli-siniz, dinlə-məli-dirlər.
Felin lazım şəkli icra ediləcək işin lazım olduğunu bildirir, fellərə -ası(-yası)
2
şə
kilçisini artırmaqla düzəlir, müvafiq şəxs şəkilçiləri qəbul edir: oxu-yası-yam, oxu-
yası-san, oxu-yası-dır, oxu-yası-yıq, oxu-yası-sınız, oxu-yası-dırlar.
Lazım şəklinin
inkarı deyil sözü ilə işlənir: alası deyiləm, alası deyilsən, alası deyil, alası deyilik, alası
deyilsiniz, alası deyillər.
Göründüyü kimi, şəxsə və kəmiyyətə görə dəyişən deyil sözü
oldu.
Felin şərt şəkli hərəkətin icrasının müəyyən şərtlə bağlı olduğunu bildirir. Şərt şəkli
felə -sa
2
şəkilçisinin artırılması ilə düzəlir: al-sa-m, al-sa-n, al-sa, al-sa-q, al-sa-nız, al-sa-
lar.
Şə
rt şəklində olan fellərdən əvvəl bəzən əgər bağlayıcısı da işlədilir, məsələn: əgər
qaçsam, əgər tullasan, əgər işləsə.
Felin şərt şəkli müstəqil cümlənin xəbəri ola bilmir. O yalnız mürəkkəb cümlədə
asılı cümlənin xəbəri olub, hərəkətin icrasını müəyyən şərtlə bağlayır. Məsələn: Əgər
oxumaq istəsən, mənim kitabımı götürərsən.
Sual 23. Təsriflənməyən fel formalarından məsdər və onun xüsusiyyətləri barədə
məlumat yazın.
Şəxsə və kəmiyyətə görə dəyişməyən fel formaları felin təsriflənməyən formaları
adlanır. Məsdər, feli sifət və feli bağlama felin təsriflənməyən formalarıdır.
Təsriflənməmələrinə baxmayaraq, onlar felin təsdiq-inkar, təsirli-təsirsiz olmaq, növ
bildirmək kimi bəzi əsas xüsusiyyətlərini qoruyub saxlaya bilirlər. Felin əsas
xüsusiyyətlərini saxlamaqla yanaşı, bu formalar ikinci bir nitq hissəsinin əlamətlərinə
də malik olurlar. Belə ki, felin xüsusiyyətlərindən əlavə məsdər eyni zamanda ismin,
feli sifət sifətin, feli bağlama isə zərfin xüsusiyyətlərini də daşıyır.
21
Həm felin, həm də ismin xüsusiyyətlərinə malik olan sözlərə məsdər deyilir.
Məsdər -maq
2
şəkilçisinin (bəzən də onun qısa forması olan -ma
2
şəkilçisinin) köməyi
ilə yaranır: oxumaq, gəlmək, yazmaq, gülmək və s.
Məsdərin felə aid xüsusiyyətləri:
1. Fel və ondan əmələ gələn məsdər eyni leksik məna bildirir (qrammatik mə-naları
isə müxtəlif olur); məsələn, apar və aparmaq sözlərinin leksik mənaları ara-sında fərq
yoxdur. Hər ikisi hərəkət bildirir.
2. Məsdər təsdiq və inkarda olur. Məsələn: aparmaq və aparmamaq.
3. Məsdər felin müxtəlif qrammatik məna növlərini bildirir. Məs.: yazmaq (məlum
növ), yazılmaq (məchul növ), yazışmaq (qarşılıq növ), yazdırmaq (icbar növ).
4. Məsdər təsirli və ya təsirsiz olur: görmək- təsirli, qaçmaq - təsirsiz.
5. Məsdər də fel kimi ətrafına söz toplaya bilir, məsdər tərkibi əmələ gətirir.
Məsdər tərkibi bütövlükdə cümlənin bir mürəkkəb üzvü olur, məsələn: dmanla
məşğ ul olmaq sağ lamlıqdır
cümləsində idmanla məşğul olmaq birləşməsi məsdər
tərkibidir, mürəkkəb mübtədadır.
Məsdərin ismə aid xüsusiyyətləri bunlardır:
1. Isim kimi hallanır və mənsubiyyətə görə dəyişir. Məsdərin isim kimi hallanması:
aparmaq, aparmağın, aparmağa, aparmağı, aparmaqda, aparmaqdan. Məsdərin
mənsubiyyət şəkilçisi qəbul etməsi: (mənim) aparmağım, (sənin) aparmağın, (onun)
aparmağı, (bizim) aparmağımız, (sizin) aparmağınız, (onların) aparmağı.
2. sim kimi cümlənin mübtədası, tamamlığı ola bilir: Oxumaq (nə?) hamı üçün
faydalıdır. Oxumağı (nəyi?) sevirəm və s.
3. III şəxsdə xəbər şəkilçisi (-dır
4
)
qəbul edib cümlədə ismi xəbər olur (feli xəbər
ola bilmir). Məsələn: Onun hobbisi üzməkdir.
4.Qoşmalarla işlənə bilir. Məsələn: tapmaq üçün, oxumaqdan ötrü, baxmağa
görə
və s.
Xatırladaq ki, III şəxsdə məsdər mənsubiyyətə görə dəyişərkən, bəzən -maq
2
şəkilçisi
-ma
2
şəklinə düşür: quşların oxu-mağ-ı əvəzinə quşların oxu-ma-sı kimi işlənir.
Məsdər ismin xüsusiyyətlərini daşısa da, isim kimi cəmlənə, sifətləşə bilmir.
Sual 24. Feli sifət, onun yaranma yolları, felə və sifətə aid xüsusiyyətləri nədən
ibarə tdir?
Hə m felin, hə m də sifə tin xüsusiyyə tlə rini daş ıyan sözlə r feli sifə t adlanır.
Feli sifət düzəldən şəkilçilər bunlardır:
1. -mış
4
şəkilçisi vasitəsilə keçmiş zaman mənalı feli sifətlər düzəldilir, məsələn:
veril-miş
(vəd), qazıl-mış (torpaq), bat-mış (gəmi) və s.
2. Mənsubiyyət şəkilçisi ilə işlənən -dıq
4
şəkilçisi hər üç şəxsin təkində və cəmində
keçmiş zaman mənalı feli sifətlər düzəldir, məsələn: axtar-dığ-ımız (sənəd), bil-diy-im
(iş), gör-dük-ləri (adam) və s.
3. -an
2
şə
kilçisi vasitəsilə indiki zaman mənalı feli sifətlər düzəldilir, məsələn:
dayan-an
(adam), gəl-ən (qız) və s.
22
4.-acaq
2
,-ası
2
, -malı
2
şəkilçiləri vasitəsi ilə gələcək zaman mənalı feli sifətlər
düzəldilir, məsələn: görül-əsi (iş), deyil-əcək (söz), tikil-məli (paltar) və s.
Qeyd edildiyi kimi, feli sifətdə həm felə, həm də sifətə məxsus xüsusiyyətlər
vardır.
Feli sifə tin felə mə xsus xüsusiyyə tlə ri bunlardır:
1. Zaman mənası bildirir: kökəlmiş (heyvan) - keçmiş zaman; gələn (adam) –indiki
zaman; görüləcək (işlər) - gələcək zaman feli sifəti.
2. Təsirli və ya təsirsiz olur: oxuyan (müğənni) - təsirli; baxan (qız) - təsirsiz.
3. Növ bildirir: qazılan (torpaq) - məchul növ; görüşən (adamlar) - qarşılıq növ və
s.
4. Təsdiq və ya inkar ola bilir: ağ layan (körpə)-təsdiq, ağ lamayan (körpə) inkar.
5. Ətrafına söz toplaya bilir: dərslərindən əla qiymətlər alan (şagird), səliqə ilə
sıraya düzülmüş
(uşaqlar) və s.
Feli sifə tin sifə tə aid xüsusiyyə tlə ri:
1. Əşyanın əlamətini bildirir: uçan (hansı?) quş, ağlayan (hansı?) körpə və s.
2. Necə?, nə cür?, hansı? suallarından birinə cavab olur.
3. Aid olduğu ismin əvvəlində gəlir.
4. Cümlədə təyin vəzifəsində işlənir: Görülə cə k iş lə rimiz çoxdur.
5. Xəbərlik şəkilçilərini qəbul edir və ismi xəbər olur: Qardaşım işləyəndir.
6. Sifət kimi substantivləşə bilir və bu vaxt cümlədə isim kimi çıxış edərək
mübtəda və ya tamamlıq olur. Məs.: Gələn (kim?)rəfiqəmdir.Oxuyanı (kimi?)
tanıyırsan?
Feli sifətlərlə feldən düzələn sifətləri qarışdırmaq olmaz. Feldən düzələn
sifətlər felin heç bir xüsusiyyətini daşıya bilmir, yalnız sifətin əlamətlərini daşıyır. Feli
sifətlər isə həm felin, həm də sifətin xüsusiyyətlərinə malik olur. Sözün feldən düzəlmiş
sifət yox, feli sifət olduğunu onun təsirli və ya təsirsiz olduğunu yoxlamaqla, ya da
inkarda işlətməklə bilmək olar.
Sifət və saylar kimi, feli sifətlər də bəzən substantivləşə (isimləşə) bilir. Belə
halda
feli sifətlər ismin xüsusiyyətlərinə malik olur: hallanır, cəmlənir, mənsubiyyətə görə
dəyişir, qoşma ilə işlənə bilir və s. Məsələn: Yatmışları razı deyiləm kimsə oyatsın.
Qaçanı qovmazlar. Yazdıqlarımı unutmuşam və s. Bu cümlələrdəki yatmış ları,
qaçanı, yazdıqlarımı feli sifətləri isimsiz işlənmiş, yəni onu əvəz etmişlər. Buna görə də
həmin feli sifətlər mənsubiyyət, hal və cəm şəkilçiləri qəbul etmişdir. Isimləşmiş feli
sifət necə?, nə cür? suallarına deyil, ismin suallarına cavab verir və cümlədə təyin yox,
mübtəda və tamamlıq, bəzən də ismi xəbər olur. Qeyd edildiyi kimi, feli sifər
isimləşdikdə qoşmalarla da işlənə bilir: oxuyan üçün, yatmışlardan başqa və s.
Sual 25. Feli bağ lama haqqında mə lumat yazın.
Feli bağ lama hə m felin, hə m də zə rfin xüsusiyyə tlə rini daş ıyır.
Feli bağ lamanın felə aid xüsusiyyə tlə ri bunlardır:
1. Leksik mənaca hərəkət bildirir.
2. Təsirli və ya təsirsiz olur: görüb (təsirli), baxdıqca (təsirsiz) və s.
3. Təsdiq və ya inkarda olur: alanda, almayanda və s.
23
4. Felin müxtəlif qrammatik məna növlərində ola bilir: gəlincə (məlum), yazılıb
(məchul), geyinə rkə n (qayıdış), sildirə rə k (icbar), yazış anda (qarşılıq).
5. Ətrafına söz toplaya bilir: təbiətin xoş mənzərəsini seyr etdikcə və s.
Feli bağ lamanın zə rfə aid xüsusiyyə tlə ri aş ağ ıdakılardır:
1. Hərəkətin tərzini, zamanını, səbəbini bildirir: Uş aq qaçaraq (necə ?) gözdə n
itdi.
Evə gə lə ndə (nə zaman?) çörə k alarsan. Düş mə n qorxub (nə sə bə bdə n?) geri
çə kildi.
2. Zərfin suallarına cavab ola bilir.
3. Əlaqəyə girdiyi sözlərlə birlikdə cümlənin zərfliyi olur.
Feli bağlama şəkilçiləri:
1) -ıb
4
. Bu şəkilçi ilə düzələn feli bağlamaların aşağıdakı xüsusiyyətləri vardır:
a)
Işin əsas feldəki işdən əvvəl icra olunduğunu bildirir: Bağ ban bağ daki iş lə rini bitirib,(nə za-
man?) ə llə rini yumağ a getdi.
b)
Əsas feldəki hərəkətin tərzini bildirir: Qoca bardaş qurub (necə ?) oturmuş du..
c)
Əsas feldəki hərəkətin səbəbini bildirir: Uş aq anasından qorxub (niyə ?) çarpayının altında
gizlə ndi.
2) -araq
2
. Bu şəkilçi ilə düzələn feli bağlamalar mənasna görə -ib
4
şəkilçili feli bağlama-larla
oxşardır, məsələn: Ana otağ a girə rə k, körpə nin üstünü örtdü və s.
3) -a
2
. Bu şəkilçi təkrar olunan felə qoşulur və onunla düzələn feli bağlamalar, əsasən,
hərəkətin icra tərzini bildirir. Məsələn: Uşaqlar qaça-qaça həyətə doluşdular. Əsgər təhlükəni
bilə-bilə irəliyə atıldı.
4) -madan
2
. Bu şəkilçi ilə düzələn feli bağlamalar hərəkətin zamanını, bəzən də tərzini
bildirir, məsələn: Dərsini hazırlamadan oynamağa getmə. Qatar heç bir stansiyada dayanmadan
gedirdi.
Aşağıdakı şəkilçilərlə düzələn feli bağlamalar isə daha çox hərəkətin zamanını, yəni işin əsas
feldən əvvəl icra olunduğunu bildirir:
-anda
2
: alanda, gələndə, işləyəndə və s.
-dıqda
2
: aldıqda, gəldikdə, işlədikdə və s.
-arkən
2
: alarkən, gələrkən və s.
-dıqca
4
: aldıqca, gəldikcə və s.
-inca
4
: alınca, gəlincə və s.
-ar
2
, -maz
2
: gələr-gəlməz, çatar-çatmaz və s.
Feli bağlama digər sözlərlə əlaqəyə girərək feli bağlama tərkibi əmələ gətirir.Feli bağlama
tərkibi həmişə cümlənin mürəkkəb üzvü olur və bir sintaktik suala cavab verir. Məsələn: Adil
gözünü bir nöqtə yə zillə yib xə yala dalmış dı. Onlar vaxtında gə lib çatmadıqda bütün planlarımız
pozuldu. Feli bağlamalar və feli bağlama tərkibləri cümlədə, bir qayda olaraq, zərflik kimi çıxış
edir. Feli bağlama cümlənin həmcins xəbəri olduqda ondan sonra vergül işarəsi qoyulur. Məsələn:
Ana bazara gedib, ə rzaq malları aldı.
Sual 26. Zə rf, onun mə na növlə ri və baş qa nitq hissə lə rində n fə rqlə ndirilmə si
barə də yazın.
24
Zərf hərəkəti müxtəlif cəhətlərdən izah edən nitq hissəsidir. Zərf cümlədə, əsasən,
felə aid olaraq, onun tərzini, zamanını, yerini və miqdarını bildirir. Mə s.: yaxş ı danış ır,
çox oxuyanda, yuxarı getmə k, dünə n gə lə n və s.
Zərflər necə? nə cür? nə zaman? haçan?
nə vaxt? hara? nə qədər? suallarından birinə cavab verir, həm təsriflənən, həm də
təsriflənməyən (məsdər, feli sifət, feli bağlama) fellərlə işlənir. Məsələn: Dünən bizə
gə ldi; Mə n indi getmə liyə m kimi cümlə lə rdə zərf təsriflənən fellərə , də fə lə rlə demə k,
asta-asta gə lə ndə , cə sarə tlə danış an birləşmələrində isə təsriflənməyən fellərə aiddir.
Hərəkəti izah etmə cəhətindən asılı olaraq zərflər müxtəlif məna növlərinə bölünür:
1) tərzi-hərəkət zərfi, 2) zaman zərfi, 3) yer zərfi, 4) miqdar zərfi.
Tə rzi-hə rə kə t zə rflə ri hərəkətin icra tərzini bildirir, necə ? nə cür? suallarına
cavab verir. Məsələn: O, sənə təəccüblə baxırdı. Akif inadla susurdu. Cavad hiylə-
gə rcə sinə gülümsə yirdi.
Tərzi-hərəkət zərfləri bəzən hərəkətin keyfıyyətini də ifadə edə bilir. Məs.: gözəl
danış maq, yaxş ı bilmə k və
s.
Zaman zə rfi hərəkətin icra olunduğu (yaxud icra olunmadığı) zamanı bildirir, nə
zaman? haçan? suallarına cavab verir. Dünə n, indi, sabah, bayaq, sonra, gec, tez, hə lə ,
yenə
və s. zaman zərfləridir. Məs.: Mən hələ də kitabı ala büməmişəm. Yenə göy üzünü
duman bürüyüb.
Yer zə rflə ri hərəkətin icra olunduğu (yaxud icra olunmadığı) yeri bildirir. Aş ağ ı,
yuxarı, irə li, geri, ora, bura, yaxın, uzaq, sağ , sol
sözləri yer zərfləridir. Bu sözlərin
çoxu yönlük, yerlik və çıxışlıq hal şəkilçiləri ilə işləndikdə də yer zərfi olur. Yer zərfləri
hara?, haraya?, harada?, haradan? suallarına cavab verir. Məs.: Əsgərlər irəli
yüyürdülər.
çəri cavan bir oğlan daxil oldu. Uşaqlar geri döndülər.
Miqdar zərfləri hərəkətin miqdarını və ya dərəcəsini bildirir, nə qədər? sualına
cavab olur: az, çox, azacıq, birə-iki, birə-beş, qismən və s. sözlər miqdar
zərfləridir.
Məsələn: Uş aqlar bu gün çox (xeyli) çalış dılar. Müə llim bunu bizə də fə lə rlə demiş di.
Qoca
bir qə də r dincə ldi.
Dilimizdəki zərflərin bir hissəsi başqa nitq hissələri ilə ortaq sözlərdən ibarətdir. Belə sözlər
cümlədəki vəzifəsindən asılı olaraq isim və zərf, sifət və zərf, say və zərf, qoşma və zərf kimi işlənə
bilir:
1. Gecə, gündüz, axşam, səhər sözləri cümlədə nə? sualına cavab verdikdə isim, nə za-man?
sualına cavab olduqda isə zaman zə rfi vəzifəsini daşıyır. Məs.: “ Gecə (nə ?) gündüzdə n (nə də n?)
sə rin olur”
cümləsində gecə, gündüz sözləri isim, “Kəndə gecə (nə zaman?) çatdıq” cümləsində
isə zərfdir.
2.Yaxşı, pis, açıq, gözəl, cəld və s. sözlər həm sifət, həm də tərzi-hərəkət zərfi ola bilir.
Məs.: Açıq (hansı?) qapı bizimkidir ─ sifət; Mənimlə açıq (necə?) danış ─ zərf.
Belə sözlər əşyanın əlamətini bildirdikdə sifət, felə aid olduqda isə zərf olur. Bundan əlavə,
sifət hansı sualına da cavab verə bildiyi halda, zərf bu suala cavab olmur.
3. Az, çox, xeyli, bir qə də r, az-çox, bir az və s. bu kimi sözlər ismə aid olduqda say, felə aid
olduqda isə miqdar zərfi vəzifəsində işlənir. Məs.: Otaqda az uşaq var─say; Bu gün az işlədik-zərf.
4. Əvvəl, sonra sözləri müstəqil suala cavab verdikdə zərf, ayrılıqda suala cavab verə
bilmədikdə isə qoşma olur. Qoşma kimi bu sözlər çıxışlıq halda olan sözlərə qoşularaq, ikisi
25
birlikdə bir cümlə üzvü, yəni zərflik olur. Məsələn: Əvvəl (nə zaman?) düşün, sonra (nə zaman?)
danış ─
zərf; Səndən əvvəl (nə zaman?) də bu sualı mənə vermişdilər ─ qoşma.
Sual 27. Qoşmalar barədə məlumat yazın.
smin adlıq, yiyəlik, yönlük və çıxışlıq hallarında olan sözlərə qoşularaq müəyyən
məna çaları yaradan köməkçi nitq hissəsinə qoşma deyilir. Qoşmanı başqa köməkçi
nitq hissələrindən fərqləndirən əsas cəhətlərdən biri onun qoşulduğu sözlə birlikdə
cümlə üzvü olmasıdır. Qoşmaların hamısı quruluşca sadə olur.
smin halları ilə işlənməsinə görə qoşmalar aşağıdakı qruplara bölünür:
1.
Adlıq və yiyəlik halla işlənən qoşmalar: üçün, ilə (-la
2
), qədər, kimi, tək, -ca
2
, üzrə
( üzrə yalnız adlıq halla işlənir);
2.
Yönlük halla işlənən qoşmalar: qədər, kimi, -dək, tərəf, sarı, doğru, qarşı, -can
2
, görə,
aid, dair, əsasən, xas;
3.Çıxışhq halla işlənən qoşmalar: əvvəl, qabaq, sonra, bəri, başqa, savayı, qeyri, ayrı,
ötrü, özgə.
Dostları ilə paylaş: |