Çağdaş Azərbaycan postmodern romanı 59
nışarkən, burada faktların imitasiyası (təqlidi), falsifikasi-
yası (saxtakarlıq) və mistifikasiyası (uydurma) diqqəti cəlb
edir. İngilisdilli ədəbiyyatda mokyumentari (ing. to mock «saxtasını düzəltmək» və documentary «sənədli») adlı ter-
minə rast gəlmək olur ki, qarşılıqlı söz kimi başqa dillərdə
istifadə olunur. Psevdosənədli romanın bədii nümunələri
zahiri əlamətlərinə görə sənədli romanlara uyğundur, lakin
onların hadisələri sənədli romanlardan fərqli olaraq uy-
durmadır və tarixi faktlar altında xüsusi «pərdələnmişdir».
Postmodern romanda sosial-siyasi reallıqların əks
olunması öz xüsusiyyətləri ilə seçilir. Z. Bauman postmo-
dernizmin sosial gerçəkliklə bağlı olması faktını inkar et-
məyərək «sosial gerçəkliyin inkişafında yeni dövr olmaq-
dan daha çox şüurun irəliləyişində yeni dönəm» olmasını
qnosoloji aspekti kimi ön plana çəkərək qiymətləndirmiş-
dir.
Postmodern yazarlardan olan Seymur Baycan Seymur
XXX imzası ilə 2007-ci ildə nəşr etdirdiyi «18,6 sm» əsə-
rini skelet-memuar kimi təqdim edir. Əsər müəllifin yol
xatirələri və səfər təəssüratlarının yığcam məzmunundan
ibarətdir. Müəllif incə yumoru ironiyaya qataraq cəmiyyət-
dəki çatışmazlıqları öz həyatının və yaradıcılığının bir anı
kimi göstərməyə nail ola bilir.
Anarın «Ağ qoç, qara qoç» romanına da diqqət yetirək.
Ailəsindən və yaşadığı doğma Bakısından ayrı düşmüş
əsas qəhrəmanın iztirab və düşüncələri vasitəsilə Anar cə-
miyyətdə baş verən siyasi-iqtisadi böhranlara birmənalı ol-
mayan münasibətini, xalqın ağrılı problemləri ilə narahat-
çılığını «Ağ qoç, qara qoç» adlı əsərində oxuculara çatdır-
mış, onları yaranmış vəziyyətdən çıxmaq yolları ətrafında
qiyabi disputa sövq etmişdir. Anarın «Ağ qoç, qara qoç»
