Tərcibənd və tərkibbənd də divanlarda vardır və ən məşhur tərkibbəndlərdən biri Cəmaləddin Əbdürrəzzaq İsfahaninin Peyğəmbərin (s) haqqında yazdığı əsəridir.
Müsəmmət bu dövrdə xüsusi şəkildə inkişaf etməmişdir, ancaq divanlarda onların nümunələrini görmək olar. Bu dövrdə xüsusi olaraq müsəmmət ustadı kimi tanınan şair yoxdur və ümumiyyətlə, bu janr Mənuçehr Damğaninin yaradıcılığı ilə əsasən sona çatmışdır.
Müstəzad. Bu əsrdə diqqət yetirilən başqa bir şeir növü müstəzaddır. Müstəzadı ayrıca bir forma kimi qəbul etmək olmaz. Çünki qəzəl, rübai, müsəmmət və bəzi digər şeir nümunələrini müstəzad formasında yazmışlar. Məsud Səd Salmanın divanında da belə formada olan şeirlər tapmaq mümkündür.
