Zaur Orucov
(Əlyazmalar İnstitutu)
Əlyazmalar İnstİtutunda saxlanılan qədİm əlyazma cildlərİ
M.Füzüli adına Əlyazmalar institutunda orta əsrlərə aid minlərlə əlyazma kitabları saxlanılır ki, onların da xeyli hissəsinin cild qapaqları bu və digər səbəblərə görə böyük maraq doğurur.
VII əsrdən etibarən Türk xalqlarının kitab qapaqlarında dəridən istifadə edildiyi aydındır (1). Bin Buda mağaralarında Dr.A.Stein ve Pellot tərəfindən aparılan qazıntılar zamanı üzərində dəmir qəlib basılmış dəri gön qapaqlara rast gəlmişlər (2). Sonrakı dövrlərdə cildləmə işinin daha da inkişaf etdiyini görürük. İslam dinini qəbul edən türk xalqları hər sahədə olduğu kimi cild sənətində də öz bacarıqlarını göstərmişlər (3,122). Quran nüsxələri qapaqlarının bədii tərtibatında aşkar görünən incəlik və bədiilik bunu deməyə əsas verir.
Orta əsr hökümdarları üçün hazırlanan kitabların bədii tərtibatı daha zəngin ornamentlərlə bəzədilirdi. Ancaq bu cür əlyazma kitablarının sayı çox azdır.
Həqiqətən Türk İslam cild sənəti tarixdə ozünə xas yer tutur. Şərq cildçilik sənəti ilə Qərb cildçilik sənəti arasındakı fərq çox böyükdür. Türk İslam cildi hazırlanma texnikası çox çeşitliliyilə fərqlənir, (4,31) belə ki, hər cild qapağı öz dövrünün üslub və çalarlarını öz üzərində əks etdirir. XV əsrə qədər klassik cild sənətində çox böyük dəyişiklik baş verməmişdir. Buna səbəb olaraq o dövrdə sabitliyin uzun sürmədiyini və daim davam edən muharibələr buna səbəb ola bilər.
İncəsənətin inkişafı orta əsrlərdə demək olar ki, hər sahədə özünü biruzə vermişdir. Buna misal olaraq xəttatlıq, nəqqaşlıq, həkkaklıq (5), toxuculuq və başqa sahələri göstərə bilərik. Əlyazma kitablarının bədii tərtibatındakı inkişaf xususilə diqqəti cəlb edir.
Azərbaycan ərazisində XI əsrdən etibarən yüksələn cild sənəti hər əsrdə öz töhfəsini vermişdir. Səlcuqilər, Teymurilər, Ağqoyunlular, Qaraqoyunlular, Səfəvilər və dövrlərinə aid cild numunələr bunu deməyə əsas verir. Orta əsrlərdə Azərbaycan cildçilərindən Məhəmməd Əli Təbrizi (XIV), Məhəmməd Zaman Təbrizi (XVI), Mirzə bəy Təbrizi (XVI), Məhəmməd Saleh (XVII) bu kimi dahi sənətkarlarımızın adını çəkmək yerinə düşərdi.
Professor C.Qəhrəmabnovun yazdığı kimi, XIII-XIV əsrdə yaranmış və bu günə qədər gəlib çatan Azərbaycan əlyazma kitablarının, demək olar ki, çox hissəsi başqa ölkələrin kitabxanalarındadır. Sonrakı əsrlərdə yaranmış Azərbaycan əlyazma kitablarının ən nəfis nümunələri Hindistan, İran, Misir, İngiltərə, Fransa, Amerika və b. dövlətlərin kitabxanalarında və şəxsi kolleksiyalardadır. (6,s.5)
Cildçilik sənəti sənətkarlıq baxımından çox zərif və çox ustalıq tələb edən bir sənətdir. Belə ki, əlyazma kitabının ərsəyə gətirilməsi kağızın yazı üçün hazırlanması, müzəhhibin bəzək vurması, bir sıra digər əməliyyatlardan sonra, onun mücəllid tərəfindən cildlənməsi ilə tamamlanır. Bildiyimiz kimi, qədim zamanlarda kağızlar birbaşa istifadəyə yararlı deyildi. Belı ki, yumurta ağından hazırlanan ahər məhlulu çəkilən kağızlar möhrələnərək cilalanır və yazıya yararlı hala gətirilirdi (7). Mücəllid (cildçi) vərəqləri uyğun ölçülərdə kəsir, dəftər halına salırdı. Dəftərlər bir - birinə tikilirdi. Daha sonra qərb cildlərindən fərqli olararaq, kitabın kötük dediyimiz kaptal hissəsinə şirazə adlanan hörgü atılırdı (8,17-18). Bu hörgü (şirazə) dəftərlərin bir - birindən qopmamasına xidmət edir.
Qapaqlarda istifadə olunan dəri uzun bir iş prosesindən sonra hazır hala gəlir. Xüsusi bıçaq vasitəsilə nazildilir. Şüşə lövhə üzərinə yapışdırılır ki, dəri quruyanda burulmasın. Kartonu oymaqla küncbəntlər və orta şəmsə, yəni medalyonun yerləri hazır hala gətirilir. Qəliblər ağırlıq vasitəsilə basılaraq qəliblərdəki bəzəklər dəriyə həkk olunur. Naxış vurulmuş qapaqlar müvafiq üsluba uyğun qızılla işlənir. Daha sonra hazırlanan qapaq kitaba bərkidilir. Cildin hazırlanması prosesinin çox geniş izaha ehtiyac olduğu üçün burada qısa məlumatla kifayətlənirik.
Qədimdə mürəqqə (karton) indiki kimi hazır karton deyildi. Qaralama kağızlar bir –birinə çarpaz şəkildə yapışdırılır, kənar təsir olmadan tədricən qurudulur və kartondan daha sağlam, uzun ömürlü, həmçinin möhür vurmaq üçün daha yumşaq və daha elastik hala gətirilirdi.
Mürəqqədən söhbət açılmışikən, fikrimizcə, əlyazma kitablarının bərpası zamanı rast gəldiyimiz maraqlı hadisələrdən söz açmaq yerinə düşərdi. Yuxarıda geyd etdiyimiz kimi, keçmişdə həm kağız qıtlığı səbəbindən lazımsız qaralama kağızlardan murəqqə düzəldirdilər. Bəzən qapaqlar, uzun illərdən sonra yapışqanı zəiflədiyi üçün və ya kağızın üzərinə çəkilən ahərin nəmlənməsi ilə vərəqlər bir birindən ayrılmağa başlayırdı.
İş prosesində dəfələrlə qaralama kağızlarda maraqlı yazısı olan materiallarla qarşılaşmışıq. Bundan başqa xəttatlıq sənətinə aid müxtəlif xətt növləri ilə rastlaşmışıq. Bu məqalədə, son aylarda bərpa etdiyim əlyazmadan biri barədə bəhs etmək istərdim.
Əlyazmalar institunun xəzinəsində saxlanılan D-424 şifrəli “Ləvaqih-ul ənvar fi təbəqətül- əxyar” adlı əsərin içərisində belə bir qeyd var:
مشهور صحا به لرك و مشهور عالملرك ترجمهء حا لى اليضاح ايديلير.بوندان با شقا تصوّف علمينه وطريقينه عا ئد كه نيش معلومات ويريلير. بونلاردان علاوه برجوق منظوم شعرلرواردر كه شا عرلرك ترجمهء حاليندا شعرلريندن ده نمونه لر ويريلمشدر.
بوكتاب 961 نجى ايلينده تأليف ايديلمش 1067 ينجى ايلده شامدا يازيلمشدر. آ غداشلى محمدافندى محمد صالح افندى اوغلوشامدان ساتين الوب كتيرمشدر.
“Məşhur səhabələrin və məşhur alimlərin tərcümeyi- halı izah edilir. Bundan başqa, təsəvvüf elminə və təriqinə aid geniş məlumat verilir. Bunlardan əlavə bir çox mənzum şeirlər vardır ki, şairlərin tərcümeyi-halında şeirlərindən də nümunələr verilmişdir. Bu kitab 961-ci ildə təlif edilmiş, 1067-ci ildə Şamda yazılmışdır. Ağdaşlı Məhəmməd əfəndi Məhəmməd Saleh əfəndi oğlu Şamdan satın alıb gətirmişdir.”
Əsər nəfis işlənilən ornamentlərlə zəngin və qızıl suyu ilə bəzədilmiş qəhvəyi rəngli dəri cildə malikdir. Qapağın üzərinə ortada “şəmsə”1 adlanan medalyon basılıb. Medalyonda XVI-XVII əsrə aid nəfis “saz yolu”2 üslubunda çiçək, yarpaq və xətayi motivlərindən istifadə edilmişdir. Medalyonun fonuna qızıl işlənmiş, çiçək və yarpaq motivləri isə dərinin öz rəngində saxlanılmışdır. Qapağın haşiyəsinə qızılı bir xətt çəkilmiş, künclərində isə üç ədəd çiçək vurulmuşdur. Qızıl cizgilərin kənarına adi cizgi və zəncirək3 vurulmuşdur. Qapağın içində, yəni forzas hissəsində klassik “daraqlı” əbru kağızından istifadə edilmişdir.
Bu əsərin qapağı olduqca yararsız vəziyyətdə idi. Qapağın üst hissəsindəki dəri qopmuş və içərisindəki kartonu təşkil edən vərəqlər bir birindən haçalanaraq ayrılmışdır. Cild səthinin uzun sürən təmizlənməsi prosesindən sonra buradakı motivlərə qızıl işləndiyi aşkarlandı. Əlyazma qapağını təşkil edən və aralanan vərəqlərdə bəzi yazılar diqqətimizi çəkdi. Belə ki, bu vərəqlərdəki yazılarda xəttatın məşqi-xətt yazıları və Şam qalasına aid olan əmlakın hesabat siyahısı var idi. Vərəqdə belə bir məlumat da yazılmışdı:
مخلقات مر حوم مومن با شاالمتوفى............................سنه 1053
Burada bəzi yazılar “siyaqət” xətti ilə yazıldığı üçün oxuya bilmədik. Məlumdur ki, siyaqət xətti ilə qədim dövrlərdə xəzinə əmlakının gizli hesabatı aparılırdı.Qədim zamanlardan bu yana bu yazı növünə belə deyərdilər:
“Əhli tərəfindən yazılar və əhli tərəfindən də oxunar”. (9, 20)
Hər iki qapağın içindəki vərəqlərdə buna bənzər məlumatlar və xəttatın yazı məşqləri var idi. Bu vərəqləri gələcək tədqiqata cəlb olunacağına ümid edərək ayrıca saxlanılmasına qərar verdik.
Qapaq əslinə uyğun şəkildə bərpa və konservasiya olundu. Qapaqdakı naqis dəri hissələrə muasir dəri çəkildi. Qızılla işlənən hissələr yenidən bəzədildi. Əlyazmanın kötüyünə şirazə hörüldü. Beləliklə, bu əsər ilk günündəki kimi bərpa və konservasiya edilərək xəzinəmizə qaytarıldı.
Bərpadan əvvəl Bərpadan sonra
Dostları ilə paylaş: |