Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi

Rasim Denizin məqaləsində şeir beş bənddir və aşağıdakı şəkildədir.

Hey ağalar necə məhzun olmayım.

Yarım yad ellərə köçdü, gəlmədi.

Tərk eylədi vətənini, elini,

Gömülganın suyun içdi gəlmədi.

Qanıya ol mənim şirin makalım,

Dahi guşumdadır sadayı alım,

Nazu- qəmzə ilə şu qanlı zalım,

Kəsdi qara bağrım, biçdi, gəlmədi.
Gəlməmişdi səncileyin cahana,

Bir mələksimadır yoxdur bahana,

Dedim ki, toxuram tülin şahana,

Duyuq düşdü, eldən uçdu gəlmədi.

Xalı-xərac olur Çin-Maçindən,

Didəm bir muy vurur siyah saçından,

Bir kəz hıfzın bulmuşdur Laçindən

Pür-sonadır, göldən uçdu gəlmədi.

Hey ağalar İrfaniyi güldürün,

Var isə dərdinə dərman, bildirin,

Dahi bitməz oldu gülü Çıldırın,

Türkmən Kars elinə köçdü, gəlmədi.

DENİR
Aşikar cismim yaşı misal-ı Ceyhun,

Haldan bilən yara arifan denir.

Bir saçı leylaya olmuşam məftun,

Sevda çəkməyənə fakılan denir.

Ağladır yarını, kəndisi gülməz,

Gəlməmiş başına sevdayı bilməz,

Rəhmi yox, aşığa ihmaya gəlməz,

Böylə bivəfaya mihriban denir,

Ağlın olsa İrfaniyə gülməzsən,

Aşınalıq nədir onu bilməzsən,

Mərhəmətsiz, sən imana gəlməzsin,

Buna Türkman denməz, “tərk-imran” denir.