Gön-dəri məmulatının hazırlanması başqa sözlə, dabbaqlıq sənətində istifadə olunan əmək
alətlərinə sıyırğac, şüfrə, bıçaq (gorda), tişə, qaşov, qırov, vərəçü, doğanaq, xərcü, xortaçü,
sığalçü, oxlov, qulaba, çapasəng və s. daxil idi.
Bunlardan əlavə, papaqçılıq, kürkçülük, başmaqçılıq, çəkməçilik, çarıqçılıq, pinəçilik,
sərraclıq, qaltaqçılıq, palanduzluq, həllaclıq və b. sənət sahələri bir sıra spesifik əmək alətləri ilə
bağlı olmuşdur. Məsələn, başmaqçı dükanlarında əndazə (ülgü), qəlib, çərməki, mixət, xul, kərki,
pədaval, biz, iynə, gazan, tüktəpən və s. vasitəsilə icra olunan əməliyyatların çoxu «dəzgə»
adlanan alçaq miz üzərində görülürdü. Yaxud sərraclıq sənətində cəldə, pərgar, sünbə, şaxək,
iynə, biz başlıca yer tuturdu.
Toxuculuq, boyaqçılıq, hörmə, tikmə kimi sənət sahələri bir sıra dəzgahlara, əmək aləti və
istehsal ləvazimatına malik idi.
Toxucu dəzgahlarının sabit və mütəhərrik, üfiqi və şaquli olmaqla, müxtəlif tipoloji növləri
yaranmışdır.
Dostları ilə paylaş: |
