25
- parçalanmanı izah edərkən müəyyən çətinliklərə
rast gəlinmişdir. Birinci, nüvənin proton-neytron quruluşu
nüvədə elektronun olmasını inkar edir. İkincisi, buraxılan
elektronların enerji spektri bütövdür. Onda enerjisi diskret olan
nüvənin, enerjisi 0-dan E
max
-qədər
dəyişən elektron
buraxmasını necə izah etmək olar? E
max
-enerjisi ana və qız
nüvələrin kütlələri fərqi ilə müəyyən olunduğuna görə E
E
max
enerjili elektronların buraxılması zamanı elə bil ki,
enerjinin
saxlanması qanunu pozulur. Üçüncü
- parçalanma zamanı
spinin saxlanması qanunu elə bil ki, ödənmir.
- parçalanma
zamanı nüvədəki nuklonların sayı dəyişmədiyindən nüvənin
spini dəyişmir. Lakin nüvədən buraxılan elektronun spini
2
h
bərabər olduğundan nüvənin spini
2
h
qədər dəyişməlidir.
Bu çətinlikləri aradan qaldırmaq üçün V. Pauli 1931-ci
ildə aşağıdakı hipotezi vermişdir:
- parçalanma zamanı
elektronla birlikdə bir neytral zərrəcik-neytrino buraxılır.
Neytrinonun yükü sıfır, spini
2
h
bərabərdir və onun sükunət
kütləsi çox kiçikdir, onu
0
0
e
ilə işarə edirlər. Sonralar müəyyən
olundu ki,
parçalanma zamanı neytrino deyil, antineytrino
0
0
~
e
buraxılır. Neytrino elektromaqnit qarşılıqlı təsirində
iştirak etmir. Neytrino yalnız zəif qarşılıqlı təsirdə iştirak edir.
Buna görə də onu bilavasitə müşahidə etmək çox çətindir.
Neytrinonun ionlaşma xüsusiyyəti
o qədər kiçikdir ki,
neytrinonun havanın bir ionlaşma aktı 500 km yola uyğun
gəlir. Neytrinonun nüfuzetmə xüsusiyyəti çox böyükdür.
Məsələn, enerjisi 1MeB olan elektronun qurğuşundakı qaçış
məsafəsi 10
18
m tərtibindədir, buna görə də neytrinonu cihazda
saxlamaq çətindir. Neytrinonu aşkar etmək üçün impulsun
26
saxlanma qanunundan istifadə olunur.
-zərrəciklərinin
spektrinin bütöv olması onunla əlaqədardır ki, enerji elektron
ilə antineytrino arasında paylanır və hər iki zərrəciyin
enerjilərinin cəmi E
max
- a bərabərdir.
Bəzi parçalanmada
elektronun, bəzi parçalanmada isə antineytrinonun enerjisi
maksimum olur. Enerjinin E
max
bərabər olan qiymətində bütün
enerji elektrona verilir, antineytrinonun enerjisi sıfra bərabər
olur.
-elektron nüvə daxilində baş verən proseslər
nəticəsində buraxılır:
0
0
0
1
1
1
'
0
~
e
e
P
n
(1.24)
Bu proses zamanı elektrik yükü, impuls və kütlə ədədləri
saxlanılır. Bundan başqa, belə
çevrilmə enerji nöqteyi-
nəzərindən mümkündür, çünki neytronun sükunət kütləsi
proton və elektronun kütləsindən böyükdür. Bu kütlələr
arasındakı fərq 0,782 MeB bərabərdir. Bu enerji hesabına
neytron öz-özünə protona çevrilir və enerji elektron ilə
antineytrino
arasında
paylanır.
Doğrudan
da
nüvə
reaktorlarında sərbəst neytronların (1.24) sxemi üzrə
parçalanması müşahidə olunmuşdur.
İkinci növ parçalanma (
+
- və ya pozitron parçalanma)
aşağıdakı sxem üzrə baş verir:
v
Y
X
e
A
Z
A
z
0
1
1
(1.25)
Sxemdən görünür ki,
+
-parçalanmada yeni yaranan nüvə
Mendeleyev cədvəlində
A
Z
X
nüvəsindən
bir xana sola yer
dəyişir. Bu parçalanmaya, misal olaraq
13
7
N
izotopunun
+
-
parçalanmasını nəzərdən keçirək:
v
e
C
N
0
1
13
6
13
7
(1.26)
Qeyd edək ki, pozitron elektronun antihissəciyidir.
+
-
parçalanma, parçalanan nüvədə protonlardan birinin neytrona
çevrilməsi nəticəsində baş verir:
27
v
e
n
P
0
(1.27)
Sərbət protonlar üçün protonun kütləsi neytronun
kütləsindən az olduğundan, energetik
nöqteyi nəzərdən belə
proses baş verə bilməz.
-parçalanmanın üçüncü növü (elektron və ya K-tutma)
zamanı nüvə tərəfindən öz atomun K-elektronlarından biri
tutulur, nəticədə protonlardan biri neytrona çevrilir və ya bu
zaman neytrino buraxılır:
v
n
e
P
0
(1.28)
Yeni yaranan nüvə həyəcanlanmış halda ola bilər. Bu
həyəcanlanmış haldan nüvə aşağı energetik hala keçir və
-
fotonu buraxılır. Proses aşağıdakı sxem üzrə baş verir:
v
Y
e
X
A
Z
A
Z
1
0
1
(1.29)
K-tutma
zamanı elektron təbəqəsində, boşalmış
elektronun yeri, yuxarı enerji səviyyələrindəki elektronlar
hesabına doldurulur və nəticədə rentgen şüası buraxılır. K-
tutma 1937-ci ildə Alvares tərəfindən elektron tutma zamanı
buraxılan rentgen şüalarının qeydə alınması nəticəsində
müşahidə edilmişdir.
Elektron
tutmaya misal olaraq,
40
19
K
izotopunun
40
18
Ar
izotopuna çevrilməsini göstərmək olar:
v
Ar
e
K
40
18
0
1
40
19
(1.30)