Parvonachi mansabi ham o’z nufuzi jihatidan qo’shbegi vakolatiga teng bo’lgan. Bora-bora xonlikda mingboshi mansabi birinchi o’ringa chiqqan. U xonlikda bosh vazir hisoblangan. Xonlikda xudoychi mansabidagi amaldor xon nomiga yozilgan arizalarni qabul qilish bilan shug’ullangan. Ayni paytda xon yotog’i posbonboshisi, miroxur, sarbozlar boshlig’i, naqib, otaliq, dodxoh, mehtar, yuzboshi, o’n boshi kabi mansablar ham joriy etilgan. Bundan tashqari, islom shariati qoidalarining amal qilishiga mas’ul bo’lgan katta nufuzga ega lavozimlar ham bo’lgan. Bular shayxulislom, qozikalon, qozi, qozi askar, muftiy lavozimlari edi. Bu mansablarga faqat ulamolar vakillari tayinlangan. Xonlikda shig’ovul, muhtasib, daftardor, sarkor, inoq kabi mansablar ham bo’lgan. Ma’muriy-hududiy jihatdan xonlik viloyatlarga (o’n beshta), beklik va oqsoqolliklarga bo’lingan. Olimxon davrida o’tkazilgan harbiy islohotga ko’ra botirlar deb ataluvchi muntazam armiya ham tuzila boshlangan. Har bir botirga oyiga 50 tanga maosh belgilangan.
